Zondag 28 oktober 2012
Ermelo – Nunspeet
Vannacht is de wintertijd ingegaan. Gezien de afstand die we vandaag moeten lopen en omdat we op een redelijke tijd thuis willen zijn staan we op de ‘oude’ tijd op. Daartoe moet ik wel de wektijd op mijn mobiel anders instellen, want het ding gaat automatisch over op wintertijd. Oeps, het is twee graden in de min, het gaat winteren. Snel koken, eten en inpakken is het parool. Om zeven uur wintertijd gaan we op pad. Het is net aan licht.
De Groevenbeekse Heide is nog in winterslaap. Om half acht lopen we langs station Ermelo, er is geen mens te zien. Hebben in dit huis Eva en Bram Beem ondergedoken gezeten? Het adres staat namelijk niet in het boekje. Aanvankelijk zaten zij met hun ouders ondergedoken in Leeuwarden, echter daar was de bewegingsruimte te beperkt. Jan en Lini de Witt zoals ze toen heetten, gingen gewoon naar school en speelden met leeftijdgenootjes. Door verraad werden ze in februari 1944 opgepakt en via kamp Westerbork afgevoerd naar Auschwitz waar ze meteen werden vermoord. Hun ouders overleefden de oorlog, maar zijn het verlies van hun kinderen nooit te boven gekomen.Update:
Ik ben er achter, dit is het huis waar Eva en Bram ondergedoken waren. Houdt u a.u.b rekening met de privacy van de huidige bewoners.
Dit is de spoorweg nabij de Julianalaan in Ermelo. Onderweg naar Harderwijk zie ik dat de zon er alweer goed bijstaat. Om halfnegen lopen we onder de A28 door. Aan de andere kant is een Shell station.
Daar genieten we een beker koffie. Het duurde wel even, want de koffiemachine werd net schoongemaakt.
Een stukje verder is de Joodse begraafplaats. Er staan hier slechts enkele tientallen grafstenen. Deze grafsteen is wel bijzonder. Vader is zo te lezen overleden in Ermelo, maar zijn echtgenote en hun twee kinderen zijn vermoord in Auschwitz. Nabij station Harderwijk staat het hoofdgebouw van de Jan van Nassaukazerne.
Ook deze kazerne is door Defensie afgestoten en nadien verbouwd tot appartementen. De route loopt door het winkelcentrum van Harderwijk. Zondagmorgen tien uur is het hier uitgestorven. Op de Markt staat het voormalig Gemeentehuis. Momenteel is de Muziekschool er gevestigd. Ter nagedachtenis aan de Joden die uit Harderwijk werden weggevoerd is aan de zijkant van de synagoge een monument aangebracht. Toentertijd zijn vele ‘gastarbeiders’ door de voormalige aluminiumfabriek ‘Reynolds’ naar Harderwijk gehaald. Aan de rand van Harderwijk staat deze moskee, die compleet omhekt is en voorzien van camerabewaking. Iets verder houden we lunchpauze. Het is 10 graden in de plus, het is zonnig en er staat nagenoeg geen wind.
Vanaf hier lopen we ongeveer drie kilometer over dit fietspad langs het spoor. Het is een tikje saai, maar dat hoort er zo bij. Met behulp van deze constructie steken we de A28 en het spoor over. Er komt net een trein aan. Verder gaat het door het bos door het Hulshorster Zand naar Hulshorst. De Leuvenumse Beek mondt uit in de voormalige Zuiderzee. Er schijnen hier ijsvogels te zitten, maar ook nu zie ik er niet een. Tegen tweeën beginnen we met de oversteek van het Hulshorster Zand. Zomaar een stukje woestijn in Nederland. Sowieso zwaar lopen in het mulle zand. ’s Zomers kan het hier bloedheet zijn en ’s winters stervenskoud. Ook het verschil in dag- en nachttemperatuur is hier aanzienlijk. Sommige beestjes en plantjes houden daarvan. Zandverstuivingen zijn in het verleden ontstaan door overbeweiding. Dit is dus eigenlijk een milieuprobleem. Toch laten natuurbeheerders het zo, feitelijk streven ze naar uitbreiding. We steken de voetbrug over de A28 over en lopen even verder Hulshorst in. Op geruime afstand passeren we de korenmolen ‘De Maagd’ uit 1894. Het is een stellingmolen en maalvaardig. Na Hulshorst volgt nog een paar kilometer bos en dan lopen we Nunspeet in. Dit is toch wel een apart huis. Precies om drie uur bereiken we station Nunspeet. We hebben er 30.62 kilometer opzitten, ook weer niet gering. Ik vergeet gewoon om een foto te maken van station Nunspeet, nou ja, zo bijzonder is het nu ook weer niet. Tegen vieren ben ik thuis. Dit keer geen etentje bij Peacocks, maar eten uit de vriezer. Orchideetje is dit weekend met een vriendin naar Berlijn. Reino en Till: bedankt!