Lieve lezer(essen)s van onze wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws. Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons voorjaars-arrangement doorgebracht in
‘t Heinenhoes (www.heinenhoes.nl/) te Anderen in Drenthe
van vrijdag 18 april t/m zondag 20 april 2008Vrijdag 18 april 2008
Anderen
Vanmiddag gaan we naar Drenthe. Even een weekendje er tussenuit, dat moet kunnen. Maar eerst moeten er nog een aantal klusjes worden gedaan en na de lunch wil ik eerst mijn heggenschaar in reparatie geven. Ik krijg het ding niet meer aan de praat.
De benzine loopt uit het luchtfilter, dat kan toch niet de bedoeling zijn.

De monteur ziet het meteen, de naald zit vast in de carburateur. Nou ja, nu het ding toch hier moet blijven kan er meteen een grote beurt worden uitgevoerd. Tja, inmiddels is het al tegen half vijf. Waar ik al bang voor was, in Zwolle wordt het langzaam rijden en stilstaan. Dat krijg je als Jan en Alleman de weg op gaat.
Dik na zessen komen we aan in Anderen.Daar worden we hartelijk ontvangen door Sandra. Het is nog allemaal precies zoals vroeger. Gelukkig zijn er nog dingen die hetzelfde blijven.
Overigens Sandra en Dick, nog hartelijk gefeliciteerd met jullie 2^e plaats bij de verkiezing van het Beste Holland Hotel van 2007. Ga zo door! We horen dat we om half zeven aan tafel kunnen. Oeps, dan moeten we nog opschieten ook! Snel gaan we naar de kamer – dezelfde als de vorige keer – en maken eerst maar koffie en thee.
De TV gaat even aan op het journaal. Tja, onderweg hadden we al gehoord dat de zoon van Generaal van Uhm in Afghanistan is omgekomen. Het is natuurlijk tragisch, maar ja, niemand heeft deze jongeman naar Afghanistan gestuurd, hij is er uit eigen vrije wil heen gegaan. En ja, er wordt daar oorlog gevoerd, dat moge bekend zijn. De tijd dat je als Nederlandse soldaat, schietend met losse flodders, door het Veluwse zand ‘tijgerde’ is voorbij. Iedereen heeft het er nu wel over hoe erg het is voor Generaal van Uhm, maar deze man heeft een drukke baan, de klap komt later. Voor zijn vrouw (en zus) is het veel erger. Of Dennis een partner had weet ik niet. Goed, het is niet anders.
Wij gaan aan tafel, en ik begin maar met de rode huiswijn. Ik weet nog dat deze erg lekker is, en dat is nog steeds zo.
Daarna komt het voorgerecht op tafel, dat bestaat uit beenham en salade. Dat gaat er wel in, Drenthe maakt hongerig (en dorstig). Gevolgd door rib-eye op een bedje van rode kool, met aardappelkroket en nog enkele heerlijkheden. Het dessert bestaat uit eigengemaakt ijs en ik neem er toch maar een dessert-wijn bij. Als laatste koffie of thee. Heerlijk gegeten, zoals altijd. We blijven nog even zitten en praten nog wat na met de andere gasten. Daarna naar de kamer, ik wil de ontwikkelingen in Afghanistan en de commentaren daarop volgen. We maken het niet te laat, het was vandaag een drukke dag.