Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen

Reisverslag Twentepad van Oldenzaal naar Almelo
Zaterdag 2 maart 2013

Tijdens het controleren/updaten van mijn server kwam ik erachter dat er nog een ongelopen deel van het Twentepad in de kast staat. Ik nam mij meteen voor om het traject Oldenzaal naar Almelo op een zaterdag met zonnig weer dicht te lopen. Het is algemeen bekend, zo’n ongelopen deel veroorzaakt ondraaglijke jeuk. Daardoor ontstaat uitslag en erger. Helaas, de weersverwachtingen blijven aan de matige kant. Toch moet het 2 maart gebeuren, ik kan het onmogelijk langer aanzien.
Ik alle vroegte loop ik naar het station. Het is nog donker, toch ziet het er bewolkt uit. Het is drie graadjes in de plus en er staat een fris windje. Dat kan mij niet deren, ik draag weer mijn vertrouwde zes lagen-systeem.
Onlangs heb ik het Marskramerpad van Bad Bentheim naar Oldenzaal dichtgelopen en eind van de maand volgt de uitbreiding van het Peellandpad. Dat pad heet nu het Hertogenpad en ook dat wandelboekje kan dan de kast in. Ik denk dat ik dan aardig ‘bij’ ben.
Zaterdag vandaag, dus geen METRO. Er ligt nog een stapel METRO’S van gisteren in de bak. Laat ik er maar eentje meenemen voor in de trein.
OK, de werkloosheid loopt op en het begrotingstekort komt dit jaar niet onder de EU-norm. Maar Henk (Kamp) en Jeroen (Dijsselbloem) zien licht aan het eind van de crisistunnel. Dat klopt, het is het licht van de trein die op ze af komt stormen (las ik ergens). Ik wilde Jos (interimmanager) in 2006 niet geloven toen hij zei dat de VS mettertijd zou verschrompelen tot een 3^e wereldland, daarbij de EU in zijn val meeslepend. India zag hij opkomen als leidende grootmacht, op enige afstand gevolgd door China. Ik denk dat Jos gelijk gaat krijgen, het wordt nooit meer zoals het was (zoals Joop den Uyl al zei in 1973).
De prijs van de treinkaartjes wordt stiekem (?) verhoogd omdat het dubbele opstaptarief (als je van de ene vervoerder overstapt op een andere) wordt afgeschaft. Negentig procent van de reizigers hebben dat probleem niet, maar ze gaan nu betalen voor de reizigers die dat wel hebben. Dat noemen ze solidariteit! Het probleem dat blinden hebben met de OV-chipkaart wordt opgelost, belooft staatssecretaris Wilma (Mansveld). Oeps, dan heeft ze wel een uitdaging, want ik heb geen idee hoe dat zou moeten. Nou ja, ik wel een idee, maar dat kost personeel dus geld.
Er zijn (doping) rekeningen opgedoken gericht aan de beroepswielrenner Michael Boogerd. Tja, dan ben je wel simpel bezig dat je dit soort ‘boodschappen’ op papier laat zetten. Er wordt nu door Kamerleden gediscussieerd over passende wetsvoorstellen. Hebben deze Kamerleden geen belangrijker zaken aan hun hoofd? Het kan veel simpeler. Als we nu eens afspreken dat we met zijn allen de TV NIET aanzetten als de Tour de France en al die andere ‘wielerwedstrijden’ worden uitgezonden? En we gaan uiteraard ook niet live kijken! Dan is het binnen een jaar over en uit. Dat gaan we dus doen bij alle sporten waarbij doping gebruikt wordt. Boycotten die hap!
Het rapport van de crash van de Airbus bij Tripoli ligt er na bijna drie jaar. De piloten krijgen de schuld. Ze kwamen te laag aanvliegen en ze werkten niet goed samen. Verder waren ze (over)vermoeid, hadden een verkeerd weerbericht, werden afgeleid door druk radioverkeer en waren niet vertrouwd met de doorstartprocedure. Mij is het helder, de piloten gaan vrijuit! De schuld ligt bij de luchtvaartmaatschappij (opleiding en vliegschema) en bij de verkeerstoren!
De man uit Groningen krijgt ook van het gerechtshof Leeuwarden tien jaar cel voor het bezwangeren van zijn 11-jarige (!) dochter. Zij beviel op 12-jarige leeftijd tijdens een schoolreisje van een dochter. De rechtbank in Groningen kwam eerder ook al tot diezelfde eis. Voor hetzelfde feit (incest met een oudere dochter), heeft de man al twee jaar in de cel gezeten. Wat zou de 12-jarige dochter vinden van die tien jaar celstraf? En de reclassering? Waarom heeft die oudere dochter niet op één of andere manier ingegrepen?
Meer dan de helft van de METRO bevat entertainment, dat sla ik meteen over.
De trein naar Hengelo komt net aanstomen, mijn eerste trein had een paar minuutjes vertraging, op deze wijze sluit het mooi op elkaar aan. Ook deze trein is zo goed als leeg, vanmorgen moet er dik geld bij. In Hengelo stap ik over op de Synthus. Dit is dus zo’n andere vervoerder, maar ik heb het probleem van het dubbele overstaptarief ontweken door een ‘papieren’ kaartje aan te schaffen. Hoe de NS dit verrekent met Synthus is mij een raadsel. Tegen half tien sta ik in Oldenzaal.
Eerst loop ik een rondje ‘centrum’. Tjonge, ik tel een stuk of tien winkels die ‘leeg’ en ‘te huur’ staan. Twee jaar terug zag ik dat voor het eerst op Kreta, nu is het hier ook al zover. Tja, de redenen liggen voor de hand, die ga ik hier niet opsommen.
Dit is de St. Plechelmusbasiliek uit de 12^e eeuw. Er staat een bord voor de kerk en hekwerk, maar dit betreft de herinrichting van het Plechelmusplein. Ja, dat plein kan gevoeglijk op de schop.

Al snel loop ik Oldenzaal uit. Zo op de kaart te zien is het toch een behoorlijk grote stad en dat met zo’n onaanzienlijk stationnetje. Voorlopig loop ik gelijk op met het Marskramerpad, maar ik herken er niets van. ’t Is dan ook alweer zes jaar geleden dat ik hier liep.
Het wordt landelijk. Daar staan ook meestal de villa’s, hier met twee auto’s op de dam. Iets verder loop ik het recreatiegebied Het Hulsbeek in. Nou, dat woord ‘recreatie’ mag wel uit de naamgeving, er is hier geen mens te zien. Recreëren doen we tegenwoordig in de stad, liefst onder het genot van een drankje. Het is lastig te zien, maar er ligt hier nog een behoorlijke plak ijs in het water. Tja, dat beloofde zonnetje kan ik wel vergeten, het is saai en grijzig weer.
Zo’n verstild meertje achterin de tuin heeft wel wat. Dit is echt iets dat je uitsluitend in het oosten van het land ziet. Een schuilhut, ideaal als het regent. Kleinschalig akkerbouwgebied en weiland, afgewisseld door kleine boscomplexen.
Het landschap ziet er enigszins ‘kneuterig’ uit. Jammer van de bewolking, met een zonnetje zou het er veel lieflijker uitzien. Deze paardenboer heeft ook nog een stenen paard op de oprit staan. Dit is het stroomgebied van de Gammelker Beek. De beek krijgt steeds meer de vrije hand zodat er een natuurlijker aandoend gebied ontstaat. Daar hoort ook zo’n ‘mangrovebos’ bij. In het najaar zal het hier wel stikken van de muggen, dat is weer een nadeel. Saasveld nadert, het is wel een piepklein dorpje, maar er is horeca. Verder staat er een megalomane kerk, ook St. Plechelmus geheten. Deze heilige heeft zeker veel indruk gemaakt. Hoeveel inwoners zou Saasveld tellen? Een ruime duizend? En hoeveel zouden er de kerkelijke bijdrage betalen? OK, daar komen de bewoners uit de omgeving nog bij, maar ik denk dat het met deze kerk op termijn gedaan is. Nou, het is zeker laat geworden gisteravond. Er staat iemand blad te harken en dat is het zo’n beetje. Het megalomane restaurant is gesloten. Daar gaat mijn gedroomde KMA.
Het wordt chocomel met een krentenbol, dat is ook lekker. Boomkwekerijen heb ik al eerder gezien, maar dit is wel een hele grote. Het is arbeidsintensief werk, gunstig voor de werkgelegenheid. Voor het snoeien van die bolletjes en die puntjes heb je tegenwoordig wel een machientje, met de hand is dat niet doenlijk. Strakke wegen voorzien van asfalt, daar ben ik gek op. Saasveld ligt alweer een eind achter me, Hertme komt eraan. Mogelijk dat daar de horeca open is. De waarschuwingslinten zitten al om de bomen, maar ik kan nog geen rups ontdekken. Het is nog te vroeg, de eitjes komen pas uit als de eerste eikenbladeren ontluiken. Dat duurt nog wel een week of vier. Zouden ze hier iets aan bestrijding doen? Hertme, ook weer zo’n klein dorpje met een behoorlijke kerk. Helaas, het lijkt wel afgesproken werk, hier is de horeca ook dicht.
Ondanks GPS met daarin de gedownloade route zie ik toch kans om een stukje verkeerd te lopen. De markering is ook een tikje chaotisch, iets of iemand moet toch de schuld krijgen.
De eigenaar van deze boerderij heeft het goed voor elkaar. Ik bedoel niet de schotelantenne of de hond die mij vanachter de haag beloert…
maar de showroom waarin zijn klassieke auto’s staan. Aan de rand van Hertme staat een pracht van een openluchtmuseum. Ik loop weer verder door hetzelfde kleinschalige landschap over – ik vermoed – een kerkepad. Ai, een meertje, hier had nu echt de zon op moeten staan. Nog wat verder kom ik langs de Oude Bornsebeek. Ook hier zijn ze bezig om de beek ‘natuurlijker’ te maken. Ach, dat kost wat, maar dan heb je ook wat. De tekst is onleesbaar (op de site), maar de bedoeling is dat u ter plekke komt kijken en lezen. Net was de beek smal, hier is hij heel wat breder. En hier is hij nog breder. Dit ding drijft in het water, ‘Muskusrattenbestrijding’ staat erop. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Dient dit om die beestjes te vangen? Ze schijnen erg lekker te zijn, maar helaas staan ze in Nederland nergens op de kaart. Hier is het geen beek meer, maar meer een kanaal. En zo heet het ook: ‘Lateraalkanaal’. Dit kanaal is gegraven om de wateroverlast in Almelo te helpen oplossen. Even na vieren loop ik Almelo in. Veel vroeger dan gepland, maar dat krijg je als alle horeca dicht zit. In je eentje uitgebreid op een bankje zitten doe je ook niet, dus schiet het wel lekker op. In de verte staat Huize Almelo. De route maakt twee haakse bochten en loopt daarna voorbij Huize Almelo.
Dit Huis werd al genoemd in de 13^e eeuw, maar het huidige gebouw stamt uit 1652.
Huize Almelo is sinds eeuwen in het bezit van de familie Van Rechteren Limpurg. Langs Huize Almelo loop ik richting stad. Hier staat een rijtje voormalige dienstwoningen. Iets verder staat de Grote Kerk. De oorsprong van deze kerk gaat terug op een slotkapel. Ik hoor orgelmuziek, is de organist aan het oefenen? ’t Is Sabbat vandaag! Het is bijna halfvijf. Druk is het niet, maar tegenwoordig koopt iedereen op internet.
Veel goedkoper en veel gemakkelijker! De kerk in de verte is een andere dan de Grote Kerk van zojuist. Er is ook markt, maar ook hier oogt het een beetje verlaten. De restaurants zitten wel vol, maar ik neem me voor om de wachttijd op het station te dichten met een beker Kiosk-koffie. In de jaren tachtig ging het slecht met Almelo. De textielfabrieken gingen dicht en de werkloosheid bedroeg 30%. Toch wist Almelo zich te vernieuwen, waarbij enkele markante bedrijfspanden werden gespaard. Dit is de schoorsteen van de voormalige textielfabriek Van Heek Scholco. Eens even kijken, hoe laat ging de trein ook alweer? Oh ja, 06^I en 36^I van spoor 4. Hoe laat is het nu? Oeps, 16.35 uur! Daar gaat mijn Kiosk-koffie! Als ik de tunnel uitloop, komt de trein precies aanstomen. Wat een timing! In de haast vergeet ik om de kilometrage van mijn GPS op te nemen. Volgens het wandelboekje moeten dat er 28 zijn. Even na zessen ben ik thuis waar een espresso en de warme maaltijd gereed staat. Het Twentepad zit erop!