Dinsdag 2 juli 2013
Rýmařov
Menno maakt mij om half negen wakker. Hij gaat vast ontbijten. Ik heb prima geslapen en ben maar één keer wakker geworden. Mijn keel doet ook niet meer zo’n pijn.
Om kwart voor negen zit ik ook aan het ontbijt. De sinaasappeljus is de goedkoopste die er is en hetzelfde geldt voor de thee. Daar kun je toch aan zien dat Tsjechië een tamelijk arm land is. We krijgen er een eitje bij, dat is voor het eerst. Ik hoor van Menno dat hij gisteren een mooie tocht heeft gemaakt. Jammer, die heb ik gemist, maar het is niet anders.
Vandaag is het eigenlijk onze rustdag. Het komt goed uit, dan kan ik nog een beetje ‘uitzieken’. We gaan de ‘stad’ maar eens in. Deze kerk zit toch strak in de latex. Er is iemand aan het werk in de tuin. Dit beeld ziet er ook goed uit. De kerk is na de hal afgesloten met een ijzeren hekwerk. Door de spijlen heen maak ik deze foto. Zoals vaak zit het ene pand strak in de lak en het andere is toe aan een grote beurt. Er staat hier een bisschoppelijk paleis dat eruit ziet als een kantoorpand. Daar maak ik dus geen foto van. Maar daarom staan er hier zeker zoveel ‘stichtelijke’ beelden opgesteld. Een internetcafé is er niet, maar Menno kan internetten bij de ‘I’. Ons hotel heeft wel wifi, maar dan moet je wel een laptop of tablet meesjouwen. Dat doen we maar niet (hoewel mettertijd een iPad mini?). Ik ontwaar een terrasje in de zon. Ik bestel koffie. Dat bereiden ze, denk ik, door op de gemalen koffie heet water te gieten. Heet dat niet koffie Tobruk (of Tubruk)? Het smaakt helemaal niet verkeerd. Aan een belendend tafeltje zitten twee pensionado’s aan de halve liters. ’t Is net elf uur geweest, maar het moet kunnen. Die spreuken aan de muur in het restaurant gistermiddag, daar houden de Tsjechen zich wel aan. Het volslanke meisje in de bediening draagt een extreem laag uitgesneden spijkerbroek. Als ze iets op een tafeltje zet kun je haar ‘bouwvakkersdecolleté’ aanschouwen. Voor mij hoeft dat niet zo. Ik maak er geen foto van, daar kan het glaswerk van mijn lens ook niet tegen. Ik maak meteen gebruik van de gelegenheid om het hoofdmenu van mijn GPS opnieuw in te richten. Zoals het was beviel mij niet. We bevinden ons hier op 600 meter hoogte en mijn Suunto geeft dat ook aan. Ik zit hier in het zonnetje helemaal ‘bij’ te komen. Ik heb gewoon een keelontsteking opgelopen op de hoogvlakte. Morgen zie ik het wel zitten, ik was gister nog bang dat ik veel langer het bed zou moeten houden.
Tegen twaalven loop ik naar de Informatie. Menno is gereed met internetten en we lopen terug naar ons hotel. Het blijkt dat we ook buiten op een soort ‘terras’ kunnen zitten.
In elk geval zit ik in de zon. Mijn thermometer geeft 21 graden in de plus aan, dat is toch niet verkeerd. Ik bestel Palačinky (dat is pannenkoek) met appel en slagroom. Ik moet toch aansterken, dunkt me. De slagroom komt uit een spuitbus, maar is van goede kwaliteit. Pannenkoeken kunnen de Tsjechen wel bakken, prima! Met het colaatje ben ik CZK78,- (€3,01) kwijt. Tegen tweeën gaat de zon weg en wordt het merkbaar frisser. We gaan naar de kamer waar ik de rest van de was doe. Dit keer ga ik in bad, van douchegordijnen enz. hebben ze hier nog nooit gehoord (het lijkt Kreta wel), dus op deze manier vermijd ik een waterballet. Ai, toch maar even op bed, ik ben nog niet helemaal hersteld. Nog even een schermafbeelding van mijn GPS. Ik heb met Menno (en alleen) toch nog wat meters gemaakt. Even na vijven lopen we naar het restaurant. In de ‘stad’ hebben we vandaag geen enkel ander restaurant gezien, dat geeft toch te denken. Ik bestel een rode wijn (voor mijn keel), Chicken noodles met mushrooms en potatoes (zonder zout!). Intussen bel ik naar Orchideetje, dat ik weer helemaal hersteld ben. Nou, dat ziet er toch goed uit! Oh ja, met Menno had ik samen een Griekse salade besteld. Dat hebben ze keurig in twee schaaltjes gedaan. De Griekse groenteboer is langs geweest, dit keer zitten er olijven bij. Sowieso…
Morgen moeten we om half negen de trein hebben naar Dětřichov nad Bystřicí (feitelijk twee treinen). Dan het bos in en al stijgend en dalend in 27 kilometer naar Budišov Nad Budišovkou. Daar slapen we in een hotel of in een trekkershut op de camping.
’t Smaakt me overigens prima en voor dit alles betaal ik CZK184 (€7,11). Tegen achten gaan we naar de kamer en ik ga meteen te bed.