Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Trekvogelpad Ede-Wageningen – Soesterberg
Vrijdag 29 mei t/m zondag 31 mei 2015

Vrijdag 29 mei 2015
Ede-Wageningen – Rhenen
Het is bewolkt als ik even na achten naar het station loop. Het zal een paar graadjes in de plus zijn. Hier en daar is een plekje blauw te zien. Vandaag is er kans op een buitje, morgen en zondag ziet het er goed uit.
Ik draag vier kledinglagen en mijn (zomer)wandelbroek. Mijn lange onderbroek zit in mijn rugzak, je weet maar nooit.
Ik pak een Metro uit de bak. De trein is mooi op tijd, maar zit vol scholieren. Ik ga (voorlopig) op de trap zitten. In Utrecht haal ik meteen mijn RailPlus kaart op, die heb ik nodig voor mijn treinreis naar Frankrijk in oktober. Dat is nog een eind weg, maar de tijd gaat razendsnel.
Heeft de Metro nog nieuws? Zijn er nog bootvluchtelingen opgevist of heeft de EU inmiddels alles wat drijft in Noord-Afrika opgekocht? Voor een paar miljoen ben je dan spekkoper!
Nee, de Metro kopt met de Fifa, dat is een soort van voetbalbond. Nou, lekker belangrijk. Verder nog wat? Nee, eigenlijk niet. Over de IS helemaal niets en dat terwijl ze Palmyra hebben bezet en druk bezig zijn het Romeinse erfgoed te vernietigen. Ik had het nog eens willen bekijken, maar dat kan dus niet meer.
IS stoot door in Syrië, maar ik denk dat ze Damascus (voorlopig) links laten liggen. Ik denk dat ze van plan zijn om via de Beka-vallei, de Jordaan-vallei en de West-Bank door te stoten naar Jeruzalem. De Soennieten denken dat de wederkomst van Mohammed aanstaande is en dat terugkeren doet hij natuurlijk op de Tempelberg in Jeruzalem. Vanaf die locatie is hij toentertijd opgestegen naar de hemel. Vóór de terugkomst van Mohammed moet Jeruzalem gezuiverd zijn van Joden. Tja, over dit scenario lees ik nergens iets, ben ik de enige ter wereld die er zo over denkt? In elk geval zijn we voorlopig niet van IS af.
Oh ja, dit keer wandel ik alleen, alle anderen hebben het Trekvogelpad al onder de schoenzolen.
Tegen tienen bereik ik station Ede-Wageningen. Ik start met de aanlooproute van 1,4 kilometer naar de route.
Tegen halfelf steek ik de A12 over. Het is zo’n 18 graden in de plus. Iets verder is een zorginstelling. Het is door de geparkeerde auto’s lastig te zien (ik had iets later moeten afdrukken), maar een jongen ligt op een matras die bovenop een paardenrug ligt. Zou dit een soort van therapie zijn? Het stadje Bennekom laat ik links liggen. Een stukje verder steek ik de N781 over, dan wordt het landelijk. Hier wordt een fraaie rietgedekte villa gerealiseerd. Zou er onder elk van die schoorstenen een open-haard/houtkachel worden gesitueerd? Kijk, een rustpunt! Een bakje koffie gaat er wel in. ‘Drankjes te koop’, lees ik op het bord. Ik spreek de dame aan in het schuurtje, die druk doende is. Helaas, dit is geen rustpunt. Er staat niet ‘Drankjes te koop’, maar ‘Bankjes te koop’. Tja, het bordje is tamelijk slecht leesbaar. Hm, de dame biedt me ook geen koffie aan, daar is ze zeker te druk voor. Ik hoor dat er verderop een echt rustpunt is. Nou, dan ga ik maar weer. Nou, met deze villa is niets mis. Hier is een monument voor de Amerikaanse jachtvlieger Dolor A. Martin. Hij is tijdens WO-II gesneuveld. Koeien in de wei, waar zie je dat nog. Trouwens, ik zie tot mijn schrik dat ik niet op de route zit. Tenminste, volgens mijn GPS. Heb ik ergens een markering gemist? Dat heb je als je alleen loopt, je let even niet op en het gaat mis. Oeps, wat zie ik in de verte?
Een markering, de route is verlegd! Kijk, daar is het bewuste rustpunt. Zouden ze de route speciaal voor dit rustpunt hebben omgelegd? Het is kwart over elf, tijd voor koffie (€1,50). Ik eet er een boterham bij op en besluit met een flesje chocomel uit de koelkast. Een opener zie ik niet, maar met mijn mes lukt het ook. Om kwart voor twaalf loop ik weer verder.
Een stukje verder sla ik linksaf en loop verder in zuidelijke richting. Dit gebied heet de Gelderse vallei. Het staat vol met megastallen en zo hier en daar stinkt het echt. Toch valt er zo hier en daar van een stuk natuur te genieten. Het is nog een eind weg, maar in de verte ligt de Grebbeberg. Daar moet ik naartoe. Ondertussen heb ik de wind tegen en die is best wel fris. Ik moet een kleine kilometer deze asfaltweg volgen. Ai, hier hebben Orchideetje en ik gefietst (met bagage) naar het zuiden des lands. We letten toen even niet goed op, kwamen in de steenslag naast het asfalt terecht en maakten een val. Gelukkig liep het goed af en konden we zonder kleerscheuren verder. Hier steek ik het Valleikanaal over en loop verder in zuidelijke richting over het fietspad. Het fietspad langs het Valleikanaal moet ik de nodige kilometers volgen. Druk is het niet. Het eind van het fietspad is in zicht, maar ik moet me nog door een kudde schapen heenworstelen. Hier ben ik eerder geweest. Het informatiepaneel is nog steeds slecht leesbaar. Wanneer wordt hier iets aan gedaan? Deze kazemat van de groep Hendrikse was voorzien van een lichte mitrailleur. De munitievoorraad bedroeg maar liefst 720 patronen. Volstrekt onvoldoende om de Duitse overmacht tegen te houden. Na drie dagen trok de groep zich terug op Rhenen. Wordt het overigens niet eens tijd om de bomen rond de kazemat te ruimen zodat deze beter uitkomt? Met het schootsveld komt het dan ook meteen goed.
Met een bocht loop ik door het bos de Grebbeberg op. Ik kom uit bij het Militair Ereveld. Hier zijn ruim 400 militairen begraven die tijdens de Slag om de Grebbeberg het leven lieten. In de jaren zestig van de vorige eeuw zijn veel militairen uit lokale graven herbegraven op het Militair Ereveld Grebbeberg waardoor er nu 800 militairen en 1 burger begraven zijn. Ik ben hier uiteraard al een aantal maal geweest, maar nog steeds maakt dit indruk. Het monument voor vermisten. OK, ik heb al vaker geschreven over de bij voorbaat verloren strijd die hier gestreden is.
Ik steek de weg over en loop in oostelijke richting het bos in. Daarna sla ik rechtsaf en loop verder over de zuidrand van de Grebbeberg. Zo hier en daar is er zicht op de rivier de Nederrijn. Dit is het restant van de boswachterswoning. Heeft iemand nog een idee wat hiermee aan te vangen? Een stukje verder krijg ik zicht op de Rijnbrug gebouwd in 1955. Overigens, de markering over de Grebbeberg is matig en ergens heb ik er één gemist. Ineens sta ik op een asfaltweg (Grebbeweg) vlakbij het Dierenpark. OK, ik loop door want verderop weet ik een restaurant.
Onderweg kom ik dit fraaie pand tegen. Om kwart voor drie bereik ik restaurant Cunera. Hier nuttig ik een kopje koffie. Onderaan de Grebbeberg in het zonnetje was het 22 graden in de plus, maar bovenop de Grebbeberg betrok het een beetje. Meteen daalde de temperatuur naar 15 graden in de plus. Ik moet een paar kilometer door Rhenen lopen en dan nog een paar kilometer bos. Nog een uurtje schat ik zo, dan ben ik bij de camping. Het is trouwens nog de vraag of ik terecht kan, want feitelijk is het een bungalowpark.
Na een half uurtje stap ik op. Na inderdaad een uurtje wandelen zie ik spiksplinternieuwe chalets door de bomen schemeren. Daar moet de camping zijn. Ik bevind mij aan de achterkant en ik zie dat de prikkeldraadomheining op de grond ligt. Daar stap ik overheen en loop naar de receptie. Dat is zeker een kilometer. Halverwege kom ik langs een grasveldje. Zou dit het trekkersveld zijn? Overal staan auto’s geparkeerd, maar ik zie geen mens. Ik vind het bungalowpark enigszins ongezellig ogen.
De receptie van De Thijmse Berg is open. Ik kan overnachten, dat valt me mee. Dat grasveldje dat ik zag is inderdaad het trekkersveld. Er is daar een kraan, maar voor het toilet moet ik naast het (gesloten) restaurant zijn. Dat restaurant zit schuin achter de receptie. Hm, tien minuten lopen dus. Douchen kan daar ook, hoewel, de douche is nog niet aangesloten. OK, dan geen douche. Tja, het is hier bepaald niet goedkoop, ik reken €13,- af. De borg voor het pasje (van het toilet en de niet aangesloten douche) hoef ik niet te betalen. Ik mag de pas morgenochtend in de brievenbus deponeren.
Volgens mijn GPS heb ik er 25 kilometer opzitten en dit kan zo ongeveer kloppen. Ik start met een kerriesoepje gevolgd door de 4-kazen maaltijd van Knorr. Nou, het is te eten, gelukkig kan ik de maaltijd wegspoelen met een beker Merlot. Ik besluit met een beker thee en dan begint het te regenen. OK, snel afwassen, tandenpoetsen en om acht uur lig ik erin.