Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Trekvogelpad Diemen – De Rijp
Vrijdag 26 februari t/m zondag 28 februari 2016

Vrijdag 26 februari 2016
Diemen – Broek in Waterland
Het is nog stikdonker als ik tegen halfzeven naar het station loop. Het oogt iets wittig, maar glad is het niet. Op het station check ik in en pak een Metro uit de bak. Het is een dunnetje!
De trein is mooi op tijd. Tja, het is erg vroeg, maar ik moet eerst naar Diemen en dan 29 kilometer lopen. Dat is een heel eind en de zon gaat al om 18.14 uur onder. Dan moeten we staan (met de tent). We, dat zijn Johan en ikzelf. Johan hoop ik op Amsterdam Centraal te ontmoeten.
Als ik vertrouw op de weersverwachting blijft het de komende dagen droog en zonnig. Wel wordt het fris met overdag een graad of vijf in de plus en ’s nachts een paar graden onder nul. Sowieso wordt het veel beter weer dan vorig weekend, toen regende het onafgebroken. Trouwens, de afgelopen twee maanden was het weer abominabel met veel regen en wind. Sneeuw heb ik niet hoeven ruimen, dus mijn zoutvoorraad is nog geheel intact.
Afgelopen zondag toch maar een bezoek gebracht aan de Fiets- en Wandelbeurs.
De lezing van de wereldfietser Frank van Rijn (http://www.frankvanrijn.nl) was amusant, hij kan dat wel. Hoelang zou hij nog blijven (wereld)fietsen? Hij is tenslotte ook van 1948!
Trouwens, dit wordt mijn eerste wandeling van dit jaar. Zoals gezegd, het weer was de afgelopen twee maanden abominabel, maar ook was de heupband van mijn rugzak gescheurd. De reparatie (in Kiel) duurde even, maar voor zes tientjes kan ik voorlopig weer vooruit.
Overigens, wat heb ik vorig jaar eigenlijk gelopen? Het Grenslandpad (363 kilometer) afgerond, gestart met het Trekvogelpad (400 kilometer), delen van het Kustpad en het Groot-Frieslandpad (129 kilometer) gelopen. Sowieso schiet ik al aardig op met de LAW’s en de Streekpaden.
Wat schaft de Metro? Tjonge, enig marginaal nieuws is alles. Niets over de huidige Europese en Wereldproblemen. Ik noem maar even de MH-17 (doofpot?) affaire, een mogelijke Brexit per 23 juni en de vluchtelingencrisis à 100.000 personen per maand.
De Nederlandse regering gaat uit van maximaal 1 miljoen vluchtelingen voor 2016 voor heel Europa, maar er zijn berichten dat het er makkelijk 3,6 miljoen zouden kunnen worden. Tja, het zijn natuurlijk allemaal berekeningen over de duim, niemand kan voorspellen hoeveel personen daadwerkelijk ‘vluchten’. De Euro-crisis (Griekenland) raakt ondergesneeuwd. Dan speelt op 6 april 2016 het Oekraïne referendum (u gaat toch óók stemmen!), de Islamisering van Europa, de oorlog tegen de ISIS en het (mislukte?) Nederlandse voorzitterschap van de Europese Unie. Ai, al deze zaken bevatten genoeg ellende om het kabinet Rutte nog dit jaar pootje te lichten. Ach, het kabinet Rutte zal medio dit jaar wel vallen op iets onbenulligs.
’t Is trouwens niet druk in de trein. Het is krokusvakantie, de scholieren liggen nog in hun nest.
Welke boeken heb ik onlangs gelezen? Tja, ‘De Buitenvrouw’ van Joost Zwagerman vond ik toch wel een indrukwekkend boek. Ik vond nog een boek van Joost op internet, te weten: ‘Vals licht’. ’t Is illegaal natuurlijk, maar ik koop ook nog gewoon papieren boeken, dus het moet kunnen. Tjonge, ‘Vals licht’ vond ik nog indrukwekkender dan ‘De Buitenvrouw’. Ik ga er niets over zeggen, u moet het boek zelf lezen. ’Vals licht’ is gepubliceerd in 1991, dus vóór ‘De Buitenvrouw’ (1994). Zou Joost tot het besef zijn gekomen dat hij nooit meer zo’n boek als ‘Vals licht’ zou kunnen schrijven? Is hij mede daardoor zo depressief geworden dat hij op 8 september 2015 een eind aan zijn leven heeft gemaakt?
Zoals bekend ga ik met Orchideetje van 8 t/m 18 maart dit jaar op ‘studiereis’ naar Israël (http://voorbijdemuren.nl). Ik ben mij aan het inlezen.
Inmiddels heb ik ‘150 Palestijnse Fabels’ van Tom S. van Bemmelen gelezen. Het boek is net uit druk. Tom is sinds 1998 voorzitter van Likoed Nederland (http://likud.nl). Trouwens, dat woord ‘Fabels’ in de titel zou je kunnen vervangen door het woord ‘Leugens’.
Het boek: ‘Een Schreeuw om Recht’ van Dries van Agt beschrijft ook het Palestijns – Joods conflict. Interessant om te zien hoe dezelfde gebeurtenissen door beide auteurs totaal verschillend worden belicht. Tja, wat is de waarheid? Vaak wordt gezegd dat de waarheid als eerste sneuvelt in een oorlogssituatie.
Verder heb ik ‘Ochtend in Jenin’ van Susan Abulhawa gelezen. Dit boek beschrijft de verschrikkingen die Palestijnse vluchtelingen doormaken.
En ‘De Staat Palestina’ van Binjamin Shalom en Mohammed Salaam.
Ook heb ik ‘De Hadji’ van Leon Uris herlezen. Hij heeft dit boek geschreven in 1984, maar het is nog net zo actueel als toen.
Dan ben ik halverwege de ‘pil’ van Hans Jansen (> 1000 pagina’s). Het heet: ‘Waarom mag Israël niet bestaan in het Midden-Oosten?’ Overigens, dit boek is niet geschreven door de arabist Hans Jansen – vorig jaar mei overleden – en bekend als europarlementariër voor de PVV, maar door de theoloog Hans Jansen. Deze laatste is nog springlevend en dit boek is oktober 2015 verschenen.
Ik wil nog even terugkomen op Rob van Gijzel, de burgemeester van Eindhoven, met betrekking tot mijn opmerking in een reisverslag (Schiermonnikoog december 2015) dat er in Nederland iets veranderd is. Naar mijn mening zijn wij allen erg geschrokken van de aanslag in Parijs op 7 januari 2015 op de redactie van het satirisch weekblad ‘Charlie Hebdo’. Maar… de teneur in Nederland was toch wel een beetje van: ‘tja, eigenlijk hebben ze het wel een beetje aan zichzelf te danken gezien hun spotprenten op Mohammed en de Islam’. Die teneur is veranderd met de aanslag – wederom in Parijs – op 13 november 2015 waarbij 89 onschuldigen in de concertzaal Bataclan werden vermoord. Dat was een terroristische actie ‘pur sang’.
En nu zitten we midden in de nasleep van de Oud- en Nieuwviering in Keulen waarbij honderden (?) vrouwen zijn betast, beroofd, aangerand en zelfs verkracht. Nu blijkt dat dit zich ook heeft voorgedaan in verschillende andere Duitse steden. En nu komt het… door vluchtelingen! Door asielzoekers! Door islamieten uit (Noord-)Afrika. Tenminste, dat is het verhaal.
Nu komt ook uit dat de politie in Zweden een soortgelijk gebeuren tijdens een popfestival in augustus 2015 te Stockholm onder de pet gehouden heeft. Zijn er in Nederland ook dit soort onverkwikkelijke zaken onder de mat geveegd? In Keulen is de hoofdcommissaris van politie met vervroegd pensioen gestuurd. Dat is natuurlijk het makkelijkst om op die manier de politieke leiders uit de wind te houden. Mijns inziens moet ook de burgemeester van Keulen (Henriette Reker) opstappen, ook al gezien haar opmerkelijke uitspraken (o.a. ‘vrouwen kunnen het beste op armlengte afstand van vreemde mannen blijven’).
Dan speelt nog de ‘zelfdoding’ van Dascha. Op 6 januari 2016 is haar mobieltje in Hilversum gevonden door spelende kinderen. De telefoon is beschadigd, maar mogelijk kan er nog data afgehaald worden. Een nieuw feit is ook bekend. Dascha was niet gaan plassen (dat vond ik al zo vreemd), maar heeft – na ruzie met haar vriendinnen (!) – om 02.00 uur ‘Lets get Down’ verlaten met achterlating van haar jas. Speurhonden hebben inmiddels de route gevolgd die Dascha heeft gelopen. Zij heeft gewoon urenlang door Hilversum lopen dwalen en uiteindelijk is zij om 05.20 uur nabij Hilversum Sportpark door een trein gegrepen. Ik denk toch dat de sleutel van dit drama te vinden is bij de ‘vriendinnen’ van Dascha.
Over de vliegramp met de MH-17 (17 juli 2014) heb ik ook al eens geschreven. Mark Rutte heeft ons beloofd dat de onderste steen boven moet komen. Het onderzoeksrapport is inmiddels uit, maar daarin werden geen harde conclusies getrokken. Dat kan ook niet, omdat de onderzoekers niet beschikten over de Russische en Oekraïense radargegevens. Er schijnen ook Amerikaanse radargegevens te zijn. Heeft Mark wel zijn uiterste best gedaan om die gegevens te bemachtigen? Of vindt hij het allemaal wel best? Hij heeft toch een aantal indrukwekkende ceremonies georganiseerd? Nou dan! Maar… Mark is er nog niet vanaf omdat 18 families van nabestaanden van MH-17 slachtoffers d.d. 14 januari 2016 een dringende brief hebben geschreven waarin zij hem herinneren aan zijn gedane beloftes.
Oeps, wat nu weer? EenVandaag (dat zal wel een TV-programma zijn) heeft op 16 januari 2016 bekendgemaakt dat een groot aantal onderzoeksrapporten betreffende de vliegramp te Faro (Portugal) met een DC-10 van Martinair op 21 december 1992 tot staatsgeheim zijn verklaard! Pas op 1 januari 2073 worden deze stukken vrijgegeven. Ai, er staan zeker onverkwikkelijke zaken in deze onderzoeksrapporten, dus houdt de regering dit liever ‘onder de pet’! Zo werkt dat dus. Ook in het geval van de MH-17 is het gewoon een illusie te geloven dat Russische en Oekraïense partijen ons wijzer gaan maken dan we al zijn. En dat weet Mark natuurlijk maar al te goed.
We zijn nog lang niet van de IS af! Op 12 januari 2016 is er een aanslag uitgevoerd in Istanboel. Ik meen dat er in totaal tien Duitse toeristen gedood werden. Het is natuurlijk vreselijk voor de nabestaanden, maar deze aanslag beschouw ik als min of meer mislukt.
Op 13 januari 2016 is er een aanslag gepleegd in Djakarta waar zeven doden zijn te betreuren. Ai, vijf doden betreft terroristen, dat telt dus niet. Ik zag de beelden op het journaal, de aanslag is buitengewoon knullig uitgevoerd. Als ik van de IS zou zijn zou ik de verantwoordelijkheid ontkennen.
Het AD publiceert op 15 januari 2016 dat de Leeuwarder oud-militair Jitse Akse 10 maanden als scherpschutter (juister: ‘schutter lange afstand’) tegen de IS heeft gevochten. Inmiddels is hij gearresteerd, maar na inlevering van zijn paspoort meteen weer op straat gezet. Tja, op eigen houtje een beetje meevechten kan natuurlijk niet. Iedereen weet dat je eerst de vergunning ‘Licence to Kill’ moet verwerven.
OK, het wachten is op de volgende aanslag in Europa. Welke hoofdstad is aan de beurt? Amsterdam begint met de letter ‘A’, en Athene ook. Dan komt Berlijn, dan Bratislava en dan pas Brussel. Maar ja, Brussel is de hoofdstad van de EU. De inwoners van Brussel moeten zich mijns inziens zorgen gaan maken.
Dinsdag 26 januari is in het nieuws dat er dit jaar 150 agenten versneld worden opgeleid op de Heckler & Koch MP5 pistoolmitrailleur.

2016-01-26 08:23:27 AMSTERDAM – Agenten met mitrailleurs bij het Scheepvaartmuseum, waar de informele Justitie en Binnenlandse Zaken (JBZ) Raad gehouden wordt. ANP REMKO DE WAAL

Ha! Op 15 januari 2015 verklaarde minister Opstelten van Veiligheid en Justitie dat het uitrusten van de politie met zwaardere wapens niet aan de orde is. Ha! Minister Opstelten zit inmiddels thuis achter de geraniums. Sowieso hebben ze er nog wel een hele tijd over zitten nadenken. Overigens, de MP5 is een wapen ontwikkelt in de jaren zestig van de vorige eeuw en met zijn 9 mm parabellum munitie totaal verouderd! Ik ga ervan uit dat de MP5 op korte termijn wel zal worden vervangen door de Heckler & Koch HK416. Tjonge, bij nu.nl beschikken ze niet over journalisten met een militaire achtergrond. Ze hebben het in de berichtgeving over ‘mitrailleurs’, dat is een wapen van een totaal andere orde!
Ai, Angela (Merkel) is een beetje achter met het lezen van mijn site, maar zaterdag 30 januari heeft ze toch verklaard dat na het verslaan van de IS de Syriërs gewoon weer naar huis gaan! Mijn idee!
Ik weet het, ik zal het allemaal wel een beetje ongenuanceerd opgeschreven hebben, maar ja, ik moest het even kwijt.
Ik lees op 9 februari op nu.nl dat er vorig jaar (2015) 66.000 meldingen zijn geweest van incidenten met verwarde personen. Ik wist niet dat je dit soort incidenten kunt melden!
Zo ja, dan waren het er 66.001 geweest. Dat incident met die verwarde jongeman in Norg heb ik niet gemeld. Moet je voor dat melden naar de gemeente of kan dat gewoon online? Overigens, in Norg heeft het weinig gescheeld of het was een incident geweest met dodelijke afloop.
Ai, de zanger Jesse Hughes van Eagles of Death Metal verklaart op 16 februari in een televisie-uitzending dat naar zijn mening vrij vuurwapenbezit vele levens had kunnen redden tijdens de slachting op 13 november 2015 in de Parijse concertzaal Bataclan: ’Heeft jullie Franse wapenwetgeving ook maar één verdomde mens het leven gered in de Bataclan? Als iemand daar positief op kan antwoorden, wil ik het graag horen, want ik denk er anders over. Tot niemand wapens heeft, is het wellicht beter dat iedereen er heeft. Want ik wil zoiets nooit meer zien gebeuren en ik wil dat iedereen een kans heeft om te blijven leven. Ik heb mensen zien sterven die misschien in leven waren gebleven mochten ze bewapend geweest zijn’.
OK, tot zover maar.
In Amsterdam ontmoet ik Johan en gezamenlijk sporen we per tram naar Diemen Sniep. Om kwart voor negen gaan we van start. Het is bewolkt, maar wel droog en 6 graden in de plus. Ik draag vier (boven)laagjes, de vijfde laag heb ik in de tram uitgetrokken.
Na een kort aanloopstukje slaan we linksaf en lopen langs de Diemen, een oude veenrivier. Zomaar een plaatje. De sneeuwklokjes staan in bloei, maar waar is de sneeuw? Tja, het is bewolkt, maar het is tenminste droog. Even na negenen bereiken we het Amsterdam Rijnkanaal en slaan linksaf. Het kanaal is gegraven in 1885 en als u toentertijd op school hebt gezeten kent u het als het ‘Merwedekanaal’. Na aanpassingen is het kanaal in 1952 van zijn huidige naam voorzien. Zoals ongetwijfeld bekend is het kanaal eind jaren twintig van de vorige eeuw getekend door ir. Anton Mussert. Deze man heeft later als ‘politicus’ naam gemaakt. Ai, het Amsterdam Rijnkanaal is het drukst bevaren kanaal ter wereld. Opnieuw De Diemen. Links van ons ligt Diemen. Toentertijd een agrarisch dorpje onder de rook van Amsterdam. Dat is de afgelopen halve eeuw drastisch veranderd. De Nesciobrug komt in beeld. Maar eerst enige informatie betreffende het Veerponthuis en de Grenspaal. Ik ben hier al een aantal malen geweest, maar dat mag de pret niet drukken. Iets verder lopen we onder de Nesciobrug door. De fiets- en wandelbrug overspant het Amsterdam Rijnkanaal, is gebouwd in 2006 en is 780 meter lang. Omdat de gemeente Diemen niet meewerkte is de brug uitgevoerd met een fraaie krul om binnen de gemeentegrens van Amsterdam te blijven. In de volksmond heet de brug de ‘Palingbrug’. Halverwege de trap ziet de Nesciobrug er schitterend uit. En dit is de Zeeburgerbrug naar IJburg. Toentertijd zetelde het Hoogheemraadschap in dit majestueuze pand. Zo te zien staat het te huur en het interieur oogt leeg. Op camping Zeeburg heb ik in het verleden weleens gestaan. Het loopt tegen half elf, dus lopen we door. Iets voorbij de camping en de Amsterdamse brug liggen deze schuitjes weg te rotten.
Ik kan het niet anders noemen. Toch zijn deze ‘boten’ bewoond. En iets zuid van S114 valt deze gribus te bewonderen. Deze commune bevindt zich op het terrein van de Betonfabriek. Jammer, nieuwe bewoners worden niet toegelaten. Toentertijd zag ik tijdens een wandeling ook al zo’n alternatieve woongemeenschap. Waar was dat ook alweer? Of zou die inmiddels zijn opgedoekt? Nou, het terrein ziet er tragisch uit en bewoners zie ik ook al niet. Deze windmolen doet een poging om de Oranjesluizen te passeren. Dat lukt ook nog. In het IJ liggen deze alternatieve woonvormen. Sommige schuitjes drijven maar net. We vragen een hondenuitlater naar een restaurant. Hij verwijst ons naar de ‘Landmarkt’. Het blijkt een overdekte groentemarkt te zijn. Achter mij is een complete ‘Boulangerie’ gevestigd en ook een restaurant. Nou, de KMA is hier goed voor elkaar! Inmiddels hebben we er dik tien kilometer opzitten, zeker niet verkeerd. De route is aangepast en loopt nu over een plankenpad rechtstreeks naar Durgerdam. Nou, dat doen we maar niet, de planken zijn spekglad door een dun laagje ijs. Net na twaalven lopen we Durgerdam in. Natuurlijk ben ik vaker in Durgerdam geweest, maar het blijft leuk om door zo’n historisch dorpje te lopen. Dit pand staat bekend als ‘De Kapel’, maar feitelijk is dit het voormalig raadhuis uit 1687. Zo te zien staat het momenteel leeg. Deze handwijzer heb ik al een aantal malen op de foto staan. Tenslotte heb ik het Zuiderzeepad al gelopen én gefietst. Het landschap oogt nat. In de verte is de stompe toren van Ransdorp te zien. Daar weten we een restaurant, mogelijk kunnen we daar lunchen. Het schiet lekker op naar Ransdorp. De toren is 32 meter hoog en is gebouwd tussen 1502 – 1542. Toen was het geld op. Ik vraag me trouwens af of een beetje spits de tand des tijds had doorstaan, want de bodem bestaat uit veen. Tegen kwart voor één lopen we Ransdorp in. Nogmaals de toren en de later gebouwde kerk. Wat een immense teleurstelling. Hotel Café De Zwaan is gesloten. De dorpelingen snappen er ook niets van. De uitbaters zijn zeker op wintersportvakantie. Het is ze gegund, maar zorg dan tenminste voor vervanging! We nemen plaats op het ‘terras’ en nuttigen enige voeding van onze ‘ijzeren’ voorraad. Trouwens, ik lees in de wandelgids dat Rembrandt ook graag in Ransdorp tekende en schilderde. Ai, hij had hier een ‘liefje’. Hm, dit feit hebben ze op de Christelijke scholen die ik mocht bezoeken onder de pet gehouden.
Geen van de genoemde plaatsen bezoeken we. Wij lopen naar Zuiderwoude en dat staat er nu net niet op. Water is er hier genoeg. En gras óók. Voor akkerbouw is de grond niet geschikt. Het is véél te nat. Twee koppeltjes zwanen en héél veel ganzen. Het zijn Brandganzen, maar ik noem het ‘Braadganzen’. Als ik in mijn handen klap vliegen de ganzen op. Langs de Poppendammergouw is het zeker niet verkeerd wonen. In 1916 stond het hier blank. Nou, het scheelt maar een beetje met nu. Deze boer is met zijn tractor mest aan het uitrijden. De aanhanger zakt bijna tot zijn assen weg in de slappe veengrond. Dit is niet zo best voor de grond, deze raakt daardoor steeds meer aangereden. Dit bruggetje moet je over om naar Holysloot te lopen. Verderop ligt net zo’n bruggetje en in de verte is Holysloot te zien. Daar lopen we niet heen, wij zetten koers naar Zuiderwoude. Sowieso vaart de pont niet. Een nogal apart pand. Tegen drieën lopen we Zuiderwoude in. Nou, eigenlijk lopen we langs Zuiderwoude. De kerk uit 1877 pakken we nog even mee. Met zicht op de Kerk Ae nemen we even plaats op een bankje. Tja, het is iets lichter geworden en soms komt er even een waterig zonnetje door. Dit plaatje heb ik een weinig verder geschoten. Het bord is niet te lezen, maar hier lopen we Broek in Waterland in. Het is bijna kwart voor vier, we zitten goed op schema. Nou, het is een idyllisch dorp. Ik ben hier voor het eerst! Gelukkig is café De Witte Zwaan open. Het is eigenlijk een pannen-koekenrestaurant, maar ik houd het bij een koffie en een cola. We vullen onze bidons met water, het is nog een kilometer of drie. Dat gaat wel over een zogeheten ‘laarzenpad’ dwars door de weilanden. We moeten wel, want halverwege is een boscomplex waar we willen wildkamperen. Rond vijf uur gaan we weer op pad. Ik fotografeer nog een aantal leuke plekjes. Het begin van het laarzenpad is slecht verhard, dat loopt nog prima weg. In dit soort bruggetjes zijn ze hier steengoed. En vanaf hier is het echt ‘soppen’ geblazen. Sowieso tors ik een vrij zware rugzak, maar net heb ik drie liter water ingenomen. Dat doet mijn (hoge) wandelschoenen diep wegzakken. Na drie kilometer doorbijten bereiken we onze beoogde wildkampeerlocatie. Maar… één of andere onverlaat heeft het bosje gekapt en de grond gefreesd. Ai, het is allemaal nogal modderig! Gelukkig staan er twee picknicktafels met banken waar we onze rugzakken op kunnen neervlijen. Tja, de onderkant van het tentgrondzeil zal morgenochtend behoorlijk modderig zijn. Het is niet anders. Sowieso staan we hier prima. Het loopt tegen zessen en we hebben er ruim 31 kilometer opzitten. Ik heb geen blessures, daar ben ik wel blij mee.
Om kwart over zes staat de tent en zit ik aan de witte wijn. Het is een Chileen en deze smaakt voortreffelijk. De wijn is precies op de goede temperatuur, een weinig boven nul graden. Ik bel even naar Orchideetje, thuis gaat alles ook naar wens.
Zoals gebruikelijk bereid ik een kerriesoepje en een Knorr-maaltijd. Trouwens, wanneer gaan ze de naam ‘Knorr’ wijzigen? Dit in verband met onze moslims en hun probleem met varkens. Om kwart over zeven ga ik aan de afwas en poets mijn tanden. Het is fris buiten, maar niet echt koud. Mijn Omsak doe ik voorlopig niet om mijn slaapzak. Ik kruip erin, ik ben toch wel moe.