Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Trekvogelpad Soesterberg – Diemen
Vrijdag 11 december t/m zondag 13 december 2015

Vrijdag 11 december 2015
Soesterberg – Baarn
Het is bewolkt en druilerig als ik even na negenen naar het station loop. Dat blijft zo de komende dagen. De temperatuur wordt naar verwachting zo’n 8 à 9 graden in de plus. Niet echt winter dus. We gaan weer verder met het Trekvogelpad, nu van Soesterberg naar Diemen. Daarna liggen er nog twee trajecten van drie dagen naar Bergen aan Zee.
De trein is mooi op tijd en ik heb even tijd voor de Metro.
Nou, ’t is een dikke, maar er zit een modebijlage bij… voor Mannen! Daar moet ik straks de tijd voor nemen!
Hm, de Metro kopt met: ‘Zo druk hoeft ’t in de trein niet te zijn’. Zo te lezen staan er ruim 100 ongebruikte intercity treinstellen te verstoffen op een rangeerterrein in Duitsland.
Dat betekent 6.000 zitplaatsen. Bovendien kan beter benutten van de treinen in de spits nog eens 8.000 zitplaatsen opleveren. En de internationale treinen die pas laat in de ochtend gaan rijden tijdens de spits inzetten, levert ook nog eens 8.000 zitplaatsen op. Volgens Anne-Fleur zijn dit in totaal maar liefst 17.000 zitplaatsen! Hm, Anne-Fleur, je hebt een typefout of een rekenfoutje gemaakt! Maar… dit weet de NS (nou ja, het is een onoverzichtelijke kluwen bedrijven), echt wel. Maar… het Fyra-debacle heeft de NS 770 miljoen gekost! Dat geld moet uiteraard terug, maar de prijs van de tickets mag niet omhoog. Dan lease je dus geen extra treinen, want daar hangt een prijskaartje aan. Bovendien scheelt het elektriciteit, onderhoud, schoonmaakkosten en inzet van machinisten en conducteurs. Tja, vele reizigers moeten staan, die hebben gewoon pech.
Zwaaien met een ISIS-vlag is volgens de rechter gewoon toegestaan. Alleen… rechtstreeks oproepen tot geweld of de gewapende strijd is strafbaar. Ook opruiing en ronselen voor de gewapende Jihad is strafbaar. Tja, we leven in een vrij land, ik ben het er wel mee eens.
Een Britse 27-jarige moeder geeft haar drie kinderen elk 80 (tachtig) cadeautjes met de Kerst. Een foto van die berg cadeautjes heeft ze geplaatst op Facebook. Tja, dan vraag je om kritiek. Ze heeft dus 240 cadeautjes naar huis gesleept! Dat vind ik wel dapper!
Een agente (een body-gard) heeft haar pistool per abuis op het toilet laten liggen van de school waar Amalia op zit. Tja, dat gebeurt je een keer. Zelf heb ik mijn geweer ook een keer of drie per abuis achtergelaten. In mijn geval stond het ding nog keurig op me te wachten. Gelukkig maar, want als het ding verdwenen is, heb je een groot probleem.
De uitvaart van Dascha Graafsma is komende zaterdag. Tja, ik vind het een vreemd verhaal. Dascha is op 16-jarige leeftijd om het leven gekomen op het spoor nabij Hilversum. Ze was ‘stappen’ in Let’s Get Down te Hilversum en verliet de uitgaansgelegenheid omdat ze moest plassen. Vreemd 1: meisjes gaan nooit alleen plassen. Zo te lezen had ze een vriend. Vreemd 2: miste die vriend haar niet na enige tijd? Vreemd 3: haar jas had Dascha achtergelaten en ze heeft een aantal uren buiten (in de kou) rondgelopen. Vreemd 4: de telefoon van Dascha is onvindbaar. Vreemd 5: de patholoog vond een grote hoeveelheid alcohol in haar bloed en bovendien een drug.
Dan ben je pas 16 en volop aan de alcohol en drugs (?). De politie gaat uit van zelfdoding, maar de familie gelooft dit niet. Sowieso doet de politie nader onderzoek.
Nader: Dascha was met drie vriendinnen uit, haar vriend was er niet bij.
Vandaag doen 600 scholen mee aan ‘Paarse Vrijdag’. Hm, het draait om de acceptatie van LHBT’ers (Lesbiennes, Homo’s, Biseksuele en Transgender jongeren). Op basis-scholen is een ‘pestprotocol’ van kracht. Tja, het pesten zal wel in het bloed van de mens zitten.
Mooi, ik ben toe aan de modebijlage. Hm, aan mij is het niet besteed. Ik draag meestal een spijkerbroek van de Welkoop. Die kosten maar een paar tientjes en zitten prima. Ondergoed van de Hema en niet van Calvin Klein. Mijn groene trui is een krijgertje van een Bosbouwbedrijf en mijn rode trui zat zoonlief te ruim. Nou ja, de rest sla ik maar over inclusief de pagina’s entertainment.
In Amersfoort ontmoet ik Johan, dit weekend lopen we samen. Het regent, zal ik mijn regenkleding aantrekken? In elk geval mijn regenjack, met de regenbroek wacht ik nog even. Sowieso doe ik mijn regenhoes om de rugzak. Mooi, de bus is goed op tijd. Na een minuut of tien ‘bussen’ stappen we uit bij halte ‘Kontakt der Kontinenten’. Het is inmiddels droog en we gaan meteen van start.
Al snel lopen we het bos in. Links van ons bevindt zich de voormalige vliegbasis Soesterberg, maar het enige dat ik ervan zie is een lelijk hekwerk. Iets verder ligt Landgoed De Paltz. Het is een natuurgebied van 77 hectare met Buitenplaats (landhuis). Op naar Soestduinen, nog 1,7 kilometer. Tja, de paddenstoel oogt een weinig sleets. Een weinig verder staat opnieuw een paddenstoel. Deze glimt van nieuwigheid. Moet de vorige nog vervangen worden of zijn ze hem vergeten? We steken de spoorlijn over. Iets verder is de zandverstuiving van de Lange en Korte Duinen. Zoals bekend ontstaat een zandverstuiving door overbeweiding van de hei met schapen. Inderdaad, dan ben je als schapenboer verkeerd bezig. Toentertijd werd daar wat aan gedaan, maar nu zien biologen dit anders. Zij zien de zandverstuiving als een zeldzame biotoop, die behouden moet blijven. Daartoe wordt er jaarlijks een grote hoeveelheid zand van de NO-hoek naar de ZW-hoek teruggebracht. Oeps, we lopen een paar honderd meter op met het Marskramerpad. Dat pad heb ik inmiddels onder de schoenzolen. De markering is niet overal goed op orde, maar GPS brengt dan uitkomst. Zoals gezegd, we lopen door het bos. Het is behoorlijk nat en drassig, maar goed te doen. Kijk, dit is nu eens een echte opknapper. Mijn handen jeuken? Maar nu ik even google, ik ben te laat! Na 40 jaar leegstand en verpaupering is boerderij Bouwlust (what’s in a name) voor 1,1 miljoen euro verkocht. Het is nog een gemeentelijk monument ook, want de langhuisboerderij werd gebouwd in opdracht van Andries de Wilde (1781-1865) als sluitstuk van vijf pachtboerderijen. Vermoedelijk wordt boerderij Bouwlust (gebouwd in 1850) gesloopt. We lopen nu door het gebied Laag Hees. Voorheen hei, nu loof- en naaldbomen, akkerland en weilanden. Iets verder is ’t Spiehuis. Johan heeft hier slechte herinneringen aan, dus lopen we door. Het is nog een kilometer of twee naar Lage Vuursche, daar willen we lunchen. Dit is het hek rond Kasteel Drakensteyn. Camera’s, zoeklichten en bewegingssensoren, het kan niet op. Maar ja, hier woont onze voormalige vorstin, ze moet goed bewaakt worden. Tegen enen lopen we het oord Lage Vuursche in. Zullen we restaurant ‘De Vuursche Boer’ met een bezoek vereren? We kiezen voor restaurant ‘De Bosrand’. Ik bestel een spekpannenkoek en een cola. OK, de spekpannenkoek is niet verkeerd, maar thuis is hij lekkerder. Maar wij gebruiken dan ook pannenkoekmeel van de molen. Dat smaakt toch net even beter. En voor het spek hebben wij ons eigen ‘slagertje’. Maar… ze durven hier cola te presenteren in een flesje van 200 ml. En daar durven ze ook nog €2,35 voor te vragen. Hier zou de regering moeten ingrijpen! In de States krijg je voor dit bedrag een halve liter en dan mag je ook nog onbeperkt bijvullen. Wat hier wel dik voor elkaar is: de kerstboom compleet met sneeuw. Ik zie dit voor het eerst. Als ik even Google op ‘sneeuwende kerstboom’, zie ik dat ze te kust en te keur te koop zijn. Tja, ik vrees dat het in onze binnentuin net even te veel tocht. Dan zit de hele binnentuin onder die mini piepschuim bolletjes. Na zo’n drie kwartier stappen we weer op. Het is nog steeds droog en windstil, maar wel bewolkt en nevelig. Een beetje mistroostig weer, zeg maar. Tja, ‘zeg maar’ hoor je te pas en te onpas en het ‘zegt’ natuurlijk niets. Overigens, het is 10 graden in de plus. Waar blijft de winter?
Prima lopen op zo’n gravelpad, maar zo meteen moeten we rechtsaf het bos in. Hier en daar is er nog een plukje hei, maar als de opslag niet verwijderd wordt is dit over een handvol jaren weer bos. Tja, zo werkt dat in de natuur. Voorlopig richting Baarn, dat we straks rechts laten liggen. We steken de N415 over en ik had op deze hoek een restaurant verwacht voor een bak koffie en water voor onze bidons. Dat restaurant blijkt zeker 500 meter naar links te liggen. Dat is net te ver weg. Verderop langs de route is een sportveldencomplex met zwembad en tennisbaan. Zouden we daar water kunnen krijgen? OK, dat gaan we proberen.
Als we weer verder lopen ontwaren we dit pand. Zou er iemand thuis zijn? We proberen het en gelukkig kunnen we onze bidons vullen. We lopen voorbij het sportveld annex zwembad en zien alleen iemand aan het werk met een tractor. Een paar honderd meter verder steken we het bos in, niemand ziet ons.
Al snel vinden we een gedekte open plek voor onze tentjes. Hoe komen al die taxus struiken hier eigenlijk terecht?
Wat is dit nu? Als ik mijn rugzak neerzet zie ik dat de heupband gescheurd is. Hm, dat is het zwakke punt van deze Bergans rugzak. Een paar jaar geleden was de heupband ook al gescheurd, toen kreeg ik onder garantie een nieuwe. Ik hoop dat ik er nog twee dagen mee kan lopen en thuis moet ik meteen actie ondernemen.
We zijn aan de vroege kant en tegen vieren staat mijn tent. OK, we hebben er vandaag iets meer dan 20 kilometer opzitten, dat is niet al te veel.
Ik begin met een bodempje witte wijn, dat heb ik desondanks verdiend (vind ik zelf). ’t Is wel een bijzondere, deze heb ik ‘gescoord’ tijdens de ‘Italië’ dag in Amsterdam (http://desmaakvanitalie.nl/littleitaly.html). Ik weet niet hoelang de link nog blijft werken, anders moet u even googlen op: ‘desmaakvan italie’. Het is een jaarlijks evenement, voorheen georganiseerd in Loods 6 op het KNSM-eiland. Nu werd het georganiseerd in de voormalige Posthoornkerk gelegen in de Haarlemmerstraat in Amsterdam. Ai, wél ambiance, deze kerk.
Het Italië-evenement draait om eten en drinken. Uiteraard kan er geproefd worden en dat heb ik uitgebreid gedaan. Ik vroeg de wijnimporteurs om een wijn om te combineren met een pasta/kaas maaltijd. Nou, die hadden ze en vaak wel twee of drie. Ik heb maar niet gezegd dat de pasta/kaas maaltijd een Knorr-maaltijd betrof, want dat is natuurlijk vloeken in de kerk (sic!).
Na de kerriesoep test ik of deze wijn combineert met de Knorr-maaltijd. Tja, best wel, maar eigenlijk vind ik deze wijn iets te zoet. Gelukkig heb ik nog een aantal andere flessen ‘gescoord’, dus volgende wandeling proef ik verder.
Na de afwas, tandenpoetsen en een belletje naar Orchideetje ga ik even na zessen onder de wol (in dit geval dons). Ik heb een drukke week achter de rug, en de slaap komt snel.