Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Stelling van Amsterdam van Hoofddorp naar Muiden
zaterdag 24 september t/m zondag 25 september 2011

Zaterdag 24 september 2011
Hoofddorp – Waver
De trein is iets te laat, maar beter iets te laat dan nooit. Dit weekend belooft het prachtig weer te worden, heel wat beter dan tijdens het eerste traject van de Stelling van Amsterdam.
Alleen Joke loopt mee, alle anderen zitten óf in het buitenland óf hadden andere plannen. Het is druk op het station, men trekt er massaal op uit. Zaterdag vandaag, dus geen Metro. Geen nieuws dus. Tja, we hoeven niet zo ver meer, dus in twee dagen is dit tweede traject te ‘behappen’.
Zoals bekend lopen we de ‘Stelling van Amsterdam’ en het thema van deze wandeling is het stelsel van forten dat tussen 1880 en 1920 in een straal van 15-20 kilometer rond Amsterdam is aangelegd. Door inundatie kon de vijand op afstand worden gehouden en dan vanuit de forten onder vuur worden genomen.Om tien voor elf sporen we Hoofddorp in en we gaan meteen van start. Het is 21 graden in de plus en meteen kan mijn softshell uit.
Nou, hier in Hoofddorp zijn ze toch aardig aan het bouwen geweest. Er zullen hier wel een boel heipalen de grond zijn ingegaan. Schiphol ligt hier vlakbij en er zijn twee eenmotorige vliegtuigjes rondjes aan het draaien. Volgens mij zijn het P-51 Mustangs, een jachtvliegtuig uit WO-II. Of zouden het toch Spitfires zijn? Dit moet wel de Batterij aan de Sloterweg zijn. Het ziet er allemaal wat verwaarloosd uit, zelfs een informatiebordje ontbreekt. Hoe zit het met de Hoofddorpse vrijwilligersbrigade? Tegen twaalven steken we de A4 over. Het is toch nog redelijk druk. Even verder lopen we Rijsenhout in. Zo te zien is dit huis met uitbouw nagelnieuw, maar de palm valt mij op alsmede de vijver vol Koikarpers. Dit zijn nogal prijzige visjes, dus diefstalgevoelig. Hoofddorp ligt alweer 6 kilometer achter ons en wij lopen Rijsenhout verder in.
Kijk, deze veerpont moeten we hebben om ons over de Ringvaart te zetten.Volgens het wandelboekje en de website is de pont in de vaart. Volgens omwonenden is dat ook het geval, echter de schipper is nergens te bekennen. Tja, omlopen is een optie, maar de route over de Uiterweg is zo te zien mooier. Ik vraag het nog even in een aanpalende ijzerwarenzaak en daar word ik aangesproken door een jongeman. Hij heeft hier net boodschappen gedaan en gaat uit varen met zijn vriendin. Zij willen ons wel even overzetten. Dat lukt, nog bedankt!
De route over de Uiterweg is inderdaad erg mooi, vooral omdat er hier toch wel bijzonder mooie huizen staan. Tegen enen zien we een bord dat naar een jachthaven verwijst, maar ook naar een restaurant. Het ziet er allemaal wat verlaten uit, maar we gaan gewoon kijken.
Het restaurant blijkt open en het terras zit nog vol ook! Het heet ‘In de zotte Wilg’. Hier laat ik me de KMA goed smaken. Helaas zijn ze vergeten om de appeltaart even in de magnetron te zetten. Tjonge, verderop liggen de Aalsmeerbaan en de Kaagbaan, om de twee minuten stijgt er een vliegtuig op. Nou, ik neem er nog een tweede bakje koffie op, er zit in een kopje uiteraard maar een minimale hoeveelheid. Tegen halftwee stappen we op. Iets verder staat het voormalige stationsgebouw Aalsmeer met daarvoor een locomotief. Het lijntje heeft gefunctioneerd van 1912 tot 1950. Tegenwoordig zit er een makelaar in het gebouw. Van hier hebben we goed zicht op de Westeinderplassen. Iets verder staat de watertoren van Aalsmeer.Sinds 1994 is de watertoren niet meer als zodanig in gebruik. De gemeente Aalsmeer is momenteel eigenaar van de watertoren en stelt deze regelmatig open voor bezoekers.
Ik ben hier al eerder geweest, maar voor het eerst is de watertoren te bezichtigen.
Het kost €2,- en het is nog een hele klim via smalle stalen trappen. Het uitzicht is fenomenaal, maar iets heiig is het wel. In de verte zien we de vliegtuigen daadwerkelijk landen op Schiphol. Vóór fort bij Kudelstaart slaan we linksaf. Voor het fort moeten we nog een stukje doorlopen, dat geloven we wel. In westelijke richting lopen we verder. Bij deze handwijzer is het nog één kilometer naar De Kwakel en nog 5 naar Uithoorn. Links van ons kiest het ene na het andere vliegtuig het luchtruim. In totaal moeten dat er per dag toch zeker enige honderden zijn. Tegen drieën lopen we De Kwakel in. Het is in feite een dorpje van niets en we zijn er zo doorheen. Iemand heeft een aantal Zwarte Zwanen in de tuin. Die beesten maken toch een boel drukte. Om het fort bij Kwakel te bezoeken moeten we ook weer van de route afwijken. Ik ben al eens bij dat fort geweest en opnieuw geloven we het wel.
Langs dit water lopen we verder in de richting van Uithoorn. Volgens het boekje loopt de route over de dijk. Maar ja, dan moet je om de 100 meter over een hek. Na het zoveelste hek lopen we verder over de naastliggende asfaltweg.
Van die angstige schapen krijg je ook wat. Uithoorn bekijken we voornamelijk vanaf de west- en zuidkant. Het blijft landelijk en om halfvier pauzeren we even op een bankje. Even na vieren passeren we Fort aan de Drecht. Dit fort is open en is verhuurd aan een galerie, een beeldend kunstenaar, een fotograaf en nog zowat. Even verder stuiten we tegen de Amstel en we slaan linksaf. Ai, dit terras ken ik. In 2007 hebben Orchideetje en ik in dit hotel een weekend doorgebracht. Toen was het ook al zulk prachtig weer. Dit is de gevel van het hotel. Het ziet er nogal streng uit, maar vroeger is hier ‘recht’ gesproken. Het hotel heet ook: Het Oude Rechthuis. Voor de wandelaars is er een smal zandstrookje opengehouden. Dat is toch wel veiliger dan het asfalt. We lopen even terug, want ik weet dat hier vlakbij een Appie zit. Ik ben door mijn drinken heen en morgen is het zondag. Ik vrees dat alle winkels dan dicht zijn.
OK, we moeten nu dik vier kilometer langs de Amstel. Het is mooi, maar op een gegeven moment vind ik het wel genoeg. Verderop zie ik het veer bij Nessersluis. Daar steken we de Amstel over. Aan de andere kant ligt Fort Waver-Amstel dat in gebruik is door een wijnimporteur. Zo te lezen zijn deze forten zeer geschikt voor de opslag van wijn door de constante temperatuur, de hoge vochtigheidsgraad en het trillingsvrij zijn van de ruimten. Trillingsvrij? Kan wijn slecht tegen trillingen? Vanaf hier moeten we dik drie kilometer langs het riviertje de Waver lopen. Het is gelukkig een stuk rustiger dan langs de Amstel. Deze ophaalbrug moet door de opvarenden zelf bediend worden. In dit geval ging het niet zachtzinnig. Landelijk is het hier sowieso. Bij deze paddenstoel verlaten we de route. We moeten een kilometer pal zuid en op de volgende kruising rechtsaf.Daar moet een camping zijn. Vreemd, er staat hier verder geen bord. De website van de camping zag er goed uit, dus ik ging en ga ervan uit dat de camping nog steeds bestaat.
Op de volgende kruising staat ook al geen bord, maar na een paar honderd meter zie ik de camping.Het is half zeven, maar ja, we hebben er ook bijna 30 kilometer opzitten. We kunnen hier terecht en mogen zelf een plekje uitzoeken. Voor €5,- per persoon mogen we hier overnachten en zelfs de douche is gratis.
Ik bereid weer kerriesoep en een Knorr-maaltijd. Ik drink er weer zo’n overheerlijke Lindemans Shiraz bij. Dit is toch wel mijn favoriete wijntje. OK, onder de douche en even naar Orchideetje bellen. Er is hier zelfs een ‘kantine’, maar daar ben ik toch een beetje te moe voor. Ik kruip in de slaapzak en zie dat ik 14 FM-zenders kan ontvangen. Tjonge, stuk voor stuk zenden ze hip-hop muziek uit. Senioren horen er duidelijk niet bij op de FM-band. Ik schakel maar over naar de MP3-speler en luister tot 21.00 uur.