Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Donderdag 24 december 2015
Schiermonnikoog Op naar Schiermonnikoog! Dit Waddeneiland hebben we nog nooit bezocht en het moet er echt een keer van komen!
Dit kerstarrangement hebben we al maanden geleden geboekt. Zoals bekend heb ik er een hekel aan om de kerstdagen ‘thuis’ door te brengen. Het zijn nog twee dagen ook!
Ik word daar depressief van.
Om te beginnen gaan we met de taxi naar het station. Het regent, vandaar! Die regen is niet zo best, maar mogelijk waait het over op Schiermonnikoog. Trouwens, de taxichauffeur heeft net op de radio gehoord dat de 2e kerstdag uit Groot-Brittannië is komen overwaaien. De 2e kerstdag kreeg het personeel van de adel vrij om de kerst thuis te vieren. Ik hoor dit voor het eerst. Zou het kloppen? Ik google er even op en inderdaad, het klopt. Het personeel kreeg dan eten mee – leuk voor thuis – daaruit is mogelijk de traditie ontstaan van het kerstpakket. De adel hoefde 2e kerstdag uiteraard niet zelf achter het fornuis te gaan staan, het personeel deed het eten voor hen in een doos. Een ‘box’ dus. Daaruit is de traditie van ‘boxing day’ ontstaan, zo heet 2e kerstdag in de gemenebest. Nu staat deze dag in het teken van voetbal en paardenraces.
Sowieso mogen al die ‘2e feestdagen’ wat mij betreft worden afgeschaft. Maar ja, ik heb makkelijk praten, voor mij is elke dag een ‘vrije’ dag.
‘We’ dat is Orchideetje, zoonlief en ikzelf. Dochterlief heeft een relaxte vakantie geboekt in Vietnam. Tja, op Schiermonnikoog kun je natuurlijk ook op het strand gaan liggen.
Maar alla(h).
Ik pak een Metro uit de bak en check in. De trein is mooi op tijd en niet druk, voorlopig kunnen we erbij zitten.
Hm, er zit dit keer helemaal geen modebijlage bij de Metro. Of lag hij apart in de bak?
Daar heb ik dan overheen gekeken.
Kijk, de Metro opent met: ‘Warmte duwt V&D verder in het rood’. Tja, gisteren heeft V&D uitstel van betaling aangevraagd, meestal de opmaat voor een faillissement. Voor mij is het geen verrassing, wat mij meer verbaast is dat V&D dit hele jaar heeft mogen doorsukkelen van de eigenaar (Sun Capital, een Amerikaanse investeerder). Tja, het is niet anders, dit soort warenhuizen is niet meer van deze tijd. De HEMA bijvoorbeeld zie ik ook in 2016 omvallen. Er werken 5.000 personeelsleden bij V&D en bij La Place ook nog eens 5.000. Voor La Place (uitgezonderd die ín een V&D zijn gevestigd), zie ik nog wel toekomst.
V&D geeft de schuld aan het warme weer waardoor de wintercollectie bleef hangen.
Maar ja, ik ken werkelijk niemand die zijn winteroutfit in een V&D koopt. Hm, misschien doen ze het stiekem!
De warenhuizen blijven voorlopig gewoon open, alleen de webshop is dicht. Had V&D dan een webshop? Ai, dat is pijnlijk, de V&D giftcard wordt niet meer geaccepteerd. En veel mensen hebben zo’n kaart in hun kerstpakket gevonden. Het zal juridisch wel kloppen, maar ik vind het oneerlijk! Het is eigenlijk toch gewoon ‘geld’? Reden voor mij om de V&D vanaf nu totaal te boycotten.
Oeps, ik moet toch meteen denken aan de conference van Herman Finkers over de ‘kussentjes’ van V&D. Wanneer was dat weer? Toch zeker meer dan 25 jaar geleden? Herman Finkers zag het echec van V&D toen al aankomen.
Zo te lezen gaat 2015 de boeken in als een extreem warm, zonnig en nat jaar. In juli vorst aan de grond en één van de heftigste zomerstormen ooit. Nou, ik heb het allemaal meegekregen.
Geldermalsen zegt alsnog ‘nee’ tegen de komst van een AZC (AsielZoekersCentrum). Vorige week eindigde een inspraakavond in een ware veldslag. De vergadering werd afgebroken en de raadszaal ontruimt. Veertien relschoppers werden gearresteerd.
Nu zegt burgemeester Miranda de Vries dat de snelheid (binnen een week een beslissing forceren) en de omvang (opvang 1500 vluchtelingen) een inschattingsfout is geweest.
Ai, ik lees elders dat de gemeente Geldermalsen voor miljoenen het schip is ingegaan met de aankoop van grond. Dat had industrieterrein moeten worden, maar de kopers staan niet in de rij. En het AZC betaalt uitstekend!
De rechter heeft bepaald dat burgemeester Rob van Gijzel van Eindhoven de komst van zeven ‘haatpredikers’ terecht heeft verboden. Tot voor kort was de komst van deze mannen geen probleem voor Rob, maar hij krijgt in de gaten dat er in Nederland iets veranderd is.
Ai, er staat een advertentie in de Metro van Veilig Verkeer Nederland. Er worden 14 verkeersborden getoond, die ik geen van allen ooit heb gezien. Nu moet ik bekennen dat ik nooit op verkeersborden let, er staan mij er veel te veel. Het is toch geen grap, deze advertentie?
De Top-2000 gaat morgen van start. Toentertijd stemde ik er weleens op, maar ik heb al jaren de indruk dat de lijst wordt samengesteld door een handvol dj’s en dat onze uitgebrachte stemmen linea recta in de digitale prullenbak verdwijnen.
Het ‘gezicht’ van de radio-inzamelingsactie ‘Serious Request’ blijkt gewoon een Nederlands fotomodel (http://www.modeblog.nl/interview-kindermodel-lois-kruiswegt/0717/) te zijn. Dit is gewoon misleiding stelt een media-ethicus (Huub Evers) in een ochtendblad (De Telegraaf). Tja, naast de foto staat: ‘Bouw mee aan de toekomst van miljoenen jongeren in conflictgebieden’. Daar is geen woord Frans bij. Als we zo gaan beginnen, waarom is Doutzen Kroes dan niet ingezet? Of was Doutzen misschien te duur? Of te blond? Sowieso vindt NPO de inzet van een fotomodel volstrekt normaal en is van mening dat wij niet zo moeten zeuren. Ai, het filmpje – daar moet u beslist naar kijken – is nog heftiger. Lois (zo heet het model) wandelt door een verwoeste straat en de voice-over spreekt in het Arabisch uit dat ‘elke dag onvoorspelbaar is’. Nou, verder is het entertainment, dat sla ik zoals altijd over.
In Leeuwarden stappen we over op bus 50. Ik heb deze rit al meer gemaakt, ’t duurt een uurtje.
Nou, de zon komt door, toch wordt er voor de komende dagen wisselvallig weer verwacht. Geen witte kerst dit jaar, dat is jammer in verband met de foto’s.
Over foto’s gesproken, Apple heeft in zijn wijsheid besloten om het foto softwarepakket ‘Aperture’ niet langer te ondersteunen. Met die beslissing ben ik niet blij, ook al omdat ik het pakket gewoon gekocht had. Nu moet ik over naar Adobe, naar ‘Lightroom’
Ik heb ‘Lightroom’ in het verleden eens getest, maar vond het veel minder gebruiksvriendelijk dan ‘Aperture’. In elk geval heb ik ‘Lightroom’ aangeschaft (http://www.klein.nl/adobe-lightroom-6-dvd-versie?utm_source=product_review_klein&utm_medium=e-mail&utm_campaign=product_review_klein). Na de kerst moet ik er tegenaan.
Zonder mankeren bereiken we Lauwersoog. We zijn dik een uur te vroeg, maar nu kunnen we tenminste lunchen in restaurant ‘Waddengenot aan Zee’. Hier heb ik een goede en een slechte ervaring achter de rug, nu ben ik dus aan de beurt voor opnieuw een goede ervaring. Ik bestel erwtensoep met roggebrood. Dat kost €8,50. Nou, prima en bovendien met een immens stuk worst. Dat schaaltje met roggebrood moest ik delen met zoonlief. Hm, er zit geen spek op het roggebrood, maar de worst maakt het meer dan goed. Op naar de terminal van Wagenborg (https://wpd.nl). Ik heb overwogen om de tickets online te bestellen, maar dan moet je eerst een account aanmaken. Dat ging mij te ver! Nu maar hopen dat de boot niet overboekt is. Nou, ’t is niet druk en à €38,50 worden de tickets geprint. Het zijn retouren, Wagenborg gaat ervan uit dat je ook weer terug wilt.
We kunnen meteen boarden, het is de linker veerboot. ’t Is de ‘Rottum’. Hm, ‘Schiermonnikoog’ was zeker te lang. Het is nog geen halfvier, maar de zon neigt al ter kimme. Ik ben altijd weer blij als het ‘Midwinterfeest’ achter de rug is en de dagen weer gaan lengen. Het zusterschip heet de ‘Monnik’. ‘Schier’ en ‘oog’ moet je er gewoon bij verzinnen. De drukte valt me erg mee. Dat zal ’s zomers wel anders zijn. Precies om halfvier gaan we varen. Nou, prachtig! En al snel gaat het gas erop. Ik ga naar beneden. Daar trek ik een beker (matige) koffie uit de automaat à €2,10 en bekijk de monitor. De ‘Rottum’ beschikt over twee motoren van 600 kW. Voor degenen die hun schoolopleiding hebben afgerond vóór 1978, dat is ruim 800 pk. Er kunnen 1.000 personen mee en 48 auto’s. Overigens, een auto mag alleen mee (tegen betaling) met een ontheffing van de gemeente Schiermonnikoog. Het begint op te schieten, we zijn er bijna. Er staat al een aantal bussen te trappelen. ‘Onze hotelbus zorgt voor transfer van en naar het hotel’ las ik op de bevestiging van de boeking. ’t Is gewoon een bus van Arriva, en ik neem aan dat het voor ons gratis is.
De chauffeur heet ons welkom, dus die €3,50 is voor ons niet van toepassing. Om halfvijf lopen we naar de receptie van Hotel Graaf Bernstorff. Het schemert al en 1/10 uit de hand is vragen om onscherpte. In elk geval, het ziet er prima uit. We checken in, lopen naar de kamer en pakken de koffer/rugzak uit.
Daarna lopen we een klein rondje (in het donker), we zijn hier tenslotte voor het eerst.
Om zes uur lopen we naar het restaurant van Hotel Graaf Bernstorff. Deze maaltijd is niet inbegrepen in het arrangement, maar hier dineren is net zo makkelijk.
We krijgen warm brood vooraf. Ik bestel een glas Merlot en eendenborst met knapperige groentes met een aardappeltaartje. Later bestellen we nog een schaal frites, want dat aardappeltaartje is niet al te groot. De eendenborst is prima, maar voor mij had het iets minder rosé mogen zijn. De Merlot is trouwens ook prima van smaak. Het nagerecht komt door. Ik heb chocoladeterrine op een notencrunch met crème Chantilly besteld. Nou, dit nagerecht is werkelijk ‘uit de kunst’. Tegen achten trekken we ons terug op de kamer. Het is een ruime kamer waar we ons de komende dagen wel thuis zullen voelen. Ik heb een (papieren) boek meegenomen. Het is: ‘Het evangelie volgens Nicolaas Matsier’. Het woord ‘evangelie’ geeft al aan dat dit boek het ‘Nieuwe Testament’ fileert. Het (papieren) boek ‘De bijbel volgens Nicolaas Matsier’, heb ik vorige week al uitgelezen. Beide boeken (plus nog zes anderen) heb ik besteld bij bol.com, tja, dit betekent op termijn de ondergang van de plaatselijke boekenwinkel.
Maar ja, het is ook wel erg makkelijk en de boeken krijg je binnen twee dagen thuisbezorgd.
Mooi, WiFi doet het weer! Tijdens het diner (geen WiFi) begreep ik van de ober dat ze WiFi uitzetten tijdens het diner. De redenering ‘waarom’ kon ik niet volgen. De ober was wel zo fideel om WiFi tijdens het diner aan te zetten, zodat ik snel mijn mail kon checken. Uiteraard ná een reset, want uit- en aanzetten gaat zomaar niet. Ik beantwoord een paar mails, tegenwoordig moet je wel online zijn.
Nu ik toch mijn iPad in handen heb begin ik met ‘De Buitenvrouw’ van Joost Zwagerman. Dit boek heb ik gedownload na zijn zelfdoding op 51-jarige leeftijd september dit jaar.
Ik heb tot nu nog nooit iets gelezen van deze man. Wel heb ik hem een paar keer op TV gezien waar hij gepassioneerd sprak over kunst. Onbegrijpelijk dat zo’n man een einde aan zijn leven maakt, maar zo te lezen was hij erg depressief.
Over ‘De Buitenvrouw’, sinds de integratie van ± 200.000 Surinamers weet iedereen dat met een ‘buitenvrouw’ een maîtresse, een concubine, een buitenechtelijke minnares of eufemistisch ‘een goede vriendin’ wordt bedoeld. Oeps, ’t is veel seks, maar op een of andere manier boeit het boek mij wel.
Mijn ogen vallen dicht, reizen is vermoeiend.