Zondag 24 juni 2012
Sirkka
Vandaag een rustdag, dus ontbijten we pas om negen uur. Dat genieten we in Ämmilä en het is prima. OK, eerst naar de supermarkt waar we pinnen. We zijn door onze euro’s heen.
We hebben nog wel een stapeltje SEKjes, maar die willen ze hier waarschijnlijk niet.
We zijn onder andere door onze kaas heen. Ongelooflijk, ze hebben hier Edammer en Goudse kaas in alle mogelijke soorten. Verder kopen we aardbeienjam, die is hier goedkoop en erg lekker. Verder blijkt de Earl Grey thee hier spotgoedkoop te zijn.
We slaan meteen twee extra dozen voor thuis in. Tja, het draait hier allemaal om deze heuvel van 531 meter hoogte. Het ding heet: ‘Levi’.
Vanaf vier kanten gaan er skiliften omhoog, het zal hier ’s winters ongetwijfeld erg druk zijn. Onderaan de skihelling liggen een aantal rendieren tevreden te herkauwen. OK, we gaan de boodschappen naar de kamer brengen. Tja, ons eigen hotel is reusachtig groot, maar er staan er nog veel meer. De meesten maken een uitgestorven indruk. We pakken de auto en rijden naar Kittilä en bekijken daar het kerkje. Verder is er niet veel te doen. Op de terugweg besluiten we om naar de top van de berg Levi te rijden. Van hieruit is hij goed – nou ja – te zien. Hier staan we op de top. Er komt iemand aanwandelen, te voet kun je uiteraard ook naar boven. Overigens, het stikt hier werkelijk van de muggen. Vreemd, in het dorp is er geen mug te bekennen. Terwijl we hier zo staan te kijken komen er twee mannen aanrijden in een auto met een Fins nummerbord. Ze stappen uit en bekijken aandachtig een mast van de stoeltjeslift. Beide hebben een donkerblauw werkpak aan. Ze lopen weer naar hun auto en zeggen tegen ons: ‘Mooi hè, net Valkenburg’. Ze hadden onze auto natuurlijk zien staan. Is dit een ‘sneeuwkanon’? Er staan er tientallen. Tjonge, hier is immens geïnvesteerd. We rijden weer naar beneden en passeren honderden (duizenden?) van dit soort ‘loghouses’. Bijna allemaal staan ze leeg. We zetten de auto weer op de parkeerplaats en wandelen het dorp in. Er zijn een paar ‘winkelstraten’, maar het is uitgestorven. Komt het omdat het vandaag zondag is?
Sowieso zijn alle winkels dicht, er is hier werkelijk niets te beleven. In een hoekje staat een auto bijna volledig onder de modder. Kijk, zo zagen alle auto’s er 41 jaar geleden uit toen de wegen voorzien waren van een laag gravel. Dat had wel iets. Tjonge, deze pub is open. Er is nog 1 (één) andere gast.De ober vertelt ons dat er hier ’s winters wel 30.000 skiërs verblijven. Ze komen uit Finland (uiteraard), maar ook uit Rusland, Engeland en Duitsland. Dan zijn alle winkels en alle restaurants open. ’s Zomers zijn er hooguit een handvol bussen en een enkele toerist met de eigen auto/camper. Zo te horen is deze pub ook eigendom van het ‘Hullo Poro’ concern. De eigenaar moet wel steenrijk zijn. Pardon, geen eigenaar, maar een eigenaresse. Kijk, op de TV dient ze als screensaver. Tjonge, ik hoor dat deze vrouw in 1990 vanuit een stalletje hotdogs verkocht. Ze is nu 53 jaar en CEO van het Hullo Poro concern. Mijn petje af! Tja, het wordt tijd voor een (verlate) lunch. We horen dat het lunchbuffet in Ämmilä erg goed is en maar €14,- p/p kost. Dat lijkt ons een goed idee.
Mooi, het ziet er prima uit! Ik begin met een salade. Dan een voorgerecht bestaande uit zalm, vlees, puree en wortel. Het hoofdgerecht is een ratjetoe van zalm, salade en nog zowat. Het nagerecht bestaat uit cake met vla. Nou, prima gegeten, ik ben voldaan. We gaan naar de kamer waar ik een wasje doe en daarna de e-reader pak. Zullen we nog op een diner uitgaan? En dan naar dat Rock Café zeker! Dat buffetrestaurant van gisteravond is dicht, dat had ik meteen al gevraagd. Nou, ik zit nog vol, een beker thee blief ik nog wel. Orchideetje kijkt voetballen. Is dat nog steeds niet afgelopen? En dan komt de Tour-de-France ook nog! En als toetje de Olympische Spelen. Tja, het volk wil niet anders. Italië wint met strafschoppen van Engeland. Zoals bekend, ik geef er niet om. Er zijn nog twee dingen waar veel mensen idolaat van zijn en waar ik ook niet om geef. Het zal wel een afwijking zijn.