Maandag 18 juni 2012
Oslo – Sunne (Zweden)
Om zeven uur staan we op. Mijn mobiel is helemaal leeg! Hoe kan dat nu? Gisteren was hij nog propvol. Is het ding de hele nacht bezig geweest om netwerk te zoeken? Het zou zo maar kunnen.
Om half acht lopen we naar het Grand Buffet, het is nog een hele wandeling.Mwah, dat kost €18,- per persoon. Dat is niet gering. Kijk, ik mag me graag te buiten gaan aan zo’n buffet (de chirurg zei nog: ‘niet te vet eten’), maar Orchideetje heeft genoeg aan een cracker met kaas en een kopje thee. Op de terugweg ontbijten we wel in het Promenade Café, daar reken je gewoon af wat je aanwijst. Even na negenen gaan we aan dek. Momenteel varen we in de Oslofjord. Dat betekent behoorlijk zigzaggen. De zeekapitein zal er zijn handen vol aan hebben. Tja, het is zwaar bewolkt, maar wel droog.
Tegen tienen lopen we met onze bustasjes naar het autodek. Verdorie, hier staat onze auto niet, dit is dek 3. OK, op naar dek 4. Hier staat onze auto ook niet, wel een paar honderd andere auto’s. Wat blijkt, dit is het achterste deel van dek 4, onze auto staat in het voorste deel. Doorlopen kan niet, er zit een waterdicht schot tussen. We moeten weer naar buiten en naar boven. Doorlopen naar voren en dan weer naar beneden.
Waarom werken ze niet met een onderverdeling in de dekken? Nu zoek je je rot! OK, hier staat onze auto braaf op ons te wachten. Gelukkig hebben we de boel niet opgehouden, eerst gaat dek 3 leeg. Om half elf rijden we het schip af. Het gaat wel tergend langzaam. Zou de douane daar schuld aan zijn? Onze boardingpassen en paspoorten houden we gereed. We hebben gelezen dat de boardingpassen gescand worden. Ze willen natuurlijk wel zeker weten dat iedereen van boord is. Zonder controle of wat dan ook rijden we het haventerrein af. Nou ja, prima toch!
Kijk, deze reis gaan we maken, in het programma van Buro Scandinavia heet hij de ‘Karsson’. Zoals gezegd, alle hotels zijn geboekt en de route ligt dus min of meer vast. Toch hebben wij voor ons gevoel een boel vrijheid. We kunnen stoppen, fotograferen, de KMA genieten, lunchen waar we willen enz. enz. Ik heb het adres van ons eerste hotel in Zweden in geprogrammeerd. Voorlopig volgen we de borden E18/E6 richting Göteborg. Sygic is het daar helemaal niet mee eens, zij wil ons laten keren. Dat doen we maar niet, na 25 kilometer slaan we af richting Stockholm. Tjonge, tot nu toe was het erg druk op de weg, maar nu wordt het wat rustiger. We krijgen nog wel een bui op onze pet, maar gelukkig zitten we droog. Sygic is inmiddels akkoord met de gekozen route en brengt ons keurig naar de Noors-Zweedse grens. Nou ja, ‘t is allemaal rechtuit, zo moeilijk is het niet. In het eerste Zweedse stadje Årjäng pinnen we onze eerste Zweedse kronen en doen boodschappen bij de plaatselijke Coop. Er is hier ook een restaurant. Eerst betaal je bij de kassa en dan mag je zelf een beker (prima) koffie tappen uit een (Jura) koffiezetmachine. Het zijn grote bekers, maar je mag hem net zo vaak vullen als je wilt. Kijk, daar maak je vrienden mee.
OK, we gaan weer verder. Het is gelukkig droog, maar wel bewolkt. Het landschap bestaat voornamelijk uit bos, daar valt niet veel aan te fotograferen. Eigenlijk kun je ook nergens stoppen, dit is een tamelijk drukke weg. Om half drie pauzeren we op een heuse parkeerplaats. We eten er de gekochte broodjes van de Coop bij op.
Vier kilometer ten zuiden van Sunne ligt Rottneros Park. Het landgoed speelt een rol in het boek Gösta Berling, geschreven door Selma Lagerlöf (1858-1940) die in deze streek woonde en werkte. Dat boek heb ik ooit gelezen, maar er staat me niets meer van bij. Herlezen dus! We draaien de parkeerplaats op en overleggen of we dit park gaan bezoeken. Nou ja, het weer is niet echt geschikt om een wandeling te maken, dus draaien we de weg weer op.
Wat we wel willen, dat is een bezoek brengen aan Mårbacka, het landhuis waar Selma Lagerlöf woonde. We nemen in Sunne weg 241 naar Munkfors en volgen de borden Mårbacka. Oeps, het is wel 8 kilometer en ook weer 8 terug. Om 16.10 uur zijn we er, maar helaas, het is al om 16.00 uur gesloten. Dit in tegenspraak tot de routebeschrijving, daar staat dat Mårbacka tot 18.00 uur is geopend.
Gelukkig kunnen we het terrein op, er is geen mens te zien. Het eerste dat we zien is
‘The Wing’. En dit is Mårbacka. Mwah, niet verkeerd! Zoals gezegd, we kunnen er niet in, dat is wel een beetje jammer. We rijden 8 kilometer terug en gaan verder in noordelijke richting. Om 16.40 uur bereiken we hotel Fryken Strand dat 5 kilometer noord van het stadje Sunne ligt. We hebben vandaag 260 kilometer gereden. De weekendtassen gaan uit de auto en we checken in. Dat gaat vlot, het is bekend dat we komen. We horen dat er om half zeven een buffet wordt geserveerd. OK, dat gaan we doen, we rekenen naderhand wel uit hoeveel Zweedse SEKjes er in een euro gaan. Wat blijkt, er is hier een conferentie aan de gang en uiteraard doen de deelnemers mee aan het buffet. Nou, dat ziet er meer dan prima uit! Ik begin om me een bordje salade op te scheppen. Uiteraard compleet met gerookte zalm. Wijn of bier laat ik achterwege, dat hakt er teveel in. Omgerekend kost een glas wijn €10,- Het wordt een colaatje, dat is ook lekker. Daarna volgt een bordje met diverse soorten vlees, opnieuw gerookte zalm en nog zowat. Het toetje bestaat uit aardbeien met slagroom (zonder suiker). Ik zit echt vol en heb heerlijk gegeten.
Op naar de kamer waar ik de e-reader pak. Zo’n ding is echt een uitkomst!