Woensdag 11 juli 2012
Geilo – Oslo
Om zes uur staan we op. Het regent en het is zwaar bewolkt. Om kwart voor zeven kunnen we ontbijten. Officieel gaat het ontbijtbuffet pas om zeven uur open, maar de dame bij de receptie had ons gisteren gezegd dat we een kwartiertje eerder terecht konden. We checken uit en om twintig over zeven rijden we weg. Het is op dit vroege uur uitzonderlijk rustig op de weg. Volgens de routebeschrijving kunnen we kiezen uit weg 7 of weg 40. Beide routes zijn even lang, namelijk 225 kilometer tot Oslo. We kiezen voor de 40, niet alleen omdat het een mooie route belooft te zijn, maar hij ‘oogt’ ook korter.
We passeren een aantal borden, die aangeven dat er op .. kilometer afstand een staafkerk is. Helaas, daar hebben we geen tijd voor.
Hoewel, deze staat aan de kant van de weg en ik maak snel een foto. Helaas is de staafkerk op slot. Tja, welke is dit eigenlijk? Dat ben ik gladweg vergeten. In Kongsberg nuttigen we bij een benzinestation nog een bak koffie. Nog ongeveer 80 kilometer naar Oslo.
Om 11.20 uur rijden we de terminal op. We hebben er – inclusief een kwartiertje pauze – precies vier uur over gedaan. We hebben er 245 kilometer opzitten. We checken in en voor de allereerste keer sinds we uit Nederland vertrokken moeten we onze paspoorten tonen. Ik ben blij dat we hier staan en dat zonder een enkel krasje of wat ook op de auto. Mocht de auto morgen niet starten, dan trekken ze me wel van boord, maar dan zijn we in Kiel… in Europa!!
Kijk, daar ligt de Color Fantasy, dat is het zusje van de Color Magic. Die hadden we heen. Nou, het zijn tweelingzusjes, ze lijken krek op elkaar. We moeten een dik uur wachten tot we kunnen boarden. Tja, je wordt geacht om anderhalf uur voor vertrek (14.00 uur) in de terminal te zijn. We komen terecht op autodek 4-B1. Nu moeten we toch goed onthouden waar de auto precies staat. Tjonge, het is veel drukker dan op de heenreis, de autodekken lopen snel helemaal vol. We hebben hut 935. Dat is dus op de 9^e etage. Het went, we hebben de hut in een flits gevonden. We lopen meteen naar buiten. De winkelpromenade is nog rustig, dat wordt straks wel even anders. Een paar minuutjes na tweeën vertrekken we. Het is wel zwaar bewolkt, maar het is droog. Die twee donkere torens zijn van het beroemde stadhuis van Oslo. Inderdaad, Oslo zit niet in deze reis, maar bij Buro Scandinavië kan de reis worden uitgebreid met één of meer dagen Oslo (de reis kan naar believen op alle mogelijke manieren worden aangepast aan ieders wensen). Wij vonden het zo wel genoeg, Oslo hebben we in het verleden al meerdere malen met een bezoek vereert. De winkels zijn open en het ‘loopt’ al aardig. Het Cosmopolitan restaurant is open en er zitten een aantal mensen aan de lunch. Ik loop nog even naar dek en maak foto’s van de Oslofjord. Het weer is aardig opgeknapt intussen. Dit keer verpozen we ons een tijdje in de Obervation Lounge. Dit zit op dek 15 en helemaal vooraan op het schip. Je hebt van hier een prachtig uitzicht op zee onder het genot van een drankje. Uiteraard is het laatste niet gratis. Tegen zessen moet er weer gegeten worden. Ook dit keer kiezen we weer voor een pizza (ham/champignons). Het is nu veel drukker dan op de heenreis en we moeten even wachten tot er een tafeltje vrij is. Tjonge, de bediening ‘loopt’ hier werkelijk als een speer. Daar kan menig restaurant een punt aan zuigen. We rekenen 314 NOKjes (€42,72) af inclusief een biertje 0,5 liter en een 7-up, ook 0,5 liter. Dat valt toch erg mee. Aan de overkant nuttigen we een softijs, die werkelijk 100% is. Het softijs zal ik nog missen in Nederland.
We lopen nog een rondje en ik zie dat mijn ‘eigen’ trui hier 2379 NOKjes (€323,72) moet opbrengen. Of mijn maat erbij hangt (en voor welke prijs) ga ik maar niet uitzoeken. We werpen nog een blik op de monitor, we hebben nog een heel stuk voor de boeg. We lopen naar onze hut, nemen een douche en lezen nog een uurtje.