Donderdag 5 juli 2012
Mosjøen – Trondheim
We staan om halfzeven op en om zeven uur zitten we aan het ontbijt. Er staan vier bussen buiten en het is aan het ontbijtbuffet aardig druk. Helaas, de gewone yoghurt is al op en er staan sowieso geen cornflakes. Wel diverse soorten van dat andere spul, maar dat lust ik niet. Ik neem maar meloenyoghurt, dat is ook lekker. Tja, hoe decadent kun je zijn.
Verder drie bekers thee en een beker koffie. Pizza’s maken dorstig!
We checken uit en om tien over acht rijden we weg. Sowieso hebben we vandaag 395 kilometers voor de boeg, maar we willen nog een stukje alternatieve route meepakken.
Dat is ‘The Coastel Route RV 17’. Uiteraard beginnen we met de E6.
Na 30 kilometer rijden we langs de waterval ‘Laksfossen’, met een verval van 17 meter.
Overigens, we treffen het met het weer. Het is zondermeer prachtig! En dat is het landschap ook! Er ligt sneeuw op de bergen, maar de lagere gedeelten lijken me toch hooiland. We draaien de 76 op, later wordt dit de 17. Rechts ligt een openluchtmuseum, maar volgens het bord is het pas om 13.00 uur open. We zijn dus te vroeg en de beheerder staat op de ladder. Een uitnodigend gebaar wordt niet gemaakt, daar kan hij ook niet aan beginnen, dat begrijp ik wel. Ik maak drie foto’s en we rijden weer verder.
Ach, we hebben dit al vaker gezien. Ai, fjorden! De ‘gewone’ route loopt door het dal van de rivier Namsen, maar er gaat toch niets boven de fjorden. Bloemen staan er hier ook, we zitten alweer een heel eind onder de Poolcirkel. OK, nog meer fjord. We moeten tanken, tja dat gaat wel hard met deze afstanden. De ‘95’ – de loodvrije benzine – doet 14.9 NOKjes, dat is €2.03. Om half één staan we in Vennesund aan de steiger. Het treft, de veerpont komt net aanvaren. De overtocht (een kwartiertje varen) kost ons 112 NOKjes, dat is €15.29.
Op het autodek is ruimte genoeg, toentertijd (1971) was dat wel anders. Zo’n veerpont is nog best hoog en een reddingsboot geeft me altijd een goed gevoel.
Of juist niet. Even na één uur gaan we varen, het is 23 graden in de plus. Vanaf Holm rijden we nog een stukje langs de fjorden, maar uiteindelijk bereiken we de E6 weer. We rijden hier zeker uit de wind, want het landschap wordt lieflijker. Het heeft wel iets van Zweden weg. Lupines staan er hier. Maar nog steeds ligt er sneeuw op de bergen! Dit is ook wel een leuke. Je mag in Scandinavië overal kamperen, mits je toestemming hebt van de eigenaar van de grond. Die is natuurlijk niet bekend en sowieso onvindbaar. Vandaar dat tentkampeerders, caravanners en campers de parkeerplaatsen tot het gaatje bezet houden. Dat is natuurlijk erg irritant als je wilt pauzeren of een fotootje wilt maken. Vandaar op veel parkeerplaatsen deze borden. U weet niet dat er een camping/hotel enz. in de buurt is? Kijk, daarvoor is dit tweede bord. Let op: de (verkeers)boetes in Scandinavië zijn hoog. Bij Steinkjer bereiken we het fjordengebied weer. Het koolzaad staat er mooi bij.
Zouden er hier ergens bijenkasten staan? We rijden door Levanger en Stjordal. Soms valt het erg mee met de drukte op de E6, maar op sommige momenten is het behoorlijk druk. Zomaar ergens langs de kant stoppen is te gevaarlijk en de parkeerplaatsen zijn veelal omgeven door bomen. Je zit dan lekker uit de wind, maar foto’s maken is er niet bij. Hier kon het even, toch wel leuke huisjes. We zien tweemaal een kop-staart botsing. Het moet beide keren net gebeurd zijn, want politie zie ik (nog) niet.
Inmiddels rijden we langs de Trontheimsfjord. Het wordt een latertje vandaag. De foto oogt wat somber, er is net een buitje gevallen. Overigens, dit is een tolweg, maar er zijn geen ‘tolhuisjes’. Volgens de routebeschrijving wordt je kenteken gefotografeerd en krijg je de rekening thuis. Nou, soms gaat het om een betrekkelijk gering bedrag. Zouden ze de moeite nemen om buitenlanders in het thuisland een rekening te sturen? Update: in december 2012 krijgen we vier rekeningen thuis gestuurd. De bedragen variëren tussen de €3,58 en de €16,03. In totaal is het €31,14. Dat kunnen we overmaken op een rekening van de ING. Dat doen we maar, nu we kunnen met een gerust hart nog eens naar Noorwegen.
Ai, de afslag in Trondheim is op de schop, dus ga ik er eentje verder af. We vertrouwen volledig op Sygic, maar nu blijkt dat het hele gebied op de schop is. Na 10 minuten bereiken we hetzelfde verkeersplein. We ‘nemen’ nu een andere afslag en op een gegeven moment klopt de route weer.
Om 19.40 uur staan we voor het Thon hotel. We hebben er 522 kilometer opzitten.
We checken in. Formeel moeten we nog voor 20 minuten geld in de parkeerautomaat werpen. Nou, dat geloof ik wel. Dit is een beetje lastig hotel, we moeten tweemaal een lift nemen en komen in een andere vleugel terecht. OK, we gaan meteen maar eten. Tegenover het hotel is een restaurant. Nou, het is hier wel tamelijk sjiek! Bovendien zit het aardig vol. Ik bestel kip en Orchideetje vis. Nou, de kip is prima, maar het is maar een heel klein beetje! Zou de kok er rekening mee houden dat ik al een voorgerecht heb genuttigd? En dat er nog een uitgebreid nagerecht volgt? Of houdt de kok rekening met het overgewicht van zijn klanten? OK, we rekenen 702 NOKjes af (€96,46).

We lopen nog even naar de wereldberoemde Nidaros domkerk waar de Noorse koningen worden gekroond. Helaas, we mogen er niet in, er is een orgelconcert aan de gang.
Om tien uur zijn we weer op de kamer.