Zondag 17 juni 2012
Duitsland (Kiel) – Oslo
Om acht uur staan we op en een half uurtje later genieten we van het zeer uitgebreide ontbijtbuffet. Om half tien zoeken we de auto op en rijden op Sygic naar een benzinestation. Nou, dat zal wel niet meer bestaan, want op de bestemming is geen benzinestation. Ik stel de Noorwegenkade in en hoop dat er in de buurt van de steiger een benzinestation is. Oeps, een stukje verder geeft Sygic rechtsaf aan, maar de borden ‘Oslo’ wijzen rechtuit. Die borden volgen we, er zal hier wel iets veranderd zijn. Ai, een benzinestation en iets verder is er nog een. De tank gaat vol, voorlopig kunnen we in Noorwegen en Zweden vooruit.
Om kwart over tien bereiken we de Noorwegenkade. We kunnen meteen inchecken en aansluiten in de rij. We zijn ruim op tijd, uiterlijk moet je je om 12.30 uur melden.Tjonge, daar ligt hij, de ‘Color Magic’. Het is de grootste cruiseferry ter wereld! Ik krijg hem met geen mogelijkheid helemaal op de foto. Het schip is 224 meter lang, 35 meter breed en heeft 15 (vijftien!) dekken. Er staan 42.400 paarden te trappelen in de machinekamer en zij geven het schip een snelheid van 22.3 knopen. Dat is ruim 41 km/uur. Er kunnen 2.700 passagiers mee, waarvoor 1.016 hutten gereedstaan. Er zijn 298 bemanningsleden (niet nageteld!) en er kunnen 550 auto’s mee. Dit is echt een gigantisch schip.
Dit is een fotootje van de website van de Color-Line (www.colorlineferries.nl/), daar staat het hele schip op. OK, wij gaan in de terminal genieten van een beker koffie en iets erbij. Om 12.00 uur gaan ze starten met boarden, we hebben even de tijd.
Wat gaan we doen? OK, we gaan straks boarden en om 14.00 uur varen. Morgen om 10.00 uur zijn we in Oslo. Kijk, dat schiet tenminste lekker op.Je kunt natuurlijk ook door Denemarken en langs de Zweedse westkust rijden of overvaren vanaf het noordelijkste puntje van Denemarken. Voor elke route is wel iets te zeggen.
Om 12.00 uur zitten we in de auto, maar pas om 12.30 uur gaat onze rij rijden. ’t Is nog een hele rit en snel gaat het niet. Een kwartiertje later staan we op onze plek.De versnellingshandel gaat op de ‘P’ en de handrem gaat aan. We staan op Deck 4-A1, dat moeten we even noteren. Onze ‘bustasjes’ gaan uit de auto en we gaan onze hut opzoeken. Dat ‘bustasjes’ moet ik even toelichten. Die uitdrukking stamt nog uit de tijd dat we met de bus op reis gingen. Bij een overnachting op de heen- en terugreis is het handig om een handzaam tasje te vullen met toiletartikelen, pyjama en nog zowat.
De weekendtas/koffer kan dan in de bus blijven. Dat systeem hanteren wij nog steeds en het bevalt prima. Ook nu zie ik weer mensen met een koffer slepen. Dat is niet handig, want de ruimte tussen de auto’s is maar smal en de trap vaak honderd of meer meters weg. Ik sta toevallig als laatste in de rij, dus lopen er hier geen mensen langs. Met krassen op de auto ben je niet blij, dat spreekt voor zich.
Het is uiteraard even zoeken, maar dan kunnen we op dek 10 hut 717 betrekken. Het is een (goedkope) binnenhut, maar we zijn van plan om hier uitsluitend te slapen. We zetten de bustasjes neer en gaan meteen het schip verkennen. Tja, dit heb ik niet eerder gezien, dit schip heeft een heuse wandelpromenade. Dit is het achterste gedeelte met rechts de Tapas Bar en links een winkel met cosmetica. En dit is het voorste gedeelte van de wandelpromenade met links een pizzeria, daarachter een bar en rechts winkels. Hier hetzelfde gedeelte van de wandelpromenade, maar dan vanaf een lager dek gefotografeerd. Ik ga even aan dek kijken, de ene rij auto’s na de andere rolt aan boord. OK, we gaan de begane grond van de wandelpromenade verkennen. Nu is het nog rustig, dat wordt straks wel anders. Links de (nog gesloten) winkel en rechts de Monkey Pub. Daar ga ik straks maar eens een biertje drinken. Hetzelfde deel, maar vanuit een andere hoek genomen. Dit is het meest luxueuze restaurant van het schip, met straks een riant uitzicht op zee. De Tapas Bar, maar aan mij is dat niet zo besteed. Verhongeren kun je hier niet, dit schip heeft maar liefst 7 (zeven) restaurants.
Met dit bordje ben ik wel blij, ik kon dat nergens (ook niet op de site van Color Line) vinden, maar je kunt hier met ‘NOKjes’ (de Noorse munt, het is tenslotte een Noorse maatschappij), maar ook met Euro’s betalen. Uiteraard ook met een creditcard, maar daar ben ik niet zo’n liefhebber van. We hebben een stapel Euro’s meegenomen, de Zweedse en straks de Noorse munt moeten we pinnen. Ik zit eigenlijk nog vol van het ontbijt, dus volsta ik met chocolagebak, Orchideetje kiest voor een broodje zalm. Kijk, in zo’n beker gaat veel koffie! Ik ga maar weer naar dek, de schoorsteen mag er zeker wezen. Kijk, aan de overkant ligt de Stena Scandinavica, die op Göteborg (Zweden) vaart. Ook dit schip krijg ik er niet helemaal op. Hij is wel iets langer dan de onze, maar telt slechts 11 dekken. Achter ons ligt de Daphne, ik denk dat het een cruiseschip is. Het gaat zo gebeuren, de zeekapitein heeft de motoren gestart. Alle hands aan dek, dit wil iedereen meemaken. Het is bijna tien over twee, de eerste meters zitten erop. Kijk, daar ligt de MSC Magnifica, ook al zo’n immens cruiseschip. Het ding is bijna 300 meter lang, maar heeft ‘slechts’ 13 dekken. Het schip beschikt over 1.259 hutten en kan 2.518 passagiers vervoeren. En het kan niet op vandaag, daar ligt Mein Schiff 2, een cruiseschip van TUI. Het ding is 264 meter lang en heeft 12 dekken. Er kunnen 1.886 passagiers mee. En hier poseren ze samen. Keus genoeg, als u even Googled op de namen van de schepen, dan komen de cruises er zo uitrollen. Het is Kieler Woche, een soort Sail voor zover ik weet. De Hendrika Bartelds is in 1908 gebouwd als haringlogger, maar begin jaren negentig omgebouwd als charterschip. Het groene schip is de Alexander von Humboldt II, het schip op de voorgrond is de Albert Johannes en van het achterste schip kon ik de naam niet lezen. Het is me wel een stelletje baliekluivers. Dit is de DS Bussard, ik heb geen idee wat dit voor soort scheepje is. De J.R. Tolkien is een schoener gebouwd in 1964. In de kajuit kunnen 50 gasten aan tafel en voor langere tochten zijn er 11 hutten. Helaas, de naam van dit scheepje is onleesbaar. De driekleur laat zien dat het een Nederlands schip is. Wie helpt? Ai, het is de ‘Morgenster’, een klipperbrik. Dit is de Oban, een zeillogger gebouwd in 1903. In 1984 is het schip verbouwd als charterschip. De Mare Frisium is in 1916 gebouwd als vislogger en in 1995 verbouwd als charterschip. De Thalassa is een barkentijn, zo te lezen gebouwd in 1980. Nou, we hoeven niet meer naar Sail Amsterdam, we hebben voorlopig genoeg zeilschepen gezien.
Dit schip komt zeker niet voor de Kieler Woche, de Wes Amelie is een containerschip gebouwd in 2011. OK, we gaan winkelen! Op de monitoren, die overal hangen, is de voortgang te zien.
Links van ons ligt het Deense eilandje Langeland en rechts Lolland. En dit is dan de winkel. Tja, dat winkelen stellen we wel uit tot de terugreis. Ik zie Noorse truien hangen, die kosten toch €323,80. Let op, de ene Noorse trui is de andere niet. Zelf heb ik een waterafstotende/winddichte Noorse trui. Wat heb ik daar toentertijd bij Bever (www.bever.nl/) voor betaald? Ook zoiets denk ik.
Ik ben er erg blij mee. Zo’n trui gaat levenslang mee, dus wat moet ik met een tweede?
Of toch maar dezelfde, maar dan in het groen?
Een gokje dan maar? Eerst een biertje in de pub. Dat kost €6,80 maar dan heb je wel een halve liter.
We gaan voor het pizzeria. Het is druk, deze mensen wachten ook op hun bestelling.
Ach, we hebben de tijd en verder kun je toch nergens heen. Toch gaat het hier snel, ze moeten wel een immense keukenbrigade hebben. Het is een ham-champignon pizza geworden en hij smaakt me best. Voor ons tweetjes zijn we €50,- kwijt, dat valt (met de drankjes en de fooi) toch alleszins mee. OK, we gaan naar onze hut, ik maak nog even een foto van de wandelpromenade.
Het schip beweegt totaal niet en je hoort ook geen motor draaien. Je beseft eigenlijk totaal niet dat je vaart. In de hut zetten we de TV aan. Nederland verliest met 2-1 van Portugal en ze kunnen naar huis. Dat hebben we ook weer gehad.