Zondag 1 juli 2012
Andenes – Henningsvaer
We staan om half acht op en om acht uur zitten we aan het ontbijt. Dat had eerder gekund, want er zaten al mensen te ontbijten. Helaas, er is geen yoghurt en ook geen gebakken spek. Wel scrambled eggs, maar dat is steenkoud. Het is zeker van gister en het komt zo uit de koeling. Er is wel zalm, dus hoor je mij niet zeuren.
Vandaag hebben we een rit van 235 kilometer voor de boeg naar Henningsvaer op de Lofoten. We checken uit en om kwart voor negen rijden we weg. We kiezen niet voor de 82 die oostelijk langs het eiland loopt, maar voor de ongenummerde westelijke weg.
Het is zwaar bewolkt en 13 graden in de plus. Soms valt er een spet regen. Jammer, maar je kunt natuurlijk niet alle dagen prachtig zonnig weer hebben.
Sowieso is er geen kip op de weg en de dorpjes zijn nog in diepe rust. Soms loopt de route vlak langs zee. Ook de strandjes zijn verlaten. Een typisch roodgeverfd huis en idem een schuur. Wat zal ik zeggen over het landschap. Tja, door het bewolkte weer oogt het allemaal ietwat somber. Toch heeft het wel wat. De laaghangende bewolking rond de besneeuwde toppen, het heeft iets sinisters. Om kwart voor twaalf bereiken we de steiger in Melbu. Voor het gemak het coördinaat: N68.49872/E014.80106. Het veer vaart om de één à anderhalf uur, dus lang hoeven we sowieso niet te wachten. Kijk, hier hangt een kaart. Andenes staat er niet op, maar dat ligt op het noordelijkste puntje. Wij varen straks van Melbu naar Fiskebøl, dat gaat een half uurtje duren.Meestal komt er iemand langs de rij om kaartjes te verkopen, dat is ook veel handiger dan aan boord. We rekenen 133 NOKjes (€18.21) af . Dat valt toch alleszins mee. Kijk, daar komt het veer aanvaren, het laadruim gaat al open. Nog een klein stukje, het laadruim staat al helemaal open. Ach, het is simpel. Deze meneer wijst in welke rij je moet gaan staan. Soms is er nog iemand die je zo dicht mogelijk op je voorganger manoeuvreert. Versnellingshendel op de ‘P’ en de handrem aan. Ik ga naar het dek en om half twaalf gaan we varen. Even na enen zijn we in Fiskebøl en meteen rijden we door naar Svolvaer. Dat is zo’n 35 kilometer en ik maak onderweg één foto.Tja, Svolvaer. Het miezert een beetje. Het oogt een beetje troosteloos. Hotels zijn er hier bij de vleet. Van januari tot april wordt er op kabeljauw gevist. Hoe doen ze dat eigenlijk?
Met een ‘vleet’. Of is dat ouderwets.
Ook hier kun je op (walvis)safari, maar dat laten we maar achterwege. Zo’n Zodiac gaat werkelijk snoeihard en je moet je met handen en voeten vasthouden. Foto’s maken is er uiteraard niet bij. Kijk, deze dapperen gaan ervoor. Van top tot teen zijn ze gehuld in een overlevingspak en ze dragen brillen tegen het opspattende zeewater. Net buiten Svolvaer staat de Lofotkatedralen. We betalen een weinig als toegang.
Het interieur is toch wel apart en met de fish-eye komen de zijramen er ook op. Het altaar als toegift. Iets verder ligt Kabelvåg, met een openluchtmuseum. Met dit miezerige weer laten we dat achterwege.
Om halfvier rijden we Henningsvaer binnen. Of eigenlijk, we rijden er bijna langs. Dat komt omdat het coördinaat van de routebeschrijving er iets naast zit. Hierbij het correcte coördinaat van het hotel: N68.15524/E014.20626. Kijk, dat witte gebouw is hotel Brygge. We checken in. De receptie en zeker de lounge zien er zeker niet verkeerd uit. Het is nog vroeg, daarom lopen we een rondje door Henningsvaer. Veel meer dan een haven met daaromheen gebouwen, in gebruik door vissers, is het niet. Wel zijn er een aantal souvenirwinkels en een paar restaurants. Tja, helaas geen weer om foto’s te maken. Op naar het hotel en het restaurant. Tja, de restaurantjes in Henningsvaer hadden het nét niet. Hier zitten we op stand en de prijzen op de kaart zijn daar een afspiegeling van. Ik ga voor de Chicken breast from Lofoten en Orchideetje voor de Traditional Lofoten Bakalao. Nou, mijn kip is prima, een grotere portie dan gisteren. Verder is het bord, maar ook het gerecht heet. Als nagerecht Tilslørte fiskarjente. Inclusief twee cola’s rekenen we 788 NOKjes (€108,-) af.
Op naar de kamer. Hoewel, tot nu toe is dit de allerkleinste kamer van de reis.
Zo te zien is dit ook een éénpersoonskamer waar een bed is bijgezet. Ik pak de e-reader en Orchideetje kijkt naar het voetballen. Spanje wint met 4-0 van Italië. Spanje is dus kampioen! OK, dit vermaak hebben we ook weer achter de rug.