Dinsdag 8 mei 2018
Masseria Celentano – Lucera – Masseria Celentano
We staan om kwart voor acht op en ontbijten om halfnegen. Tjonge, vandaag onze laatste vakantiedag. Hoewel, als pensionado heb je altijd vakantie. Even over ons ontbijt: er is huisgemaakte abrikozentaart, gewone cake, croissants met suiker, yoghurt met cornflakes, cadetjes en ook gewoon brood om te roosteren. Diverse soorten huisgemaakte (heerlijke) jam, kaas en ham. Verder nog diverse soorten biscuitjes.
Ook thee, vruchtensap en zelf te persen sinaasappels. Uiteraard fruit en mogelijk ben ik nog een en ander vergeten.Mevrouw (we zijn haar naam vergeten) vraagt of we nog een broodje ei willen.
Nou, morgen graag. Ook nu zijn we de enige gasten. We horen dat mevrouw deze zomer eigenlijk geen gasten meer verwacht. ‘Leeft’ ze alleen van de feesten?
En van de omzet van wijn en olijfolie?
Tegen tienen rijden we over de SP20 in zuidelijke richting naar Lucera. Daar zijn we om halfelf. Parkeren is natuurlijk weer zoeken, maar we vinden toch een piepklein plekje.
Iets terug staat de Cattedrale Dell’Assunta. Kijk, dat is hem. Eerst maar een stukje tekst uit de Michelingids:
Dit gebouw overheerst het historische centrum en staat aan een mooi plein dat een ontmoetingsplaats is voor de bewoners. Toen de Angevijnen de stad veroverden, verjoegen ze de grote Saraceense gemeenschap die door Frederic II van Sicilië naar Lucera was gedeporteerd. Voor deze 20.000 Saraceense rebellen ontwierp Frederik II een islamitisch stadsdeel met volledige bestuurlijke en economische onafhankelijkheid. Het resultaat was verbluffend en de keizer liet zelfs inwoners van Lucera als zijn bewakers werken.
De als zeer godsvruchtig te boek staande Angevijnen gaven Pierre d’Angicourt opdracht voor de bouw van de kathedraal, die in 1300 begon en 17 jaar later klaar was. Het gebouw is een sprekend voorbeeld van de gotische stijl, hoewel minder aan de kant van de voorgevel, die strenger is, ondanks de baldakijnen om de portalen en het roosvenster, dan aan de kant van de apsis, met steunberen en enkelvoudige vensteropeningen.
Het interieur volgt het Franse model van een grondplan met drie beuken en een balkenplafond, die door pilasters van elkaar worden gescheiden, en een dwarsschip met drie veelhoekige apsissen met kruisbooggewelven. Een groot deel van het meubilair is 16e eeuws; de stenen tafel van het hoofdaltaar verwijst naar Frederik II, terwijl het standbeeld van de Madonna della Vittoria (14e eeuw) de overwinning van de Angevijnen op de Zwaben symboliseert.
Ik maak een aantal foto’s van het interieur. Helaas is alle informatie alleen in het Italiaans beschikbaar.Eigenlijk zijn we van plan om de San Francesco Antonio Fasani te gaan bezoeken, maar onbewust lopen we verkeerd en komen uit bij een naamloze kerk. Later blijkt dit de Chiesa di Santa Maria del Carmine te zijn geweest. Er is hier een huwelijksplechtigheid aan de gang. We kunnen er niet in.Sowieso een mooie Rolls en ik zie dat familie uit de States over is.De straten – ook de iets bredere doorgaande straten – zijn geplaveid of we nog in de middeleeuwen leven. Of is het nog de authentieke Romeinse bestrating? De stenen liggen diagonaal zodat de wagenwielen geen ‘spoorvorming’ veroorzaken.Hm, het ene restaurantje oogt bomvol en bij de volgende is de espressomachine defect. Iets buiten het centrum kunnen we terecht voor de KMA.Er staat nog een kasteel met ster in de Michelingids. Het heet: Castello Svevo Angioino. Het is even zoeken, maar we vinden het toch. Eerst maar de tekst uit de Michelingids:
Op de akropolis van het Romeinse Luceria verrijst dit vervallen kasteel: niet de favoriete verblijfplaats van Frederik II, maar het vijfhoekige fort dat de Angevijnen tussen 1269 en 1283 lieten bouwen als symbool van de ‘herovering’ van de stad. Hoewel de vesting al door de natuurlijke ligging werd beschermd, met een afgrond aan drie kanten, lieten de nieuwe heersers van Lucera een hoge courtine optrekken, versterkt met torens. De enige ingangen zijn aan de noordzijde de poort van Castelfiorentino en aan de oostzijde de poort van Lucera die de voornaamste is. Achter het kasteel ontvouwt zich een mooi panoramae van de Tavoliere.
Tjonge, de muren zijn hoog en dik!We betalen intree en we blijken de enige bezoekers.Aan informatieve panelen is gedacht.Op deze grasvlakte heeft toentertijd een complete stad gestaan met kerk, legeringsgebouwen voor soldaten, enz. Er is op wat stenen na niets meer van over.We kunnen een toren beklimmen, nu is er uitzicht van bovenaf.Er draait hier een video, de ene foto die gelukt is, is van de kerk.Nog wat informatie.Hoger kunnen we niet, toch een mooi overzicht.Er is ook nog een Amfitheater met ster in Lucera. We rijden er tot twee keer toe langs, maar vinden het toch.
Het loopt tegen tien voor één en om één uur sluit het. Gezien de tijd mogen we er gratis in. Nou, bedankt! Ik maak snel een aantal foto’s. Ach, eigenlijk hebben we het wel gezien. Sowieso zijn we ook hier weer de enige bezoekers.Toch weer een stukje tekst uit de Michelingids:
Het bestaan van een amfitheater illustreert hoe belangrijk Lucera in de Romeinse tijd was. Het ligt buiten de huidige bebouwde kom in een natuurlijke inzinking van de bodem. Volgens de inscriptie die er werd teruggevonden, is de bouw in de tijd van Augustus te danken aan Marco Vecilio Campo. Het amfitheater heeft een traditioneel, ovaal grondplan en omvatte twee verdiepingen (de bovenste is verdwenen) die bereikbaar waren via een loopbrug.
We moeten tanken en we willen eigenlijk de auto wassen. Die hoeven we morgen niet schoon in te leveren, maar we zijn van mening dat het zo hoort. En een restaurant, in Lucera zelf hebben we eigenlijk niets gezien. Tanken lukt (34,78 liter à €61,-), maar een wasserette vinden we niet. Nou ja, misschien dat we er morgen bij het vliegveld nog één zien.
Is daar een restaurant? Zo te zien niet, maar we gaan gewoon even kijken. Binnen blijkt het een goed geoutilleerd restaurant te zijn. Er eten hier Italianen en zoals gebruikelijk staat de TV aan (stel dat je iets mist!).Gelukkig is er een simpel lunchmenu. We bestellen salade, varken voor mij en worstjes voor Orchideetje. En water voor de dorst!Ok, er wordt een kan – prima smakend – sap neergezet, dus het water kan terug. Prima salade!De porc komt door met groente en brood.Nou, prima en we rekenen €24,- af dat we afronden naar boven.
Om drie uur rijden we terug naar onze B&B. Overigens, het was warm vandaag met 28 graden in de plus. We hebben er 34 kilometer opzitten, gering voor ons doen.
Om halfvier lig ik aan het zwembad. Ik moet toch enigszins getint terug naar Nederland.Helaas trekt het om vier uur dicht. Kijk eens wat een fraaie bui daar hangt!Om halfvijf barst er een hevige onweersbui los. Dag kleurenschema!
We pakken gedeeltelijk in, internetten nog wat en nuttigen onze aangeschafte broodjes gezond met yoghurt en thee. Douchen en om negen uur liggen we erin.