Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Pelgrimspad van Thorn naar Heeze
vrijdag 25 september t/m zondag 27 september 2009

Vrijdag 27 september 2009
Thorn – Altweerterheide
De trein is mooi op tijd, ondanks dat er twee goederentreinen bij Barendrecht op elkaar zijn gebotst. Eén van de machinisten is daarbij om het leven gekomen. Tragisch. Wie van de twee is door het rode sein gereden? Het is in elk geval mooi nazomerweer met temperaturen tot 20 graden in de plus. Er staat weinig wind, wel is er ’s nachts kans op mist en een temperatuur tot 7 graden, ook weer in de plus. Het is niet druk in de trein, het is de laatste vrijdag van de maand en men neemt het ervan. In Utrecht hoor ik dat er een boot tegen een brug is gevaren. De trein rijdt niet verder dan Weert, vandaar worden bussen naar Roermond ingezet. Dat schiet niet op, dan moet ik in Roermond weer in een andere bus naar Thorn. Ik bedenk dat ik dan beter de bus in Weert kan nemen naar Thorn. Die reis heb ik vorige maand in omgekeerde richting gemaakt. Ik wissel mijn kaartje naar Roermond om voor een kaartje naar Weert. Tjonge, wat een gedoe. Op spoor 15 stap ik in de vertraagde trein naar Eindhoven. Als ik ben ingestapt, rijdt hij meteen weg. In Eindhoven stap ik in de trein van 10.32 uur. Er wordt trouwens niets omgeroepen, maar volgens mij wachten ze met het slechte nieuws tot in de trein. Dat slechte nieuws komt niet en een conducteur komt ook al niet langs. Tja, ik heb nu eenmaal een kaartje tot Weert en ik heb geen zin in gezeur met een conducteur. Ik stap er dus in Weert uit. Helaas is de bus koud weg en moet ik een half uur wachten. Dat is echt pech. Daar komt bij dat het een tamelijk lange rit is naar Thorn en volgens mij rijdt de bus ook niet de kortste route. Uiteindelijk ben ik tegen twaalven in Thorn. Reino en Margriet zitten al op mij te wachten op het terras van restaurant Crasborn. Ik bestel nog een bakje koffie en praat meteen mijn medische situatie even bij.
Ik ben op 31 augustus naar het AMC geweest voor een nieuwe MRI-scan.
Op 10 september kon ik terecht bij dr. Saeed voor de uitslag. Tja, er zijn geen afwijkingen te zien die onmiddellijk actie vereisen. Helaas is ook niet te zien wat er nu precies aan de hand is. Ik zou kunnen besluiten om voorlopig niets te doen en over een tijdje een nieuwe MRI-scan kunnen ondergaan. Een optie is om weefselonderzoek te doen. Daartoe moet ik een dag worden opgenomen en het onderzoek wordt uitgevoerd onder volledige narcose. Een weefselonderzoek geeft uitsluitsel over wat er precies aan de hand is. Als ik dat besluit wil dr. Saeed eerst nog een CT-scan laten doen. Die CT-scan heeft hij nodig om de operatie te kunnen voorbereiden. Tja, dat moet dan maar, ik wil wel weten wat mij scheelt. OK, de CT-scan heb ik inmiddels ook achter de rug en ik ben meteen langs geweest bij de anesthesist. Nu is het wachten op de oproep. Er was niet direct haast bij, dus we hebben afgesproken dat ik – in principe – na medio november onder het mes ga. Dat heb ik nou weer.
Tegen half een gaan we op pad. Snel maak ik nog een fotootje van de Stiftskerk. Het is een gotische kruisbasiliek en delen ervan stammen nog uit de 14e eeuw. Het was de stiftskerk van de Benedictijner Rijksabdij in Thorn. In september 2007 heb ik samen met Orchideetje een uitgebreid bezoek gebracht aan Thorn (zie site), dus dat laat ik vandaag achterwege. OK, nu gaan we echt. Als we Thorn uitlopen zien we nog een informatiebord van de St. Jacobsweg naar Santiago. Zo’n bord houdt de moed er wel in als je net begonnen bent. Wij lopen de route eigenlijk ‘verkeerd om’, oftewel weg van Santiago. Ik loop liever met de zon in de rug. Bovendien ben ik niet zo gecharmeerd van opmerkingen van voorbijgangers of ik misschien na Santiago loop. Even verder lopen we door het dorpje Ittervoort. Nog een stukje verder ligt Hunsel. Hier staat een recent onthult monument betreffende de Lancaster ME 858 (een bommenwerper), die hier op 21 juli 1944 is neergestort. De zeven bemanningsleden verloren hierbij het leven. Tussen de dorpjes door is het echt ‘landelijk’. Verderop ligt het dorpje Ell, maar hier lopen we door de boomgaarden. Tja, als het hek open staat zul je toch wel een peertje mogen plukken? Deze schapen doen zich tegoed aan appels. Zouden dit ‘valappels’ zijn? In deze boomgaard hangen prachtige rood/groene appels. Ik vraag aan de ‘appelboer’ wat voor ras het is. Het ras is ‘Albruch’ (?), ik heb er nog nooit van gehoord. We raken in gesprek met deze man. We krijgen te horen dat de 1^e pluk goed is verkocht, althans hij mag niet klagen. Nu hangt de 2^e pluk nog aan de bomen. Deze appels laat hij hangen, want het loont niet om ze nog te plukken. Hij laat ze dus gewoon wegrotten! De appels uit Nieuw-Zeeland zijn – ondanks de transportkosten – goedkoper dan deze appels! Tja, daar doen ze minder aan milieu en regelgeving.
Zijn broer heeft op een partij appels van 60 ton, schrik niet, €3300,- moeten toeleggen. Waar zijn we mee bezig? De appelboer nodigt ons uit om net zoveel appels te plukken als we willen. Nou, dat doen we en ze smaken echt lekker. Als ik hier in de buurt woonde dan wist ik het wel. Dit is een mooie coniferentuin. Het kastje in de tuin is een sokkel en erop staat (nagenoeg onzichtbaar) een zonnewijzer. Voorbij het dorpje Ell is het gebied Heijkershoek in 1939 ontgonnen als werkverschaffingsproject. Er is meteen een visvijver aangelegd. Kijk, dat is toch leuk! Deze brug lijkt me van recenter datum. In Tungelroy staat de St. Anna-molen. Momenteel wordt er groot onderhoud aan de molen uitgevoerd. Kruisen staan er nog wel, maar niet zo uitbundig als in het ‘diepe’ zuiden van Limburg. Om precies half zeven lopen we de minicamping ‘De Deije’ op. Er staat verderop 1 (één) toercaravan en Cok staat er al met zijn tentje. Hij is vanmorgen voor ons vertrokken en heeft het traject alleen gelopen. De campingeigenaar (uiterts links) is blij dat hij weer iemand ziet en maakt een praatje. Duur is hij niet, we betalen €5,50 p/p inclusief douche. Ik bereid weer kerriesoep en een Knorr-maaltijd. Als begeleidende wijn een Merlot uit 2008 met de naam Jean Sablanay. Ai, uitstekend gegeten, maar ik had ook wel trek. Ik ga onder de douche en als ik eruit kom om 20.00 uur is het al donker. Ja, dat gaan we krijgen, het gaat nu hard. Ik bel nog even naar Orchideetje en kruip erin. Oh ja, we hebben er vandaag 20.5 kilometer opzitten.