Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Pelgrimspad van Visé naar Thorn
woensdag 26 augustus t/m zondag 30 augustus 2009

Woensdag 26 augustus 2009
Visé – Camping ‘De Bosrand’
Dit keer neem ik een vroege trein, want het is een hele reis naar Visé. Successievelijk ontmoet ik de overige wandelaars van ons groepje. Ik praat iedereen even bij over mijn medische situatie. Op 6 augustus ben ik bij de KNO geweest. Helaas, ook op de CT-scan zie je de zwarte vlek in de rechtervoorhoofdsholte. Hij is dus niet spontaan verdwenen.
De KNO verwijst mij naar de oogarts, want ten eerste weet hij niet wat het is en ten tweede valt dit gebied onder de verantwoording van zijn collega. Ik kan op 11 augustus terecht bij de oogarts. Helaas weet de oogarts ook niet wat het is en hij verwijst mij naar het ‘Orbita-centrum’ van het AMC. Wat is dat nu weer? Nou, ‘orbita’ betekent ‘oogkas’ en dr. Saeed van het AMC is de beste oogkasspecialist van Nederland. Ik krijg de CD met de foto’s mee. Er is al een afspraak voor mij gemaakt en ik kan 13 augustus terecht. Helaas vindt dr. Saeed de gemaakte foto’s van onvoldoende kwaliteit en ik moet op 31 augustus terugkomen in het AMC voor een nieuwe MRI-scan. Tja, zover staan we nu. Het is niet anders.
Voorbij Sittard hebben we pech, dat wil zeggen er zit een trein met pech voor ons.
Met 10 minuten vertraging arriveren we in Maastricht. Tja, de trein naar Visé is net weg, dat betekent een klein uur wachten. Tijd voor de KMA in de NS-Brasserie.
Dit keer met rijstevlaai, we zitten tenslotte in Limburg. Om 12.09 uur vertrekt de Belgische trein. Ai, dit ding rijdt door naar Brussel, maar wij stappen na tien minuutjes uit. De route is nog gemarkeerd ook, dat valt mij niet tegen. Het is wel een beetje chaotisch gedaan, zeg maar Belgisch. Oeps, ik ben mijn paspoort vergeten. Als ik daar maar geen last mee krijg.
Ik moet mij netjes gedragen, zodat Oom Agent geen aanleiding heeft om mij naar mijn papieren te vragen. Rechts ligt van ons de brug over de Maas. Al snel lopen we Visé uit en draaien we in oostelijke richting. Het begint meteen te stijgen, maar ik ben een en ander gewend. Landelijk is het wel met deze Friese koeien. We steken een riviertje over en lopen daarna in noordelijke richting. Ach, spectaculair is het landschap niet. Ik zit toch een beetje in de rats betreffende mijn paspoort. Rats, kuch en bonen, ik verwacht niet veel van het Belgische gevangeniseten. In Berneau lopen we bijna verkeerd. Het is allemaal wat vreemd gemarkeerd, maar gelukkig vinden we het straatje langs de spoorlijn. Het dorpje Moelingen laten we links liggen en even verder gaan we de grens over. Ai, geluk gehad! Hoewel, ik heb sowieso geen legitimatie bij me en dat is sinds enige tijd verplicht. Volgend jaar verloopt mijn rijbewijs, ik moet binnenkort maar eens een nieuwe aanvragen. Tegenwoordig krijg je dan zo’n handig plastic kaartje.
Tegen vieren bereiken we Mesch, het eerste Nederlandse dorpje. Hier hoopte ik een kopje koffie te scoren, maar beide restaurants zijn gesloten. De H. Pancratiuskerk uit de 10^e eeuw is ook al dicht. Nou ja, de hal is open, daar kun je een kaarsje opsteken. In de tuin staat ook al een Mariabeeld. Wat de bedoeling is van de ladder, is mij niet duidelijk. Er staat er een mooi informatiebord bij de kerk. De tekst is goed leesbaar en helemaal up-to-date. Een kilometertje verder staat dit kruisbeeld. Ik vind dit wel een mooie. Waar koop je die dingen eigenlijk? Een handwijzer! We lopen van hieraf een stukje op met het Krijtlandpad. Dat heb ik al gelopen, wanneer was dat ook alweer? Naar Visé is het 10 kilometer, staat op de handwijzer. Dat klopt niet, het zijn er een paar meer. Naar Santiago is het 2300 kilometer. Ik meen dat dat klopt. Om 17.15 uur lopen we camping ‘De Bosrand’ op. Hier heb ik tijdens het Krijtlandpad ook overnacht. Ik zeg mijn naam en waarachtig, ik sta nog in het systeem! Precies drie jaar geleden hebben we hier gestaan. Zo zie je maar weer, je staat overal geregistreerd.
Een overnachting kost hier €7,95 per persoon (inclusief douchemunt), dat is waarlijk niet duur. Er is hier een klein winkeltje zodat ik mooi mijn voorraad fris en chocomel kan aanvullen. Een eetcafé is er ook, maar koken doe ik in principe altijd zelf. Om zeven uur ga ik douchen en hang meteen mijn mobiel aan een wandcontactdoos. Het was trouwens prachtig weer vandaag met een maximum temperatuur van 24 graden in de plus. Momenteel is het ook nog lekker warm, zodat we met z’n allen nog een uurtje voor de tent zitten. Hm, we hebben er vandaag 16.5 kilometer opzitten. Niet zoveel, maar ja, we hebben veel tijd ‘versleten’ met treinen. Ik bel nog even naar Orchideetje en kruip daarna in de slaapzak.