Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Overijssels Havezatenpad van Vollenhove naar Steenwijk
vrijdag 15 oktober t/m zondag 17 oktober 2010

Vrijdag 15 oktober 2010
Vollenhove – Belt-Schutsloot
Gisteravond en vannacht voelde ik me niet 100%. Ik ben zwaar verkouden teruggekomen uit Kreta. Zit er een griepje aan te komen? De griepprik heb ik niet gehaald, eigen schuld dus. Na het ontbijt voel ik me al een stuk beter. Ik ga het gewoon proberen.
De trein is mooi op tijd, ik moet straks niet vergeten om uit te checken.
Het is zwaar bewolkt, soms komt er even een waterig zonnetje te voorschijn en soms spettert het iets. Volgens de Metro gaat het vanavond vanuit het noorden regenen, maar dan lig ik – hoop ik – al in mijn tentje. Het is niet koud, vandaag wordt het +14⁰C.
In het nieuws is Mark Rutte die op het bordes zijn kabinet presenteert. Hadden ze geen betere foto bij de Metro? Maxime en Ivo staan gezellig met elkaar te praten. Ik begrijp dat ze het poseren voor deze foto niet belangrijk vinden. En dan Edith, ze staat helemaal links en los van het kabinet. Ze doet me denken aan een scriptgirl, die oogcontact zoekt met de fotograaf. ‘Staan ze zo goed of moet ik ze nog wat verzetten?’ HM had schoenen met hogere hakken moeten aantrekken. Tja, ik vind het een matige foto, maar wie weet zit het kabinet de rit niet uit en volgt er binnenkort een nieuwe foto.
Verder Wilders, morgen houdt het OM het 2^e deel van het requisitoir. Voor het 1^e deel vroeg justitie vrijspraak. Justitie is van oordeel dat moslims misschien zijn gekwetst, maar niet strafbaar beledigd. Heerlijk, dit juridisch taalgebruik. Jammer vind ik wel dat inhoudelijk niet is gekeken of de door Wilders gebezigde uitlatingen in de Koran terug zijn te vinden. Jammer is ook dat niet inhoudelijk is gekeken of vergelijkbare teksten in ‘Mein Kampf’ terug te vinden zijn. Zelf heb ik dat wel gedaan en ik vond het verhelderend.
Ik ben benieuwd hoe het afloopt.
Tja, en dan het al of niet gebruiken van coke door Yuri van Gelder. Ontslagen door Defensie en nu dit. Ik vind het allemaal tragisch.
In elk geval morgen kans op lichte buien. Zondag belooft het een droge dag te worden.
In Zwolle check ik eerst uit en kijk daarna uit naar Sjef. Zijn trein komt over enkele minuten binnen. Daar komt hij al aanlopen. OK, als we vlot doorlopen kunnen we de bus naar Vollenhove nog halen. Dat lukt en ook het inchecken gaat probleemloos. Na dik 50 minuten bussen bereiken we Vollenhove. Tjonge, ik ben wel toe aan de KMA. Dat nuttigen we in café Saantje.Het is een echt bruin café, dat heeft wel wat.De appeltaart is niet echt top, het is niet anders. Het boekje van het Havezatenpad ligt naast de KMA. De eerste drie trajecten hebben we in de eerste maanden van dit jaar gelopen, nu volgt het vierde en laatste traject. Ook dit boekje kan dus het archief in. Om kwart over twaalf gaan we van start. Helemaal droog is het niet. Vlot lopen we Vollenhove uit en meteen is het landelijk.De route volgt een betonpad. Tja, het oogt wat saai, in elk geval hebben we geen last van auto’s. Even na enen zien we op de paddenstoel dat het nog twee kilometer is naar het bezoekerscentrum ’De Wieden’. Ik ben daar eerder geweest, maar het is leuk om er nog eens te gaan kijken. Daarna St. Jansklooster, neem van mij aan, daar is echt niets te beleven.Onderweg komen we nog langs de voormalige boerderij van Evert van Benthem.
De boerderij moet makkelijk te herkennen zijn aan een levensgroot afgebeelde schaatser op de schuurdeur, zoals in het wandelboekje is te zien.Wanneer was dat ook alweer? Oh ja, hij won de Elfstedentocht in 1985 en 1986. In 1999 is Evert met zijn gezin een boerenbedrijf begonnen in Canada. Nou, we passeren vele boerderijen, maar een schaatser op een schuurdeur zien we niet.
De boerderij is zeker afgebroken. Tot Sjef het ziet, alleen heeft de nieuwe eigenaar de schaatser in het middelste vak weg-gephotoshopt. Tja, zo gaat dat. Deze boerderij is wat ruimer van opzet en de tuin ligt er leuk bij. Om half twee bereiken we het bezoekerscentrum De Wieden. Het is nog open ook!
Wel zijn wij de enige bezoekers. Achter het bezoekerscentrum is een straatje met historische veenwerkershuisjes. In de meeste huisjes zijn momenteel ‘kunstenmakers’ gevestigd.Met deze watermolens werd het waterpeil verlaagd zodat het werk in het veen uitvoerbaar was. Nou ja, uitvoerbaar… als je de foto’s ziet uit die tijd, gewoon slavenarbeid was het! We lopen nog een rondje over een ‘knuppelpad’, onderweg maak ik deze foto. Hier nog een foto van de andere kant van de veenwerkershuisjes. In St. Jansklooster staat een watertoren. De toren is gebouwd in 1931-1932 en heeft een hoogte van 45.7 meter. Het waterreservoir meet 400 kuub. Ik meen dat de watertoren niet meer als zodanig in gebruik is en mogelijk in de toekomst gaat fungeren als uitkijktoren. Dit lijkt me een echte hobbyboerderij. De koetjes liggen er zo mooi ontspannen bij. Je zou het niet zeggen, maar dit is een theetuin. Orchideetje en ik dronken hier tijdens ons Zuiderzeepad per fiets koffie/thee. Dit keer zit het er niet in. Dit is een B&B (www.kiepenost.nl/)! Links en rechts van het open gedeelte zijn kamers gemaakt. Bij deze paddenstoel gaan we over op kaartje 4 van het boekje. Over twee kilometer gaan we linksaf, het stukje naar Zwartsluis laat ik achterwege. Tja, het boekje zit wat vreemd in elkaar met een lijnwandeling en als extra een rondwandeling. Met de laatste zijn we nu bezig en dan komt het traject naar Zwartsluis niet goed uit. Op naar Belt-Schutsloot dus. Kijk, daar in de verte ligt Zwartsluis, dichterbij komen we niet. Als we tegen de Aremberger gracht aanlopen slaan we linksaf.In de verte ligt Belt-Schutsloot en daarvoor is een camping. Die moeten we niet hebben, we lopen nog een stukje verder. Ai, die donkere wolken zien er niet goed uit. Om vier uur lopen we Belt-Schutsloot in en even verder ‘nemen’ we de brug. Vanaf de brug maak ik deze fraaie foto van de Aremberger gracht. Tja, dat Belt-Schutsloot is een beetje apart dorp. Links is een camping en rechts het authentieke dorp. Een leuk stukje huisvlijt. Een bootje voor de deur heeft wel wat. Rond half vijf slaan we weer linksaf en nemen de Blauwe Handse Weg. Nu gaat het mis. De donkere wolken ontladen zich. Ik trek snel mijn regenjack aan, de regenbroek laat ik nog maar in de rugzak. Het is zo’n gedoe om dat ding aan te trekken! Tja, het is twee kilometer rechtuit. Links en rechts strekt het water van de Belter Wijde zich uit. Dit is niet fijn! Mijn broek is binnen de kortste keren doorweekt. Aan het eind van deze weg ligt camping De Blauwe Hand.Uiteindelijk komt de camping in zicht. Maar waar is de ingang? Het hek links van ons zit potdicht. We vragen het even en zo te horen moeten we nog een stukje doorlopen.
Dat doen we dan maar, echter nergens is de ingang te bekennen.
Nou ja, dit is camping ‘De Kettingbrug’. Er staan drie campings op rij genoemd in het boekje, maar deze staat er niet bij.We lopen het terrein op. De receptie is in duisternis gehuld en zit op slot. Er hangt een briefje, we moeten ons melden bij de boerderij achter ons. Als we daar naartoe lopen gaat de deur open en een jonge vrouw heet ons welkom. ‘Kunnen we hier overnachten?, vragen we’. Tja, eigenlijk is de camping vanaf vandaag gesloten, maar ze gaat even vragen of het water nog op het toiletgebouw zit. Dat blijkt het geval en voor €17,- kunnen we hier overnachten en douchen. We krijgen een plekje naast het toiletgebouw. Al snel staat mijn tent, gelukkig is het inmiddels zo goed als droog. Het is al bij half zes en ik begin meteen met een kerriesoepje. Daarna volgt een Risotto Alla Milanese, rijst met saffraansaus. Tja, om mij onbekende redenen verkoopt de Boni geen Knorr maaltijden meer. Er was zeker te weinig vraag naar. Bij Appie Heijn heb ik uit arren moede maar twee pakjes Risotto meegenomen. Nou ja, het gaat, maar dit koop ik dus niet meer. De douche is in elk geval prima, ik kom weer helemaal bij. Ik bel nog even naar Orchideetje en daarna luister ik nog een uurtje naar mijn MP3-speler.