Maandag 31 augustus 2015
Llandudno – Great Orme en Little Orme – Llandudno
Om half acht staan we op en om acht uur genieten we het ontbijt. De rösti, de champignons en de worstjes laat ik liggen. Wel drink ik twee bekers thee en twee bekers koffie. Van tandoori krijg je dorst. Vanuit de erker ziet het weer er heel redelijk uit. Vanmiddag schijnt het nog veel beter te worden. Op ‘NU’ lees ik dat het nog steeds noodweer is in Nederland. Na het ontbijt lopen we naar de M & S om de lunch in te slaan.
Even na halftien vertrekken we. Kijk, daar ligt de Little Orme. ’t Is sowieso een beste puist als we in de buurt komen. Dit lijkt me nu niet direct een bloeiend boerenbedrijf toe. We gaan stijgen! Volgens de informatie ligt de top op 141 meter hoogte. Dat moet toch te doen zijn.
Schapen, ze blijven wel op veilige afstand van ons. Ze hebben hier van die handige draaihekken. Je hoeft geen halsbrekende toeren uit te halen om over het hek heen te klimmen, nadeel is wel dat er maar één persoon tegelijk doorheen kan. In Llandudlo had ik ze ook al veel gezien, maar er groeien hier gewoon palmen. Met dank aan de warme golfstroom. Dit is een voormalige steengroeve. Hier kijken we uit op Penrhym. En dit zijn toch heel behoorlijke kliffen. Hier moeten we een stukje dalen over een nogal steil stuk. Beneden ons komt een zeehond de kiezels opgetijgerd. Wat zijn het toch een onbeholpen dieren op het droge en nog lelijk ook. We stijgen nog steeds, maar het is goed te doen. Mooie uitzichten sowieso en het weer doet heel aardig mee. Llandudlo en de Great Orme. Daar gaan we vanmiddag wandelen. Onze toppoging is gelukt! Mijn GPS geeft 147 meter hoogte aan, dat klopt dus vrij aardig. Vanaf nu is het alleen maar dalen. Het laatste stuk gaat natuurlijk weer over asfalt, over de boulevard. Inmiddels is het 21 graden in de plus. Om kwart voor één zijn we in ons hotel. Volgens mijn GPS hebben we er 9.45 kilometer opzitten. De track doe ik er weer bij (het is de gele). Had Inge gisteren niet gezegd dat de wandeling naar de Little Orme 9 kilometer zou zijn? De lunch nuttigen we op de kamer. Tenslotte hadden we deze vanmorgen ingeslagen en thee kunnen we hier zelf bereiden. Zoveel tijd hebben we nu ook weer niet, we vertrekken om twee uur.
En hier zijn we op weg naar de Great Orme. Je kunt ook gewoon met een treintje. Waarom doen wij nu weer zo moeilijk? Trouwens, de asfaltweg omhoog is ongelooflijk steil! Blijft dat zo? Sowieso moeten we aan de kant, het treintje komt langs. Even later komt zijn tegenhanger omlaag zeilen. Nou, er is wel belangstelling voor. Deze overstapjes kunnen er wel mee door. Sowieso is het prachtig weer (en dat voor Wales!). Dat eerste steile stuk asfalt betrof maar een relatief kort stukje. Daarna was het veel minder steil en goed te doen. Hier zitten we al aardig op hoogte. Onder ons Llandudlo en in de verte Little Orme. Naar de top, ja, we komen eraan. De hei staat prachtig in bloei. Dat nemen we toch mooi even mee. Daar is de top. Er gaat ook nog een kabelbaan naartoe, het kan gewoon niet op. Het is druk, ook met kinderen. Volgens de informatie zit de top op 207 meter, mijn GPS komt niet hoger dan 190 meter. Ik had misschien op het dak van dat gebouw moeten gaan staan.
We trakteren onszelf op een ijsje, dat hebben we wel verdiend (vinden we zelf).
We kunnen naar een kopermijn uit het Bronzen tijdperk, maar die ligt niet op de route.
Als je dat doet moet je met het treintje – gezien de tijd – naar beneden. OK, wij laten de kopermijn voor wat hij is en wandelen met Inge verder.
Verderop ligt een voormalige steengroeve. We maken nog een behoorlijk grote ‘slinger’ op de Great Orme. In de verte de top met het bezoekerscentrum. In zee een groot windmolenpark. Het ziet er niet uit natuurlijk, maar we consumeren nu eenmaal veel ‘stroom’. Zoals gezegd, de hei staat prachtig in bloei. Zo te lezen is deze begraafplaats nog steeds in gebruik. Vanaf nu is het dalen. Oeps, soms moeten we nog een stukje stijgen. Waarom hebben we die kabelbaan niet genomen? Omdat dit een wandelvakantie is! Om dezelfde reden hebben we het treintje ook niet genomen. We zitten alweer een heel stuk lager. Onder ons de pier, rechts Llandudno en in de verte de Littel Orme. Skiën kun je hier ook. ’s Zomers op de borstels en ’s winters in het echt. Hier is de pier in volle glorie te zien. Hij is gebouwd tussen 1876 en 1878 en is 700 meter lang. Bijna onderaan lopen we door een parkje. Tja, tegenlicht. Tja, zo’n pier. ’t Is meer een kermis met aan het begin eettentjes. Om halfzes zijn we weer in ons hotel. Volgens mijn GPS hebben we er 10,42 kilometer opzitten. Inge vertelde gisteren dat de wandeling naar de Great Orme 8 kilometer zou zijn. Dat klopt beter, denk ik. Ook nu weer de track (in geel). Op de kamer ga ik onder de douche en doe meteen een wasje. Ik nuttig een glas wijn (ik heb een fles gekocht bij M & S) en check mijn mail.
Om kwart voor zeven vind de dagelijkse briefing plaats. Morgen gaan we wandelen op het verst weg gelegen schiereiland. Het wordt een wandeling van een kilometer of negen en we moeten zo’n 125 meter stijgen en weer dalen.
De groep gaat gezamenlijk eten. We hebben gehoord dat het eten in ASIA erg goed is. Dat gaan we uitproberen. Als voorafje bestellen we Papadum. Dat is zo’n knapperige bereiding van zwarte linzen, rijst of sago. We krijgen er snacks bij. Ik heb er een pint Budweiser bij besteld. Daarna komt het kipgerecht (Bazari Chicken) door met rijst en salade. Nou, nou, echt prima en beter dan gister (hoewel ook lang niet slecht). Ai, we zitten vol, voor een nagerecht hebben we geen plaats meer. Straks bereiden we wel thee op de kamer. De rekening bedraagt voor ons beidjes slechts £31,-. Daar doen we wat bij uiteraard. Om kwart voor negen zijn we in ons hotel en zoals gezegd bereiden we nog thee. We zijn moe, aan lezen komen we niet meer toe.