Lieve lezer(essen)s van onze wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws. Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons fietsavontuur
Noordzeeroute per fiets van Den Haag naar Den Helder
van vrijdag 10 juni t/m maandag 13 juni 2011

Vrijdag 10 juni 2011
Den Haag – Noordwijk aan Zee
Het is droog en iets zonnig als we in alle vroegte naar het station fietsen. De trein is prima op tijd en er staat slechts één fiets in het fietsenhok. Daar kunnen onze fietsen gemakkelijk bij. Helaas, NS en fietsen gaat niet goed samen. Overigens, momenteel moet je voor de fiets nog steeds een kaart uit de kaartautomaat (à €6,-) trekken. Over niet al te lange tijd verdwijnen de kaartautomaten. Hoe kom je dan aan een fietskaart? Krijgt de fiets soms ook een OV-chipkaart? Ach, ik denk dat ik het weet. Je moet gewoon online een fietskaart uitprinten. En de mensen dan die geen computer hebben? Zijn die er dan, hoor ik de NS al vragen? Ach, laat ook maar.
Staat er nog wat in de Metro? Zo te lezen kopen Nederlanders een nier in het buitenland. Tja, dat verbaast mij niet. Als je wat centen te makken hebt en je hebt een nierziekte, tja, je leeft maar eenmaal. Verder hebben de ouders van een achtjarig meisje haar aangeboden voor seks. Tja, de mensen zaten in de financiële problemen. Hoever kun je gaan?
Na vijf jaar bouwen is de tunnel en de fietsenstalling van Arnhem NS gereed. Volgend jaar gaan ze beginnen met het stationsgebouw. Dat gaat natuurlijk weer de nodige jaren duren. Maar goed, dan heb je ook wat.
‘De Pers’ ligt in de trein. Ook al zo’n gratis blad en dit is nog een kwaliteitskrant ook.
Ik kijk hem maar even door. Op pagina 3 wordt aandacht gevraagd voor ghb-verslaafden die wel een half jaar op de wachtlijst staan. Ik wist niet eens dat je daarvoor behandeld kon worden. En dat betalen we met z’n allen natuurlijk.
Op pagina 4 een artikel over Geert Wilders. Hij zou munitie verzamelen om op termijn het kabinet op te blazen. Tja, je kunt alles wat de man zegt wel onder die noemer scharen, maar of dat werkelijk zo is?
Op pagina 7 een artikel over martelingen in oorlog. Uiteraard heeft het artikel betrekking op landen die de Conventie van Genève niet hebben ondertekend. Uiteraard is dat geen garantie, maar het is in ieder geval iets.
Op pagina 9 een artikel over kinderen van gescheiden ouders. Deze kinderen worden vaak door de ouder waar zij wonen betrokken in het conflict. Meestal wordt de bezoekregeling gefrustreerd. Zo te lezen kan deze handelwijze op latere leeftijd psychische problemen bij het kind veroorzaken.
Helaas is de weersverwachting een stuk minder dan tijdens de paasdagen. Er is wat ruimte voor de zon, maar we moeten rekening houden met regenbuien. De temperatuur zal niet hoger komen dan een graad of twintig. Hm, een verhaaltje over het goed voorbereid op fietsvakantie gaan. Verder een artikel over een cruise in de Middellandse zee. Verder sport, toerisme enz.
Als je de ‘De Pers’ van A tot Z doorleest kun je een heel eind treinen.
In Amersfoort stappen 5 (vijf) meisjes mét fietsen uit de trein. Ze hebben een onwaarschijnlijke hoeveelheid rugzakken, tassen en tasjes bij zich. Zo direct komt op dit spoor ‘onze’ trein naar Den Haag voorrijden. Zouden ze… nee, ze hangen de tassen aan de fietsen, hun rugzakken gaan op de rug en de tasjes worden aan de fietssturen gehangen. Daar gaan ze. Kijk, dat schept ruimte in het fietsenhok.
De trein is iets vertraagd en tot onze verbazing is het fietsenhok leeg. Zonder problemen sporen we naar Den Haag. Daar plaats ik mijn GPS op mijn stuur en zoek het waypoint op waar we de vorige maand de Noordzeeroute verlaten hebben. Ai, hier nabij het Malieveld is een restaurant en daar genieten we de KMA. Nou ja genieten, de appeltaart komt zo uit de fabriek en de koffie is van rijksambtenaren kwaliteit. Een stukje verder pakken we de route op en die brengt ons langs het Kurhaus. Al snel laten we de stad achter ons en fietsen het natuurgebied Meijendel in. Dit maakt deel uit van de Haagse Waterleidingduinen. Hier staat ook de watertoren uit 1874 die nog steeds als zodanig in gebruik is. Uiteraard moet je een beetje van duinen houden, maar het is hier best wel een mooi gebied. De meertjes (infiltratieplassen) maken het levendig. Nog 5,5 kilometer naar Katwijk. Dat gaat door de duinen. Kijk nu toch, is dat een moskee? En dat in Katwijk! We komen er niet langs, maar later lees ik dat het een tempel is van de Soefi beweging. Soefi? Is dat een soort van beest of zo? Ik heb er nog nooit van gehoord. Goed, wat ik erover lees vind ik wazig. Ik ben er te nuchter voor. Ik vind het allemaal best, zolang men er mij maar niet mee lastig valt. Badgasten zijn er op het strand niet te bekennen. Het is 20 graden in de plus, maar de wind uit het westen maakt het fris. We fietsen Katwijk in en hier staat de Bomschuit opgesteld. Op de achtergrond staat de vuurbaak uit 1605. In de Louwestraat schijnen nog huisjes te staan uit de 17^e eeuw. Nu, die straat is onvindbaar. Wel komen we door een straatje waar een aantal huisjes in de steigers staat. Ik ga ervan uit dat deze ook uit de 17^e eeuw stammen. Tijdens WO-II is er veel gesloopt in Katwijk in verband met de aanleg van de Atlantikwall. Iets verder staat de Oude Kerk met daarvoor een standbeeld. Katwijk heeft een redelijk moderne winkelstraat, verder is het een sober dorp. Bewust is hier voor gekozen om de zondagse kerkgang niet in gevaar te brengen. OK, wij hebben wel trek en bij de Meesterbakker van Maanen bestellen we koffie/thee en een broodje. Nu, mijn complimenten! We stappen weer op de fiets en fietsen door de duinen naar Noordwijk aan Zee. In tegenstelling tot Katwijk is dit een mondaine badplaats met hotels van allure. We zijn hier eerder geweest en Orchideetje heeft (op internet) gekozen voor Hotel Zonne. Het zag er op de site goed uit en in het echt ook. Als we naar de receptie lopen begint het te spetteren. Net op tijd! Het is drie uur en we hebben er 25 kilometer opzitten. Dat is inderdaad niet al te veel en we hebben ook nog wel wat tijd. Maar… Zandvoort is net te ver weg. En tussen Noordwijk aan Zee en Zandvoort zijn er alleen maar duinen.
We zetten de fietstassen op de (mooie) kamer en besluiten een stukje te gaan wandelen. De zon is weer doorgebroken en we zijn hier niet gekomen om op de kamer te gaan zitten.
Dit huis staat naast ons hotel en het staat te koop. Zeker niet verkeerd! Kijk, het Palace Hotel. Helaas was het volgeboekt, dus moesten we uitwijken naar Hotel Zonne. Grapje natuurlijk. Toch vallen de prijzen hier me beslist mee. Een zijstraat van de boulevard. Er zitten wat dapperen op de terrassen, maar veel zijn het er niet. Het Prominent Inn Hotel. Persoonlijk heb ik het niet zo op dit soort moderne hotels. Iets verder staat de vuurtoren van Katwijk. Over het strand lopen we terug richting ons hotel. Kijk eens aan, dit is de strandkant van Hotel Huis ter Duin. Is dit niet het hotel waar ons ‘nationaal’ voetbalelftal regelmatig bivakkeert? Ik zit niet zo in de voetballerij, dus ik kan me vergissen. We genieten nog van een ijsje, dat hebben we wel verdiend! Tegen zessen zijn we terug in Zonne. Orchideetje gaat douchen en zelf geniet ik in de lounge van een sherry.
We hebben besloten om te dineren in het restaurant van het hotel. We hebben geen zin om er opnieuw op uit te gaan en het betrekt een beetje.
Tegen zevenen gaan we aan tafel. Tjonge, het regent werkelijk pijpenstelen! Dat gebouw schuin aan de overkant lijkt me ook een hotel. Echter, volgens mij is het gesloten, het ziet er verlaten uit. Of is dit een locatie waar binnenkort een thriller wordt verfilmd? Ik moet dat straks maar even vragen. Als voorgerecht bestellen we gegrilde tonijn. Nou, klasse! Van grote klasse is ook de rode huiswijn, een Grenache-Shiraz. Als hoofdgerecht geniet ik een varkenshaasje. Ook dit gerecht is van grote klasse! De frites smaken prima en de groente is beetgaar. Hadden we dit nagerechtje besteld? Of was het van het huis? Als laatste bestel ik Irish Coffee, het is tenslotte vakantie.
Tegen negenen gaan we naar de kamer en kijken nog even naar de TV.