Zondag 17 november 2013
Bourtange – Ter Apel
Ik heb de wekker niet gehoord, toch ben ik om half zeven wakker. Ik heb twaalf uur rust gehad, maar zaterdag ben ik ook twaalf uur in touw geweest. Het is niet koud, er staat geen wind, maar wel is het mistig (zo te zien in het donker). Na de thee en de havermoutse pap pak ik de boel in en even na achten ga ik van start.
Het oogt helaas nogal nevelig, ik hoop toch dat de zon er vandaag een beetje doorkomt. In het oord Plaggenborg (het staat niet eens op de kaart) steek ik het Ruiten-Aa Kanaal over. Kijk, hier heeft de slag bij Jipsinghuizen plaatsgevonden. Het was in 1665, dus al even geleden. Is hier tijdens de ‘Vaderlandsche’ geschiedenisles op school aandacht aan geschonken? Het staat me niet zo bij. Leuk natuurlijk, zo’n authentieke tekst, maar een vertaling had ik wel op prijs gesteld. Een stukje verder staat dit monument met plaquette. Zou dat nu zo erg zijn geweest?
Als vakantiekracht stond ik ook al met een ‘bats’ sloten uit te diepen. Dat is best wel te doen. Het beeld slaat natuurlijk nergens op. De ‘kunstenaar’ heeft het echt niet begrepen.
Sloten uitdiepen doe je niet in je ‘nakie’, maar gekleed en met een bats. Of heeft de staande persoon de bats achter zijn rug verstopt? Ik dacht eerst ‘Vlees’ te lezen, maar er staat ‘Vies’. Of is dat hetzelfde? Die Breedwish koeien zal ik straks wel zien staan, mits ze niet opgegeten zijn natuurlijk. Oeps, wat die koeien doen op het plaatje weet ik niet, maar de Breedwish is het soort schaap rechtsonder. Nou, verder maar weer. In dit natuurgebied moeten de Breedwish schapen zich ophouden. Dit zijn volgens mij geen schapen! En dit lijkt me geen schaapskudde! Wat heeft hier gestaan? Ai, ’t is een roggeakker. Waarom staat er hier nu niet een kraam waar ze genoemde heerlijkheden verkopen?
Zo’n Westerwoldse borrel zou er wel ingaan. Waarom dat een ‘Ortolaan’ heet is mij een raadsel. Een Ortolaan is een vogeltje en – voor zover ik weet – in Nederland uitgestorven.
Sellingen laat ik links liggen. Het natuurgebied Ter Borg – een behoorlijk ommetje – pak ik mee en ook het gehucht Ter Borg. Eerst maak ik weer zelf koffie op mijn brandertje. Restaurants zijn er vandaag weer niet bij. Ik heb nog boterkoek (en chocola), dus ik overleef het wel.
Aan de ene kant liggen de Sellinger Bossen en aan de andere kant akkerland. Deze stuw moet ik oversteken, het gaat allemaal over graspaden en het loopt best wel zwaar. Nevelig blijft het ook, maar in elk geval is het droog. Met de zon erop zou het er hier wel heel anders uitzien, maar nu ogen de vennetjes ook wel bijzonder. Even verder loop ik weer een stukje gelijk op met de Ruiten-Aa. Bij het gehucht Ter Borg loop ik cirkelvormig door het natuurgebied Ter Borg. Rechtdoor is het misschien 200 meter, maar dit ommetje meet twee kilometer. Tja, ik ga voor de natuur uiteraard. Zo te zien zijn ze hier ook duchtig bezig geweest om het waterpeil te verhogen. De berken kunnen daar niet tegen en sterven af. Een ander soort natuur komt er dan voor in de plaats. De volgende generatie natuurbeheerders maakt mogelijk weer een andere keuze. Kijk, schapen! Dit zouden weleens die bewuste Breedwish schapen kunnen zijn. Zijn ze verdwaald? Of staat het bord op de verkeerde locatie? Sowieso vind ik het oerlelijke beesten. Mooi, het rondje heb ik achter de rug en loop weer verder langs de Ruiten-Aa. Ai, wat ben ik blij met GPS op mijn Nikon. Ik moet een paar seconden wachten tot de Led groen knippert of beter nog constant groen brandt. Thuis zie je dan op Google maps exact waar de foto is gemaakt. Handig! Een stuk naar rechts ligt het gehucht Laude en loopt de N976. Hier loop ik over een plankenpad. Er is kippengaas op gespijkerd, toch is het nog aardig glad. Oppassen dus. Hierachter ligt een behoorlijk groot meer. Door het riet valt er niet veel van te zien.
Zojuist zag ik een – nogal onvriendelijke – vogelaar. Verstond ik het goed dat hij op zoek is naar rietzangers? Ja, die heb ik natuurlijk verjaagd, het is niet anders. ’t Is druk belopen vandaag, dit is de eerste mens die ik tegenkom. Akkerland en sloten, dat hoort bij elkaar. De meeste gewassen willen niet met hun wortels in het water staan en bovendien kun je het land niet op met de trekker. ’t Is aardig nat, maar de mais is er toch al vanaf. Dit zijn best wel grote paddenstoelen. Dit soort heb ik nog niet eerder gezien. Ik ‘maak’ nog even pauze gezeten tegen een boom. Een bank ben ik al in geen tijden tegengekomen.
Ik loop een stukje over het fietspad langs de N976. Zo meteen sla ik linksaf en dan door het bos naar ter Apel. Dit is dus het bewuste fietspad. Ai, ze moeten me wel hebben het laatste stukje door het bos. Ik hoopte op een strak schelpenpad of desnoods een stevig zandpad. Dit graspad is tamelijk ‘soppig’. Tegen drieën bereik ik Klooster Ter Apel (http://www.kloosterterapel.nl/). Nou, hier is heel Ter Apel aan de wandel ofwel de hond aan het uitlaten. Ik loop meteen door richting bushalte. In het verleden heb ik dit klooster al eens samen met Orchideetje bezocht tijdens een fietstocht. Het is al even geleden, maar ik meen dat het wel bijzonder was. Bij het klooster verlaat ik de route en loop door het laatste stukje bos naar Ter Apel. Dan richting bushalte. Onderweg passeer ik dit fraaie huis. Om tien over drie sta ik bij het busstation Ter Apel. Of heet dit nu ‘Korenakker’? Dat is me niet helemaal duidelijk. In elk geval moet ik bus 73 hebben om 15.29 uur. Ik ben dus fraai op tijd, maar dat is simpelweg een kwestie van goed plannen. Nou, ik voel mijn bovenbenen en mijn tenen. Mijn linkerhiel voelt goed aan, daar ben ik erg blij mee. Ik heb er vandaag zo’n 27 kilometer opzitten, dat is ook netjes. Als ik in de bus zit – die was maar drie minuten te laat – begint het te regenen. In Emmen stap ik over op het boemeltje van Arriva. In Emmen ben ik van het jaar al geweest tijdens het Drenthepad. Dat bewijst dat al dat gewandel zinloos is. Ik heb nog een bodempje rode wijn in de bidon, dat nuttig ik in de trein. Mag dat eigenlijk wel? Even na zessen ben ik thuis. Om er nu meteen weer op uit te gaan zie ik niet zo zitten. Ik ga douchen en Orchideetje haalt Szechuan beef bij de chinees. Als uitsmijter nog een screenshot van Google maps. De rode bolletjes geven aan waar een foto is gemaakt. Het lijken niet zoveel bolletjes, maar bij inzoomen op de kaart komen er steeds meer bolletjes tevoorschijn. Elk bolletje is gelinkt aan een foto, een kind kan de was doen.Eind van deze maand staat het traject Ter Apel – Ootmarsum in de planning.