Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws.
Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons najaarsarrangement doorgebracht in ’t Heinenhoes te Anderen en ons bezoek aan de stad Groningen en Leeuwarden.

Reisverslag najaarsarrangement ’t Heinenhoes
Vrijdag 20 november t/m zondag 22 november 2020

Vrijdag 20 november 2020
Almelo – Balloërveld – ’t Heinenhoes
Tja, vanwege de coronacrisis hebben we dit jaar maar weinig reisjes kunnen maken. Vorige maand hebben we nog een weekend doorgebracht in ‘De Landmarke’ in Twente. Toen hebben we ook een bezoek gebracht aan de St. Nicolaaskerk in Denekamp waar ik mijn verlanglijstje in de postbus heb gedeponeerd. De Sint heeft mijn wensen gehonoreerd, maar door de coronacrisis bezorgt hij niet aan huis, ik moet mij vervoegen in Almelo. Dat is min of meer op weg naar ‘t Heinenhoes in Anderen (http://www.heinenhoes.nl). Daar hebben we een najaarsarrangement geboekt.
Tja, de horeca (de restaurants en cafés) is gesloten door de regering, maar de restaurants verbonden aan een hotel mogen wel gewoon open. De logica van dit besluit ontgaat mij geheel, maar een najaarsarrangement is dus mogelijk.
Hoe zou het met de kerst zijn?
Ok, rond halfnegen stappen we in de auto, maar eerst tank ik hem tot de nok toe vol.
Het is – bijna niet te geloven – 10 graden in de plus. De winterbanden zitten er nog niet onder, wie weet hoeft dat helemaal niet meer met die opwarming van de aarde.
’t Is trouwens behoorlijk druk op de weg. Ok, vrachtwagens prima – dan draait de economie nog – maar wat doen al die personenauto’s op de weg? Hoe zit het met dat thuiswerken? Of heeft iedereen een arrangement geboekt?
Even voor halfelf zijn we bij Kamera Express in Almelo. Nou, de Sint heeft met zijn (Zwarte?) Pieten goed zijn best gedaan. Alles is binnen en onder het genot van een bakje (prima) koffie demonstreert Susan mijn nieuwe camera.
Tja, zal ik uit de doeken doen waarom ik voor deze camera gekozen heb? Dat gaat wellicht wat ver en het is ook een tamelijk technisch verhaal. Ik laat het maar achterwege. Na een tweede bakje koffie verlaten we bepakt en bezakt om halfeen het pand.
Susan: bedankt!
Verderop hebben we een McDonald’s gezien. Eerst rijd ik verkeerd, het is lastig met al die in- en uitvoegstroken. Maar dan kunnen we aan het loket bestellen, iets verder afhalen en dit nuttigen in de auto op de parkeerplaats. Tja, het is me wat met die coronacrisis, ik ben er wel een beetje depressief van.
Op naar Drenthe en om kwart voor drie parkeer ik de auto nabij de schaapskooi op het Balloërveld. Hier zijn we natuurlijk al heel wat keren geweest, maar het blijft leuk.
Even wat informatie.Kijk, de schaapskooi staat er mooi bij in het zonnetje.Waar zijn de schapen? Ze staan waarschijnlijk op de hei te knabbelen, maar soms brengen zij de nacht door in een weiland gelegen op enige afstand.We hebben nog tijd om een kort rondje te lopen op het Balloërveld. Nederland ligt er fraai bij! Sowieso geen schaap te zien.Nog iets verder, dan bereiken we het Balloërveld.Opnieuw enige informatie, tja, het Balloërveld is ooit militair oefenterrein geweest.
Ook ikzelf mocht hier in de jaren tachtig van de vorige eeuw een aantal malen vertoeven. Op de grote stille heide, maar we zijn hier niet alleen. Wandelaars en fietsers hebben het Balloërveld ontdekt.Tegen vieren rijden we naar ’t Heinenhoes. Kijk, in deze boerderij bevinden zich vier kamers. In het gebouw rechts bevinden zich ook vier kamers. Kleinschalig dus, maar dat heeft onze voorkeur. Het heeft geregend, maar dat komt omdat deze foto zaterdag is genomen. Vandaag was het vrijwel de hele dag droog en zonnig.We checken in en praten bij met Sandra. We zijn al meer dan een jaar niet geweest!
Tja, corona, we leven in een compleet andere tijd. Toch worden hotels met een eigen restaurant door de regering uit de wind gehouden. Hoewel, na acht uur ’s avonds mag er geen alcohol meer worden geschonken. Hoe verzinnen ze het! Nou ja, dan even voor achten een paar glazen laten vullen, zo lossen we dat op.
Kijk, onze kamer, we hebben meestal dezelfde. Zo voel je je meteen weer ‘thuis’.Tegen halfzeven lopen we naar de ‘eetkamer’. Sandra vertelt dat deze opnieuw in de verf is gezet, maar voor mij ziet alles er ‘vertrouwd’ uit. Sandra is in de weer met mijn eerste glas wijn.Het is een Chardonnay uit 2017 gebotteld in Zuid-Afrika. Ai – mijn voorkeur gaat uit naar rode wijn – maar dit is een heel best wijntje. Een echte Chardonnay met veel peer, vanille en perziken.Het voorgerecht komt door en bestaat uit gerookte makreel en Hollandse garnaaltjes. Prima, Dick (mede-eigenaar en echtgenoot van Sandra) kan voortreffelijk koken.Het tussengerecht is eekhoorntjesbrood-soep met truffel. Ik wist niet dat je van deze ‘paddenstoel’ soep kunt bereiden. De smaak is heel apart en bijzonder goed.De Palacio De Vivero komt door. Het is een Spaanse wijn afkomstig uit de regio Valladolid en bereid uit de Verdejo druif. Fris, fruitig en vol van smaak.Dit wijntje smaakt prima bij het hoofdgerecht, te weten Victoriabaars met pastinaak, worteltjes en doperwten.Het nagerecht is tiramisu met aardbeienijs. Er wordt een dessertwijn bij geschonken, maar de fles is leeg. Morgen haalt Sandra een nieuwe fles uit de kelder en dan kan ik daar een foto van maken. Sowieso smaakt het nagerecht en de dessertwijn meer dan goed.We bestellen nog thee (voor de dorst). Daar horen wat ‘snoepjes’ bij.Ok, het is bij half negen en we hebben heerlijk gegeten. Op naar de kamer, douchen, TV (is er nog nieuws?) en nog wat lezen.
We hebben al bij al een drukke dag achter de rug.