Maar nu ga ik toch echt beginnen met het reisverslag.
Het is 11 graden in de plus, het is zonnig en de lucht is blauw. Dit is voor het eerst sinds vele dagen. Het bleef maar bewolkt en miezerig.
Ai, in Valencia (Spanje) zijn er overstromingen geweest. Er zijn al meer dan 200 doden geteld en de schade is werkelijk gigantisch! Is dit het gevolg van de klimaatopwarming?
Of zijn er waterbouwkundige fouten gemaakt? Ik heb in het verleden in Zuid-Spanje, Zuid-Frankrijk en aan de Rivièra wel ‘vreemde’ dingen gezien.
Onderweg naar het Volendams museum is het druk op de weg. Waar gaat iedereen toch naartoe? We parkeren op het Marinapark. We zijn wel toe aan een ‘knaagje’, maar een restaurant zie ik niet. In een minuut of tien lopen we naar het Volendams museum.
Kijk, daar is het. Wat een fietsen! Iets verder is er markt en het is er nog druk ook.Ik had het op de site gelezen, maar een restaurant is er niet in het Volendams museum. Wel een koffieautomaat en er schijnen ook stroopwafels te koop te zijn. Maar aan de overkant bevindt zich ‘Grand Café Charleston’.Daar genieten we een tosti.Om te beginnen de geschiedenis van Volendam in het kort.
Van een kleine buurtschap van boerenvissers uit 1462 groeide Volendam na 1600 geleidelijk uit tot de welvarende 19e eeuwse vissersplaats met de grootste vissersvloot langs de Zuiderzee (258 schepen in 1891). Rond 1860 kwam Volendam steeds meer onder de aandacht van journalisten en artiesten te staan en tegen 1900 ontstond een kolonie van internationale kunstenaars die onder meer domicilie vonden in hotel Spaander. Volendam werd met zijn authentieke huizen, vissershaven en kleurrijke klederdracht een steeds gewilder reisdoel. Mede door het Engelse reisbureau Cook en American Express werd de rondreis naar Volendam en Marken een internationaal succes.
Toen de afsluitdijk in 1932 de Zuiderzee in het IJsselmeer veranderde, dat gedeeltelijk werd ingepolderd, schakelden veel inwoners om naar pluimveehouderij, vishandel en vervolgens naar bouwnijverheid en toerisme. Ook kreeg de klederdracht een meer representatieve rol, maar het dorp hield bij dat alles zijn eeuwenoude zang- en danstraditie levend.
Met zijn schilderachtige oude kom en levendige haven, zijn wereldwijd bekende muzikanten en beroemde voetballers bleef Volendam het levend symbool van Nederland.
Om kwart voor één beginnen we met een bezoek aan het Volendams museum dat bestaat sinds 1977. Buiten staat een informatief paneel.Het grootste object in de ingang is het buffet uit 1839 van de stationsrestauratie in Haarlem. In 1908 verhuisde dit van provinciewapens voorziene buffet naar verenigingsgebouw St. Jozef te Volendam. Sinds 1977 is dit prachtige buffet als balie in gebruik bij het Volendams Museum.De klederdracht, vooral die van de vrouwen, heeft Volendam internationale bekendheid gegeven en werd het symbool van Holland. Vanaf het begin van de 19e eeuw bleven de Volendammers hun klederdracht trouw. De kleding werd wel verfraaid en sierlijker gemaakt en langzamerhand gevormd tot de specifieke Volendammer kleding die tot in de zestiger jaren van de vorige eeuw gedragen werd en nu onveranderlijk als dé Volendammer klederdracht vastligt.
Door de geïsoleerde ligging van Volendam, door het karakter van de Volendammers met hun trots en met hun streven naar het beste en de beste willen zijn, hebben de Volendammers hun eigen gebruiken, hun dialect en hun klederdracht bewaard.
Bij de ingang zijn twee mannen in klederdracht te zien. Maar ook een echtpaar en sieraden.IJsvissen lijkt me echt een koude lol. Dat was iets van ‘toen’, dat dichtvriezen van sloten, vaarten en plassen is mogelijk echt verleden tijd.De informatieve tekst en de foto van het haventafereel sporen niet echt.De Botter.
Het zal best wel behoorlijk gestonken hebben in het vooronder.De hondenbelasting hebben we te danken aan de ‘trekhond’. De eigenaar van een trekhond moest vergunning aanvragen bij de gemeente, die daar uiteraard belasting over hief. De trekhond is er niet meer, maar de belasting is gebleven! Overigens, voor sledehonden is een uitzondering gemaakt.Vrouwen in Volendam.Maandag wasdag.Van oudsher is Volendam rooms-katholiek, terwijl de dorpen in de omgeving grotendeels protestants zijn. Hier staan en hangen de nodige heiligenbeelden.De Herberg, de Bols en de kleine glaasjes staan op tafel.Kijk, dit zijn nog eens prijsjes.De fourniturenwinkel.Nadat imitatieschilderen rond 1750 populair was geworden op het Nederlandse platteland lieten de beter bedeelden hun interieur in gladhout schilderen. In de huiskamer uit 1920 staat het originele meubilair, met een in de 17e eeuw in gebruik genomen glazen kast of pronkkast met porselein en aardewerk, heiligenbeelden en andere devotionalia uit het rijke roomse leven en een lampenkap met 14.000 kraaltjes.De huiskamer van een gezin met 8 kinderen. Appelbloesem interieurs waren in de mode tussen 1790 en 1850. In deze huiskamer uit 1820 ziet u een houten schoorsteen.
In de blauw geschilderde bedstee was naast slaapruimte voor het echtpaar nog plaats voor drie kleine kinderen. Aan de zoldering hangen nog twee ‘stofballen’ die onder meer het sein waren om te gaan afstoffen.Van 3 maart tot eind 2024 staat het Volendams Museum in het teken van muziek.
Muziek en Volendam zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en de muziek van Volendammer artiesten heeft voor wereldwijd succes gezorgd. Maak een muzikale reis door het verleden én heden in het Volendams Museum.
Van The Cats en BZN naar Jan Smit, Nick en Simon en de 3J’s; de ‘palingsound’ heeft een bijzondere impact gehad op de vaderlandse muziekgeschiedenis. In de expositie ‘Volendam, een muzikale reis door de eeuw’ ontdekt u het verhaal van de populaire muzieksound uit het kleine vissersdorp. Met veel exclusieve, nooit eerder vertoonde beelden en relikwieën uit de rijke pophistorie.
Ik moet bekennen dat ik altijd al een ‘fan’ ben geweest van The Cats. Lea (eigenlijk heette zij Lia), Marian, Why, Scarlet ribbons, Where have I been wrong, enz.En natuurlijk BZN met ‘tig’ hits, o.a. Mon amour.Als laatste het sigarenbandjeshuis. Tja, toentertijd had iedereen een hobby.
De één spaarde postzegels (ik), en anderen suikerzakjes, sigarenbandjes, luciferdoosjes, speldjes, enz. Mijn postzegelverzameling heb ik een aantal jaar geleden weggegeven.
Het was niets waard!Ok, sowieso is het Volendams museum een aanrader. Het is niet heel groot, maar wel mooi ingericht. En bijzonder zijn de video’s die hier draaien van The Cats, BZN, enz.
We stappen in de auto en rijden naar IJmuiden, naar hotel Augusta (https://augusta.nl/).Hier hebben we vaker overnacht. We hebben een standaard kamer geboekt (ons bin zunig), maar we worden ‘gematst’ met kamer 12. Een ruime kamer mét koffie/thee faciliteit en een koelkastje. Een bureau en een driezitsbank, wat wil een mens nog meer.De badkamer ziet er ook spic en span uit. Is deze onlangs gerenoveerd?Er is een lounge, echter deze is in duister gehuld. Sowieso gaan we zo dineren. Dat kan in Augusta, maar we hebben geboekt bij restaurant Spijkers (https://www.spijkers-ijmuiden.nl/).In de gang hangen wat posters uit de goede oude tijd (sic!).En een foto van hotel Augusta en daar links van het Stationskoffiehuis. Ergens hier bevond zich het station IJmuiden. Ik kan me het station nog goed herinneren. Maar als ik rondkijk herken ik niets. Alles is op de schop geweest.Van 1883 tot 1983 personenvervoer én goederenvervoer en tot 1994 uitsluitend goederenvervoer. In 1995 is het stationsgebouw afgebroken.
Tja, zo gaat dat.We hebben in restaurant Spijkers dezelfde tafel geboekt. Nou, we zijn om 17.30 uur niet de eersten.Ik bestel een Chiloé merlot uit Chili. Dat is een rode wijn afkomstig uit de Chileense streek Maule Valley. De wijn is soepel van smaak en bevat levendige aroma’s van rood fruit, karamel en vanille. Deze wijn komt volledig tot zijn recht in combinatie met pasta en gegrild vlees.En ik bestel net als de vorige keer de Tom Kha Kai, Thaise kippensoep.Orchideetje bestelt de soep van de dag. Dit is een paprika/wortelsoep met geitenkaas. Beide prima!Ook dit keer weer voor mij de Mixed Grill. De friet is uitstekend van smaak. Dit zijn beslist geen Binten, maar Agria, Santana of iets in die geest.En voor Orchideetje sliptong.Ook deze beide gerechten zijn weer uit de kunst.
We besluiten met thee. Voor een uitgebreid dessert hadden wij geen plaats meer.De afscheidsfoto. Restaurant Spijkers is in het duister gehuld. Tja, hier moet toch ergens station IJmuiden hebben gestaan.Ook Augusta is in het duister gehuld.Om acht uur kijken we naar het journaal en om halftien naar Nieuwsuur. Het gaat over CO2, maar ja, ik heb er niet voor gestudeerd, dus zetten we de TV maar snel uit.
Als laatste de GPS-track.