Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Marskramerpad van Bad Bentheim naar Oldenzaal
zaterdag 17 november 2012Vandaag loop ik het laatste traject van het Marskramerpad. Dan zit het erop en kan ik het pad bijschrijven op mijn palmares 2012.
Om kwart over zeven loop ik naar het station. Het is nog donker en 2 graden in de plus. Op het station spreekt een andere wandelaar mij aan, hij gaat de laatste etappe van het Westerborkpad lopen. Zelf heb ik die etappe eind januari gepland.
De trein is een paar minuten te laat, maar straks heb ik negen minuten overstaptijd.
De aansluiting zal ik wel halen.
De trein is zo goed als leeg, vanmorgen moet er geld bij. De overstap naar Deventer haal ik precies. De zon is intussen opgekomen. Het weer ziet er goed uit, de lucht is overwegend blauw.
In Hengelo vraag ik even aan de conducteur hoe ik aan een kaartje kom van Oldenzaal naar Bad Bentheim. Hij vertelt dat mijn kaartje geldig is tot de grens en dat ik in de trein een kaartje à €2,- bij moet kopen. Daartoe komt hij langs. Kijk, dat is nu eens ouderwetse service.
Ik zet mijn GPS vast aan, dan kan hij op z’n gemak naar satellieten zoeken. Ik zie dat het boemeltje van Syntus maar liefst 130 km/uur rijdt. Dat had ik niet verwacht. Tegen tienen bereik ik Bad Bentheim. Tja, de trein van Synthus staat te hoog op de ‘poten’ óf het perron in Bad Bentheim is wat laag uitgevallen. Voor we de trein mogen verlaten worden er eerst ‘opstapjes’ aangekruid.Mooi, ik verlaat het station in zuidelijke richting en loop via de Eisenbahnstrasse en door een parkje naar Kasteel Bentheim. Nou, het is zeker een imposant kasteel. Ik loop de ‘oprijlaan’ op en werp een blik naar binnen. Elke dag vanaf 10.00 uur is het kasteel te bezoeken. Nu heb ik daar geen tijd voor, mogelijk komt dat er volgend jaar van.De route loopt door Bad Bentheim en volgens het wandelboekje moet ik de Duitse markering (witte T in zwart vlak) volgen. De markering is ‘gründlich’, maar ik heb de route ook op GPS. Trouwens, verhongeren zal je niet snel in Bad Bentheim, ik zie restaurants te kust en te keur. Al snel draai ik het bos in richting Gildehaus.Nou, het was een bosje van niets, het gaat over in bouwland. Ik heb er trouwens vandaag prachtig weer bij. OK, het is maar 5 graden in de plus, maar ik ben warm genoeg gekleed.In Gildehaus staat een restaurant ingetekend nabij het spoor. Zal ik daar eens kijken of ze KMA hebben? Ik sla schuin rechtsaf en al snel zie ik het restaurant. Het ziet er niet uit, hier maar niet. OK, terug naar de route, verderop staat nog een restaurant ingetekend. Het bord ziet er sowieso ‘kek’ uit.En het Niedersächsischer Hof (http://www.hotel-nhof.de) zelf ziet er ook goed uit.Ik bestel KMA en deze is boven verwachting lekker. Het appelgebak is huisgemaakt en even opgewarmd. De slagroom is ‘echt’. OK, koffie smaakt in Duitsland iets anders (iets meer een karamelsmaak), maar een tweede bak blief ik nog wel. Is dit hotel iets voor een arrangement? In Bad Bentheim zag ik viersterrenhotel Grossfeld (http://www.grossfeld.com), maar dat ziet er aan de buitenkant niet uit. Binnen is het wel 100% en daar gaat het natuurlijk om.
Om kwart over twaalf stap ik op en via een holle weg en coulisselandschap loop ik naar Forst Bentheim.Op Duits grondgebied staat deze paddenstoel van de ANWB. Bad Bentheim ligt al weer wat kilometertjes achter me.Tja, wat is dit nu weer? Een ‘zuipkeet’ of wordt er hier ’s zomers grillworst verkocht?Kijk, ik ben het bos zo goed als door en hier staat zo’n typische Duitse schuilgelegenheid. Hier wordt nog aan de wandelaar gedacht!In de schuilgelegenheid hangt een overzichtskaart van de ‘Handelsweg’. Deze ‘LAW’ was voorheen opgenomen in het rijtje Nederlandse LAW’s. Sinds de laatste overzichtskaart is dat niet meer zo. In elk geval loopt de Handelsweg van Osnabrück naar Deventer en is 229 kilometer lang. Ik loop nu het Marskramerpad, vernoemd naar de ‘Marskramer’, dat is een algemeen bekend begrip in Nederland. In Duitsland noemt men ze ‘Tödden’, ‘Hollandgänger’, maar ook wel ‘Teuten’. Mettertijd wil ik de Handelsweg (van Osnabrück naar Bad Bentheim) lopen. Zo te zien is het traject van Bad Bentheim naar Deventer precies gelijk aan het Marskramerpad.Tegen tweeën passeer ik de Duits-Nederlandse grens. Het informatiebord is een tikje sleets, maar de markering wijzigt hier van de ‘T’ naar de wit-rode (verf)strepen danwel stickers. Zoals aangegeven is het Marskramerpad het Nederlandse deel van de Europese wandelroute E11, die doorloopt naar Polen. Het begint trouwens een tikje te waaien. Hm, ik zie dat ik nog precies 12 kilometer moet lopen tot Oldenzaal. Als ik een beetje doorstap kan ik mooi de trein van 16.20 uur halen, dan kom ik nog op een redelijk tijdstip thuis.
Ik ben niet alleen een taalgrens overgestoken, maar zo te zien ook een geloofsgrens.
Dit soort uitingen van het Rooms-katholieke geloof heb ik in Duitsland niet waargenomen.Iets terug passeerde ik een boerderijwinkel waar ambachtelijk Limousin vlees wordt verkocht. Kijk, hier staan ze, wat een leuke beesten!Mwah, ik wandel voornamelijk door coulisselandschap. Op zich prachtig. Het begint wel te betrekken, vanavond zou het gaan regenen.Om half vier steek ik de A1 over, nog een kilometer of vier. Ga ik dat halen? Ik zet er meteen een tandje bij.Kijk, alweer een Maria-kapel. Deze is hier neergezet uit dankbaarheid. Waarvoor?
Dat staat er niet bij.De route loopt landelijk met een oostelijke lus om Oldenzaal heen. Onderweg zie ik nog deze leuke bungalow.Dit Landhuis ken ik van het Havezatenpad. Het is Landhuis ‘De Haer’, in 1881 gebouwd in opdracht van de textielfabrikant Gelderman. Die Chinese pagode aan de rand van de vijver zal wel een grapje zijn.Het is kwart over vier als ik station Oldenzaal in beeld krijg. Nog even doorstappen en de trein is voor mij. Ik heb er 29.68 kilometer opzitten.In Hengelo moet ik overstappen en ook weer in Deventer. Helaas, de trein naar Zwolle is vertraagd en ik heb in Zwolle maar vijf minuten om over te stappen. Onderweg zie ik het al, de vertraging is opgelopen naar tien minuten. Helaas, dat betekent wachten. Maar wat zie ik op de monitor in Zwolle… ook mijn aansluiting is tien minuten vertraagd. Kijk, dat heeft de NS toch mooi voor mij geregeld! Hulde! Mijn trein haal ik probleemloos. Als ik in ons dorpje uitstap zie ik dat het heeft geregend. Ik heb dus nog behoorlijk geluk gehad. Orchideetje en dochterlief zijn naar een concert, daarom haal ik – zoals afgesproken – een pizza. Tjonge, de pizzeria is tot de laatste stoel bezet! Ik dacht dat er een financiële crisis speelde.
In elk geval, het Marskramerpad zit erop!

Update
Reisverslag Bad Bentheim
Zaterdag 21 september t/m zondag 22 september 2013