Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,
Reisverslag Marskramerpad van Scheveningen naar Rijnsaterwoude van zaterdag 3 november t/m zondag 4 november 2012
Zaterdag 3 november 2012
Scheveningen – Wassenaar
Om half acht loop ik naar het station. Het is 5 graden in de plus, er staat geen wind, het is bewolkt, het is droog, maar wel behoorlijk fris. Ik heb vijf kledinglagen aan, de vorige wandeling was ik toch iets te optimistisch gekleed. De trein is iets te laat.
Op naar Den Haag (via Schiphol in verband met werkzaamheden). Eigenlijk zouden we in Rijnsaterwoude starten, maar op voorstel van Sjef lopen we nu ‘andersom’. Dit in verband met de te verwachten windrichting, met name morgen.
Er zit nog veel blad aan de bomen, het heeft nog niet echt gevroren en hard waaien heeft het tot nu toe nauwelijks gedaan. Dat is gunstig, want we moeten vanavond wel wildkamperen. Ik had gemaild, maar alle in aanmerking komende campings zijn gesloten.
’t Is zaterdag vandaag, dus geen Metro. Ik zou een krant kunnen kopen, maar dat laat ik toch maar achterwege. Het zou vandaag buiig weer zijn, maar dat valt me 100% mee.
Mijn regenpak hoef ik voorlopig niet aan.
Tegen tienen sta ik op Den Haag CS en even later komt Sjef aanlopen. De wandeling doen we met z’n tweeën. We pakken tram 9 en een kwartiertje later stappen we in Scheveningen uit. Even later staan we op de boulevard. Waarom het Marskramerpad eindigt bij het Kurhaus is mij niet bekend. In elk geval kijken we hier uit over het strand en de Noordzee. Rechts ligt de pier.
OK, we gaan van start. Voor ons de achterzijde van het Kurhaus en vele, vele gelegenheden om de KMA te genieten. Daar wachten we nog even mee.
En dit is de voorzijde van het Kurhaus, het zou net zo goed de gevel van een (patserig) paleis kunnen zijn.
Op het Gevers Deynootplein staat een standbeeld van Wim Kan (overleden 1983) en Corry Vonk (overleden 1988). Wie herinnert zich niet de magistrale Oudejaarsconferences van Wim Kan.
Het Circustheater. Ik ben er nog nooit geweest, ik ben niet zo’n theaterdier.
Dit huis viel me op.
Al snel draaien we het Westbroekpark in. Het is niet genoemd naar Henk Westbroek (dat zou te veel eer zijn) maar naar de ontwerper van het park: Pieter Westbroek.
In de Scheveningse Bosjes staat het Indisch Monument ter nagedachtenis aan de burgers en militairen, die tijdens WO-II het slachtoffer zijn geworden van de Japanse bezetting van het voormalige Nederlands-Indië.
In De Oude Tol genieten we de KMA en die is gelukkig van hoge kwaliteit.
Helaas, het begint te druppelen, dus gaat voor vertrek eerst het regenjack aan.
’t Is toch heel ander weer dan vorige week! Iets verder lopen we langs het Vredespaleis.
Het Nationaal Monument voor de Onafhankelijkheid staat op Plein 1813. Het monument herdenkt de overwinning op Napoleon en de stichting van het Koninkrijk der Nederlanden. Nou, volgend jaar zal er wel een feestje zijn.
Dit huis staat compleet in de steigers.
Hotel des Indes kende vele beroemde gasten, waaronder Mata Hari. Ook werd hier in het geheim gesproken om een coalitie te vormen, zonder een Christelijke partij, om op die manier thema’s als gelijke behandeling van homo’s, abortus en euthanasie bespreekbaar te maken.
De High Tea kost €37,50 p/p, maar wij hebben boterhammen van thuis meegenomen.
Wie is deze Dappere Dodo? Even ontcijferen, het is Johan de Witt (1653-1672), Raadpensionaris van Holland en Friesland.
Het Binnenhof en de Hofvijver, het centrum van de Nederlandse politiek.
De Ridderzaal, bekend van de derde dinsdag in september.
Plein 4, hier zetelt het Ministerie van Oorlog, pardon Defensie. Het regent nog steeds en niet zo zuinig ook.
Op het Maliveld staan tenten en een spandoek: ’In Memoriam Den Haag Vredesstad. Is dit iets van Occupy? Nou, tijd om te kijken en te vragen hebben we eigenlijk niet. Update: hier blijken uitgeprocedeerde asielzoekers te bivakkeren.