Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Een wandelavontuur! Eindelijk!

Reisverslag Maaspad van Stellendam – Rockanje
Zaterdag 28 mei 2022

Zaterdag 28 mei 2022
Stellendam – Rockanje
Het Maaspad ‘loopt’ van Eijsden naar Rockanje en telt 415 kilometer (https://maaspad.nl). Vandaag loop ik het laatste traject dicht! Het is maar 12 kilometer, maar het moet toch even gebeuren. In 2020 en 2021 kwam het er niet van wegens corona en als het gezien de corona-maatregelen nét kon, zag de NS zijn kans schoon om werkzaamheden te plannen.Vroeg van huis, want het traject ligt niet naast de deur. Het is droog en de zon schijnt als ik naar het station loop. Naar verwachting vandaag 15 graden in de plus, maar er staat wel veel wind uit het noordoosten. Die wind heb ik dus tegen, het is niet anders.
Foto’s maak ik met mijn iPhone Pro, mijn (zware) Nikon heb ik thuis gelaten. De eerste trein van vandaag is op tijd en rijdt! NS: hulde!
Maar eerst Oekraïne. De oorlog is nog volop gaande. De eenheid verschanst in de Azov staalfabriek heeft zich overgegeven. De burgers die zich schuilhielden in de fabriek zijn al eerder geëvacueerd en ‘afgevoerd’ naar door Rusland gecontroleerd (lees: ‘bezet’) gebied. Ik vrees voor hun lot.
De eenheid in de Azov fabriek heeft zich dus overgegeven. Ik had verwacht dat zij een uitbraak zouden forceren, dat is dus niet gebeurd. Maar ja, wat doe je in zo’n geval met de gewonden?
Ook hebben Oekraïense eenheden niet getracht de Russische omsingeling te doorbreken om de eenheden in de staalfabriek te ontzetten. Mogelijk hadden zij daar de middelen niet voor. De eenheid die zich heeft overgegeven is afgevoerd naar Rusland. Ik vrees het ergste voor hun lot.
Het Russische leger heeft niet over de volle breedte (± 500 kilometer) vanuit de Donbas de aanval ingezet, zoals ‘NU’ toentertijd beweerde, (dat zou ook wel erg dom zijn geweest), maar vanuit het centrale gedeelte richting de steden Lysychansk en Severodonetsk. Tja, standaardprocedure, eerst de Oekraïense verdedigende opstellingen aan gort schieten met artillerie en raketten en dan onder dekking van dit vuur centimeter voor centimeter terrein winnen. Dat is een klus voor de infanterie. Tja, in de huidige doctrine was er een taak voor de tanks weggelegd, maar de anti-tankwapens zijn tegenwoordig zo goed (Javelin/drones!) dat de rol van tanks min of meer is uitgespeeld. Infanteristen zullen sneuvelen bij bosjes, maar daar ligt Poetin – begrijp ik – niet van wakker. Hoe lang gaat Oekraïne dit nog volhouden? Vandaag beleven we dag 94 van deze oorlog. Zo te lezen had Poetin verwacht Oekraïne in een dag of drie, vier op de knieën te krijgen.
Volgens de Nederlandse Defensiespecialist Peter Wijninga is er sprake van dat de VS volgende week het MLRS (Multiple Launch Rocket System) aan Oekraïne gaat leveren. Doet de VS meteen het HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) erbij cadeau?
Het HIMARS-systeem is toch ook een handig raketsysteem. Poetin heeft al bezwaar gemaakt. Het zou de situatie alleen maar escaleren. Hm, wie is deze oorlog begonnen?
En vragen (Macron en Scholz) om de vredesgesprekken te hervatten? Op welke basis? Nee, mijns inziens is dat geen optie. Tja, ik weet niet over hoeveel materiaal/mensen Poetin beschikt, maar als de aanval in de Dombas vastloopt zal hij genoodzaakt zijn om tactische kernwapens in te zetten. Ik zou zeggen, hij doet maar, wij hebben die dingen ook!
Tja, Oekraïne heeft zich met het Memorandum van Boedapest in 1994 ‘in het pak laten naaien’ door akkoord te gaan met het overdragen van ‘zijn’ kernwapens aan Rusland, in ruil voor boterzachte veiligheidsgaranties. Nu zitten ze met de gebakken peren, Poetin had deze oorlog echt niet aangedurfd als Oekraïne nog over zijn kernwapenarsenaal had beschikt. De VS (en het VK) voelt zich natuurlijk schuldig, vandaar de ongebreidelde levering van wapens. Overigens, het lijkt 1938 wel toen de Britse premier Chamberlain een overeenkomst met Hitler had gesloten. Hitler mocht het Sudetenland (Tsjechoslowaaks gebied) bezetten in ruil voor vrede. ‘Peace for our time’ sprak Chamberlain op de vliegtuigtrap in Londen. Nou, dat hebben we gemerkt! Met dictators kun je geen overeenkomsten sluiten.
Gisteravond ook een interview van Mariëlle Tweebeeke met Volodymyr Zelensky.
Mariëlle kan, mijns inziens, vaak wat irritant overkomen, maar dat was nu niet het geval.
Ze had ontzag voor Zelensky, dat kon je aan alles merken. De meningen (op internet) zijn verdeeld, maar ik vond het een indrukwekkend interview. Oh ja, nieuwe dingen heb ik eigenlijk niet vernomen.
Sowieso wil Zelensky geen delen van Oekraïne opgeven in ruil voor een delicate vrede. Poetin stopt echt niet, Zelensky kent de geschiedenis wel!
Er zit niets anders op dan het Russische leger vernietigend te verslaan en dat Poetin (en zijn trawanten) wordt vervangen door een pragmatische leider.
Zeker dat laatste zie ik voorlopig niet gebeuren.
Trouwens, wat kunnen interviewers vaak een onnozele vragen stellen. Bijvoorbeeld: ‘is er sprake van een bloedbad in de Dombas’? Tja, om hoeveel liter bloed gaat het dan?
Is daar een definitie van? Militairen plegen in actie te sneuvelen, dat is niet anders.
Of ze raken gewond, die kans is groter. En burgers komen om het leven, zogeheten ‘collateral damage’. Of er worden regelrechte oorlogsmisdaden gepleegd, dat gebeurt ook.
Hoe gaat deze oorlog eindigen? En wanneer? In elk geval, Joe Biden (dat is de huidige president van de VS, over een paar jaar is iedereen hem vergeten) kan het zich – na de afgang in Afghanistan – niet veroorloven dat Poetin deze strijd gaat winnen.
Trouwens, hoe zat dat ook alweer met dat associatieverdrag met Oekraïne? Is daar toen een referendum over gehouden? Daar staat me niets meer van bij. Heb ik toen voor of tegen gestemd? Of ben ik thuisgebleven?
Overigens, het is niet bijster druk in de trein. Mondkapjes zie ik helemaal niet meer. Nou ja, misschien weer in het najaar als er een corona-variant opduikt. Ik ben wel blij dat ik vele meters afstand kan houden. Handenschudden doe ik nooit meer, ik vond het altijd al een rare gewoonte. Zo’n ‘Japanse’ buiging is toch ook mooi!
Na een lange, lange reis sta ik uiteindelijk op het busstation Stellendam.Op naar ‘t Wapen van Stellendam. Twee jaar terug genoot ik hier van een kersenwafel.
Is het eigenlijk kersentijd? Vlakbij het busstation zie ik dit monument.Nog iets verder is iemand zeker aan het opruimen.Kijk, daar is ’t Wapen van Stellendam.Ok, geen kersenwafel, maar wel Appeltaart. Die is prima van smaak en warm.
De slagroom is niet uit een spuitbus, maar de echte! Tja, voor dit lekkers inclusief de koffie moet ik €7,35 afrekenen. Het is toch niet te geloven? Dat is zo ongeveer 15 gulden!
Maar ja, personeel is schaars dus duur, de gasprijs is omhooggeschoten en de prijzen in de supermarkt rijzen de pan uit. Maar ook moet de horeca de twee magere corona-jaren goedmaken.Tegen elven ga ik van start. Even later sla ik linksaf en loop langs de Stellendamse Haven. Kijk, molen Korenlust. Het is een Stellingmolen uit 1856. De molen is maalvaardig en draait op vrijwillige basis.Dit watertje rechts van mij heet nog steeds de Stellendamse Haven. Wel mooi die wolkenpartijen.De Stellendamse Haven mondt uit in Het Spui en dat watertje staat weer in verbinding met de Haringvliet.Hoe heten deze bloemen ook alweer?  Update: volgens Anneke is het een roze dubbele papaver.De Binnenhaven.Hier draai ik de Haringvlietdam op. In 1958 zijn ze begonnen met heien. In totaal gingen er hier 22.300 heipalen de grond in. In 1961 is begonnen met het bouwen van de spuisluizen. Dat duurde een jaartje of vijf. Daarna is met behulp van een kabelbaan de dam gemaakt. In 1970 zat de klus erop en in 1971 opende koningin Juliana met minister Willem Drees jr. de Haringvlietdam.De Rijn en de Maas komen uit in de Haringvliet, vandaar dat er 17 spuisluizen van 56.5 meter breed zijn gebouwd. Sinds 2019 staan de spuisluizen op een kier (niet bij storm), zodat zout water kan instromen. Dit voor de zalm en de zeeforel die op die manier hun paaigebieden kunnen bereiken.Dit heet het Quackstrand. Op de voorgrond is nog een klein gedeelte te zien van de betonnen poer waar toentertijd de kabelbaan begon. Met behulp van deze kabelbaan zijn 93.000 betonblokken in de Haringvliet gestort. Waar zijn trouwens de badgasten? Het is 18 graden in de plus, dus het moet kunnen.Kijk, een LAW-sticker. Het Kustpad loopt hier, dat pad heb ik erop zitten.Prima weer voor de bruidsfoto’s.Het laatste stukje, wel over het strand. Heel in de verte ontwaar ik de Havana Beachclub, het eind van het Maaspad. Ik schat drie kilometer strand, maar ik kan er een procentje naast zitten. De zon heb ik in de rug, maar de harde wind pal tegen! Dat wordt een klein uurtje afzien.Ik ben een minuutje of tien onderweg en werp een blik achterom.Ik ben er, het eindpunt, de Havana Beachclub. Hier stroomt de Maas de Noordzee in.
Nico Gerrits – de ontwikkelaar van het Maaspad – heeft hier een plaquette geplaatst. Tjonge, 415 kilometer, toch niet gering.Op naar de bushalte in Rockanje. Voor de aardigheid de gelopen track, dus niet de track van de site van Nico Gerrits. Ik heb er precies 12.01 kilometer opzitten.Ok, de bus rijdt, de metro en de trein ook en na een lange reis weer thuis.
Tja, ik moet de laatste twee trajecten van het Airbornepad nog lopen. Ik hoop dat het er binnenkort van komt.
Alleen gelopen, dus niemand om te bedanken. Nou ja, het OV dan maar: bedankt!