Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Maaspad van Boxmeer – Ravenstein
Zaterdag 27 oktober t/m zondag 28 oktober 2018
                                  
Zaterdag 27 oktober 2018
Boxmeer – Cuijk
Het is nog donker als ik naar het station loop. Het heeft vannacht geregend, maar nu is het droog. Wind staat er niet en het voelt niet koud aan. Een paar dagen geleden werd er nog veel regen en wind verwacht, maar nu is de verwachting dat het droog blijft, mogelijk 15 graden in de plus met wat zon. Hotel Taurus is geboekt, dus ik kom er sowieso niet onderuit.

Ik haal een keuzedag op (velen noemen dit een gratis reisdag, maar dat is natuurlijk niet waar). Niet vergeten in te checken!
De trein is mooi op tijd, op naar Boxmeer. Vandaag het Maaspad naar Cuijk en morgen verder naar Ravenstein. Dan resten mij nog twee trajecten naar Den Bosch.
En natuurlijk nog vier trajecten in Zuid-Holland.
Ik loop alleen, eens kijken hoe het gaat. De laatste twee jaar is mijn hart qua pompcapaciteit behoorlijk achteruit gegaan. In het dagelijks leven merk ik daar niet zoveel van (alles went, behalve een ….), maar de laatste wandeling viel mij erg tegen. Mogelijk had ik toen de griep al onder de leden, wie zal het zeggen. Sowieso ben ik erg ziek geweest en ik heb vele weken nodig gehad om weer in het ritme te komen.
Zal ik volgende week toch maar de griepprik halen?
In Amersfoort stap ik over op de ‘Valleilijn’, die is van de vervoerder Connexxion. Uit- en inchecken dus.Om half negen komt de zon op. Het is nagenoeg onbewolkt. Zou het dan vandaag toch nog goed weer worden?
In Ede-Wageningen stap ik over op de NS trein naar Nijmegen. Uit- en inchecken dus. In Nijmegen stap ik over op het boemeltje van Arriva naar Boxmeer. Uit- en inchecken dus. Om 10.00 uur stomen we Boxmeer in. Niet vergeten om uit te checken, want anders loopt het OV-systeem vast.
Ik start mijn GPS op, die kant is het uit. Zie ik daar een restaurant? De deur staat uitnodigend open, maar helaas zijn ze nog gesloten. Iets verder ontwaar ik een lunchroom. Hier kan ik wel terecht voor de KMA.Nou, de vlaai kon beter, deze is een beetje uitgedroogd. Maar ja, ’t is ook maar €3,05.Iets buiten Boxmeer zie ik deze coupure.Tja, ik ben hier eerder geweest. Sowieso heb ik het Maas en Peelliniepad gelopen in maart 2014, de Maasmeanders in april 2016 gelopen van ’s Hertogenbosch – Cuijk en samen met Orchideetje in juli 2016 de LF12 Maas- en Vestingroute van Hoek van Holland – Nijmegen gefietst. Ach, ergens terugkomen heeft ook wel wat.
Net voorbij de A77 staat deze voormalige steenfabriek. Dat blijkt even later onjuist, ik lees op de kraan iets van ‘beton’. Sowieso ziet het er allemaal wat ‘stilletjes’ uit, maar ’t is vandaag zaterdag.Ik krijg het warm met mijn vijf laagjes. Ik trek mijn buitenste laag (fleece) uit.
Eind jaren zeventig zijn hier twee bochten van de Maas ‘afgesneden’.In de verte staat de kerktoren van het oord Beugen, maar het gaat mij om het gewas op de voorgrond. Dat zijn aardappels. Het loof is doodgespoten, niet met Round-up, maar met een soortgelijk spul. Nog even wachten, dan kan de aardappelrooi-machine eroverheen. Zijn ze door de droogte aan de late kant met rooien? Of is dit een ‘laat’ soort?Dit is het voormalig klooster Mariahof, momenteel in gebruik als opleidingscentrum voor zendelingen. Trouwens, ze leiden 30 – 40 zendelingen per jaar op. Het verbaast mij dat er nog zoveel ‘roepingen’ zijn.In Beugen staat het eeuwenoude café ‘Het Posthuis’. Zo te zien zijn ze open, maar ik besluit door te lopen.De korenmolen ‘Martinus’ is gebouwd in 1866. De molen is maalvaardig en er wordt graan gemalen door vrijwilligers.Er hangt hier een nogal verregende kaart van de molens, die in de omgeving van Cuijk staan. Dat zijn er toch nog een dikke twintig.In de wandelgids staat een foto van dit ‘kunstwerk’ gevlochten met wilgentenen. Dat is zeker teloor gegaan, nu staat er deze voedersilo uitgevoerd in kunststof. Er zijn vijf kijkkasten, maar ik neem niet de moeite.Tegen betaling van twee euro kan het ‘Museum van alle Tijden’ worden bezocht, zo te lezen een initiatief van Ans Verdijk.Momenteel kan de expositie van Aurélie worden bekeken. Ik laat het aan mij voorbijgaan.Was het fokken van varkens niet meer rendabel? Ik meen dat er in de omgeving van de Peel nog veel varkens worden gefokt. Een karbonaadje zou er vanavond wel ingaan!Ik bevind mij net voorbij het oord Helbroek. Dit is het natuurgebied De Vilt.
Het natuurgebied is het resultaat van de meanderende Maas. Er ontstond hier een dode rivierarm, die dichtgroeide met waterplanten en riet met een dikke veenlaag tot gevolg. Die veenlaag is tijdens de middeleeuwen voor een groot deel afgegraven. Daardoor ontstonden de meertjes De Vilt en de Kleine Vilt. Er leven in dit gebied veel dieren en er groeien bijzondere planten.Iets verder loop ik langs de groepsaccommodatie van Ellen Gerrits, medeontwikkelaar van het Maaspad. Tjonge, op de parkeerplaats staan ‘tig’ auto’s en als ik over de haag gluur zie ik sportieve activiteiten. Herfstvakantie!In de verte is het meer ‘De Vilt te zien. Wat zie ik aan de oever?Ai, ganzen en niet zo weinig ook. Die gaan hier nooit meer weg.Vormt dit kreekje de verbinding tussen De Vilt en de Kleine Vilt? Tja, het wandelboekje is leuk gedaan – en ik weet hoeveel werk dit is – maar helaas zijn de kaarten niet van topografische kwaliteit. Dan werd het wandelboekje zeker te duur.Dit is de Kleine Vilt en opnieuw een kolonie ganzen.Een foto van de woonboerderij van de ontwikkelaar van het Maaspad ‘Nico Gerrits’ staat in het wandelboekje. Ik kijk ernaar uit, maar toch over het hoofd gezien.
Deze (woon)boerderij lijkt erop, maar het is hem niet.Ok, daar staat de bakstenenfabriek. Ze kunnen nog wel even vooruit met die bergen klei. De schoorsteen rookt, ik ga ervan uit dat de productie altijd doorgaat.En nog steeds loop ik langs de Kleine Vilt.Het is halfeen, er staat hier een informatiebord en er is een bank. Kijk, tijd voor de lunch. Hm, er is wel meer te vertellen dan wat er op het informatiebord staat.Het voormalige Duitse Lijntje van Boxtel tot Wesel werd geopend in 1878 en was onderdeel van de snelste verbinding Londen – Berlijn – Sint-Petersburg. Vanaf 15 mei 1881 reden over deze lijn D-treinen (internationale sneltreinen) waarmee men zonder overstappen van Londen via Vlissingen naar Berlijn kon reizen. Vanwege dit comfort maakten veel vorsten, waaronder de Russische tsaren, en diplomaten voor hun Europese reizen gebruik van dit traject.
Over het Duitse Lijntje reden treinen met snelheden van 120 tot 140 km/uur, getrokken door locomotieven van het type ‘Blauwe Brabander’. Over het Duitse Lijntje werd de bulk van de briefpost tussen Noord- en Centraal- Europa en Amerika vervoerd.
Het Duitse Lijntje heeft zowel in de Eerste als in de Tweede Wereldoorlog gefunctioneerd. In de Eerste Wereldoorlog diende het Duitse Lijntje voor het transport van werknemers binnen Nederland. Nederland was neutraal en kon geen internationale handel meer drijven. Ook zijn veel vluchtelingen via het Duitse Lijntje Nederland binnengekomen.
In de Tweede Wereldoorlog is het Duitse Lijntje door de Duitsers gebruikt. Eerst is met een list op 10 mei 1940 de Maasbrug bij Gennep ingenomen. In Nederlandse uniformen gestoken Duitse soldaten liepen de Maasbrug op en overmeesterden de Marechaussees, die de Maasbrug moesten beveiligen. Vervolgens is een pantsertrein en een trein vol met infanteristen doorgereden naar Uden. De Peel-Raamstelling werd daardoor onhoudbaar. Op de terugweg van de trein hebben Nederlandse militairen de pantsertrein ter hoogte van Mill laten ontsporen.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog is het Duitse Lijntje door de geallieerden gebruikt om de aanval op Duitsland te ondersteunen. De Maasbrug werd door de terugtrekkende Duitsers in het najaar van 1944 opgeblazen, maar de geallieerden legden een baileybrug over de Maas aan.
Het goederen- en personenvervoer is tot omstreeks 1910 van betekenis geweest maar uiteindelijk werd in 1950 de lijn voor personenvervoer gesloten. In 2004 beëindigde de NS het goederenvervoer op het laatst overgebleven stuk van Boxtel tot Veghel.
En zo ziet het Duitse Lijntje er momenteel uit, tjonge, er is hier geschiedenis geschreven. Sowieso een blamage van het Nederlandse opperbevel om de Maasbrug door een handvol Marechaussees te laten beveiligen, de brug niet te laten opblazen en geen bevel te geven om de aspergeversperring (om treinen tegen te houden) te laten plaatsen. Bovendien geen reserves om een eventueel doorgebroken vijand te vernietigen. Tja.
Zo vlak voor Oeffelt staan deze schapen mij aan te staren.Is dit geen leuk pand in Oeffelt?Het is niet ver meer naar de Maas. Bovenop deze spoordijk lag het Duitse Lijntje.Er staat hier nog een informatiebord, dat neem ik even mee.Trouwens, ik voel mijn bovenbenen wel, veel te lang niet gelopen. Eigenlijk had ik de afgelopen weken een beetje moeten trainen.
Kijk, de Maasbrug. Deze brug ligt er sinds 1955. De toenmalige spoorbrug is in 1973-1974 afgebroken.Ik loop onder de brug door en dan de trap op. Oeps, dat valt me niet mee, rustig aan.
Dit is het landschap van de Maasheggen. Prachtig toch! Het weer zit ook mee, dat scheelt.Even verder loop ik Gennep in. Daar staat het stadhuis.Het stadhuis ligt aan de Markt in Gennep en werd tussen 1612 en 1620 gebouwd onder leiding van Willem van Bommel uit Emmerik. Het gebouw is gebouwd in de Neder-Rijnse renaissancestijl met een monumentale achtkantige traptoren.
Tja, toentertijd werden er nog prachtige stadhuizen gebouwd. Tijdens de gevechten aan het einde van de Tweede Wereldoorlog raakte bij de verovering van Gennep het stadhuis zwaar beschadigd. In 1950 werd de restauratie voltooid.
Het gebouw is niet meer in gebruik als gemeentehuis, maar doet dienst voor de VVV, als trouwlocatie en voor de maandelijkse raadsvergaderingen.
Links van het stadhuis staat de Protestantse kerk. Helaas is de kerk niet open.Ook links van het stadhuis is het Ellen Hoffmannplein, genoemd naar een joodse inwoonster. Zij werd, net als nagenoeg de volledige Gennepse joodse gemeenschap, door de bezetter in de Tweede Wereldoorlog afgevoerd en vermoord.Achter het stadhuis staat het ‘Petershuis’. Dit huis is gebouwd in de 16e eeuw en bewoond geweest door verschillende burgemeesters en schoolmeesters. Momenteel is hier de VVV en een museum gehuisvest.De vier wandelaars die ook het Maaspad lopen en waar ik een praatje mee heb gemaakt tijdens de lunch, zitten hier uitgebreid op een terras. Zij moeten ook naar Cuijk, dat is nog ver! Ik loop door en even verder staat de Martinustoren.Na de Rijksweg N271 ligt rechts van mij het riviertje de Niers. Links ligt de Maas.Dit is een strategisch gelegen gebied en links voor mij bevindt zich dan ook het ‘Genneperhuis’, een burcht die een belangrijke rol heeft gespeeld tijdens de 80-jarige oorlog.Ook de Spanjaarden en daarna de Fransen zijn hier actief geweest.En ook tijdens de Tweede Wereldoorlog is hier strijd geleverd.Hier zijn de resten zichtbaar van het Genneperhuis.Tja, dit is er nog over van een voormalig bloeiend bedrijf. Het is jammer.Dit jeep-achtig vervoermiddel staat aan de rand van de Mookerplas. Ik ken dit vervoermiddel niet, maar het lijkt me echt iets om munitie naar voren te rijden (en de gesneuvelden naar achteren).Zicht op de Mookerplas, in de jaren zeventig tot negentig van de vorige eeuw ontstaan door zand- en grindwinning. Momenteel voorzien van een zandstrand (niemand te zien) en een jachthaven.Vanuit het oord Middelaar zicht op de Martinuskerk in Cuijk. Het schiet lekker op, ik ben er bijna.Ik ben hier – uiteraard – vaker geweest, maar die Martinuskerk is toch wel een imposant ding. Maar… ziet u hoe laag het water in de Maas staat? We hebben een historisch droge zomer achter de rug en aan alles is dat te merken. Ik hoop toch wel dat de pont in de vaart is.Dat is hij gelukkig, de pont – de schipper had me waarschijnlijk zien lopen – kwam meteen aanvaren, ik had niet eens de tijd om een fotootje te schieten.
Nu maar eentje vanaf de pont, tegen de zon in.Met de zon mee ziet het er meteen heel anders uit.De Maas in volle glorie. Alleen, de boulevard – of wat daarvoor door moet gaan – ziet er in mijn ogen niet uit.De voorste toren stamt uit de 15e eeuw en is een restant van de voormalige basiliek. De huidige Martinuskerk is tussen 1911 – 1913 gebouwd tegen deze oude toren.
De kerk is zwaar beschadigd tijdens WO-II maar inmiddels geheel hersteld.Kijk, daar is hotel Taurus, daar heb ik al eerder de nacht doorgebracht. De straat ligt open, was er iets met een afvoerputje? Rechts (niet zichtbaar) zie ik het Turkse restaurant waar Orchideetje en ik toentertijd gegeten hebben. Vast reserveren?Ik check in en bestel meteen een beker thee. De onderste verdieping van hotel Taurus is een cafetaria. Hm, als ik zo op het menu kijk hoef ik vanavond de deur niet meer uit. Mijn bovenbenen protesteren! Ik heb er – gemeten over de hele dag – bijna 30 kilometer opzitten.Even na zessen ga ik voor het Schnitzel-menu en dat voor maar €8,60. Nou, prima!Op de kamer kijk ik nog even TV, douchen en de wekker zetten voor morgenochtend. Vannacht gaat de wintertijd in, maar mijn iPhone weet dat. Uiteraard nog een belletje naar Orchideetje, thuis gaat alles goed.