Maaspad Moerdijk-Stellendam (nov 2019)

Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Een wandelavontuur! Eindelijk!

Reisverslag Maaspad van Moerdijk – Rockanje
Vrijdag 15 november t/m zondag 17 november 2019
                       

Vrijdag 15 november 2019
Moerdijk – Willemstad
Het plan is om samen met Sjef het Maaspad ‘dicht te lopen’. Geen overnachtingen in de tent, maar in een hotel/B&B. Sjef was zo vriendelijk deze te boeken. Het Maaspad ‘loopt’ van Eijsden naar Rockanje en telt 415 kilometer (https://maaspad.nl).
Vandaag van Moerdijk naar Willemstad (22 kilometer), morgen naar Stad aan ’t Haringvliet (23 kilometer) en zondag naar Rockanje (25 kilometer).
Het is fris als ik even na negenen naar het station loop. Ik schat zo’n 5 à 6 graden in de plus.
De weersverwachting voor de komende dagen was niet best met veel regen. Vandaag blijft het in elk geval droog en morgen waarschijnlijk ook.
Ik haal een keuzedag op (velen noemen dit een gratis reisdag, maar dat is natuurlijk niet waar). Niet vergeten om in te checken!
De foto’s ga ik maken met mijn nieuwe iPhone. Vorige week heb ik de camera al een beetje getest, sowieso waren de foto’s goed.
De trein is mooi op tijd en loopt aardig vol. De reis verloopt naar wens en in Lage Zwaluwe ontmoet ik Sjef. Daar pakken we de buurtbus naar Moerdijk, waar we even na twaalven arriveren. Tjonge, een hele reis!
De GPS’en starten we op, daar staat de route op. Verder hanteren we de gids voorzien van summier kaartmateriaal en een routebeschrijving. De route is niet gemarkeerd, maar met GPS en gids komen we er wel.
We lopen Moerdijk uit, daar valt niet veel te beleven. We lopen door het natuurgebied Appelzak, daar valt ook niets te beleven.
Dan een kort stukje langs de A59 om via de brug de Roode Vaart over te steken. Hm, ik zie een vreemd tafereel. Zie ik een dame met een rood jack, die de eendjes aan het voeren is? Ok, dat is tot daar aan toe, maar tussen het struweel staat een merkwaardig houten bouwsel. Wat is dit voor iets? Is dit wel legaal?
Daarna lopen we 3,5 kilometer langs het immense industrieterrein van Moerdijk.
Hier werken 5.000 mensen en wordt het geld verdiend. Tja, hier valt ook niet zoveel te beleven, voor ons tenminste.
We lopen op het fietspad langs de Zuidelijke Randweg. Zijn ze hier glasvezel aan het plaatsen? Volgende keer moet ik eraan denken dat even te vragen.Het industrieterrein ligt achter ons en we naderen het dorp Klundert. Dit is toch een alleraardigst onderkomen.We naderen Klundert. Het is kwart over twee, zou hier iets te nuttigen zijn? Ik ben er bang voor. Maar… in de voormalige Rooms-katholieke Johannes de Doper-kerk is ‘De Pastorie’ gevestigd. De kerk is gebouwd in 1890 en tijdens WO II zwaar beschadigd. In 1946 is de kerk hersteld met uitzondering van de toren. Sinds 2013 is de kerk aan de eredienst onttrokken. Momenteel is de kerk in gebruik als cultureel centrum en is er sinds 2017 een restaurant in gevestigd.Kijk, een Hemelse Wafel, dat is wel een toepasselijk gerecht.Ik kijk even rond. De eerste foto is met de groothoeklens genomen, de tweede met de ultragroothoeklens.De gebrandschilderde ramen zijn mooi, verder is de kerk zeer sober uitgevoerd.Er hangt hier een aantal foto’s – achter glas, dus slecht te fotograferen – die gemaakt zijn nadat terugtrekkende Duitse troepen in 1944 Klundert in brand hadden gestoken.Ik moest er even op wachten, maar hier is de Hemelse Wafel! Nou, prima en ook de koffie was goed.Zicht op Klundert en de brug over de Botte Kreek.Dit is het Kreekgebouw uit 1953. Op de bovenste verdieping was toentertijd een badhuis gevestigd en op de onderste een gymzaal. Daarna werd het gebouw een bibliotheek, maar die is intussen ook gesloten. Nu is het een gemeentelijk monument. De eerste foto met de groothoek en de tweede met de telelens. De graffiti is van Joop Sjollema.Het oude Stadhuis is gebouwd in 1621, dankzij een geldelijke bijdrage van prins Maurits van Oranje, zoon van Willem van Oranje. Maurits was betrokken bij deze streek, omdat hier de zuidelijke verdedigingslinie lag van de noordelijke Nederlanden. Bovendien had de prins hier persoonlijke bezittingen. Hij zat dus ook al in het vastgoed! Het stadhuis wordt gebruikt als trouwlocatie en kan afgehuurd worden.De vestingwerken zijn in 1584-1588 tijdens de Tachtigjarige Oorlog aangelegd, om het gebied tegen de Spanjaarden te kunnen verdedigen. Het betekent een enorme inspanning om zo’n vesting te bouwen. Hulde! In het huidige jargon heet zo’n vesting een ‘steunpunt’.We volgen de vestingwal, links is de gracht te zien.De gereformeerde kerk van Klundert. De hervormde kerk staat iets verder. Tja, We lopen hier in de zogeheten ‘Biblebelt’.Over de Schapenweg lopen we in noordwestelijke richting verder.Dit complex oogt verlaten. Er staat niets over in de gids. Wat zou dit geweest zijn? (Groothoek en tele.)Het oord Noordschans – hier heeft dus ook een ‘schans’ oftewel een vestingwerk gestaan – ligt achter ons. We lopen nu over de Buitendijk West in oostelijke richting. De ‘blauwe klei’ is erg vruchtbaar en aardappelen, gerst en bieten doen het hier goed. Het is bij vieren en de zon staat al aardig laag. Willemstad voor donker bereiken gaan we niet halen.Het is toch wel mooi lopen, zo’n strak fietspad.Het gehucht Tonnekreek bestaat uit twee straten en 50 inwoners. Toch wel rustig wonen zo. Maar ja, in februari 1953 stond hier het gehele gebied onder water.Op de plaats van het monument ‘De Wachter’ is toentertijd de dijk doorgebroken.Net voor we Willemstad inlopen staat een monument dat herinnert aan de mobilisatie 1914 – 1918. Het is dik na vijven en al aardig donker.Daar staat d’Orangemolen. De korenmolen is gebouwd in 1734 en is maalvaardig.Via de Bovenkade lopen we Willemstad verder in. Mijn iPhone weet er – ondanks de duisternis – nog een fraaie plaat van te maken.Links van ons staat het Oude Raadhuis, gebouwd in 1587. Toentertijd deed het raadhuis ook dienst als kerk, vandaar de toren met luidklok.Om twintig over vijf bereiken we het ‘Wapen van Willemstad’, ons overnachtingsadres van vanavond. De gereserveerde tweepersoonskamer blijkt in renovatie, daarom krijgen we twee éénpersoonskamers voor hetzelfde bedrag. Ok, prima toch! We spreken het tijdstip van het ontbijt af en het diner.Om zes uur – er is verder nog niemand – zitten we aan, aan het diner (tweemaal ‘aan’ zoals Toon Hermans al zei). Ik bestel de rode huiswijn van de kaart, maar mij wordt de Lapostolle D’Alamel Cabernet Sauvignon Reserva aanbevolen. Ik ga zeker door voor een kenner! Het is een Chileen en de wijn bevalt mij prima.Op het menu staat veel vis, tja, we zitten hier aan het Hollands Diep. We bestellen de ‘Olijvenbol’ als starter. Dat ziet er goed uit en smaakt ook prima. Ik kan wel wat voeding gebruiken, onderweg heb ik nauwelijks gegeten. Ik had gewoon weinig trek.Op het menu staat Kreeftensoep, maar dat hoeft voor mij niet. Op de lunchkaart staat ‘soep van de dag’. Zou daar nog iets van over zijn? De gastvrouw gaat het vragen en ja, er is ook tomatensoep. Dat bestel ik, want ik kan wel wat vocht en zout gebruiken. Ai, die tomatensoep bekomt mij heel goed!Dan komt de gebraden Parelhoen door. Ook dit gerecht smaakt prima. Inmiddels is de zaak behoorlijk volgelopen. Ok, prima gegeten, heel wat anders dan een Knorr-maaltijd in de tent.Om halfnegen neem ik een douche. Ai, mijn kuiten voel ik wel, ik heb dan ook geruime tijd niet gelopen. Ik lees het traject voor morgen nog even door en daarna ga ik te bed.