Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Maas-Schwalm-Nettepad van Roermond naar Wegberg
vrijdag 25 februari t/m zondag 27 februari 2011

Vrijdag 25 februari 2011
Roermond – Aan de Berg
Het is 10 graden in de plus als ik naar het station loop. Een heel verschil met vorige maand toen het 5 graden in de min was. Tjonge, wat is het druk op het station met opa’s en oma’s met de bijbehorende kleinkinderen. Tenminste, ik neem aan dat het kleinkinderen zijn, tegenwoordig weet je het maar nooit. Is momenteel niet een 60-jarige vrouw met een kunstgreep zwanger? Ach, het is krokusvakantie, vandaar de drukte.
Het is bewolkt, er is kans op wat regen. Vannacht passeert een front (=regen). Morgen wordt het regenachtig en later in de middag mogelijk droog. Zondag misschien wat zon.
Ik pak een Metro uit de bak. Ai, de uitlevering van Assange (oprichter WikiLeaks) vanuit Engeland naar Zweden is aanstaande. Hij wordt beschuldigd van aanranding en verkrachting. Zelf verklaart hij slachtoffer te zijn van een lastercampagne. De Officier van Justitie zal er een hele kluif aan hebben om de aanklacht aannemelijk te maken.
Dan natuurlijk Libië. Kadaffi laat zich niet zomaar wegjagen. Na Ben Ali (ik moet altijd denken aan Ali Baba en de 40 rovers) van Tunesië (gevlucht 14 januari 2011) en Moebarak van Egypte (uitgeweken naar Sharm el-Sheikh op 11 februari 2011) is het nu de beurt aan Kadaffi. Tja, Ben Ali heeft geen gevechtservaring, hij is begonnen als hoofd van de Militaire Inlichtingen Dienst. Moebarak is gevechtsvlieger geweest, dat telt ook niet. Kijk, Kadaffi is een echte infanterist en hij is voornemens om zich dood te vechten. Wat na Kadaffi?
De (gast)arbeiders zijn gevlucht en komen voorlopig niet terug. Libië ligt dus economisch nagenoeg op zijn gat. De bevolking roept om vrijheid en democratie. Ze bedoelen werk, inkomen, scholing en gezondheidszorg. Wie gaat dat voor ze regelen? Helaas, Libië is een islamitisch land en met de Koran kom je niet ver. Wie dat niet met me eens is, mag mijn Koran wel lenen, ik heb hem (bijna) uit. Let op, het begrip ‘abrogatie’ – hoewel omstreden – speelt een rol.
Verder is het in een aantal andere Arabische landen ook hommeles. De olie zal hierdoor schaarser (en duurder) worden. Dat gaan wij binnenkort in de portemonnee voelen.
En vluchtelingen zullen aan de EU-poort kloppen.
Verder ‘Boer zoekt vrouw’. Het schijnt nogal een hype te zijn. Ik heb er vorig jaar 10 minuten naar gekeken en schrok wakker bij het NOS journaal. Ik kan er dus geen zinnig woord over zeggen.
Spyker (ze hebben toentertijd SAAB gekocht) wil af van de sportwagens. Hm, met de Spyker sportauto is het niets geworden en met SAAB wordt het ook niets. Ai, ik lees dat de olie al boven de 100 dollar per vat zit, kijk, dat bedoel ik nu. Tja, TV, film en sport volg ik niet, dat sla ik altijd over.
De trein is mooi op tijd en stroomt aardig vol. En op elk volgend stationnetje persen zich weer hele volksstammen naar binnen.
OK, over een paar dagen is het 2 maart! Dat betekent dat de nieuwe iPad op de markt komt! Ach, ik heb het huidige type niet en de nieuwe hoef ik ook niet. Ik zou werkelijk niet weten wat ik ermee moet doen. Oh ja, ook nog de verkiezingen voor de 1^e Kamer, pardon voor de Provinciale Staten. Ik moet niet vergeten om mijn stem uit te brengen, dat is tenslotte mijn democratisch recht.
Even na twaalven bereiken we Roermond.Inmiddels zijn we compleet. Hier ben ik eerder gestart met een wandeling en ik zie het restaurant waar we toen ook de KMA hebben genuttigd. Als we gezeten zijn blijkt dat ze hier geen vlaai hebben. Tot mijn verbijstering hebben ze ook geen appeltaart. Nou ja, dan alleen maar koffie. Na zo’n half uurtje stappen we op en starten met een stukje ‘stadswandeling’ Roermond. Al snel lopen we langs de O.L. Vrouwe Munsterkerk uit 1218. De kerk is gebouwd uit mergelsteen in laat-romaanse stijl. Helaas is het tamelijk bewolkt, dat blijkt wel uit de foto’s. Even verder staat de ‘Prinsenhof’. Hier woon je als senior zeker op stand. Op het parkeren moet je wel even oefenen. Een koopmanshuis, jammer van die lelijke winkels op de begane grond. Ik loop nog even naar binnen bij de VVV op de Markt. Zij zitten ook in een oud pand, maar ik vergeet daar een foto van te maken. Helaas, de Nederlandse uitgave van het wandelboekje is uitverkocht, ik zal het moeten doen met de Duitse uitgave.
Even verder steken we de Roer over met de natuurstenen Maria-Theresiabrug. Ik werp een blik links en rechts. En dit is de brug zelf uit 1771. We bereiken de Maas, er is hier veel grind gewonnen en dat heeft watersport tot gevolg gehad. Hier zijn we weer wat verder, de Maas in volle glorie. Dit is Limburg, een (voormalig?) Rooms-katholiek bolwerk en dat zullen we weten ook. Een kruisbeeld, die staan werkelijk overal. Wie zou hier nu wonen? Alle luiken zitten dicht en ook de gordijnen zijn toe. Wel staat er een mooie Volvo op de ‘dam’. Zo te zien zijn de bewoners op wintersport (of naar Bali, dat kan natuurlijk ook). Voorheen liep de route om de chemische fabriek van Solvay heen. De markering (en ook de GPS-track) leiden ons langs de Maas over een stukje fabrieksterrein. Op de sticker is het Duitse gedeelte van de tekst van de route (de ‘ch’ in Swalm en de ‘f’ in Pad) in rood weergegeven. Het is een ruig stukje natuur langs de Maas waar we overheen lopen. Tegen drieën bereiken we het dorpje Linne. We lopen er even in en zien al meteen een supermarkt. Koffie is er niet, maar het is ook maar een buurtsupertje. Gelukkig zien we na even zoeken en vragen een café dat open is, al zou je het niet direct zeggen. Hier hebben ze vlaai! Helaas is het vlaai uit de diepvries, maar als je loopt smaakt het toch wel. Na zo’n half uurtje stappen we weer op. Kijk, nu snap ik het. Onderweg vroeg al iemand of we misschien naar Santiago lopen. Eh nee, dat doen we een andere keer. Kijk, hier is de sticker van één van de Pelgrimspaden naar Santiago. We zitten dus op de route. Het is wel een heel eind, bijna 2500 kilometer! Boomgaarden zijn er ook. Deze appelstruiken worden gesnoeid. In de verte de koeltorens van een energiecentrale. Daarvoor ligt een kasteelachtig gebouw. We komen er niet langs, dus ik kan het niet uitzoeken. Zo’n bermmonument vind ik altijd aandoenlijk. Jammer genoeg is er geen tekst bij, dus wat er hier is gebeurd, blijft ongewis. Tja, de weg maakt hier een bocht, er zal iemand uitgevlogen zijn. Zo langzamerhand draaien we in zuidoostelijke richting weg van de Maas. Het stijgt licht en even verder lopen we het bos in. Het ziet er hier zeker pittoresk uit. Hier staat het restant van de Linnermolen. De korenmolen is gebouwd vóór 1800.
In 1941 is er een sloopvergunning aangevraagd, echter deze werd afgewezen.
In januari 1945 is de molen tijdens WO-II onherstelbaar beschadigd. In de jaren zeventig is het restant tot woonhuis verbouwd. We lopen onder de A73 door. Deze autoweg staat nog niet in het boekje en ik was even bang dat we hier in de problemen zouden komen. Gelukkig gaat het goed en verspelen we geen tijd.
Even verder lopen we het bos weer in. Tjonge, het is hier knap drassig. Tegen halfzes bereiken we de noordrand van het dorpje Aan de Berg. Het is al aan de late kant, dus als we ergens water vragen kunnen we meteen doorlopen en buiten het dorp een plekje zoeken voor de tent. Er komt net een jongeman aanrijden in een busje van Carglass. Voor hem zit de werkweek erop. Onze bidons worden gevuld en we maken nog een praatje. OK, noord van het dorp lopen we verder en passeren een zwembad.
We lopen nog een stukje verder. Links van ons stijgt het en daarachter moet akkerland liggen. Mooi, we gaan kijken en al snel vinden we een plekje om de tentjes neer te zetten. Precies op tijd, want het begint nu echt te schemeren. Om halfzeven staat mijn tent en zit ik aan de wijn. Ik heb mijn gasbrander weer meegenomen om in de tent te koken.
Nou, het is windstil en totaal niet koud. Ik zet de brander dus buiten de tent en ga lekker in de tentopening zitten op mijn Tatteljee ‘Stele’. We hebben er ruim 19 kilometer opzitten en hebben behoorlijk vlot doorgelopen. Na de kerriesoep bereid ik weer een maaltijd van de onvolprezen firma Struik. Vreemd, vandaag smaakt het me wat minder. Zou de witte wijn te warm zijn? Ik kon hem dit keer niet in de sneeuw zetten. Na de afwas zet ik mijn iPod Nano aan. Hm, ik ga alle FM-zenders langs, maar veel nieuws is er niet. Zo te horen is Kadaffi nog niet gevlucht, maar dat had ik ook niet verwacht. Deze man is zondermeer krankzinnig en hij is vast van plan als martelaar te sterven. We praten nog even na en tegen achten kruip ik in de slaapzak. Ik zet de Nano op de MP3-speler en rond negen uur houd ik het voor gezien.