Vrijdag 25 november 2011
Arcen – Well
Ik schrik wakker en kijk op mijn horloge. Verdorie, het is al kwart over zeven! Ik heb me verslapen. Snel maak ik thee en havermoutse pap. Tegen achten beginnen ze hier vlakbij te zagen. De ene boom na de andere gaat met geweld tegen de aarde. Ik moet hier snel weg, zo meteen krijg ik een boom voor mijn hoofd. Hoewel, als ik om mij heen kijk zie ik nog geen bosarbeiders. Om half negen heb ik de boel ingepakt en loop het bos uit.Zonder iemand te zien stap ik het pad op. Na een klein stukje bereik ik de N271 en steek over. Kijk, ze zijn in de berm aan het zagen. Sowieso liep ik dus geen gevaar. Via een stukje ‘natuur’ bereik ik de Maas. Het is ‘echte’ natuur, er zijn koeien (Galloways?) uitgezet. Nou fijn, ik moet dwars door de kudde en eigenlijk mag dat niet. Eén zo’n beest staat me op te wachten. Nu weet ik dat deze beesten ontzag hebben voor (wandel)stokken. Ook dit keer gaat het goed, zonder problemen laat ik de kudde achter me. Iets verder staat de watermolen van Arcen. Het aanpalend restaurant is gesloten, maar aan koffie ben ik toch nog niet toe. In het wandelboekje staat de watermolen niet vermeld, merkwaardig. Iets verder staat een stuk muur in de steigers. Is dit de oude stadsmuur van Arcen, mogelijk de stadspoort? Helaas, een bordje ontbreekt. Nog even een blik op de Maas, want zo direct sla ik rechtsaf. Pas over een uurtje of twee bereik ik opnieuw de Maas. De route gaat dwars door Arcen, dit is het voormalig gemeentehuis. Al snel loop ik langs kasteel Arcen. In het verleden heb ik weleens een bezoek gebracht aan de beroemde kasteeltuinen. Nu zijn de tuinen gesloten en ze gaan 1 april weer open. Het kasteel stamt uit de 17^e eeuw en is gebouwd in opdracht van de Hertogen van Gelre. Over die mannen heb ik al meer gelezen. Toentertijd hadden we onze eigen krijgsheren. Tegenwoordig is het kasteel in gebruik als expositieruimte en beschikbaar voor trouwerijen, feesten en recepties. Iets verder staat deze grenspaal. Toch wel interessant, maar het wandelboekje zwijgt erover. Nou, dit is toch een prachtig huis. Bieden vanaf €590.000,- V.O.N. Wel snel wezen! Tja, verder gaat de route door het bos oost van de Maas en ook oost van de N271.
Mooi dat er hier een strook bos van een kilometertje breed is uitgespaard. Bij het bungalowpark Klein Vink loop ik verkeerd. Ik zit ineens op het (verlaten) park in plaats dat ik er west langsloop. Helaas, de route kon ik niet vinden op internet, ik moet het dus hebben van de markering, het kaartje en de routebeschrijving. In principe loop ik op de markering, maar die is niet 100%. Nou, ik loop maar door en volg de bordjes ‘receptie’. Zo kom ik bij de uitgang. Helaas is het restaurant nog gesloten. Langs de parkeerplaats gaat het, langs een Thermaalbad en langs het missiehuis St. Paul. Fijn, Magere Hein staat hier op wacht compleet met zwaard. Dat zal de atheïsten leren! Ik loop weer verkeerd! Ineens bevind ik mij op de luxe afdeling van Klein Vink.
Deze mensen hebben een pracht van een bungalow aan het water. Terug dus, want dit gaat helemaal de verkeerde kant uit. Kijk, daar tussen de huizen liep ik. De foto oogt nogal wazig. Aan de lens kan het niet liggen, die is in reparatie geweest. Hij was dus echt stuk (neem ik aan). Maar ja, het weer is echt heel somber, daar kan het ook aan liggen. Precies om elf uur kom ik langs brasserie ‘De Hamert’. Dit luxe uitziend restaurant is gesloten. Helaas. Maar 100 meter verder ligt ‘Jachthut Op Den Hamer’. Kijk, het is net open, dat komt goed uit. Het ziet er binnen prima uit, ik ben de eerste klant van vandaag. De KMA is ook van heel behoorlijke kwaliteit. OK, ik ga weer verder. Even loop ik langs het Geldernsch-Niers kanaal gegraven in 1770 om overtollig water van de Niers te laten afvloeien naar het Maasdal.
Door het hoogteverschil ontstond een snelstromende beek. In de oeverwanden broeden ijsvogels, maar ik zie er niet één. Ik loop het natuurgebied ‘De Hamert’ op. Het is allemaal bos en hei, het lijkt de Veluwe wel. Zo’n hutje op de hei, waartoe dient dat? Het begint trouwens te regenen, daar ben ik niet blij mee. Ik moet zo meteen mijn regenjack eens aantrekken. Een bankje zou wel handig zijn, maar die zie je alleen maar als je er geen behoefte aan hebt. Kijk, wat is dat? Een vogelkijkhut! Nou, geweldig.
Geheel overdekt en nagenoeg tochtvrij. Er is geen mens en ook geen vogel te zien.
Het is één uur, ik kan hier meteen wel lunchen. Ik steek mijn brander aan en maak koffie. Ik heb nog een boterham van gisteren, speculaas (van Sint Nicolaas) en chocola (idem). Als ik om half twee verder ga is het droog!
Helaas, ik mis ergens een markering (of hij is er niet) en ik loop veel te ver door.
Dankzij mijn GPS kan ik snel bepalen waar ik mij bevind en dan uitkienen hoe ik het snelste weer op de route kom.
Ik zigzag weer verder door bos en heidevelden. Tjonge, ik wist niet dat er in Limburg zoveel natuur lag. Hm, als ik hier 200 meter rechtdoor loop, dan snij ik bijna twee kilometer af. Ik weet zeker dat Reino dat heeft gedaan. Ik lag al 45 minuten achter, vandaag ga ik haar niet inhalen.
Ik volg in elk geval de route. Het stijgt en even later sta ik bovenop de ‘Dikkenberg’.

Om kwart over twee loop ik het dorpje Wellerlooi in. Ik heb er nog nooit van gehoord.
Het is maar piepklein en er valt niets te zien of te beleven. Ik ben weer een half uurtje verder en vanaf hier tot het dorpje Well loop ik langs de Maas. Tja, dit is Limburg, dus het Rooms-katholicisme leeft hier nog. Ach, zo’n kapelletje heeft wel wat en is een uitkomst tijdens ‘noodweer’. De brug van de N270 over de Maas. Meteen aan de andere kant van de brug staan deze appartementencomplexen.
Bij makelaar Smedema kunt u terecht voor prijzen tussen de €189,000,- en €258,000,- V.O.N. Nou, dat valt toch alleszins mee. Volgens het boekje is er in Well geen horeca. Gelukkig heeft La Belle Meuse sinds kort zijn B&B uitgebreid met een restaurant. Daar ben ik wel blij mee, want het is over drieën en ik heb wel zin in een bakje koffie. Nou, dat smaakt me prima. Ik vul meteen mijn bidons met water, want ik ga weer wildkamperen. Tegen kwart voor vier stap ik weer op. Tegenover het restaurant staat deze kapel. Iets verder staat Kasteel Well. Vijfhonderd meter verder ligt het dorp Papenbeek. De N271 loopt hier pal langs, dus is er plenty horeca en een supermarkt. Daar scoor ik meteen een pak chocomel, want ik ben er doorheen. Zou Reino hier zijn? Ik kijk even in de twee horecagelegenheden, maar daar is alleen maar personeel aanwezig. Ik steek de N271 over en loop meteen het bos in.
Een stukje voorbij een zandvlakte loop ik het pad af. Na zo’n honderd meter vind ik een prachtig plekje voor de tent. Hier sta ik helemaal gedekt. Snel zet ik de tent op, want het is al kwart voor vijf. Ik sms naar Reino en even later belt ze terug. Ze is inderdaad nog een eind doorgelopen en is van plan om morgen naar Mook te lopen. Nou, prima toch!
Zelf heb ik er 29.93 kilometer opzitten, maar ik heb zeker 3 à 4 kilometer verkeerd gelopen. Ik heb weer 4.9 km/u gemiddeld gelopen, niet verkeerd. Mooi, het begint nu donker te worden, maar dat deert me niet. Ik heb tenslotte een pracht van een hoofdlampje. Ik bereid weer kerriesoep en de Spaghetteria Carbonara van de firma Knorr. Met de Shiraz smaakt het me toch veel beter dan de Struikmaaltijd van gisteren.
Zoals gebruikelijk bel ik even naar Orchideetje om te zeggen dat alles goed gaat.
Ze is nooit zo blij met het ‘wildkampeergebeuren’. Ik vind dat nu juist leuk. Je moet gewoon een goede kaartstudie maken en dan voor schemer je kampeerplekje zoeken. Sowieso is het in Nederland verboden om je na zonsondergang in het bos te bevinden. Mocht je dan (tijdens schemer dus) een boswachter tegen het lijf lopen (die kans is eigenlijk zeer klein), dan heb je geen excuus voor je aanwezigheid. Verder niet wildkamperen in rustgebieden voor het wild, kwetsbare natuur enz. Kijk, dat staat op borden aangegeven en vaak ook op de kaart. Ook niet vlakbij of in een kasteel(tuin) of bij een kantoor van Staatsbosbeheer. ’s Morgens bij zonsopkomst het pad opstappen. Ik ben een enkele keer een boswachter (in de auto) op dat vroege uur tegengekomen, maar dan kunnen ze je niets maken.
OK, ik kruip na de afwas in de slaapzak, want ik begin af te koelen. De MP3-speler gaat aan en ik zet de wekker. Ik hoop dat ik me morgenochtend niet verslaap.