Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Maas-Niederrheinpad van Venlo naar Mook-Molenhoek
donderdag 24 november t/m zondag 27 november 2011

Donderdag 24 november 2011
Venlo – Arcen
Het is bewolkt en nevelig, maar niet mistig zoals gisteren. Het is 10 graden in de plus, dus koud is het niet. Ik heb vanmorgen mijn gisteren ontvangen water- en stofdichte (ge)hoorapparaat ingedaan. De vorige – ik had ze op proef – heb ik ingeleverd.
Ze waren verder hetzelfde, alleen niet water- en stofdicht. Tja, er hangt wel een prijskaartje aan, maar het is niet anders.

Ik pak meteen een Metro uit de bak en ik check in. De trein heeft 7 minuutjes vertraging. We krijgen wat meer wind, dus minder ofwel geen mist. Mogelijk iets zon. Vrijdag en zondag is er iets kans op regen. Herfstig weer dus.
In Utrecht is er zowaar iets zon en de vertraging is aardig ingelopen. De overstap naar Eindhoven gaat probleemloos. Eens kijken, wat heeft de Metro nog meer.
Er zijn geen nieuwe feiten bekend geworden die leiden tot een aanwijsbare oorzaak van de vuurwerkramp in mei 2000 te Enschede. Er vielen toen 23 doden, 950 mensen raakten gewond en 200 woningen werden opgeblazen. In de centrale bunker lag maar liefst 177 ton professioneel Chinees vuurwerk opgeslagen. En dat midden in een woonwijk! Onbegrijpelijk dat zoiets kon!!
De CU (Christen Unie) wil de snelheid van de treinen op het spoor verhogen.
Technisch kan een trein 140 km/u, maar veelal gaan ze niet harder dan 80 à 100 km/u.
Ik meen dat in de jaren ’60 van de vorige eeuw de militaire treinen al met 160 km/u reden. Uiteraard stopten ze alleen op de grote stations en bij de legerplaatsen. Dat was tenminste opschieten! Zo te lezen moet de NS in dat geval een nieuw veiligheidssysteem inbouwen. Jammer, de politiek heeft de NS geprivatiseerd en ze hebben er maar weinig over te vertellen.
De gevolgen van diabetes kosten nu al 10 miljard euro per jaar. Nu wordt het dieetadvies geschrapt uit het basispakket en daar zijn een aantal deskundologen het niet mee eens. Zal ik eens een adviesje geven? Het is gratis en voor niets. Ach, laat ook maar, naar mij wordt toch niet geluisterd.
Brussel wil grip op de begrotingen van de Eurolanden. Barroso denkt dat hij daarmee een nieuwe schuldencrisis kan voorkomen. Dat denkt hij…
Mode, entertainment en sport sla ik maar over.
De Pers ligt in de trein. Nou, de triple-A rating van Nederland zou wel eens in gevaar kunnen komen. Tja, economie zat niet in mijn pakket, dus hier kan ik niets zinnigs over zeggen.
De iPhone 4 gaat voor weinig weg. Dat snap ik wel, de iPhone 4S is uit. Die ‘S’, die doet het hem. Wacht u ook op de ‘5’? Of gaat u toch voor de Samsung? Een jaartje langer met de oude telefoon is ook een mogelijkheid.
Op Sicilië is het noodweer geweest. Zeker 3 doden zijn er gevallen. Er is een berghelling gaan schuiven. Ik weet toevallig uit de eerste hand hoe het komt dat met name in Italië berghellingen gaan schuiven.
De Smartphone (De Pers is gratis te downloaden), nieuwe meubeltjes, de nieuwe Samsung Tab, Ganzenbord op de iPad, het lijkt niet op te kunnen. Voetbal en entertainment sla ik weer over. Eindhoven nadert. Daar scoor ik eerst een beker koffie à €1,90. Waar blijft Reino? Ik loop een rondje en waarachtig, daar is ze. We zijn compleet, want alle anderen konden zich niet vrijmaken.
Om kwart over elf stomen we Venlo binnen. Tjonge, het is hier erg mistig, maar we bevinden ons natuurlijk vlak bij de Maas.
We lopen het station uit en ik zie dat het complete stationsplein op de schop is. Tot voor kort moest je met een brug de Koninginnesingel oversteken. De brug is weg, we kunnen – zij het met moeite – zo oversteken. Al snel slaan we rechtsaf en lopen het park in. Na een paar honderd meter slaan we weer linksaf en al spoedig lopen we langs de Maas. Venlo laten we achter ons liggen. Links van ons zie ik nog restjes boomstronk uit het gras steken. De bomen liggen hoog opgestapeld. Voorheen liep – fietste – je hier dus redelijk uit de wind. Waar is dit nu weer voor nodig? Even over twaalven bereiken we de Kapel van Onze Lieve Vrouwe van Genooi. Ik ben hier tijdens het Pieterpad ook al langsgekomen, maar dubbel…

Het is een Pelgrimskerkje en ik neem binnen een kijkje. Ai, twee Pelgrims (?) zijn hier in gebed verzonken, dus verder dan de deur ga ik niet. De tweede foto van de Vrouwe neem ik in de telestand. Er is nog een zijkapel, hier staat de deur open. Ook hier maak ik vanuit de deuropening een foto. In het wandelboekje staat een ‘koffiekopje’ op deze locatie en waarachtig, het restaurant is open. Limburgse vlaai hebben ze niet, dus wordt het gewoon KMA. Hier in het restaurant is de kachel aan. Ik doe meteen mijn softshell en mijn fleece uit.
Als we weer verder gaan komen we tientallen wandelende mannen tegen. Het zijn uitsluitend mannen. Wat zijn die aan het doen? Ach, verderop zien we de fabrieksgebouwen van OCÉ. Het is lunchpauze, deze mannen scheppen een luchtje. Luchtpauze dus. Werken er geen vrouwen bij OCÉ?
Even verder lopen we onder de A67 door en we gaan meteen de bossen in. Dit natuurgebied heet het Zwart Water en het ven heet ‘Venkoelen’. Tja, het oogt nogal somber, maar het weer is ook aan de sombere kant. Het is niet uitsluitend natuurgebied, hier en daar ligt een stuk weiland. Hier lopen we vlak langs de Duitse grens en de zon komt even door. Dat zie je wel vaker in de buurt van een grens, de kaarsrechte wegen. Het is uiteraard niet allemaal kaarsrecht, hier zigzaggen we door kleinschalig bos en weiland richting Duitse grens. Even na halfdrie zijn we bij restaurant Jagersrust. ’s Winters is het uitsluitend in het weekend open – had ik al op internet gelezen – en dat blijkt helaas ook zo te zijn. Hier, of in de aanpalende huizen iets over de grens wilde ik water halen. Dan iets verder wildkamperen. Tja, het is nog vroeg en we hebben vlot doorgelopen. Dat water halen laten we achterwege. Als we een beetje doorlopen kunnen we Arcen halen, daar water halen en zuid van Arcen wildkamperen.
Verder gaat het door kleinschalig bos en weiland. We lopen langs een heideveld. Nog wat verder liggen de Ravenvennen. Hier had ik willen wildkamperen. Om kwart over drie beklimmen we de Trappenberg. Het lijkt Kraantje Lek wel. Deze berg is volgens het boekje ontstaan in de laatste ijstijd. Dat zal dan de ijstijd 200.000 jaar geleden zijn geweest, want tijdens de ijstijd 10.000 jaar geleden bereikten de gletsjers Nederland niet. Nou ja, Nederland bestond toen nog niet, maar u begrijpt wat ik bedoel. Weer een (naamloos) ven, het lijkt wel of we in de omgeving van Oisterwijk lopen. Vanaf nu lopen we door de bossen naar Arcen. Op het kaartje staan wat huizen, maar het blijken schuren te zijn van de Kasteeltuinen van Arcen. Hier halen we water. Het is nu 16.15 uur. We hebben nog drie kwartier voor het donker wordt. Ik stel voor om 500 meter terug te lopen en daar wild te kamperen. Reino wil in Arcen eten en dan nog een stuk doorlopen. Tja, dat betekent in het donker een plekje zoeken voor de tent. Ik houd daar niet zo van, in een donker bos tussen de braamstruiken naar een plekje zoeken valt niet mee. OK, we nemen (voorlopig) afscheid, morgen zien we wel hoe het loopt.
Zoals gezegd loop ik terug het bos in en vind al snel een mooie gedekte plek. Het is even na half vijf, dus kan ik in het laatste daglicht mijn tent opzetten, koken, eten en afwassen. Ik zie op mijn GPS dat ik er 21.98 kilometer heb opzitten. Gemiddeld hebben we 4.9 km/u gelopen, dat is best wel snel. Zoals gebruikelijk bereid ik kerriesoep en daarna de Jachtschotel van de firma Struik. Nou, begeleid door de Lindemans Shiraz 2009 uit Australië is het wel te eten. Voorheen vond ik de maaltijden van Struik erg lekker, maar ze beginnen me een beetje tegen te staan. De rode wijn kan nog net voor wat betreft de temperatuur, maar voortaan moet ik witte wijn meenemen. Ik bel even naar Orchideetje en kruip met mijn MP3-speler in de slaapzak. De temperatuur is rap aan het dalen. Tot mijn tevredenheid klinkt het geluid van mijn koptelefoon prima op mijn nieuwe hoortoestel.
Hij staat op de automaat, dus op listige wijze wordt er dan overgeschakeld op de ‘muziek’ stand.