Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws.
Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons uitje naar ‘Little Italy’, het event van magazine ‘De Smaak van Italië’ te Amsterdam.

Little Italy event (http://littleitaly-event.nl) te Amsterdam
zondag 29 januari 2017

Zondag 29 januari 2017
Amsterdam
Vandaag gaan we naar Amsterdam, naar het Little Italy event. Vorig jaar vond het event plaats in de Posthoornkerk te Amsterdam en daarvoor verschillende malen in Loods 6 van de voormalige KNSM terminal (organisatie in deze laatste locatie door Heleen Schreuders). Dit keer vindt het event plaats in het historische gebouw de ‘Westergasfabriek’ te Amsterdam.
Orchideetje en ikzelf gaan met de trein, want we willen wel de wijnproeverij volgen van Esmee Langereis. Eigenlijk moet/mag je de geproefde wijn uitspugen, maar dat vind ik een soort ‘heiligschennis’. Dat doe ik dus niet en autorijden is dus onverantwoord.
Ok, zoals gebruikelijk pak ik de Metro mee. Het is een oudje, want van vrijdag 27 januari.
Is er nog wat gebeurd? Dat zou ik wel denken! Het belangrijkste is het weer. Het gaat dooien en de schaatspret (buiten) is voorbij. Zou het nog gaan vriezen deze winter? Inmiddels heb ik 25 kilo zout uitgestrooid, dat vind ik voorlopig wel genoeg.
Maar dan Ad van der Steur, minister van Veiligheid en Justitie. Hij is afgelopen donderdag opgestapt. Ai, dat was toch een pracht van een toneelstukje dat werd opgevoerd in de Tweede Kamer! Ik neem toch aan dat een en ander vooraf is doorgesproken met een aantal fractievoorzitters. Prachtig hoe Mark Rutte (en de VVD) uit de wind werd gehouden. Tja, na 15 maart moeten Sybrand Buma (CDA), Alexander Pechtold (D66) en mogelijk Jesse Klaver (GroenLinks) verder met de VVD. En dan maar hopen dat ze genoeg zetels halen (waar het momenteel nog niet naar uitziet). Ad van der Steur is de derde bewindspersoon die over de Teevendeal valt. Nou ja, hij kan het zichzelf verwijten, dan moet je als Tweede Kamerlid niet de toenmalige minister van Veiligheid en Justitie (Ivo Opstelten) coachen in plaats van hem te controleren.
En dan was het woensdagavond lachen met Eva Jinek en Jules Deelder (ik zag het later terug). Jules was dronken, onder invloed van drugs, obstinaat of mogelijk alledrie tegelijk. Leuke televisie sowieso.
En dan Donald Trump. Tja, hij bedrijft politiek alsof hij onderhandelt met een multinational. Dat betekent hoog inzetten en afwachten waar het schip strandt. Hij is er miljardair mee geworden. De president van Mexico heeft zijn bezoek aan de VS afgezegd omdat Donald Trump de bouw van de muur tussen Mexico en de VS doorzet en de rekening presenteert aan Mexico. Nu lijkt het net alsof die muur een ideetje is van Donald Trump himself, maar al in 2006 heeft George Bush de wet ondertekend om 1100 kilometer muur (lees hekwerk) te bouwen. Hm, de grens meet ruim 3.100 kilometer, dus er rest nog een behoorlijk eind. Overigens, als je in Amsterdam start met een wandeling van ruim 3.100 kilometer bereik je Athene. Trouwens, onder Barack Obama (president van 2009-2017) is ruim 900 kilometer hekwerk voltooid. Barack Obama kan niet stuk bij ons natuurlijk, maar in elk geval heeft hij de wet van George Bush (een republikein!) uitgevoerd! Nou ja, er zijn wel meer muren (ook in uitvoering), maar daar hoor je nooit iets over (India, Pakistan, Korea, Cyprus, Libanon enz.). Ok, uitgezonderd de muur (meest hekwerk) tussen Israël en de Westbank.
Donald Trump heeft er in principe geen moeite mee als de CIA het waterboarden opnieuw gaat toepassen als verhoortechniek. Barack Obama deed de methode in 2009 in de ban nadat deze in de publiciteit was gekomen. Tja, tot hoever wil je gaan als je vermoedt dat er een terroristische actie zoals de Twin Towers op stapel staat?
Dat was het voor wat betreft de Metro.
Ai, gisteren heeft Donald Trump een decreet ondertekend waarin hij bepaald dat bezoekers uit zeven islamitische landen de komende drie maanden niet welkom zijn in de VS. Dit om radicale moslims (lees terroristen) voorlopig buiten de deur te houden. Tja, hij heeft het zijn kiezers tijdens de verkiezingscampagne beloofd en Donald Trump doet wat hij zegt. Het betreft Irak, Iran, Jemen, Libië, Somalië, Soedan en Syrië.
Waar je dan niemand over hoort is het feit dat zestien Arabische landen al 70 jaar de toegang ontzeggen aan Israëlische staatsburgers. Het is zelfs nog strikter, als je als Nederlander een stempel van Israël in je paspoort hebt staan kun je op het vliegveld van deze zestien Arabische landen meteen rechtsomkeert maken. Vandaar dat Israël dit stempel sinds jaar en dag verstrekt op een los papiertje. Wel goed bewaren tijdens je verblijf in Israël en inleveren bij vertrek. Overigens voor de volledigheid, het betreft Algerije, Bangladesh, Brunei, Iran, Irak, Koeweit, Libanon, Libië, Maleisië, Oman, Pakistan, Saoedi-Arabië, Soedan, Syrië, Verenigde Arabisch Emiraten en Jemen.
Mooi, ik ga weer verder met mijn onlangs aangeschafte boek: ‘Heilige identiteiten, Op weg naar een shariastaat?’ Door Mr. drs. Machteld Zee. Ze is eind vorig jaar gepromoveerd op dit onderwerp, wat uitgebreid in het nieuws is geweest. Uiteraard is het boek omstreden, dat kun je verwachten als het onderwerp de Islam betreft. Wel toepasselijk trouwens, in wat voor een tijd leven we eigenlijk!
We zijn er bijna, ons rest nog een busreis van tien minuten en dan nog vijf minuutjes te voet. Kijk, over de Haarlemmervaart is links de Westergasfabriek te zien. Hier is het, online had ik al toegangsbewijzen à €12,50 p/p aangeschaft (aan de kassa €15,-), dus we kunnen vlot doorlopen. Kijk, een mooi overzicht, het oogt gezellig druk. Het lijkt niet groot, maar bij elke stand sta je zo tien minuten te praten, te proeven én te kopen. Wat is er allemaal te doen? We beginnen met espresso en thee aan de bar van Buscaglione. Daarna komen we langs een aantal kleinschalige reisbureau’s.
Sardinië: Voigt Travel, Eva Sardinia, Tritt, Sardiniëtrips.
Umbrië: Cucina Francesca, Agriturismo Romitorio.
Toscane: Tenuta Gardini, Partingoli, Podere Castellare Eco Resort, Gigi Travel. Sicilië: Tururi Tours.
Lombardije: Tenuta Quvestra, Bacialupo B&B, Casa Casoni, Cremona Hotels. Calabrië: Terre Lente.
De Marken: Ca’Palazzo, Ciao da Coco, La Fenella.
Italië: Italstudio, Zomerzin, Eliza was here, Ambiancetravel, Selectcamp, Fundadore Travels.
Rome: Casale del passatore.
Puglia: Puglia Travel, Vaili, Tururi Tours.
Met Tururi Tours zijn we tweemaal op Sicilië geweest. Dat is ons prima bevallen en nu maken we de afspraak om (in principe) in het voorjaar 2018 een reis naar Puglia te boeken. Tja, dit jaar zitten we al vol!
En dan verder langs de stands waar we praten, proeven én kopen. Bij deze aardige Italiaan kopen we twee verschillende kazen. Die truffels laten we maar liggen, we weten niet hoe deze te verwerken. Olijfolie is er te kust en te keur. Op een stukje stokbrood of een toastje en proeven maar. Eén Italiaanse uitbater heeft het uit zijn hoofd geleerd, deze is voor salade en deze voor rood vlees. Hm, ik denk dat de olijfolie voor rood vlees óók uitstekend combineert met salade. Hij haalt zijn dochter erbij, zij spreekt Engels. Dat wordt vertalen en de uitbater geeft mij gelijk. Ai, Orchideetje heeft een tijd geen Italiaans gesproken en moet weer helemaal inkomen. Dat wordt studeren voor we naar Puglia (spreek uit: púllija), afreizen. Wijn is overal te proeven en allengs vult mijn rugzak zich met flessen olijfolie en wijn.
De kazen dienen daarbij niet in de verdrukking te komen. Bij Can(n)olli kun je Can(n)olli’s kopen. Dat is een soort gebakje uit de Siciliaanse keuken. Ze zijn er in zeven smaken, daar kopen we een doosje van. En dit zijn ook koekjes, daar kopen we ook een doosje van. Tja, het is een soort brood met hartig beleg, maar de naam is mij ontschoten. Sowieso ook maar twee. Verkoopt deze dame marmelade? Nog maar een espresso en een kilo van die heerlijke espressobonen. Parmaham, dat kun je in ons dorpje nergens krijgen. We slaan onze slag, dat spreekt. We gaan wijn proeven! Dat gaat onder de bezielende leiding van Esmee Langereis.
Zij schrijft mee aan ‘De grote Hamersma’, een pil van 800 pagina’s. Esmee vertelt van de wijnen de bijzonderheden, zij weet er bijzonder veel vanaf. Drie witte, drie rode en een toegift. Ik drink van alle wijnen maar een bodempje, anders sta ik zo op mijn kop! Nou, geweldig! Bedankt, Esmee! Ai, wijn maakt hongerig, dus zo’n toastje met Mozzarella gaat er wel in. De tijd draait, we moeten op huis aan, want vanavond gaan we uit eten bij de Japanse vriendin van Orchideetje.
Om zes uur zijn we ter plekke en beginnen met een glas… rode wijn! Een half uurtje later gaan we aan tafel en scheppen twee soorten rijst op ons bordje.
Daar doen we deze ‘gehaktballetjes’ bij, het gerecht heet 焼売 (Shumai). De naam van deze groenterolletjes is  生春巻 (Nama harumaki), daaronder een schaal met gemarineerde kip 唐揚げ (Kara age). En dit is geen soep, maar groente. Het gerecht heet 野菜のあんかけ (Yasai no ankake). En zo ziet het er dan op mijn bordje uit. De witte rijst heet ご飯 (Gohan) en de rijst met tonijn heet ツナご飯 (Tsuna gohan). De eetstokjes gebruik ik maar niet, het is me nog nooit gelukt om daarmee om te gaan. Gelukkig is er ook ‘normaal’ bestek. Sowieso ontzettend lekker en het spreekt voor zich dat ik mij de nodige keren opnieuw heb voorzien. Binnenkort op reis naar Japan, dit was een goede oefening.
Oeps, dat was een drukke dag vandaag. Iedereen hartelijk bedankt.