Zondag 27 mei 2012
Bodegraven – Driebergen
Om acht uur nuttigen we het ontbijt. Dat hadden we meteen tijdens de boeking betaald. Nou, het is prima, alles is er. Wel vind ik het een beetje chaotisch, want het is tevens een self-service restaurant. Bij elk artikel staat de prijs en de kassa is bemand. Als je een matige ontbijter bent, is dit natuurlijk een voordelig systeem. Maar het nodigt niet uit om nog een keertje op te scheppen. OK, wij hebben vooruit betaald, dus laat ik het me goed smaken. We moeten er weer een hele dag tegenaan!Om twintig over negen gaan we van start. Het weer ziet er goed uit. Wel hebben we de wind iets tegen, maar er is minder wind dan gisteren.
We fietsen terug naar knooppunt 19 en pakken daar de route weer op. Even verder staat de voormalige Andrélon fabriek. Momenteel zijn er appartementen in ‘gehuisvest’.Op de kaart is het niet te zien (op mijn GPS wel), maar vanaf hier fietsen we de nodige kilometers langs de Oude Rijn. Prachtig natuurlijk, maar dat komt ook door het fraaie weer. 26 graden in de plus is het maar liefst.Om half elf fietsen we Woerden in. Wat een leuke huisjes staan er hier.Iets verder staat De Windhond, een stellingmolen uit 1755. Het is een korenmolen en hij is maalvaardig.Nog wat verder staat de megalomane Sint-Bonaventurekerk uit 1892. De kerktoren is 77,2 meter hoog. Zo te zien is er wat te doen, ik zie bezoekers de kerk inlopen. Trouwens, het is tijd voor de KMA, maar ik vrees dat alles nog dicht is. We fietsen zonder onderzoek verder.Dat is nu eens een leuk theehuisje, er staan twee stoelen uitnodigend gereed.Opnieuw een stukje Oude Rijn.De meeste schapen hebben de schaduw opgezocht. Hun vachtjes beginnen weer aardig te groeien.Zomaar een slootje aan de kant van de weg.Even na twaalven bereiken we Kasteel de Haar. We zijn hier wel eerder geweest, maar tot nu toe hadden we het kasteel niet bezocht. Dat gaan we nu doen. Na de toegangspoort zien we een pracht van een restaurant. Op naar de KMA! Nou, die is heel redelijk, ondanks dat de appeltaart uit de fabriek komt.Tja, zo’n biertje, dat gaat er wel in tijdens zo’n warme dag.Dit gebouw fungeert als kasteelwinkel en toegang. De kleuren van de familie van Zuylen zijn rood en wit. In dit gebouw hebben – zo te zien aan de staldeuren – de koetsen gestaan. We kopen kaartjes à €3,50 p/p voor het park. Met rondleiding doet een kaartje €12,50, maar dat doen we – gezien de tijd – wel een volgend keer.De eerste bebouwing stamt vermoedelijk uit de 13^e eeuw, maar in de loop van vele jaren is het kasteel steeds verder uitgebreid. De familie van Zuylen – die het kasteel in 1449 door huwelijk in bezit kreeg – verhuisde naar Brugge waarna het verval intrad. In 1890 erfde Etiennne baron van Zuylen het kasteel en dankzij zijn schatrijke vrouw – Hélène de Rothschild – kon hij het kasteel herbouwen. Kasteel de Haar is het grootste kasteel van Nederland. Nou, het mag er wezen. We lopen een rondje (ook foto’s in tegenlicht) en bekijken en passant de in Engelse landschapsstijl aangelegde tuin. Toentertijd zijn vele duizenden volwassen bomen aangevoerd, zodat het park meteen al volgroeid was.Via De Meern fietsen we Utrecht in. Meteen gaat het fout, de borden zijn wat onlogisch geplaatst en ik heb gemerkt dat de GPS-route niet altijd even goed klopt. Zouden ze de route op de kaart hebben gemaakt en niet daadwerkelijk gefietst? Er verandert ook van alles, we hebben al heel wat nieuw aangelegde fietspaden gevolgd.Hier fietsen we langs de stellingmolen De Ster uit 1739. Het is een zaagmolen en maalvaardig.Trouwens, de terrassen zitten vol, maar vooral de parken – de grasvelden – zijn tot het gaatje bezet. De Domtoren, het zonnetje staat er vol op.De Domkerk met Graaf Jan van Nassau op zijn sokkel.Op hetzelfde plein staat een gebouw van de Universiteit van Utrecht.We verlaten Utrecht zo snel mogelijk, het is eigenlijk te druk om rustig te fietsen.
We ‘nemen’ de A27 en meteen wordt het landelijk. In de verte staan de flatgebouwen van De Uithof.Kijk eens aan, nabij Bunnik staat deze asperge, kersen, maar vooral softijskraam.Dit aardbeien-softijs smaakt echt heel goed.Hier is wat te doen. Een braderie, een huwelijk? We geloven het wel. Welk kasteel is dit eigenlijk? Helaas, van de LF’s is geen boekje met toeristische informatie. Je hebt een ‘basiskaart’ met de routes en eventueel de GPS-track. Als je niet meteen uitzoekt hoe iets heet, zul je het nooit weten.We fietsen onderlangs Zeist. Hier staan van oudsher ook prachtige villa’s.Noord van Driebergen verlaten we de LF4 en fietsen op het navigatiesysteem van mijn Samsung naar onze B&B. Ai, dat ziet er prima uit, zo’n landhuis midden in het bos.Toch wacht ons een teleurstelling, op ons aanbellen wordt niet opengedaan. Als we mobiel bellen wordt de telefoon niet opgenomen. We wachten een halfuurtje. Wat zullen we doen, een andere B&B/hotel zoeken? OK, we plakken een briefje op de voordeur met ons mobiele nummer en fietsen naar Driebergen. Op mijn GPS vond ik een lijst met restaurants en het Indonesisch restaurant Indrapura. Dat staat ons wel aan. Op GPS fietsen we daar naartoe. We worden hartelijk ontvangen en er is nog plaats.
We beginnen met een Indonesische kippensoep en deze smaakt boven verwachting.Ik heb Daging Bumbu Kecap besteld en ik heb geen idee wat het is. Zoals een ieder kan zien, het ziet er niet alleen lekker uit, maar het smaakt ook goed. Het scheelt natuurlijk wel dat we de hele dag buiten zijn geweest en een sportieve prestatie hebben neergezet van 67,82 kilometer.Mijn mobiel gaat, het is onze ‘hospita’. Ze is inmiddels thuis. Prima, nu hoeven we niet na deze copieuze maaltijd op een hotel uit te gaan. We besluiten met koffie danwel thee.Tegen achten zijn we bij onze B&B. Het is niet alleen een heel mooi huis met veel sfeer en authentieke details, ook de kamer is prima. Wel is de wc/douche op de gang, maar dat maakt ons eigenlijk niet uit.