Lieve lezer(essen)s van onze wandelavonturen,

LF4 Midden-Nederlandroute per fiets van Den Haag naar Rhenen
van zaterdag 26 mei t/m maandag 28 mei
Zaterdag 26 mei 2012
Den Haag – Bodegraven
Tjonge, het is zonnig en 21 graden in de plus! En dat voor de Pinksteren! Meestal is het dan ‘petweer’! We hadden het al een tijdje in de planning, maar vorige week hebben we de knoop doorgehakt. We gaan de LF4 Midden-Nederlandroute fietsen (www.nederlandfietsland.nl/landelijke-fietsroutes/overzicht-lf-routes/lf4-midden-nederlandroute). Althans een gedeelte daarvan. Net op tijd, veel B&B’s/hotels zijn al vol.
De stoptrein is vol, iedereen gaat natuurlijk naar het strand. Ook alle fietsenhokken staan vol, dat betekent dat we de fiets moeten vasthouden. In Amersfoort heeft de intercity 10 minuten vertraging en uiteindelijk komt er een ingekorte trein voorrijden! Bij de NS hebben ze de laatste dagen zeker niet naar het weerbericht gekeken. Wat blijkt, deze trein is afgeladen vol. We kunnen er met onze fietsen onmogelijk bij. Tja, al deze mensen willen naar het strand in Scheveningen, dat is aan hun kleding en strandtassen te zien.
Een conducteur merkt op dat we vandaag in het geheel niet met de fiets de trein in kunnen. Nou, dat zullen we nog wel eens zien!
OK, we wachten gewoon een half uurtje en pakken de volgende. Oh wacht, zo meteen komt de trein naar Rotterdam, wie weet kunnen we mee en dan pakken we in Gouda de sprinter naar Den Haag. Als de trein komt voorrijden zien we dat we er makkelijk (met fietsen) bij kunnen. We nemen er ons gemak van. Als we Utrecht binnenstomen passeren we een overvolle trein. Oeps, is dat niet ‘onze’ trein naar Den Haag? Waarom staat dat ding stil? Als we daadwerkelijk Utrecht binnenstomen zie ik dat het perron (spoor) zwart staat met mensen in strandkleding. Moeten die allemaal mee? Dat wordt dus een drama! Hoewel, ik zie dat er niemand instapt, ze wachten zeker op de vertraagde trein naar Den Haag! Dat wordt straks nog wat! OK, wij arriveren met 10 minuten vertraging in Gouda waar na 5 minuten de Sprinter komt voorrijden. Ook deze trein is niet erg druk.
Met 40 minuten vertraging arriveren we in Den Haag, dat is te overzien. Ik start mijn GPS op en we pikken de route op die pal voor het station langsloopt. Even verder zien we het eerste bord. Na een paar minuten fietsen draaien we het Haagse Bos in. Tjonge, dat is werkelijk een verademing vergeleken met de drukke weg van zojuist.Wat is dat voor een gebouw met die oranje vlag in top? En wat doen die dames in die blauwe pakjes daar eigenlijk?Ik vraag het maar even en het blijkt dat dit Paleis ten Bosch is. Dit is het woonpaleis van Koningin Beatrix. Nou, zeker niet verkeerd.Er staan nog een aantal fietsers te ‘apegapen’ en zij merken op dat Beatrix – gezien de oranje vlag – momenteel thuis is. Zij worden gecorrigeerd door de Marechaussees, de vlag in top wil zeggen dat Beatrix momenteel op Nederlands grondgebied verblijft. Het is maar een weet.
Een uitnodiging om de KMA met Beatrix te nuttigen zit er niet in, het ijzeren hek blijft potdicht. We fietsen verder en – wat ziet ons oog – Chalet ten Bosch! Hier nuttigen we de KMA en deze is van zeer goede kwaliteit. Bovendien is het 24 graden in de plus, het lijkt wel zomer.We fietsen verder in de richting van Wassenaar. Ongelooflijk, wat een mooie huizen staan er hier! Daar zit een boel onderhoud aan vast. Zou je dat in handen moeten geven van een bureau, of is het handiger om zelf personeel in dienst te nemen? Je zit dan niet alleen met de lusten, maar ook met de lasten. Als je tuinman ziek wordt kun je hem/haar zomaar niet ontslaan. Idem de interieurverzorgster, de klusjesman, de kok en de chauffeur van de Rolls. Sowieso moet je daar een ‘regulateur’ boven hangen, anders loop je de hele dag zelf te bevelen. En dat kan toch niet de bedoeling zijn. Conclusie: ik ben niet jaloers.We steken de N44 over en al snel wordt het landelijk. Het Groene Hart dus. Een aantal jaren geleden was het Groene Hart dagelijks in het nieuws, nu hoor je er nooit meer over. OK, ik ken het gebied van het streekpad ‘Groene Hartpad’ en ook hebben we hier al eerder gefietst. We hebben de wind min of meer tegen, maar het is goed te doen.Bovenlangs Zoetermeer gaat het en om twee uur fietsen we Benthuizen in.Kijk, er staat hier een pracht van een molen, zelfs met bordje.De molen is open en in bedrijf. Nu we hier toch zijn, we klimmen maar even naar boven en bewonderen het interieur.Vrijwilligers staan erop om ons in het museum rond te leiden. Tja, die oorkonde is niet aan komen waaien, die hebben ze echt verdiend.Verder is er nog een ouderwetse winkel, waar ‘Saartje’ achter de toonbank staat.Zwanen en een verdwaalde meerkoet.In Hazerswoude staat de stellingmolen Nieuw Leven uit 1815. Het is een wipmolen en hij is maalvaardig.In Hazerswoude nuttigen we een frietje, want we gaan haast van de graat.
Dit pand oogt zeker niet onaardig.Dit is een kaart van het fietsknooppuntennetwerk. Dezelfde kaart bevindt zich op mijn stuurtas. Dit is knooppunt 16 en je weet dus precies waar je zit. Vorig jaar heeft de LF-organisatie besloten om de LF-routes over de knooppunten te laten lopen. Dat was een slim idee, de borden kunnen aan dezelfde paal en in dezelfde actie schoongemaakt worden.Hier ligt de brug er (gedeeltelijk) uit. Met de auto is het omrijden geblazen, met de fiets kunnen we er langs.Zo langzamerhand heb ik wel genoeg ‘Groene Hart’ gezien.Op knooppunt 19 verlaten we de LF4. Vlakbij knooppunt 20 moet ons beoogde hotel zich bevinden. Zou dat het zijn? De kozijnen zijn in de kleur van de paardenbloemen geschilderd, dat ziet er wel vrolijk uit.Echter, als we dichterbij komen blijkt dit een kantoor te zijn.
En dat is het wel! Het is bij vijven, een mooie tijd om te stoppen.Orchideetje heeft gereserveerd, maar in eerste instantie kunnen we de receptie niet vinden. Die blijkt zich in het AC restaurant te bevinden. De fietsen kunnen we stallen in het (afgesloten) fietsenhok. We hebben er 44.9 kilometer opzitten. We krijgen de sleutel van de kamer. De kamer ziet er prima uit en meteen proberen we de bedden even uit.
Best wel vermoeiend, al dat fietsen.
Douchen, omkleden en om kwart voor zeven lopen we naar het restaurant. Hiernaast zit ook een McDonald’s, dat doen we vandaag maar niet. Het centrum van Bodegraven is toch ruim een kilometer fietsen, dat doen we ook maar niet.
We starten met een champignonsoepje en deze is prima.Ik vervolg met de Mixed grill en we besluiten met koffie en thee.Om twintig over acht zijn we op de kamer, net te laat om het weerbericht te zien. Ik duik in een tijdschrift en Orchideetje kijkt naar het Songfestival. Zweden wint.
Zou dat stemmen er nu eerlijk aan toe gaan? Er zijn zulke (financiële) belangen mee gemoeid, dat zal best wel op een af andere manier ‘gestuurd’ worden.