Lieve lezer(essen)s van onze wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws. Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons fietsavontuur van vrijdag 3 juni t/m maandag 6 juni 2022

Reisverslag LF Waterlinieroute per fiets van Edam naar Utrecht van vrijdag 3 juni t/m maandag 6 juni 2022

Vrijdag 3 juni
Edam – Spaarnwoude
We gaan de LF Waterlinieroute fietsen. De LF Waterlinieroute loopt van Edam naar Bergen op Zoom (410 km). U mist een nummer na ‘LF’? Dat klopt. Het was alle LF-fietsers al geruime tijd duidelijk dat het Landelijk Fietsplatform min of meer was vastgelopen (vast-gefietst?) met de LF-routes. Het gaat de komende jaren veranderen en de LF Waterlinieroute is na de LF Zuiderzeeroute, de LF Kustroute en de LF Maasroute de vierde LF-icoonroute. Overigens, de LF Maasroute fietsten wij in augustus 2019. Daarna was fietsen door de corona-maatregelen eigenlijk niet uitvoerbaar.
Van de Waterlinieroute doen we nu ongeveer de helft. We hopen dat het dit jaar nog lukt om het traject Utrecht – Bergen op Zoom ‘dicht te fietsen’.
De Zuiderzeeroute en de Kustroute hebben we in de ‘oude’ vorm al gefietst. Wat nog open staat is de oude LF7 van Maastricht naar Bergen, de zogeheten Oeverlandroute. Deze route loopt van Maastricht tot Panheel aan de linkerkant van de Maas in tegenstelling tot de LF Maasroute die aan de rechterkant loopt. Ik meende dat de Oeverlandroute de Maas nog verder naar het noorden (aan de linkerkant) volgde, maar dat is dus niet zo. Vanaf Panheel loopt de route via Eindhoven, Den Bosch naar Utrecht en zo verder.
De Oeverlandroute staat niet meer op de site van het Landelijk Fietsplatform (https://www.nederlandfietsland.nl/lf-routes/) en de bewijzeringsborden zijn inmiddels verwijderd, maar de GPS-track heb ik zuinig bewaard. Ai, het is ingewikkeld!
Maar… eerst de Friese Elfsteden, die tocht fietsten we voor het digitale tijdperk en wordt helaas niet meer op die wijze (als fiets 4-daagse) georganiseerd.
Ok, over naar de Waterlinieroute. De fietsgids heb ik besteld (€12,95) en hij is binnen.
We fietsen dus ten eerste op de bebording, ten tweede op de GPS-track en ten derde op de kaart.
Maar eerst de oorlog in Oekraïne.
Poetin heeft net na de Pasen de aanval op de Donbas ingezet, in het bijzonder op de stad Severodonetsk. Erg opschieten doet het niet, maar ja, een stad volledig aan puin schieten duurt even. Uiteindelijk zul je als verdediger het veld moeten ruimen. Sowieso je niet krijgsgevangen laten maken en alles wat je achterlaat aan materiaal/voedsel eerst vernielen.
Op 30 mei blijkt dat Joe Biden (u weet nog wel, dat is de huidige president van de VS) het toch niet aandurft om het zogeheten Multiple Launch Rocket System (MLRS) aan Oekraïne te leveren. Met dit hypermoderne mobiele artilleriesysteem kunnen meerdere raketten vlak na elkaar worden afgevuurd en deze hebben – afhankelijk van de raket – een bereik tot honderden kilometers. Dat is een veel grotere afstand dan de wapens waarover het Oekraïense leger nu beschikt. Dat zou betekenen dat Oekraïne ook doelen op Russisch grondgebied kan bestoken. Dit vergroot tegelijkertijd ook het risico dat Rusland de NAVO beschouwt als een partij die direct betrokken is bij het conflict. Joe Biden lijkt dat risico te groot te vinden.
Vicevoorzitter Dmitry Medvedev van de Russische veiligheidsraad noemde het Amerikaanse besluit om de MLRS toch niet te leveren ‘rationeel’.
Een ander wapensysteem dat mogelijk nog wél wordt geleverd, is het zogeheten Himars-raketsysteem met een bereik van 70 tot 150 kilometer. Dat is een stuk verder dan de houwitsers die bijvoorbeeld Nederland levert (vijf maar liefst!) aan het Oekraïense leger.
De Oekraïense president Volodymyr Zelensky zei afgelopen weekend nog ‘goed nieuws’ te verwachten van westerse bondgenoten over wapenleveranties. ‘Het is lastig vechten als je wordt aangevallen van 70 kilometer afstand en je niks hebt om je mee te verdedigen’, aldus zijn belangrijkste adviseur Michailo Podoljak.
In navolging van de Verenigde Staten gaat ook het Verenigd Koninkrijk meervoudige raketsystemen naar Oekraïne sturen. Dat zei de Britse minister van Defensie Ben Wallace woensdag tegen CNN.
Het gaat om M270-draagraketten die doelen tot 80 kilometer afstand kunnen raken.
‘Dat zal een aanzienlijke boost zijn voor de capaciteit van de Oekraïense strijdkrachten’, meldde het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken.
Deze raketsystemen moeten het Oekraïense leger vooral helpen zich te verweren tegen de langeafstandsartillerie die de Russische troepen ‘inzetten om steden in puin te leggen’, zei Wallace. Oekraïense troepen zullen in het VK worden getraind in het gebruik van de draagraketten.
Tja, moet je een dictator met fluwelen handschoenen aanpakken? Hebben we met Hitler niet onze les geleerd? Op deze manier kan de oorlog weleens lang gaan duren.
Maar wij gaan fietsen! Edam is met de trein niet te bereiken, zoonlief brengt ons er – met de fietsen – per auto naartoe. Het is tamelijk druk onderweg, maar we kunnen wel doorrijden. Tja, we durfden het tijdens de Paasdagen niet aan om te gaan fietsen, maar nu tijdens het Pinksterweekend is de weersverwachting toch niet heel geweldig. Nou ja, we zien wel, de regenpakken zijn mee.
Eerst over de Waterlinieroute. Het Waterliniepad van Weesp naar Werkendam (145 km), liep ik in februari en september 2005 (verslag zie mijn site). De Stelling van Amsterdam van Volendam naar Muiden (135 km), liep ik in augustus en september 2011 (verslag zie mijn site). Feitelijk fietsen we nu om te beginnen De Stelling van Amsterdam.
Eerst een stukje informatie van de site (https://www.lfwaterlinieroute.nl):
Met de LF Waterlinieroute fiets je door aantrekkelijke natuurgebieden, op zoek naar Nederlands erfgoed op wereldniveau. De historische ‘Hollandse waterlinies’ zijn aangelegd om de vijand te weren door enorme stukken land onder water te zetten. Het zijn unieke ketens van militaire bouwwerken die het landschap op een bijzondere manier hebben verrijkt. Water als verdedigingsmiddel, dat kan alleen door Hollanders bedacht zijn!
De route is 410 km lang en gaat van Edam naar Bergen op Zoom: langs de Stelling van Amsterdam, via de Nieuwe Hollandse Waterlinie en het West-Brabantse deel van de Zuiderwaterlinie. Veel elementen van de linies zijn nog terug te zien in het landschap, zoals inundatiekanalen, batterijen en  liniedijken. Je fietst door een aangenaam decor van water en spannende natuur, langs aantrekkelijke forten en vestingstadjes waar de sfeer van weleer hangt. De geschiedenis van de waterlinies komt helemaal tot leven tijdens deze tocht!
Van mij nog een kleine toevoeging, aan de Stelling van Amsterdam is tussen 1880 en 1914 gebouwd, oftewel zo’n 33 jaar! In 1903 maakten de gebroeders Wright hun eerste gemotoriseerde vlucht. In 1909 vloog Louis Blériot over het Kanaal en in 1919 was de eerste non-stop vlucht over de Atlantische Oceaan. In 1913 startte generaal C.J. Snijders met de ontwikkeling van het Luchtwapen. En toen ging het snel, toen de Stelling van Amsterdam gereed kwam, was hij al achterhaald.
Ok, we gaan het beleven. Voor mij als herhaling, voor Orchideetje merendeels nieuw.
Om half tien staan we op de parkeerplaats bij Fort Edam.
U ziet, Fort bij Edam is de eerste van de maar liefst 46 fortificaties van deze Stelling.In blauw gearceerd de gebieden die onder water gezet moesten worden.Hopelijk is deze informatie goed leesbaar.Helaas – zoals verwacht – is het fort hermetisch afgesloten.We fietsen Edam in en bekijken de Damsluis, die momenteel in renovatie is.Kijk, hier in Edam loopt de Waterlinieroute een stukje gelijk op met de Zuiderzeeroute.Nou ja, Fort bij Kwadijk moet zich ergens rechts van de spoorlijn bevinden, maar ik zie het niet. Ai, ik lees later dat het fort nooit is voltooid en dat momenteel de nog aanwezige loods in gebruik is als dumphandel.
Een stukje verder staat dit voormalige Raadhuis van Kwadijk. Toch jammer dat al die kleine gemeentes zijn gefuseerd. En nu hoor/lees je niet anders dat de politiek dichter bij de mensen moet komen.De watertoren in Kwadijk is maar liefst 45,5 meter hoog. De toren is in 1925 gebouwd in opdracht van het Provinciaal Waterleidingbedrijf van Noord-Holland naar ontwerp van architect B.F. van Nievelt en heeft vandaag de dag de status van rijksmonument.
Na jarenlange dienst is de watertoren in 1996 verkocht aan particulieren die er in zijn gaan wonen.Het Fort benoorden Purmerend zie ik ook zo gauw niet. Toch moeten we er vlak langs zijn gefietst. Er zit momenteel een wijnimporteur in, dus sowieso is een bezoek uitgesloten.
Maar Fort aan de Nekkerweg zien we wel. Eerst de informatie.Het Fort ziet er imposant uit.Er zit momenteel een hotel in (https://www.fortresortbeemster.nl). Nou, het ziet er piekfijn uit en het is nog een trouwlocatie ook!Hier genieten we de KMA. Rond halftwaalf stappen we weer op de fiets.Iets verder staat de Nekkermolen gebouwd in 1631. Het is een grondzeiler en hij is maalvaardig. De bestemming is het bemalen van de polder (elektrisch).Nog iets verder is de Inundatiesluis Beemster. Deze sluis werd tussen 1890 en 1891 aangelegd. Op deze manier kon, bij een dreigende aanval, water vanuit het Noordhollands Kanaal worden gelaten in een deel van Beemster. De polder werd dan met een laagje water van zo’n 40 cm onder water gezet. Te diep voor rollend materieel en soldaten, te ondiep om met een boot in te varen.
De sluis bestaat uit een sluisgedeelte in het dijklichaam en aansluitend een komgedeelte in de bovenpolder van de Beemster. Via deze kom werd water uit het Noordhollands Kanaal op de polder gelaten. Toen in 1940 de polder onder water werd gezet, gebeurde dat via deze sluis.
Omdat de sluis geen militaire functie meer had werd deze rond 1960 buiten werking gesteld en afgesloten met beton en grond.Nog weer iets verder is het Fort aan de Middenweg.Daar moet het liggen, maar toegankelijk is het fort niet.Dit bord verwijst naar een monument dat aan de andere kant van het Noordhollands Kanaal ligt. Tja, dat ligt niet op onze route.Het is hier het ene na het andere fort. Hier zijn we bij Fort aan de Jisperweg.
Zo te lezen is het fort niet toegankelijk, het is een beschermd natuurgebied.Ai, zijn we het Fort bij Spijkerboor voorbij gefietst. Toentertijd te voet heb ik het fort, meen ik, wel gezien.
We zijn hier in het oord West-Grafdijk vlakbij het Alkmaardermeer. Waar dat sluisje voor dient is mij niet duidelijk, kan hier een bordje bij? Sowieso is dit oord uitgestorven.
We nemen plaats op een bankje op een kinderspeelplaatsje (zonder kinderen), nuttigen onze krentenboterhammen en drinken er frisdrank bij. Verder maar weer. Tot nu hebben we in voornamelijk westelijke richting gefietst, nu draait de route overwegend zuidwaarts. De toch wel forse noordoostelijke wind hebben we nu aardig mee. Daar ben ik wel blij mee.
Kijk, markering van het Waterliniepad. Ik weet dat de route (te voet) niet meer is zoals ik hem toentertijd gelopen heb.Nabij het oord Westknollendam maken wij gebruik van het Molletjesveer. Aan de overkant staat een man het veer naar zich toe te zwengelen. Daarna mag hij weer aan de bak om het veer naar ons toe te zwengelen. Dan kunnen wij en de fietsen erop en mag ik zwengelen.We fietsen hier door de polder (de Beemster?). Nou ja, maakt niet uit. Nog even dan zijn hier alle boeren (en dus ook hun schapen) weggesaneerd. Tja, de stikstof doet ons de das om. Dan komen er hier huizen of zonnepanelen.Kijk, de Hervormde Kerk Krommeniedijk. Zo te lezen is de kerk (nog) niet onttrokken aan de eredienst.Richting Beverwijk staat Fort aan den Ham.En vlakbij de A9 staat Fort bij Veldhuis. De Aircraft Recovery Group heeft hier een oorlogsmuseum ingericht. Helaas, het museum is alleen op zondag open.Eigenlijk was het plan om in Beverwijk te overnachten. Helaas kon ik niets vinden.
Oost van de A9 fietsen we in zuidelijke richting en komen we langs de Vuurlinie.Pal aan het Noordzeekanaal vinden we Fort Zuidwijkermeer.
Er staat een deur open en wij worden vriendelijk te woord gestaan door de eigenaar van het ‘Kaasfort. Hier rijpen 300 kazen, helaas is bezichtiging niet mogelijk.Verderop ligt het Noordzeekanaal.In Buitenhuizen pakken wij het veer over het Noordzeekanaal. We moeten even wachten, tijd om een softijsje te nuttigen.Tegen vieren bereiken we hotel Spaarnwoude. Het hotel maakt deel uit van de Fletcher keten. Tja, liever gaan we voor iets kleinschaligs, maar het nabij gelegen Hotel Herberg 1883 (twee kamers) bleek volgeboekt. Nou ja, Fletcher is ook prima, maar niet goedkoop!Voor het strand is het net ietsje te fris.De gefietste track. We hebben er 56,48 kilometer opzitten. Tot mijn verbazing loopt de GPS (satelliet) afstand nagenoeg in de pas met mijn fietskilometerteller. Voorheen ‘smokkelde’ de GPS er een aantal kilometers bij. Is er een update doorgevoerd?De fietsen kunnen we in een doodlopend hoekje veilig stallen. De tassen gaan eraf, we checken in. Douchen, omkleden en om halfzes gaan we aan tafel.
We starten met aspergesoep begeleid met een glas Merlot. Hm, de soep smaakt inderdaad naar asperges, maar kleine stukjes asperge kan ik niet ontdekken. Goed, maar ik heb het weleens (veel) beter gehad.Als hoofdgerecht krokant gebakken boerenschnitzel met ui en spek. Daarbij frites, maar niet van Binten of iets dergelijks, maar vermoedelijk Roseval. Het bedienend meisje weet het niet en navragen behoort zeker niet tot haar takenpakket. Ok, gewoon fameus, mijn complimenten.Orchideetje geniet van een maaltijdsalade met zalm. Deze is ook prima.Voor een nagerecht hebben we geen ruimte. Het wordt thee. Sowieso heb ik na een lichamelijke inspanning helemaal niet zoveel trek. Ik meen me van de sportinstructeurs te herinneren dat er tijdens inspanning vet wordt vrijgemaakt, waardoor het hongergevoel afneemt.Op de kamer kunnen we geen koffie/thee bereiden, maar er staat naast het restaurant een koffie/thee kar waar je dit zelf kunt bereiden en mee kunt nemen naar de kamer. Dat doen we, eigenlijk net zo makkelijk.
We kijken nog even TV, tja, dat is nu bekend. De veestapel moet met 50% inkrimpen. In de Gelderse Vallei en in De Peel zelfs met 70%. De boeren zijn furieus. Dat idee uit de jaren ’50 van de vorige eeuw dat Nederland in staat moet zijn zijn eigen voedsel te produceren is verlaten. Ach, met de huidige globalisering kun je eten wereldwijd inkopen. Graan uit de Oekraïne, oh wacht. Tijdig zoeken we ons bed op.