Zondag 24 mei 2015
Norg – Veendam
Om acht uur staan we op. Het weer ziet er voor vandaag goed uit. Het wordt zo’n 19 graden in de plus en de wind komt uit het westen. Dat betekent tot Groningen zijwind en dan tot Veendam wind in de rug.
Om half negen lopen we naar het ontbijtbuffet. Onze uitbater is daar aanwezig en vraagt belangstellend of we goed geslapen hebben en of er wellicht klachten zijn. Oeps, klachten niet, maar kent de uitbater mogelijk  de verwarde man waar we gistermiddag mee geconfronteerd werden op het pad naast het hotel? De uitbater kijkt verbaasd, maar dan valt het kwartje. Ach, dat is geen verwarde man die u hebt aangetroffen, maar een student van de kunstacademie Groningen die in het steegje zijn worteldag-act uitprobeert. Hij heeft het zelf al een aantal keren gezien. Ik sta paf! Of word ik in de maling genomen? Nee, de uitbater is serieus! Nou, ik vertel dat ik het een angstige ervaring vond en de ‘verwarde man’ op een haar na een doodschop had verkocht. In de huidige tijd lijkt het mij onverantwoord om zo’n act in de openbare ruimte uit te voeren! Sinds ‘Parijs’ afgelopen januari ben ik alert (op mijn hoede) voor terroristische aanslagen. OK, het buffet ziet er prima uit en het is druk met andere gasten. Ik kan dus geen foto maken.
Om tien uur gaan de fietstassen aan de fietsen. Oeps, de achterband van de fiets van Orchideetje is half leeggelopen. Ook dat nog! Heeft de verwarde man met zijn tengels aan het ventieltje gezeten? Oh ja, ’t was geen verwarde man, weten we nu. Ik besluit de band op te pompen en het aan te zien. Plakken kan onderweg altijd nog.
Als we van start gaan is het 13 graden in de plus, maar al snel loopt de temperatuur op naar 15 graden.
Op de kaart oogt het terrein open, maar er zijn tal van bossages en bosranden. Daardoor merken we niet veel van de zijwind. Het is zonnig en feitelijk prachtig fietsweer. We zijn niet de enigen, het is druk met racefietsers, ATB’ers en pensionado’s veelal met een elektrische fiets.
Tegen elven fietsen we door Peize. Het is geen zelfstandige gemeente meer en het voormalig gemeentehuis staat te huur. Nou, best wel een statig pand! Iets verder staat dit fraaie pand. In de verte ligt Groningen, maar we krijgen nog een prachtig stuk natuur te zien. Hier wordt een nieuwe wijk uit de grond gestampt. Prachtig wonen zo in de natuur en straks je eigen plezierjacht voor de deur. We fietsen Groningen in. Kijk, daar staat de British American Tobacco fabriek. Toentertijd heette het de Koninklijke Theodorus Niemeyer fabriek. Ik neem geen activiteiten waar, maar ja, het is Pinksteren. Is dit een ‘hoofdkantoor’ of worden hier ook sigaretten geproduceerd? Het Groninger museum, dat kent natuurlijk iedereen. Ik had het al op de kaart gezien, maar we gaan Groningen niet in. Dat hebben we wel gedaan tijdens het ‘Fietserpad’, nu blijven we zuid van het centrum. Toch fietsen we even de stad in om de KMA te nuttigen. Dat doen we bij eetcafé Roezemoes. Nou, ’t is hier niet direct goedkoop (koffie €2,20), maar toch loopt het terras snel vol. Het is prachtig weer (20 graden in de plus) en die studenten hebben natuurlijk geld zat (van Pa en Ma). Om half één stappen we weer op.
Iets verder zijn ze aan het spelevaren. Is dit een vrijgezellenfeestje, sightseeing onder leiding van een gids of zijn ze de NAP-route aan het varen? We zullen het nooit weten. We moeten een eind langs het Eems kanaal fietsen en dan bij knooppunt 91 oversteken. Daar is het! Ik had er al niet zo’n goed gevoel bij en inderdaad, de brug ligt eruit! Hadden ze niet twee kilometer terug kunnen waarschuwen? Nu moeten we terugfietsen en via het fietspad langs de N28 het Eems kanaal oversteken.
Landelijk fietsen we verder. Dit is toch echt Groningen! Iets voor Kolham zien we de korenmolen Entreprise uit 2010 (onderbouw uit 1880 of 1906). Even voorbij de molen vinden we een Rustpunt. Hier is het goed toeven en de (Senseo)koffie kost €1,20. Ook kunnen we hier naar het toilet. We zijn hier vlakbij Slochteren. Wordt hier aardgas uit de Groningse bodem getrokken? Van dat gratis gas hebben we met z’n allen jarenlang geprofiteerd! Tja, nu er aardbevingen zijn (en het gas zo goed als op is), laten we de Groningers in de kou staan. Aan de Groenedijk in Slochteren staat de poldermolen ‘De Ruiten’ uit 1935. Nou, de molen staat er fraai bij. Iets verder staat de ‘Molen van de Groote Polder’ uit 1783. Ook dit is een poldermolen. Zo te zien is er een weinig achterstallig onderhoud te bespeuren. En nog wat verder staat de Fraeylemamolen uit 1786. Ook dit is een poldermolen. Ook hier is sprake van enigszins achterstallig onderhoud. Dit is zomaar een fraai pand waar we langs fietsen. Helaas ontbreekt een informatief bordje en aanbellen gaat wat ver. Weiland zover het oog reikt, dit keer geen koeien, maar paarden. De boerderijen die we passeren zijn monumentaal van vorm. In het verleden zal hier goed verdiend zijn, of dit nog zo is betwijfel ik. Rond halfvijf nuttigen we een softijsje in Zuidbroek. Snackbar ‘De Koepel’ is een aanrader, de smaak van het softijsje is prima! Nog een klein stukje, dan zijn we in Veendam. In Veendam moeten we van de route af en fietsen we een kilometer of twee in zuidelijke richting. In het centrum ontwaren we Hotel Parkzicht, daar moeten we zijn. Het is bij halfzes en we hebben er 75,4 kilometer opzitten. Dat is toch netjes! We worden prima opgevangen en kunnen de fietsen in een feestzaal stallen. Die wordt vanavond niet gebruikt. We krijgen kamer 204, dit is best een redelijk groot hotel. Dineren kunnen we hier ook, we hoeven er dus niet op uit. Wel zo makkelijk. Eerst onder de douche en dan lopen we naar het restaurant. Zo, we hebben de ruimte, iedereen zit buiten in het zonnetje. We beginnen met brood en voor mij een glas rode Spaanse huiswijn. Nou, prima allebei. Op de aspergesoep moeten we geruime tijd wachten. Tja, de keuken is razend druk zegt het bedienend meisje. Op 1e Pinksterdag gaat natuurlijk iedereen uit eten. Op de mixed grill moet ik ook weer een tijdje wachten. Nou, prima, hoewel gisteren was het allemaal nog iets verfijnder. Ik bestel nog een tweede glas rode wijn, van wachten krijg je nu eenmaal dorst. Meer mag ik niet, dan komt mijn stolling in gevaar. We laten – op verzoek van de receptionist – het bedrag à €64,10 bijschrijven op de rekening van onze kamer. Rond half negen gaan we naar de kamer en lezen nog wat.
Op tijd kruipen we erin, morgen de laatste fietsdag.