Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Kustpad Stavoren – Lauwersoog Ferwert
Woensdag 22 juli t/m zondag 26 juli 2015

Woensdag 22 juli 2015
Stavoren – Alingawier
Het is wel erg vroeg in de ochtend als ik naar het station loop. Maar ja, de reistijd is bijna drie uur en we ‘moeten’ vandaag bijna 25 kilometer lopen.
Het weer is ’s zomers, vandaag kan het 25 graden in de plus worden. Gelukkig wordt het niet zo heet als een paar weken geleden. Dit (lange) weekend moet het goed te doen zijn. Ik heb vijf dagen uitgetrokken voor dit traject, ook al omdat er onderweg maar weinig campings zijn.
Als we dit traject achter de rug hebben dan zit het Nederlands Kustpad deel 3 Stavoren – Bad Nieuweschans erop. De totale lengte van dit pad is 268 kilometer.
Heeft de Metro in de vakantietijd nog nieuws? De Metro schrijft dat er weer een hulpverlener gewond is geraakt tijdens het uitoefenen van zijn werk. Het blijkt dat het om een agent gaat. Mijns inziens is een agent geen hulpverlener, maar dat terzijde.
De agent is verwond met een mes toen hij iemand wilde arresteren. De dader werd daarop neergeschoten door de agent. Tja, zo te lezen gaat het om een verwarde man. Ze lopen op straat, slikken hun pillen niet, gebruiken alcohol en drugs en vormen een gevaar voor hun omgeving. Als een Amerikaanse agent op iemand afstapt heeft hij zijn schiethand losjes om de kolf van zijn Colt. Eén verdachte beweging van de verdachte is genoeg en de agent schiet hem neer. Als we zo doorgaan in dit land krijgen we hier ook Amerikaanse toestanden.
Slechts een gering deel van de slachtoffers van seksueel geweld (aanranding/verkrachting) doet uiteindelijk aangifte. Het aangiftetraject is dusdanig vrouwonvriendelijk dat 90% van de slachtoffers afziet van aangifte. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.
In Nieuwegein heeft de politie een grote wapenvondst gedaan. Het gaat om 36 automatische wapens (ik denk Kalashnikov’s), 60 pistolen/revolvers, 9 handgranaten en een grote hoeveelheid munitie. Ik vrees dat het dweilen met de kraan open is. De wereld is vergeven van wapens, die laten zich niet door een papieren grens tegenhouden.
Het komt erop neer dat een crimineel een vuurwapen bezit en de argeloze burger zit met lege handen.
Bart van U. heeft een onsamenhangende verklaring afgelegd bij de rechtbank in Rotterdam. Van U. heeft eerder bekend dat hij zijn zus uit ‘zelfverdediging’ heeft doodgestoken. Hij wordt verdacht van betrokkenheid bij de dood van oud-minister Els Borst. Mijns inziens moet deze man levenslang worden opgenomen in een psychiatrische inrichting. Ik denk dat hij het daar nog goed naar zijn zin zal hebben ook.
De Efteling-attractie Baron doet het weer. Het betreft een achtbaan, die maar liefst 18 miljoen euro heeft gekost. Vanwege technische mankementen heeft het ding een aantal dagen niet gefunctioneerd. Sowieso durf ik niet in zo’n ding. Ik ben veel te bang dat ik iemand voor of naast mij onderko…
Bovendien vrees ik dat de bewegingssensor in mijn Pacemaker dit soort acties niet aankan.
Uit onderzoek blijkt dat je 30% minder kans hebt op dementie als je niet rookt, zorgt dat je bloeddruk niet te hoog is en diabetes vermijd. Hoe vermijd je diabetes? Dat staat niet in het artikel, maar ik ga ervan uit dat je op je gewicht moet letten.
Toeristen in Amsterdam lopen gevaar omdat ze het geluid van de trambel niet associëren met een naderende tram, maar met een ijsjesverkoper. Ai, ik ken het geluid wél en als ik in de omgeving van Amsterdam CS loop, voel ik me net opgejaagd wild.
De tweede helft van de Metro bevat Entertainment, dat sla ik over.
In Leeuwarden stappen we over op het boemeltje naar Stavoren, Albert is er inmiddels bij. De reis naar Stavoren verloopt volgens plan, we zijn keurig tot stilstand gekomen vóór het stootblok. Dat ging op 25 juli 2010 mis (zó lang geleden alweer!) toen een onderhoudstrein tegen het nachtelijk uur door het stootblok heenjoeg en 20 meter verder tot stilstand kwam in een watersportwinkel. Het haventje van Stavoren ligt er goed bij. Het is maar een piepklein beeldje, dat Vrouwtje van Stavoren. Sowieso staat het beeldje op een ongelukkige plek, een goede foto maken is lastig. Op de sokkel is de sage van het Vrouwtje van Stavoren te lezen. Albert stelt voor om bij de Vrouwe van Stavoren de KMA te nuttigen. We kunnen buiten zitten in het zonnetje. Dit keer geen Appeltaart, maar kwarkgebak. Heel redelijk en dat voor €6,- (inclusief koffie). Om tien over half tien vertrekken we. De bewolking is 5/8 en er staat een beetje wind.
Toentertijd vertrokken van hier stoomponten beladen met goederenwagons. Toch een technisch knappe prestatie. Kijk eens aan, hier hoop ik nog een keer terug te komen tijdens het Groot Frieslandpad. Na wat industrie lopen we de dijk op. Ik werp even een blik achterwaarts richting Stavoren. En nu een blik naar links. Het IJsselmeer met wat zeiltjes. En een blik naar voren. Wat is er mis met zo’n sloepje? Twee dames lopen voor ons. Verder oogt het rustig. Hekken vind ik vreselijk irritant. Soms zijn de opstapjes vermolmd of zit de bovenste plank los. Een doorkijkje. Er staan koeien in de wei, tenminste de helft ligt. Er is nu een actie gaande om geen kaas te kopen gemaakt van ‘stalmelk’. Je moet vragen naar kaas gemaakt van ‘weidemelk’. Ik liet mij eens vertellen door een melkveehouder dat de koe kiest voor het eten. Als dat eten in de stal is, dan gaat de koe daar naartoe. Wat is er nu mooier dan onthaasten door naar je dobber te kijken? Veel campings zijn er in deze omgeving niet, maar hier passeren we er één. Kitesurfen is een sport die niet helemaal zonder gevaar is. Maar ja, ik ben weleens op een dijk onderuit gegaan. Dat had slechter kunnen aflopen. We naderen Hindeloopen. Deze huizen zien er prima uit. Dit pand heeft tot 1984 dienst gedaan als stadhuis. Op de kaart in de wandelgids wordt dit watertje de ‘Indijk’ genoemd. In elk geval is er water genoeg in Hindeloopen. Hindeloopen heeft al sinds 1225 stadsrechten en is één van de Friese Elfsteden. Vindt dat stempelen niet hier plaats? Dit is de in de 17e eeuw gebouwde sluiswachterswoning. We hebben er weer twee wandeluren opzitten. Ik houd het bij een colaatje. Inderdaad ‘tje’, want ik krijg een flesje gepresenteerd van 200 ml! De overheid maakt zich druk over roken en drugs, maar deze misstand moet ook nodig aangepakt worden!
Om kwart over één stappen we weer op. En dit is dan de sluis. De sluiswachterswoning staat – buiten beeld – aan de linkerkant. Als je een zeilboot bezit, hoef je je nooit te vervelen. Er is altijd wel wat te doen. Aan de dijkzijde van de sluiswachterswoning staat de ‘leugenbank’. Het is de bedoeling dat hier uitsluitend oudere manlijke inwoners van Hindeloopen plaatsnemen. Uiteraard in klederdracht (beter is het om van ‘Streekdracht’ te spreken). Is dit iets voor de VVV om op te pakken? Een deel van Hindeloopen is ‘Rijksbeschermd gezicht Hindeloopen’. Waar Hindeloopen ook bekend om staat is de typische schilderkunst. Deze eigenaren hebben hun scheepjes (schaapjes?) op het droge. We lopen Hindeloopen uit en meteen wordt het landelijk. Dit zijn natuurlijk weidekoeien, maar deze geven toevallig geen melk (alleen aan hun kalveren). Het zijn Limousin koeien, dat is een vleesras. Dit lammetje is onlangs overleden. Hier lopen we halverwege Hindeloopen en Workum. Verderop is weer een kitesurf-strand. Deze Duitser stuurt zijn zeiljacht It Soal op. Dit watertje loopt naar Workum. Hier staat ook de historische vuurtoren It Toarntje. Volgens de wandelgids is de vuurtoren gebouwd in 1713 en wordt hij nu bewoond door Reid de Jong.
Er staan nogal wat gasflessen op het dak en ik neem aan dat die worden gebruikt om de vlam brandend te houden. Dit is toch een tjalk? De boegspriet hangt er wel een beetje vreemd bij. Landelijk is het hier zeker. De wind is aan de frisse kant, maar we hebben hem wel in de rug. Het is zo’n 24 graden in de plus, beter kan eigenlijk niet. Een stukje verder staat de Nylânnermole. Er staat een bordje bij, daar ben ik wel blij mee. Tegen half drie lopen we Workum in. Dit is de vrijstaande toren van de Grote of Sint-Gertrudiskerk. De onvoltooide toren werd gebouwd na 1523 en is bekroond met een uivormige koepel. De Waag werd gebouwd in 1650. Het gebouw heeft diverse bestemmingen gehad, maar nu is het in gebruik door de VVV en het Museum Warkums Erfskip. Kunnen ze niets doen aan al die pensionado’s die hier hun fiets stallen en hier doelloos rondhangen? Is dit een fietsenstalling? Nee, het is het museum van Jopie Huisman (1922 – 2000).
Die gevels zien er toch niet uit? Of is het nog niet af? Ook ditmaal is er geen tijd om het museum te bezoeken. Dat komt wel een andere keer. In dit voormalige kerkgebouw is momenteel een appartementencomplex gevestigd.
Tja, de Gereformeerden zijn behoorlijk bezig geweest met afscheidingen (en fusies). Daar heb ik het al eens over gehad. Ai, we hebben niet opgelet en zijn te ver doorgelopen. Terug dus, afsnijden kan hier niet. Via een smal steegje komen we terecht op een pad dwars door het weiland. Dit zou weleens een kerkenpad kunnen zijn. Ik kijk nog even achterom naar de Grote of Sint-Gertrudiskerk. De route loopt door weiland voornamelijk langs het watertje ‘De Tillefonne’. Soms is het een tegelpad, dan weer gras en ook wel een stukje asfalt. Om tien voor drie lopen we het dorpje Ferwoude in. Er staat zelfs een informatiebordje. En dit is de bedoelde dorpskerk. In Ferwoude houden we even pauze op een bankje in de zon.
De kop-hals-rompboerderij is een in Friesland veel voorkomend boerderijtype. De kop van de boerderij, het ‘binhús’, deed dienst als woning en had aan de voorzijde een zogeheten opkamer met twee vensters. Onder de opkamer lag de melkkelder. Het dagelijkse leven speelde zich voornamelijk af in de woonkeuken, die zich in de hals bevond. De romp, het ‘bûthús’, was in gebruik als stal en schuur. We zijn alweer een kilometer verwijderd van Ferwoude. Naar Alingawier is het nog 6,4 kilometer, maar zover hoeven we niet. Nog een paddenstoel, maar ze zijn zeker vergeten om deze te vervangen door zo’n nieuwerwetse rode. Zo’n strak fietspad heeft wel wat. Deze honden houden trouw de wacht bij een boerderij. Ik heb deze liever dan de levende exemplaren. Waar gaat moedereend met haar kroost naartoe? ’t Is nog een dikke kilometer naar de beoogde camping. Om halfzes zijn we bij de camping. Minicamping Feenstra is het. Maar wat we al zo vreemd vonden, op weg hier naartoe zagen we geen enkel bewijzeringsbord of wat dan ook. Ze zijn gras aan het inkuilen en ik hoor dat de camping al sinds 2011 gesloten is. En toch vond ik op internet een ‘camping Feenstra’. Ik hoor dat de eigen site verwijderd is, maar dat het zo goed als onmogelijk is om links te (laten) verwijderen. Het gebeurt een enkele keer dat hier een wandelaar langskomt en ook wij mogen onze tentjes opzetten naast de schuur. Water kunnen we halen in de koestal, helaas is de douche ontmanteld. Nou, prima toch! Douchen komt morgen wel weer. Oh ja, uit nostalgie heeft de boer het bord van de voormalige camping laten hangen.
We laten ons vertellen dat er veel schade is door een muizenplaag. Op sommige plekken is 60% van het gras dood doordat de wortels zijn aangevreten. Ook is er veel schade door de aanhoudende droogte. Het is sinds 1976 niet meer zo droog geweest.
Ik bel even naar Orchideetje, alles gaat goed. Ik bereid een Knorr Carbonara kaas & spek maaltijd, voorafgegaan door een kerriesoepje. Met de begeleidende Merlot is het prima te eten. Afwassen, tandenpoetsen en tegen achten lig ik erin. We hebben er zo’n 25 kilometer opzitten.