Woensdag 22 oktober 2008
Rethimno – Iraklio (Heraklion)
Om acht uur staan we op en even later ontbijten we ‘op straat’. Terug in het hostel pakken we in en nemen afscheid. Daarna lopen we naar het Archeologisch museum.
Vandaag staken ze niet, dat zit mee. Er is maar een kleine collectie, maar voor mij is het meer dan voldoende. Er is glaswerk te zien, munten, Minoïsche aardewerkpotten, Minoïsch gereedschap, een beeld van Afrodite uit de 1^e eeuw en zo meer. Van sommige items mogen foto’s gemaakt worden.

Als we het gezien hebben pakken we onze rugzakken en lopen naar het busstation.
Dat is hier niet meer zo ver vandaan. We halen precies de bus van 10.45 uur naar Iraklion, waar we om 12.15 uur aankomen. Dit is het busstation van Iraklio. Ik moet straks maar eens informeren hoe ik morgen het simpelst op het vliegveld kom.Menno is eerst aan de beurt, hij neemt vanavond de veerboot naar Athene. We lopen meteen maar naar de kaartverkoop om te informeren of de geboekte reis doorgaat.
Alles blijkt te kloppen, laat het varen maar aan de Grieken over. Daarna lopen we naar hotel Irini om te vragen of er nog een kamer voor mij beschikbaar is. Dat blijkt het geval. Het is meteen duidelijk dat ik in een hoofdstad ben, voor de prijs van deze kamer kun je op het platteland drie nachten terecht. We zetten allebei onze rugzak neer en gaan de stad in. Eerst maar wat eten, voor mij wordt dat de traditionele souvlaki met een mythos. Op het aanpalend pleintje staat een Londense bus en twee jongedames delen folders uit. Londen, daar ben ik alweer een tijd niet geweest. Mogelijk is dat iets voor de Kerst. Alexia licht me in over de mogelijkheden. Even verder staat de Morosini fontein. Nou ja fontein, het kenmerk van een fontein is dat er iets met water gebeurt. We vragen even hoe het zit. Wat blijkt, een paar dagen geleden zijn er een paar defecte lampen vervangen en daarna is de fontein niet meer aangezet. Nou ja, da’s ook wat. Nu spugen de vier leeuwen geen water in acht marmeren troggen.
In elk geval is de fontein gebouwd in 1629. Bovenop heeft nog een standbeeld gestaan van Poseidon met zijn drietand. Helaas is dit beeld tijdens de Turkse bezetting verloren gegaan. Wat doet die hond daar trouwens? Op hetzelfde plein staat ook de Agios Markos Bassilica uit de 13^e eeuw. Momenteel is de basiliek in gebruik als Galerie. Hij is nog gesloten ook. Ook hier wordt gestaakt, meestal duurt het maar een dagje. Volgens mij zijn de vuilnisophalers gewoon toe aan een ‘baaldag’. Het nut van zo’n staking ontgaat mij, ze moeten sowieso de rommel opruimen. Er is markt, maar knoflook zie ik niet. De duvel en z’n ouwe moer is hier te koop. Het is weer even zoeken, maar daar is toch de Bembos fontein. Ook hier geen water. Zouden alle fonteins op één hoofdkraan zijn aangesloten? De fontein is gebouwd door de Venetiërs in de 16^e eeuw. Tja, zo zonder water ziet het ding er niet uit! We lopen verder naar de Agios Minas kathedraal. Het is wel een mooie kerk, die vooral bekend is om zijn iconen. Mooi houtsnijwerk ook. Pal ernaast staat nog een kerkje, dat overigens op slot zit. Dit kerkje heeft dezelfde naam. Mogelijk is dit het eerste kerkje geweest en heeft men er later een grotere kerk naast gebouwd. Daarna lopen we naar de Agios Titos, gebouwd ter gelegenheid van de bevrijding van Kreta in 961. Het is een katholieke kerk geweest, maar ook een moskee. Sinds 1925 is het een Grieks-orthodoxe kerk. We zitten nog een tijdje op een terras, al dat wandelen maakt moe en dorstig.
Daarna lopen we naar het hotel om de rugzak van Menno op te halen. Tijd om naar de veerboot te gaan. Nou ja, veerboot, dit ding is immens.De nodige vrachtauto’s gaan (achteruit!) aan boord. Het vertrek is gepland om 21.00 uur, daar wacht ik maar niet op. Ik neem afscheid van Menno en loop terug naar het hotel. Daar reorganiseer ik mijn rugzak, bel nog even naar huis en ga te bed.