Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws. Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons kerstarrangement doorgebracht in hotel
Samsam (www.samsam-meerssen.nl) te Meerssen
van dinsdag 25 december t/m donderdag 27 december 2007

Dinsdag 25 december 2007
Meerssen – Valkenburg – Maastricht
Het is 1^e kerstdag. In plaats van uit te slapen stappen we rond 08.00 uur in de auto. Uiteraard was dit niet onze opzet. Eigenlijk hadden we al gistermiddag willen rijden, maar ja, de zaak gaat voor het meisje.  Gistermiddag heb ik al wel getankt en de auto beladen. Dat tanken zat een beetje tegen, dat wil zeggen, de auto wilde niet starten. Lege accu! Gelukkig kon een buurman mij helpen met ‘overstarten’. Met een uitje in het vooruitzicht wilde ik geen risico lopen, dus op naar de garage voor een nieuwe accu. De huidige accu zat er al zes jaar in en was aan het einde van zijn Latijn.
Nu dus echt op weg naar Zuid-Limburg. Er is kans op gladheid en bovendien willen we tijdig in Meerssen zijn. Vandaar dat we niet binnendoor rijden, maar kiezen voor de snelweg. Sinds een paar dagen heb ik een navigatiesysteem op mijn mobiel. Ik heb hem ingesteld op ‘snelste’, maar in ons dorpje wil het ding mij via de smalste en bochtigste weggetjes naar de snelweg brengen. Ik laat het ding maar praten en neem gewoon de bekende weg. Na even tegensputteren is ‘ze’ het met mij eens. Tot Meerssen weet ze feilloos de weg, maar snelweg af gaat het op het eerste het beste verkeersplein mis.
Ik moet de derde afslag nemen, maar het is toch echt de tweede. Is hier in het verleden mogelijk een afslag afgesloten? Nu is ze helemaal van slag en praat echt onzin.
We rijden maar net zoals de vorige keer. Als we er zijn weet ze het weer: bestemming bereikt! Nou, bedankt! Misschien ligt het aan mij, de volgende keer zal ik de aanwijzingen nauwgezet opvolgen. Alleen zo kom ik achter de zwakke punten van het systeem.
Het valt me trouwens op dat er al aardig wat verkeer op de weg zit. Dat was in het verleden wel anders. Ik herinner mij dat ik toentertijd op 1^e kerstdag ’s ochtends vroeg alleen op de weg zat. Goed, ik praat nu over 20 jaar geleden, het is niet te vergelijken.
Het is 10.20 uur, toch niet slecht. De tweeling is in luttele maanden behoorlijk gegroeid! Ai, dat zit hem in de Limburgse lucht en natuurlijk in het buitengewone voedsel wat ze hier krijgen.We zetten de koffers in de gang, want de kamers zijn nog niet beschikbaar. Prima, eerst koffie en thee. We praten bij en uiteraard zet Gert wat lekkers op tafel.
Na een uurtje stappen we weer in de auto en rijden naar Valkenburg. Toen ik een paar weken geleden op de site van Valkenburg keek, zou 1^e kerstdag de kerstmarkt in de Gemeentegrot open zijn. Laatst keek ik nog eens op de site en wat schetste mijn verbazing: het ding is dicht! Dat wil ik zelf zien uiteraard. En ik ben niet de enige, er lopen nog wat mensen een beetje verdwaasd rond. Inderdaad, er is niets te doen, alleen de restaurants zijn open.
De Geul is er nog wel, dat valt me mee.De kerk is open, er lopen mensen met ‘het boek’ onder de arm naar binnen. ‘Vrede’ staat er op de ster, ik denk er het mijne van.Het museum is ook dicht.De Grendelpoort uit de 14^e eeuw.De Lourdesgrot op de Cauberg.
De grot ligt enigszins uit het zicht en de gemiddelde toerist loopt er zo voorbij. Het is een kopie van de grot bij de Franse stad Lourdes, waar in 1858 Maria zou zijn verschenen aan Bernadette Soubirous. Deze grot dateert uit 1927 en is gebouwd op initiatief van Pastoor Sarton. Miraculeus is het wel.

Iets verderop ligt deze begraafplaats. Hier zijn net als in Spanje, Italië en meer zuidelijke landen, ‘nissen’ aanwezig, waar de doden kunnen worden bijgezet.We lopen terug naar het centrum, het is nog tamelijk rustig. Het is tijd voor KMA en dan niet met appeltaart, maar met vlaai.De vesting Valkenburg werd in 1329 door de Hertog van Brabant – toen waren er  hier ook krijgsheren – belegerd en verwoest. Daarna herbouwd, maar in 1672 door de Staatse troepen op bevel van stadhouder Willem III opgeblazen. Dit om te voorkomen dat de vesting in Franse handen zou vallen.We hebben het hier wel gezien, inmiddels lopen er vele honderden mensen een beetje doelloos op straat. We besluiten om naar Maastricht te gaan. In Maastricht zie ik een bord: ‘P-Vrijthof’. Dat is midden in het centrum, dus die bordjes volg ik. Inderdaad, alles klopt en er is nog plaats ook.
We lopen de trap op naar boven en zien meteen deze prachtige Landrover. Hij ziet er nog brandschoon uit, dus lijkt het me dat hij onderweg is naar de woestijn. Wat is er eigenlijk mis met een dromedaris?Het Vrijthof is omgebouwd tot een soort kermis/kerstmarkt. Het heet: Winterland Maastricht.Druk is het sowieso en te eten valt er genoeg. De reclameborden zijn in het Duits of is dit Maastrichts? Maastricht heet in dialect: Mestreech.De terrassen zitten gewoon vol en dat terwijl het tamelijk fris is. Ach, aan de gevel zitten overal infraroodstralers die inderdaad roodgloeiend staan. Hoe zit dat nu met die opwarming van de aarde? Moeten dit soort branders maar verboden worden?Een knaap van een reuzenrad staat er. Waar je ook staat, je ziet hem altijd. Het lijkt me wel fris, daar bovenin. Of zouden de bakjes verwarmd zijn?Nu we hier toch zijn, kunnen we net zo goed even naar de Sint-Servaasbasiliek  lopen. Er staat een auto pontificaal voor de ingang. Wie doet nu zoiets? Hoewel, is dit misschien de auto van de koster, die nog een lading gewijde kaarsen heeft aangevoerd?Er is hier een Kerststal, het doet een beetje naïef aan.We gaan op weg naar de Sint Servaasbrug en komen eerst langs het Dinghuis, gebouwd in Gotische stijl. Bijzonder is de klok met maar één wijzer. Uiteraard heeft het Dinghuis gefungeerd als rechtbank, met in de kelders cellen voor de gestraften. Momenteel is het in gebruik door de VVV.En dan de Sint Servaasbrug, de oudste brug van Nederland, gebouwd in 1280 ter vervanging van de in 1275 ingestorte Romeinse brug. Uitsluitend voetgangers kunnen sinds de jaren dertig van de vorige eeuw gebruik maken van deze historische brug.Tja, de winkels zijn dicht, in deze buurt bevinden zich PC Hooftstraat-achtige boetiekjes. Bij een volgend bezoek moeten we een doordeweekse dag uitzoeken en onze creditcard niet vergeten (grapje).We lopen nog even door de Onze-Lieve-Vrouwenbasiliek. Uiteraard werpen we nog even een blik in de naastgelegen Mérodekapel waar het Mariabeeld ‘Sterre der Zee’ staat opgesteld. Zoals altijd is het er zeer druk met mensen die een kaarsje opsteken.
Het is er gewoon ‘bloedheet’ door de zee van brandende kaarsen. Voor foto’s is het er gewoon veel te druk. We zoeken de auto op en rijden zonder problemen naar Meerssen.
Tegen zevenen zitten we aan ‘aan’ het kerstdiner. De tweeling figureert op het menu, erg leuk gedaan. We beginnen met een amuse, ik ben bang dat ik vergeten ben om te noteren wat het precies is. In elk geval is het erg lekker.Daarna volgt een tweede amuse, dit is een vismousse.Het eerste gerecht van de kaart is een huisgemaakte wildpaté met eendenleverfondant en aceto-vinaigrette met vlierbloesemsiroop. Dit begeleid met een Pinot Grigio 2006 uit Italië.Daarna volgt een mousseline van snoekbaars en een krokante gamba in een aardappeljasje geserveerd met een kreeftensaus. Dit begeleid met een Albarino 2006 uit Spanje. Ook dit is een witte wijn, maar is iets pittiger van smaak dan de vorige witte wijn.
Ik vind het zelf wel iets van een Moezelwijn hebben.Er volgt een intermezzo uit de keuken, die bestaat uit een gevogelte bouillon.
Daarna volgt een grietfilet, in de oven gegaard op een bedje van romige zuurkool met puree van zoete aardappel en visbotersaus. Dit gerecht gaat vergezeld van een Chardonnay ‘Reserva’ Cremaschi Furlotti 2006 uit Chili. Deze wijn is zoetiger dan de vorige met een enigszins houtachtige smaak.Nu volgt een filet van ossenhaas met een loempia gevuld met gebraiseerde kalfswang en paddenstoelen met een krachtige rode wijnsaus. Hier hoort natuurlijk een wijn bij met veel body. Dat is de Chateau Preuillac Medoc Cru Bourgeois Bordeaux uit Frankrijk.Het dessert bestaat uit harde Wener taartjes met amandel en kweeperencompote en een parfait met bourbon vanille. Hier krijgen we een Würzer 2006 bij uit de wijngaard ‘Karthuizerhof’ in België. Onze dochter krijgt er nog ‘vuurwerk’ bij, dit in verband met haar verjaardag.We besluiten met koffie, thee danwel espresso. Heerlijk gegeten, ik kan niet anders zeggen. Het is inmiddels na twaalven, tijd om de kamer op te zoeken.