Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws.
Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons bezoek aan Hoorn.

Reisverslag Hoorn
Zaterdag 14 juli t/m zondag 15 juli 2018

Zaterdag 14 juli 2018
Hoorn, ‘De halve Maen’
De aanleiding om naar Hoorn te gaan is familiebezoek op zaterdagavond 14 juli. Maar… we ontdekten dat op zaterdag 14 juli de ‘Halve Maen’ is opengesteld voor publiek.
Op zondag willen we dan nog een bezoek brengen aan… tja, dat moeten we nog even bedenken.
Ik zet eerst het Oud Papier op de stoep, tank de auto vol en tijdig rijden we weg. Tja, het is prachtig weer en het zal wel druk zijn onderweg. Toch rijdt het allemaal vlot door en tegen half twaalf parkeren we de auto in parkeergarage ’t Jeugdje. Zo te lezen is parkeren aan de Oosterhaven voor bezoekers niet mogelijk.
Op ons gemak lopen we richting Haven. Kijk, dit is de Binnenhaven, jachtjes liggen er genoeg. Sowieso is het prachtig weer.Het zijn natuurlijk geen grachtenpanden, maar uitzicht over het water hebben ze wel.Vanaf hier hebben we zicht over de Binnenhaven op de Hoofdtoren, gebouwd in 1532.
Al in 1614 verloor de toren haar verdedigingsfunctie. Momenteel is er een restaurant in gevestigd.Naast de Hoofdtoren is het monument van ‘De scheepsjongens van Bontekoe’.
Het boek uit 1924 geschreven door Johan Fabricius hebt u natuurlijk gelezen. Zo niet, even downloaden en u hebt er weer een mooi boek bij op uw iPad. Hm, de papieren versie heb ik eind jaren vijftig stukgelezen en ik vond het prachtig. Herlezend vind ik het boek nog zeer de moeite waard, maar erg langdradig. Het taalgebruik is uiteraard gedateerd. Ok, de scheepsjongens heten: Hajo, Peter en Rolf en gaan scheep op 28 december 1618. Eigenlijk zijn het vier scheepsjongens, want Padde valt in slaap en merkt niet dat het schip wegvaart. Na een zeer avontuurlijke heenreis wordt de terugreis aanvaard en na een maand of tien varen (!) bereiken zij op 28 december 1620 Vlissingen. Precies twee jaar uit en thuis, het is niet gering.Is dit een tjalk? Ik vrees dat er wel een boel onderhoud aan zo’n schip zit.Hier de Hoofdtoren gezien vanaf de Zuiderzee, pardon IJsselmeer. Wat mij betreft ruimt de gemeente Hoorn de bankjes op (en de prullenbak) en wordt er een stadswacht aangesteld, die toeziet op het parkeerverbod voor fietsen.De burgemeesters hebben hun namen voor de eeuwigheid vastgelegd op deze herinneringsstenen.We lopen door naar het Oostereiland (http://www.oostereiland.nl/pg-24657-7-58177/pagina/home_-_oostereiland_-_wonen_werken_beleven.html).
Aan de zuidpunt is het Centrum Varend Erfgoed Hoorn gevestigd (https://www.varenderfgoedhoorn.nl/pg-27057-7-68382/pagina/welkom.html).
Hier ligt ook de ‘Halve Maen’. ’t Is nog voor twaalven, het Centrum is nog gesloten. Sowieso is het tijd voor de KMA, dat kunnen we genieten iets terug bij de Brasserie Oostereiland. Nou prima.De gebouwen op het Oostereiland hebben voor van alles en nog wat dienst gedaan, onder andere als gevangenis en opvang voor uitgeprocedeerde asielzoekers.
De gevangenis (zie de tralies voor de ramen) is in 1999 gesloten en na vertrek van de laatste asielzoekers in 2002 stond de voormalige gevangenis leeg. In 2007 is het complex aangekocht door de gemeente. Nu is het ‘Museum van de 20e eeuw’ er gevestigd, een Brasserie, een hotel en er kan gewoond worden.Tijd om naar de ‘Halve Maen’ te gaan (https://www.halvemaenhoorn.nl).
Inmiddels is het Centrum open. Ik tik €9,- af, voor Orchideetje met haar Museumjaarkaart is het gratis. Om 13.00 uur is er een rondleiding waar we ons voor opgeven. De tussentijd vullen we met het bekijken van de tentoonstelling. Kijk, daar ligt de ‘Halve Maen’.En hier de geschiedenis van de ‘Halve Maen’.Om één uur start de rondleiding. Zo te zien is er al eerder gestart met een rondleiding, nu zijn wij de enigen. Vanaf midscheeps werp ik een blik op het achterschip. Is dit de schipper? Nee, ’t is ‘gewoon’ een vrijwilliger.Vanaf deze locatie commandeert de schipper de ‘Halve Maen’. De roerganger bevindt zich onder hem. Het zwarte touwwerk is het ‘staande want’, dat dient ervoor om naar de ra’s te klauteren. De lichtgekleurde touwen zijn ervoor om de zeilen te bedienen.Krap en laag is het wel in het ruim.Zo’n kanon is natuurlijk nooit weg. Achter en links van mij staan er nog drie. Zo’n ding schiet toch zo’n massief ijzeren kogel 1500 meter weg! Dat zal de zeerovers leren!De keuken heeft weinig om het lijf, aan boord geen culinaire hoogstandjes.
’s Morgens gortepap, ’s middags soep met bonen aangevuld met vis of vlees, ’s avonds de restjes aangevuld met (hard) brood. Ze dronken er bier bij, met een laag alcoholpercentage. Bier blijft langer goed dan gewoon water. Gekookt werd er met water afkomstig van Texel. Daar zit nogal wat ijzer in, waardoor het lang goed blijft. Om mee te koken prima, maar om te drinken niet zo geschikt. Scheurbuik was een groot probleem, het ontstaat door een tekort aan vitamine C.
De symptomen van scheurbuik zijn: zwellingen en bloedingen van tandvlees, bloedingen in de huid en inwendige bloedingen. Op termijn is dit dodelijk. Al snel werd duidelijk dat het eten van citrusvruchten de ziekte binnen enkele dagen laat verdwijnen, toch duurde het nog geruime tijd voordat adequate maatregelen werden genomen, zodat scheurbuik niet meer voorkwam.
Ok, we hebben het gezien en gehoord en we gaan van boord.We lopen weer terug, dit plaatje is bekend.Hm, best een mooi gebouw. Het is ‘Het Foreestenhuis’.Links is de Griekse godheid Poseidon met z’n karakteristieke drietand te zien.
Zoals bekend is het de god van de zee. Het Romeinse equivalent is Neptunus.
Tja, wie is die rechtse godheid? Wie het weet mag het zeggen. Wacht, het is
Amhytrite, de echtgenote van Poseidon.Een mooie gevelsteen, helaas is er geen bordje met informatie te bekennen.We zijn wel eerder in Hoorn geweest, maar een bezoek aan het plein ‘De Roode Steen’ is altijd weer leuk. In dit gebouw (met de naastgelegen gebouwen) is het Westfries Museum gevestigd. Dit pand is in 1632 gebouwd als Statencollege, de vergaderplaats van de gecommitteerde Raden in West-Friesland en het Noorderkwartier.Helaas staat de zon verkeerd, vandaar dat de informatie slecht leesbaar is. Het betreft Jan Pieterszoon Coen (1587 – 1629). Tja, het standbeeld staat er sinds 1893, maar het zou me niet verbazen als het mettertijd verwijderd wordt. ’t Is inmiddels een omstreden figuur, maar hij leefde natuurlijk in een volstrekt andere tijd.Kijk, dit is hem. ‘Dispereert niet’, wat betekent dat nu weer? Voluit luidt zijn lijfspreuk: ‘Dispereert niet, ontziet uw vijanden niet, want God is met ons’. Oh ja, ‘Dispereert niet’ betekent ‘Wanhoop niet’.Vlak naast het standbeeld ligt de ‘Roode Steen’ in het plaveisel. In het verleden werden terechtstellingen (onthoofdingen) hier uitgevoerd.De Waag is in 1609 gebouwd om partijen kaas te wegen. Het plein ‘De Roode Steen’ wordt ook wel de ‘Kaasmarkt’ genoemd.Het terras zit aardig vol, maar achter ons is ook een terras dat een stuk rustiger oogt.
Hier lunchen wij met een broodje zalm en cola. Dorst had ik intussen wel, de thermometer wijst 27 graden in de plus aan.Het is wel mooi geweest, we lopen naar de parkeergarage, rekenen af en rijden naar onze B&B ‘Onder ’t Riet’ (https://www.bedandbreakfast.nl/bed-and-breakfast-nl/blokker/onder-t-riet/8506/).
Daar worden we hartelijk ontvangen door Angelika, die honderduit vertelt over hun verbouwde West-Friese stolpboerderij.We krijgen een mooie ruime tweepersoonskamer die van alle gemakken is voorzien.
We zijn de enige gasten, dus de badkamer die gedeeld moet worden met eventuele andere gasten is helemaal voor ons. Daar zijn we wel blij mee.Dit is een zoekplaatje. Wat is er hier aan de hand? Nou, ik sta hier op de verdieping (waar de kamers zich bevinden) en kijk door de glazen vloer naar de benedenverdieping.
’t Is maar een paar vierkante meter, maar het gaat om het idee. Is dit ‘eng’? Ach, in Toronto stond ik in de CN Tower ook op een glazen vloer. Daar keek ik tussen mijn voeten door 350 meter naar beneden.Kijk, de handdoeken zijn omgevormd tot zwanen. Dat doen ze op Cuba ook.We krijgen nog koffie/thee aangeboden, maar we kiezen voor een glas fris (met de huidige warmte). Daar zit een stuk appeltaart bij, prima! Ook krijgen we de beschikking over twee fietsen, want we gaan zo naar ons familiefeest. ’t Is wel niet zover, maar ja, terug is een ander verhaal.
Op de fiets met de iPhone en de navigatie ‘aan’ fietsen we naar ‘De Witte Valk’ in Zwaag. We zijn niet de eersten (maar gelukkig ook niet de laatsten), praten bij met deze en gene en laten ons de versnaperingen goed smaken. Daarna volgt een warm buffet en als laatste kan er gedanst worden. Dat laatste laat ik aan mij voorbijgaan. Wel worden er nog een groot aantal foto’s gemaakt, maar daar zal ik u niet mee lastigvallen. Ok, Orchideetje heeft niet zoveel zin om in het donker terug te fietsen, dus we maken het niet zo laat. Morgen weer een drukke dag, wat gaan we dan eigenlijk doen?
De terugrit gaat vlot en aangekomen in onze B&B kijken we nog even TV. Douchen en tijdig te bed.