Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,
Reisverslag Hanzestedenpad van Doesburg naar Deventer
Donderdag 24 april t/m zondag 27 april 2014
Donderdag 24 april 2014
Doesburg – Olburgen
Vroeg op, want we hebben vandaag ruim 30 kilometer voor de boeg. Wel een hobby, dat wandelen. Ga ik alweer op pad? Ik ben net een paar dagen thuis na ons fietsvakantie-avontuur tijdens de paasdagen.
Het is prima weer, de zon schijnt. Het kan een graad of 20 in de plus worden en dat voor eind april. Toch kunnen er vandaag en de rest van de week forse buien vallen gepaard gaande met onweer.
De trein is mooi op tijd. Het is niet druk, het is meivakantie. Toch zie ik nog een aantal scholieren/studenten in de trein. Geldt de meivakantie niet voor Windesheim cliënten?
Eerst maar even de Metro. Nou, treinreizigers die gebruik maken van de HSL (hogesnelheidstrein) krijgen vanaf volgend jaar nog maar de helft terug bij vertragingen tot een uur. Daar zijn ze niet blij mee, want ze betalen ook al een toeslag. Verder ligt er een plan om de treinkaartjes in de spits 10 procent duurder te maken. Dat zal dan ook wel gaan gelden als je met een Voordeelurenkaart reist. Tja, al die mooie nieuwe stations moeten wel betaald worden. En bovendien – maar dat gaat stiekem – moet het echec van de Fyra ook betaald worden.
De MIVD (Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst) heeft haar jaarverslag gepresenteerd. Er staat ook iets in over zogeheten ‘spear phishing’ onder Nederlandse militairen. Verder iets over de Jihadgangers die afreizen naar Syrië. Ach, de MIVD moet zich ook waarmaken.
Naar aanleiding van recent wangedrag neemt Ajax de komende drie jaar geen fans mee naar de Kuip. Ach, dat voetbal ook.
Blijkbaar is het nogal simpel om verboden waren een private tbs-kliniek binnen te smokkelen. ‘De overheid heeft heel weinig middelen om rechtstreeks in te grijpen’, beweert Ard van der Steur, 2e kamerlid voor de VVD. Hij bedoelt natuurlijk dat de overheid toentertijd in gebreke is gebleven om dit goed te regelen. Tja, dan zit je nu met de gebakken peren.
Een Saudische prins heeft in Pakistan 2.000 zeldzame vogels afgeschoten. Hij zal er wel fors voor hebben betaald! Wel een sukkel dat dit is uitgelekt.
Nederlanders nemen geen risico bij het inkopen van parkeertijd bij een parkeerautomaat. Tja, de boetes zijn niet gering! Vaak moet je ook voor minimaal 1 uur inkopen, dat is natuurlijk geen stijl als je alleen even iets moet afgeven. OK, in principe ga ik niet naar steden waar je parkeergeld moet betalen. Dat gaat dan wel ten koste van de plaatselijke middenstand, maar het is niet anders.
In 2030 zijn er geen proefdieren meer nodig. Ik zet het meteen in mijn agenda.
We wachten het af.
Minister Opstelten heeft de Hoge Veluwe bezocht in verband met het door brand verloren gaan van 300 hectare. Ach, de Hoge Veluwe slaat er een slaatje uit. (Bos)brand is helemaal zo slecht niet voor de natuur.
Ongeveer 1,8 miljoen Nederlanders gaan er dit jaar tijdens de meivakantie even tussenuit. Ruim de helft blijft in Nederland, de rest gaat naar het buitenland. Hebben ze ons meegeteld? De rest van de Metro is entertainment, dat sla ik over.
Onderweg ontmoet ik Albert. Dit keer lopen we met z’n tweeën. Nu schiet mij te binnen dat ik mijn brandstoffles nog moest bijvullen met benzine. Dat moet nog steeds! Die ligt dus nog thuis! Dat gebeurt je een keer. Ik kan niets koken, hoe los ik dat op? Albert kookt op spiritus en neemt precies genoeg mee voor vier dagen.
Ik moet maar eens kijken of er aardige buren naast me staan op de camping.
In Dieren stappen we over op de bus naar Doesburg. Om tien over half negen bereiken we de Koepoortwal. Tjonge, ik heb toch ruim twee uur ‘werk’ gehad om hier te komen. Door het centrum lopen we in zuidelijke richting. Kijk, het Brakellhofje mét een informatiebordje. Restaurant ‘De Bonte Hond’ staat ons wel aan. De hond laat zich gelukkig niet zien. Ai, het weer is prima, ik trek meteen mijn Australian fleece uit. Eerst maar aan de KMA, voorlopig hebben we daar geen kans meer voor.
Nou, prima! Een half uurtje later stappen we op en lopen langs De Waag. Nu zit er niemand, maar tijdens het Graafschapspad viel ik met de neus in de boter. De Doesburgse Hanzefeesten (http://www.doesburgsehanzefeesten.nl) werden gehouden. Werkelijk zwart van het volk stond het hier. Even verder staat de Grote of Martinikerk uit de 15e eeuw. De kerk is diverse malen door brand getroffen en de toren werd door het terugtrekkende Duitse leger in 1945 opgeblazen. In 1972 is de restauratie afgerond. De architectuur van deze straat doet Albert wel wat. De architect is zeker vergeten iets te verzinnen voor de fietsen en het beddengoed. We zijn Doesburg bijna uit. En nu zijn we Doesburg echt uit. We bevinden ons hier zuid van het Broekhuizerwater dat zuid van Doesburg uitkomt in de IJssel. Eerst maar eens even over het Hanzestedenpad. Tjonge, de wandelgids zit vreemd in elkaar. Het is een lijnwandeling van Doesburg naar Kampen, maar er zijn ook een zevental extra wandelingen ingevoegd. Sommige daarvan zijn rondwandelingen, maar een aantal is ook weer een lijnwandeling. Tja, welke chaoot zet nu zo’n gids in elkaar. OK, de gids uit 2008 zou begin dit jaar vervangen worden door een nieuwe druk. Dat werd maart en daarna zomer. Daar kan ik niet op wachten. Helaas was de oude gids uitverkocht, maar van Menno kreeg ik de zijne. Nog bedankt! Ik heb er avonden op zitten ploeteren en met hulp van Albert zijn we eruit gekomen.
We zijn nu bezig met de eerste rondwandeling die loopt van Doesburg naar Doesburg. Daarna lopen we nog een stukje langs het Zwarte Schaar en hopen te kamperen op minicamping ’t Hofke. Aan camping IJsselstrand (daar stond ik vorig jaar), camping Zwarte Schaar en camping Dorado Beach lopen we dus voorbij.
Hier ligt de Oljor voor anker. ’t Schuitje spiegelt mooi in het Broekhuizerwater, oh wacht, dit is inmiddels de Oude IJssel. Op de voorgrond de Oude IJssel en op de achtergrond Doesburg. Wel jammer dat we hier op een geasfalteerd fietspad lopen. Dit is het betere werk, we lopen vanaf hier op en om het landgoed Mulra. Een ooievaar op het nest. Is ’t een jonkie? Zo te zien wel, maar om het zeker te weten moet je over een geavanceerde verrekijker beschikken. En een hoop geduld natuurlijk. Lang duurt de pret op het landgoed niet, tot Laag-Keppel strekt het fietspad zich voor ons uit. Als kind heb ik wel gevist. Ook hier moet je een hoop geduld voor hebben. Ik dacht eerst dat deze molen een fraai stukje huisvlijt betrof, maar het is een ‘echte’ molen. Een Spinnenkopmolen nog wel. Hij staat hier sinds 1969, daarvoor in Follega in Friesland. Vandaar dat de molen de ‘Follega Molen’ heet. De molen is oorspronkelijk gebouwd in 1857 en doet hier dienst om het waterpeil te verlagen in de molenkolk. We steken de brug over de Oude IJssel over en lopen langs de watermolen. Iets verder staat hotel-restaurant ‘De Gouden Leeuw’. Het is half één, ik heb wel zin in koffie en een colaatje voor de dorst. Tja, ik heb nog brood van thuis bij me en boterkoek, maar ik kan zelf geen begeleidende thee bereiden, straks voor de lunch. Ik bestel een broodje ei.
Nou, dat gaat er wel in. Voor al dit lekkers betaal ik €9,25. Na een uurtje stappen we op en lopen even verder langs Kasteel Keppel uit de 17e eeuw. Het kasteel is nooit verkocht en wordt momenteel bewoond door de baron en barones van Lynden – Rutgers van Rozenburg. Middels een schriftelijk verzoek kan een rondleiding worden aangevraagd. OK, dat doen we een andere keer. Zomaar een vijver. De zon schijnt, wel is het een beetje nevelig. In het bos noord van Laag-Keppel staat een Timberjack en een uitrijcombinatie van John Deere. Jammer dat de machines niet aan het werk zijn, dat is wel een spectaculair gezicht. Op YouTube staan vele filmpjes. Strakke paden door het bos lopen wel vlot weg. Deze mensen laten de honden uit per fiets. Ik had geen last van deze honden, goed opgevoed dus. Inderdaad, dat maak je niet zoveel mee. Er staat een groot hek rond dit huis. De tuin is overwoekerd en het huis staat op instorten. Albert denkt dat het iets van Defensie is geweest. Dat lijkt mij van niet, maar wat is het dan wel geweest? Het ‘Hekenbroek’ heet dit bos. De wandelgids is niet scheutig met nadere informatie. Het bos hebben we min of meer achter ons gelaten en we lopen richting Drempt. Op het bord staat ‘Drempt’ maar feitelijk lopen we langs het oord Achterdrempt. Het oord Drempt ligt veel zuidelijker. Vandaag hebben we al heel wat asfalt weggewerkt, maar we zijn er nog niet. Gelukkig hebben we er prima weer bij, dat scheelt. Even na drieën komen we op de dijk uit noord van Doesburg. Hier slaan we rechtsaf. In de verte ligt camping IJsselstrand. En hier lopen we langs de receptie van camping IJsselstrand. Vorig jaar stond ik hier tot genoegen. Nou ja, de prijs viel me niet mee, maar ze hebben tenslotte een restaurant (achter dat chalet), waar ik een matig getapt pilsje dronk. Verder een zwembad (dat is die glazen koepel) waar ik geen gebruik van heb gemaakt.
Nu lopen we door. Vorig jaar juni stond het tot halverwege de dijk blank. Toch wel bizar. Hier lopen we al langs camping Zwarte Schaar. De Duitsers moeten zeker nog komen, want ik zie maar twee zwart-rood-gele vlaggen. Toch wel een apart huis/villa. Ik vermoed dat je vanaf de bovenste verdieping over de dijk heen kunt kijken. Het trekt een beetje dicht, het is dan ook al bij vieren. Dit is dus niet de rivier de IJssel, maar Het Zwarte Schaar. Hier naderen we de receptie van Dorado Beach. We hebben wel zin in een biertje, dat is op een minicamping niet te krijgen. Nou, veel keus hebben ze niet. We bestellen een Warsteiner Zitrone. Dat vinden de Duitse gasten misschien lekker, maar ons kan het niet echt bekoren. We gaan over op een Warsteiner Premium. Nou, dat is beter, maar nog lang geen Leffe Blond. Even na vijven lopen we minicamping ’t Hofke op. We rekenen meteen €7,- p/p af. ’t Spettert iets. Snel zetten we de tenten op, maar even later is het weer droog. Albert stookt heet water voor een soepje en thee. Verder heb ik nog wat te knabbelen en uiteraard nog rode wijn. Ik mis de Knorr-maaltijd niet eens. Vanmiddag had ik al heel redelijk geluncht. De douche is prima hier en werkt zonder muntjes of wat dan ook. Kwart over zeven duik ik in de slaapzak.