Zondag 14 oktober 2007
Vlaardingen – Zoetermeer
Om half zeven gaat mijn mobiel. Ik heb gisteravond nog een enkele auto en wat fietsers gehoord. Verder was het stil op een enkel landend vliegtuig na. Gelukkig zijn we niet gestoord door Bromsnor en consorten. We stonden natuurlijk redelijk uit zicht.
Het is 5 graden (boven nul). Het is windstil en helemaal niet koud. Ik maak zoals gebruikelijk thee en havermoutse pap. Om tien voor acht zijn we klaar, maar als we willen vertrekken blijkt Reino haar wandelboekje kwijt te zijn. Ze zoekt overal en loopt zelfs de route van gisteravond nog een stukje terug. Uiteindelijk vind ik het boekje op de kampeerplek min of meer onder het gras. We kunnen op weg.
We lopen even verder langs de rand van Vlaardingen met rechts weilanden. Bij de Vlaardingervaart gaan we rechtsaf. Links en rechts prachtige huizen en boerderijen, maar een eventuele kampeerplek zie ik niet. Ook bij de Vlaardingse Schouw is het veel te open en het restaurant is alleen ’s zomers geopend. Achteraf bezien hadden we op het zandlichaam de beste kampeerplek van de omgeving. Na een kilometer of drie bereiken we Schipluiden. Iets voorbij de Trambrug gaan we rechtsaf. Tussen 1912 en 1966 reden hier trams, momenteel is het een fiets-/wandelroute. De route gaat onderlangs Schipluiden, nou ja, ik vrees dat alle restaurants toch gesloten zullen zijn. Door de weilanden gaat het richting Delft, schapen kijken ons verbijsterd aan. Links van ons is een golfterrein, met aan deze zijde van de vaart een pracht van een picknickbank. Het is tegen tienen, dus koffie danwel theetijd. Net zo gemakkelijk en misschien wel sneller dan een restaurant. Tegen half elf stappen we weer op, opnieuw pakken we een stukje zandlichaam mee. Hier had dus de aansluiting op de A4 moeten plaatsvinden. Nog even verder en we draaien linksaf de Tanthofkade op. Wel merkwaardig, aan deze zijde van de waterkering heerst rust en wordt gevist, aan de overkant ligt Delft. Nu naderen we toch echt de stad, we gaan de brug ‘De Bolle Kickert’ over en lopen rechtsaf de Hoornsekade op. Het heet hier Den Hoorn. We lopen nu in de richting van het station, maar volgen uiteraard niet de kortste route.
We krijgen een bizarre afwisseling van supermodern en oud te zien. Wel heel apart. Het station van Delft is een stedebouwkundig hoogstandje uit 1885, naar een ontwerp van Christiaan Posthumus Meyjes sr. Iets voorbij het station schittert de toren van de Oude Kerk in de gracht. Sowieso mooie grachtjes. We lopen de Markt op. Hier staan de Nieuwe Kerk en het Stadhuis. Ik maak snel wat foto’s, want veel tijd hebben we niet. Ik moet hier maar eens een dagje terugkomen om alles op mijn gemak te bekijken. Het is trouwens prachtig weer, maar liefst 22 graden en de terrassen zitten vol. We zigzaggen verder door de stad, dit moet wel bijna de Tweemolentjesvaart zijn. Nog een grachtje en even verder gaan we de A13 onderdoor. We komen in de Delftse Hout, een parkachtig gebied. Even verder is de theeschenkerij ‘Het Rieten Dak’. Het is tegen tweeën, nog wat vroeg voor de thee, maar we maken gewoon even tijd. Na de thee lopen we de Delftse Hout uit en komen terecht in de groenstrook tussen Delft en Pijnacker. Dit zal de stomp van de Bieslandse Molen zijn. Het is zondag, mooi weer en dus is het gewoon druk met wandelaars en vooral fietsers.
Pijnacker tippen we even aan bij de noordkant en via overwegend groen gaan we in de richting van Zoetermeer. Deze reiger had zijn vlieguren erop zitten. We zitten dicht bij Zoetermeer, er zijn hier waterpartijen in de vorm van ‘ganzentenen’.
Wat deze granieten zuilen voorstellen, ik heb geen idee, een bordje met uitleg heb ik niet kunnen vinden. Apart is het wel. Via enig modern kunstgebeuren lopen we Zoetermeer in. Het station van Zoetermeer, het is glas en staal, het doet me een beetje aan Parijs denken. Via de Nelson Mandelabrug voet-/fietsbrug gaan we over de A12. Dit is wel een heel apart staaltje architectuur. Het is erg stil, door de week schijnt het hier een gekkenhuis te zijn. Het loopt tegen zessen en ik (we?) zit(ten) er een beetje doorheen. We hebben er tenslotte alweer de nodige kilometers opzitten. Even een opkikkertje zou welkom zijn. Iets gezelligs zien we niet, rechts ligt het Golden Tulip hotel. Tja, het moet maar. We lopen door de eetzaal en komen in het restaurantgedeelte terecht. Druk is het niet, maar na even wachten verschijnt er een ober. Koffie/thee, gelukkig, dat is mogelijk. Ambiance is hier wel, veel houtsnijwerk. De prijs van de koffie is er ook naar, maar goed, die is prima. We bellen naar minicamping ‘De Drie Morgen’, maar daar wordt niet opgenomen. Waarschijnlijk zijn ze gesloten. Wat nu? We moeten onderlangs en dan west langs Zoetermeer. Dat is allemaal bos met waterpartijen met de naam Westerpark. Daar moet toch wel een plekje voor de tent te vinden zijn. Tegen half zeven stappen we op, inmiddels is het 14 graden, een beetje fris. Het bos valt tegen, het is erg parkachtig, maar gelukkig vinden we even na zevenen een plekje uit het zicht. Het begint al te schemeren, dus zet ik mijn tent direct op. Ik begin met een kerriesoepje en daarna bereid ik een overheerlijk maaltijd van Knorr. Spaghetteria Bolognese dit keer. Ik heb nog een beetje wijn en die smaakt er prima bij.
In de verte hoor ik wat verkeer, maar hier is het rustig. Tegen negenen kruip ik in de slaapzak.