Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,
Reisverslag Grenslandpad Breda – Reusel
Vrijdag 28 november t/m zondag 30 november 2014

Vrijdag 28 november 2014
Breda – Alphen
Inderdaad, het traject ’s Heerenhoek – Bergen op Zoom moet ik nog steeds (dicht)lopen.
In drie dagen is dat nét niet te doen, dat worden er dus vier. Ik heb het traject al eens gefietst, het worden dus veel dijken en veel asfalt. Iets voor de winter wellicht.
Het is fris, maar het vriest niet, als ik naar het station loop. Het is net na achten en al licht. De trein is druk, maar ik kan in het halletje zitten.
Ik heb een dikke Metro meegepakt, maar er zit een losbladige modebijlage bij van maar liefst 12 pagina’s. Die kan meteen in de prullenbak. Is zo’n modebijlage nu zinvol? Ik neem toch aan dat iedereen deze bijlage meteen weggooit?
Is er nog nieuws? Tja, dat het jaarlijkse beoordelingsgesprek negatief uitpakt in vergelijking met de vorige beoordeling(en) verbaast mij niet. ‘Bazen’ bouwen een dossier op om indien nodig personeel makkelijk te kunnen ontslaan.
De ‘Frozen-prinsessen’ Anna en Elsa hebben Barbie verdrongen van de eerste plaats op de verlanglijstjes van meisjes. ‘Frozen’ is een film van Disney. Laat het maar aan Disney over om deze succesfilm verder uit te baten.
Vier 70+ dames vonden de dood in Drenthe door met hun auto te keren op een landweg. Een vrachtauto kon de auto niet meer ‘ontwijken’. Ik denk bij ‘ontwijken’ dat je dan van richting verandert. Drenthe ken ik goed, links en rechts van de meeste landwegen staan dikke bomen. Ontwijken is dus niet mogelijk. Remmen kan wel, maar als je met een dikke vrachtwagen in het donker opeens een kerende personenauto in je koplampen krijgt, dan is bijtijds tot stilstand komen geen optie. Tja, op welke leeftijd is het nu verstandig om te stoppen met het besturen van een auto? Er zijn toch ook taxi’s? Drentenaren klagen dat de wegen onverlicht zijn en ’s winters stikdonker. Daar zou de overheid iets aan moeten doen. Nou, ik denk het niet. Je kunt toch een set verstralers aanschaffen? In Scandinavië heeft iedereen die op zijn auto. Het staat nog ‘kek’ ook.
Bij mannen is overgewicht de boosdoener in 4% van de kankerdiagnoses. Bij vrouwen is dat 7%. Dat valt me eigenlijk erg mee. En om hoeveel overgewicht gaat het eigenlijk?
Dat schrijft de WHO er niet bij.
Er is weer eens ‘ruzie’ met Turkije. Ja, die Erdogan is me er eentje.
De sprinters in de spits zitten in Noord-Holland overvol. Langere treinen is geen optie, de perrons zijn niet overal lang genoeg. Dubbeldekkers inzetten kan ook niet, het in- en uitstappen duurt dan te lang en deze treinen trekken ook langzamer op. Hoe zit dat eigenlijk met dat ‘nieuwe werken’? Je kunt thuis inloggen op de kantoorsoftware, dus al die ‘pennenlikkers’ kunnen makkelijk vier dagen in de week thuis werken. Die vijfde dag kunnen ze ‘vrijaf’ nemen, want thuis produceer je meer. Dan hoeven alleen de ‘werkers’ nog met de trein. Trouwens, de meeste ‘werkers’ rijden met hun klusbus naar de werklocatie.
Topman Peter Elbers wil de komende vijf jaar honderden miljoenen bezuinigen bij de KLM. Hm, ik vrees dat de vorige topman Ir. Camiel Eurlings de boel teveel op zijn beloop heeft gelaten. Camiel lijkt mij een vriendelijke man, en als CEO bij de KLM in deze barre tijden moet je uit titanium gesneden zijn. Verder nog wat ‘klein’ nieuws en zoals gebruikelijk bestaat de 2e helft van de Metro uit Entertainment. Dat sla ik meteen over.
In Utrecht ontmoet ik Albert. We hebben even tijd om een beker koffie te scoren bij de Kiosk. Maar eerst check ik uit. Na negenen check ik dan weer in om profijt te hebben van mijn Voordeelurenkaart. De kiosk is razendsnel, maar het is dan ook een ‘Haags’ bakje en daar betaal je nu twee euro voor.
In de trein naar Den Bosch schiet me te binnen dat ik ben vergeten om in te checken.
En daar komt de conducteur al aan! Normaal zie je ze (bijna) nooit, maar nu uiteraard wel. OK, ik biecht op dat ik vergeten ben om in te checken ná negen uur. Het eerste gedeelte van de reis heb ik wel keurig in- en uitgecheckt. De conducteur leest mijn voordeelurenkaart uit en merkt op dat ik altijd keurig in- en uitcheck. Tja, mijn hele reisgeschiedenis staat op dit kaartje, hoezo privacy? Ik heb geluk, als ik in Den Bosch incheck dan is het OK. Dat zit weer mee, de boetes zijn niet misselijk. Trouwens, ik ben een trouwe klant van de NS, daar mag wel een beetje service tegenover staan. Sowieso is dat oeverloos in- en uitchecken een ramp.
In Den Bosch moet ik helemaal naar de hal om in te kunnen checken. Gelukkig hebben we een ruime overstaptijd.
In Breda nemen we de bus naar halte Geersbroekseweg en om 11.20 uur gaan we van start. Het is iets nevelig en al snel lopen we de bossen in. Waar blijft de beloofde zon? Oh ja, mijn Nikon D7100 is met Nikon-GPS in reparatie. Ik gebruik nu mijn ‘oude’ Nikon D60. Ik merkte afgelopen week dat één accu niet meer op te laden is, die zal wel stuk zijn. Ik hoop dat ik het met één accu redt. Dit keer dus foto’s zonder coördinaat, dat maakt het voor mij lastiger om vast te stellen waar ze genomen zijn.
Dit is toch een leuke ‘bejaardenwoning’? Ik vroeg het nog aan Albert, maar hij was niet bereid om de Kliko even achter het huis te zetten. Zal ik het ding ‘wegjorissen’ met Photoshop? Nou, dat doe ik later wel een keer. Het valt mij op dat er steeds meer ‘bewijzeringspalen’ bijkomen. Die dingen kosten toch een boel geld. Wie betaalt dat eigenlijk? En dat terwijl er een prima alternatief is. Al deze routes/knooppunten kun je downloaden op je GPS en ook op je smartphone. Met het laatste heb ik geen ervaring, ik wandel (en fiets) op mijn (Garmin) GPS. Het loopt tegen twaalven en er komt een waterig zonnetje door. Het is herfst, het meeste blad is er al vanaf. Wat dit voor een cultus-locatie is weet ik niet. Er staat een vuilniszak met afval. Of is het gewoon een hangplek? De zon houdt het voor gezien, het wordt nevelig. In de verte zie ik vele honderden ganzen. De boer zal er niet blij mee zijn. Nevelig dus, het maakt het wel een beetje saai. Aan de Chaamse Weg staat deze paddenstoel. We lopen richting Alphen, maar niet volgens de kortste weg. Dit is de omgeving van het Ossengoor. Eind 2009 zijn er dammen aangelegd in sloten en greppels om verdere verdroging tegen te gaan. Dat is goed voor het bos en voor de natuur in de beekdalen. Dit perceel bos is te nat, hier gaan de bomen dood. Ook dat is natuur. Het Ossengoor is een zogeheten winterven. In de winter loopt het vol en het droogt weer langzaam op in de lente en zomer. We lopen in de Chaamse Bosschen. Dit bos is in de vorige eeuw aangelegd.
Waarom is het hier zo donker? Dit moet wel het Putven zijn. Tegen drieën lopen we langs camping Buitenlust. Zien we binnen licht branden? Een bakje koffie is nooit weg natuurlijk. We hebben rond één uur wel geluncht en daar zelf koffie bij bereid, maar dat is weer lang geleden. Inderdaad, het restaurant is open en de houtkachel brandt. Daarvoor staat een prachtige loungebank, koffie erbij, wat wil een mens nog meer.
Wat horen we? Camping Buitenlust (http://www.campingbuitenlust.nl/kamperen/) is open! Sinds dit jaar is de camping altijd open. Nou, geweldig! We horen dat er vanavond nog ongeveer 25 kampeerders van ‘De Rugzaklopers’ (http://www.rugzaklopers.nl) komen overnachten. Het is inmiddels bij vieren, het wordt zo donker. Laten we hier maar overnachten, die vier kilometer die we nog zouden moeten lopen, doen we er morgen wel bij.
Achteraan op het trekkersveld is het wat hoger (en droger). Verder staan we hier uit de wind! Links naast de trekkershut ga ik staan en Albert voor de andere. Oh ja, de uitbater vroeg €12,50 voor de camping en nog €1,- toeristenbelasting.
Tegen vijven bereid ik een soepje en bel even naar Orchideetje dat we op een camping staan. Daarna bereid ik een Spaghetti Carbonara van de firma Knorr. Mijn pilletjes en een bekertje wijn, dat moet kunnen. Het toiletgebouw is ruim opgezet, schoon en voorzien van warm water voor de afwas. Tja, dan valt de prijs voor de overnachting weer mee.
Douchen doe ik niet, ik heb dan ook geen douchemuntje aangeschaft. Ik zie (in het donker) dat er een aantal trekkerstentjes zijn bijgekomen. De meeste ‘rugzakkers’ zitten voor hun tentje of in groepjes bij elkaar. Ze kennen elkaar, dat is duidelijk. Het plan om nog naar het restaurant te gaan laat ik varen. Ik heb al een bekertje wijn op en meer mag ik eigenlijk niet. Tegen zevenen kruip ik erin en lees nog even in de wandelgids.