Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Grenslandpad ’s Heerenhoek – Bergen op Zoom
Donderdag 20 augustus t/m zondag 23 augustus 2015

Donderdag 20 augustus 2015
’s Heerenhoek – Nisse
Het is zonnig als ik naar het station loop. Dat was afgelopen zondag en maandag wel even anders, toen regende het onafgebroken. Dinsdag was het droog en gister begon de zomer weer.
De trein is druk, veel mensen gaan waarschijnlijk naar ‘Sail’. Ik snap niet dat de NS tijdens ‘Sail’ zo’n zomertreintje inzet. Eerst zit ik op de trap, later op een houten klapbankje.
Op naar ’s Heerenhoek, dat is een lange reis. Halverwege komt Johan erbij, dat scheelt. De komende vier dagen hoop ik (eindelijk) het Grenslandpad dicht te lopen. Dat scheelt weer een wandelgids op mijn bureau.
Wat nu? Ik heb me vergist met de vertrektijd, ik ben een uur te vroeg! OK, ik heb nu ruim de tijd om een bak koffie te genieten en de Metro door te spitten.
Overigens, bezochten Orchideetje en ik ‘Sail’ in 2005 voor de laatste maal? We vonden het toen – in vergelijking met de keren daarvoor – verschrikkelijk druk. Daar kunnen we niet meer tegen, de immense mensenmassa’s, de overvolle terrassen en de wachtrijen voor de – vieze – toiletten. Ook dit keer gaan we niet, we hebben de ‘SAIL-IN’ gezien op TV. Trouwens, die prins Maurits, dat is toch wel een strak en vlot figuur. Heel anders dan de ietwat vadsige KWA, die somtijds zo moeilijk uit zijn woorden komt! Kunnen ze van het koningsschap niet een deeltijdfunctie maken? Prins Maurits doet dan de buitenlandse bezoeken en de TV-optredens en KWA doet dan de… tja, dat kan ik zo gauw niet bedenken.
De Metro kopt met het bericht dat we binnenkort het teveel afgeschreven geld voor een treinrit bij een vergeten checkout automatisch teruggestort krijgen. Oeps, hoe weet de NS dan waar ik ben uitgestapt? Hm, het artikel is nogal warrig. Er start binnenkort een proef met forenzen die dagelijks een vast traject reizen. Hebben die forenzen niet een maandtrajectkaart (of jaarkaart)? Nou, het zal allemaal wel veranderd zijn. Ik wacht de ontwikkelingen maar af. Sowieso moet je niet vergeten om uit te checken. Is dat nu zo lastig om te onthouden?
Arie Boomsma is met zijn vriendin in het huwelijk getreden. Prachtig natuurlijk, maar ik dacht dat de beste man ‘gay’ was. Dat is ook prima natuurlijk.
De zomer van 2015 was er eentje van records. Tropische temperaturen zijn gemeten, maar ook zijn er laagte records gevestigd. Bij tijden was het bijzonder nat en de zwaarste zomerstorm ooit vond plaats. Nou, ik kan erover meepraten.
De E-sigaret is 95% minder schadelijk dan de ‘echte’. Ik rook niet (nooit gedaan) en ben dus geen ervaringsdeskundige. Ik zie nooit iemand met zo’n E-sigaret, maar misschien moet ik beter opletten. De tieners waar ik weleens achter fiets roken ‘echt’, dat kan ik wel ruiken.
De EU telt 13.000 ambtenaren die in het bezit zijn van een creditkaart. Daarmee hebben zij in 2013 maar liefst 103 miljoen aan onkosten mee gedeclareerd. Onkosten zijn kosten die zij maken voor maaltijden, hotels en vertier. Reiskosten vallen niet onder onkosten, ik neem aan dat deze kosten op een andere manier gedeclareerd worden. Europarlementariërs ontvangen elke maand €4.300,- voor kantoorkosten. Nou, je kunt dan elke maand een Apple iMac 27 inch in de duurste configuratie aanschaffen. En dan hou je elke maand nog €171,- over!
De actiegroep ‘No Kids Allowed’ stelt voor om een lijst op te stellen met horecagelegenheden waar kinderen niet welkom zijn. Van de 1.300 stemmers was 70% voor, de overige 30% koos voor de optie ‘onzin’. Inderdaad, veelal weten kinderen zich niet te gedragen in een restaurant. Maar… de ouders zijn de echte schuldigen! In Frankrijk gedragen kinderen zich voorbeeldig in een restaurant. Maar ja, in Frankrijk is (uit) eten een ‘heilig’ gebeuren!
De weersverwachting voor donderdag is 24 graden, idem voor vrijdag, zaterdag 27 graden en zondag 26 graden. Uiteraard alles in de plus. De tweede helft van de Metro bevat entertainment, dat sla ik over.
Rotterdam NS is compleet vernieuwd. De zon schijnt en dat veroorzaakt een bizar schaduwpatroon. Was dat ook de bedoeling van de architect? Nou, knap hoor! Het vervolg van de trein- en busreis verloopt probleemloos en om één uur stappen we uit de bus op het Tolplein nabij ’s Heerenhoek.
Kijk, daar ligt het. Huisvlijt of zou het uiltje er door de gemeente zijn neergezet? Onderweg hadden we al even een praatje gemaakt. Dit stel is van plan om het Grenslandpad de komende 14 dagen ineens te lopen. De man drukt een ‘wandelkar’ voor zich uit. Tja, eigenlijk is het de bedoeling dat je de wandelkar met de heupband achter je aan trekt. Wandelkarren worden gemaakt door Radical Design (https://www.radicaldesign.nl/wandelkarren/wheelie-wandelkarren.html), een Nederlandse firma. Trouwens, hebben we niet heel veel opstapjes genomen op het inmiddels achter ons liggende Grenslandpad? Dat lijkt me niet makkelijk te doen met een wandelkar. Zullen we in dat restaurant de KMA genieten? Dat doen we, want tot het dorp Nisse is daar geen mogelijkheid meer voor. Tja, de koffie is een tikje waterig. Appeltaart hebben ze niet, wel Petit four. Die zijn best wel te eten.Even na tweeën stappen we op. Het is 23 graden in de plus, maar de zon zit inmiddels achter de wolken.
Op weg naar de route zie ik dit pand compleet met provincievlag. Markeringsstickers met de naam van het pad zie je niet veel, dus deze moet wel vereeuwigd worden. Inmiddels zitten we dus weer op de route. Hier moeten we linksaf het struweel in. Ik hoop toch niet dat we door kniehoog gras moeten gaan banjeren. Kijk, dat valt mee, de Meerkotse Dijk ligt er strak bij. Trouwens, de GPS van mijn Nikon heeft het coördinaat ‘genomen’. Hij is terug uit reparatie (dit keer gratis evenals de eerste reparatie, de tweede reparatie was dat helaas niet). Het graan is eraf, maar toch oogt het landschap ‘gestoffeerd’. Zo kaal is Zeeland helemaal niet. Dit is duidelijk een opknapper. Zouden ze al begonnen zijn? Zo’n hobbyschuur is natuurlijk de droom van elke man. Wie weet is deze huisvlijt wel in die hobbyschuur tot stand gekomen. Hier en daar een nieuw plankje, enig schuur- en verfwerk en deze stoere figuur kan er weer tegen. Wie wilde ook weer niet meewandelen in dat ‘kale’ Zeeland? OK, misschien niet in de winter, maar nu ziet alles er toch prachtig uit! We zijn alweer een heel stuk verder. Is dit een bermmonument? Op een smal dijkje? Ai, deze kinderen zijn niet oud geworden! Het is meer dan aangrijpend. Van de genoemde ziektes heb ik nog nooit gehoord, maar dodelijk waren ze in elk geval wel. Naarmate we verder lopen houd ik op met tellen. Het zijn er vele! Zo te zien is het nog erfelijk ook, je zult je beide kinderen op deze manier verliezen. Aan het begin van de dijk staan informatieborden. Het gaat dus om kinderen die zijn overleden aan een stofwisselingsziekte. Tragisch! Het staat wat onduidelijk in de wandelgids, maar iets verder is ‘Eeterij De Schaapskooi’ gevestigd. Hebben die lui niet eens een website? En dat in deze tijd?
OK, ze hebben wel prima koffie van Lavazzo à €1,85. Een aanrader dus. Iets verder staan we op de splitsing ‘voor honden verboden’. Wij nemen natuurlijk de hoofdroute. Sowieso ben ik hier eerder geweest, gezien het bord LF 13a. Kijk, een schaapskudde. Nou ja, kudde… zoveel zijn het er nu ook weer niet. Ik ga ze maar niet tellen, dan val ik subiet in slaap. Een grasdijk. Links van ons ligt het Schouwerweelsche Water. Tjonge, hier liggen een boel uien! Misschien dat iemand zich afvraagt waarom de uien na het rooien niet meteen worden afgevoerd. Ik weet het, de schil moet drogen en verharden, anders gaat de schil tijdens het sorteren kapot. Daar ligt Nisse en ook hier ben ik eerder geweest. In deze lunchroom genoten Orchideetje en ikzelf toentertijd de KMA. Nu is de boel gesloten. Sowieso heeft Nisse een mooi Dorpsplein. Maar ja, het oogt uitgestorven, waar is iedereen? Een Ducati 1098s! Dit is toch wel de ultieme motorfiets. Het vermogen bedraagt 119KW oftewel 160 PK en de topsnelheid ligt boven de 300 km/uur. Voor deze superbike moet je diep in de buidel tasten want dit moois gaat voor zo’n €25.000,- over de toonbank. In een tuin zijn wat jongens bezig met het opzetten van partytenten. Daar vragen we water en wat verder lopen we Nisse uit. Johan doet zich tegoed aan de bramen, die hier rijkelijk groeien. Zo’n gravelpad loopt toch wel lekker weg. Hier bereiken we het heggenlandschap de Poel. Heel bijzonder is het hier. Het loopt tegen vijven, we moeten eens omzien naar een locatie voor onze tentjes. Campings zijn er hier niet, het wordt wildkamperen. Tja, alle boscomplexen op de kaart zijn in werkelijkheid boomgaarden, dat had ik thuis al op Google Maps gezien. Daar kunnen we niet terecht. Vanaf de dijk waar de informatieborden staan, nemen we het landschap in ons op. Als we nu eens vlak achter de bosjes gaan staan die hier op de voorgrond zichtbaar zijn? Daar ziet niemand ons en we verwachten niet dat de boer vanavond nog komt kijken. Nou, hier staan we toch prima! Even over zessen slik ik mijn pilletjes, begin met het bereiden van een soepje en bel naar Orchideetje. We hebben er zo’n 16 kilometer opzitten. Dat is minder dan gepland, eigenlijk ligt de geplande wildkampeerlocatie twee kilometer verder. Maar ja, misschien is het boscomplex daar ‘omhekt’, ‘omsloot’ of omgezaagd. Hier staan we prima.
Daarna bereid ik een Knorr-maaltijd. Het is hier werkelijk doodstil op dat ene paard met ruiter na die over de dijk draaft.
Nog wat later hoor ik wat stemmen vanaf de parkeerplaats even verderop. ’t Zijn zeker mensen die de hond komen uitlaten. Ik zie ze niet en ze zien ons ook niet. Even later treedt de stilte weer in, dat maak je toch niet mee op een camping. Ik bereid nog een beker thee, doe de afwas, poets mijn tanden en om acht uur lig ik erin.