Donderdag 22 oktober 2015
Montargis – Fontenay-sur-Loing – Montargis
Om zeven uur gaat de wekker. Ik heb prima geslapen. Het bed is beter dan dat in Première Classe, maar niet zo goed als toen in Ibis. Het heeft vannacht geregend, maar nu is het droog. Om halfacht genieten we het ontbijt in het restaurant. OK, een halve seconde uit de hand, maar goed te zien is dat het hier sjiek is. Ook de borden en het bestek zijn bijzonder. Het ontbijt dat geserveerd wordt is wat minder dan we gewend zijn, maar het is echt Frans, dus moet ik niet zeuren. Zo te zien miezert het iets en ik doe meteen mijn regenhoes om mijn rugzak.
Tegen negenen lopen we het hotel uit en meteen koop ik in de naastgelegen alimentation cola en jus d’orange. Menno heeft daar even de krant ingezien en ik hoor dat er gisteravond een bendeoorlog (met Nemours) is uitgevochten in het station. Wat nu, rijden de treinen wel? Oh wacht, de GR 13 begint bij het station, we hoeven niet met de trein.
Nou, het valt alleszins mee, er zijn een aantal ruiten gesneuveld. Dat is alles. Net buiten het station staat deze handwijzer. Het plan is om in noordelijke richting naar Ferrières-en-Gâtinais te lopen en zo mogelijk naar Fontenay-sur-Loing. Misschien is Dordives wel haalbaar, dan hebben we dat stukje ook dichtgelopen. Montcresson ligt trouwens in zuidelijke richting. We lopen Montargis uit en al snel wordt het landelijk. Opnieuw een handwijzer. Het tweede bordje is voor ons, jammer dat vandalen er twee gesloopt hebben. Dit is wel een heel bijzonder bordje. Het verwijst naar de E3, de route die we lopen. Jammer dat het iets miezert, ik heb mijn regenjack aangetrokken. ‘Le Puits Rippault’ staat op het bordje. De diepte is 4.20 meter. Als ze nu eens alle bomen zouden verwijderen komt de put beter tot zijn recht. Ook de moeite waard om een bezoek aan te brengen is het Solse Gat op de Veluwe. Er is hier behoorlijk geoogst. Nu moeten de stammen nog worden afgevoerd. We betreden hier het stiltegebied. De boswachter heeft de moeite genomen om een informatiepaneel neer te zetten. De ‘histoire’ (geschiedenis) beter leesbaar. Tegen enen lopen we onder de A19 door. Gelukkig is er een tunneltje uitgespaard. Verderop ligt het dorpje Bois-le-Roi. Er is een kapelletje met wat merkwaardig gevormde sparren ervoor. De kapel is nog open ook, maar binnen valt niet veel te zien. Hier zijn ze aan het renoveren. De nieuwe luiken zitten ervoor, nu nog de aanbouw afwerken. Aan Château de la Fontaine moet ook een en ander gebeuren. Ik heb de indruk dat het al jaren leeg staat en dat er (gezien de vochtplekken op de muren) niet gestookt wordt. Het tweede bordje van boven is voor ons. Het is nog 1,5 kilometer naar Griselles en nog 6 naar Ferrières-en-Gâtinais. Naar Dordives is het nog 17 kilometer, dat is vandaag niet haalbaar. Overigens, ze hebben wel hun best op de bordjes gedaan. In het gehucht Loiret staat een watermolen. Als ze nu al die overhangende takken eens weghalen valt er nog wat te zien ook. En een bordje erbij uiteraard. Een terrasje is ook nooit weg uiteraard. Het stadje Griselles komt in beeld. Het Hoofd der School zal wel tevens de rol van Burgervader vervullen. Toch wel ‘kek’, zo alles onder één dak. De gevallenen tijdens WO-I zijn in de meerderheid. Toch nog vier gesneuvelden tijdens WO-II en ook één in 1955 en één in 1958. De slag bij Dien Bien Phu (Vietnam) werd uitgevochten in 1953, deze mannen zijn vermoedelijk gevallen in Algerije. De slagerij staat te koop. Ook hier gaat het niet goed, dat wil zeggen voor de plaatselijke middenstand. En Bar du Pont du Gril? Het is nog een Auberge (herberg) ook! Ai, de bar is open! Het is bij tweeën, eigenlijk aan de late kant voor de KMA. Toch gaat een espresso, gevolgd door een broodje chocola er wel in. Overigens, de bar ziet er best gezellig/modern uit. De dochter van de eigenaresse is bezig met haar iPad en haar vriendin (beiden 12 jaar oud) kijkt toe. Nee helaas, het vriendinnetje is niet in het bezit van een iPad. Na drie kwartier stappen we op. Laten we even bij de kerk kijken. Helaas is deze afgesloten, wel staat er een informatief bordje. Een stukje buiten Griselles staat deze brug uit eind 12e eeuw. Het stroomt hier nog heel behoorlijk. Door landelijk gebied lopen we verder. En op zijn tijd door een stukje bos. Ferrières-en-Gâtinais komt in zicht. Nou, er valt een historische poort te bewonderen. En een klooster. En een kerk. Zo te zien is dit een formidabel kerkelijk centrum geweest. Een put uit de 13e eeuw. Een monument. Ook de gesneuvelden tijdens de Frans-Duitse Oorlog 1870-1871 staan erop. Die oorlog is min of meer vergeten, toch kwamen in één jaar strijd 150.000 militairen om het leven. Frankrijk verloor en voelde zich vernederd. Frankrijk moest Elzas en een deel van Lotharingen afstaan en 5 miljard franc oorlogsheffing betalen. Dit voedde het Franse nationalisme, de volgende oorlog zat al in de pen. Er staat hier een grote en een wat kleinere kerk. Het kan gewoon niet op. Algemene informatie is er ook, zelfs in het Duits. De ‘grote’ kerk, de Église Saint Pierre, is open. Daar gaan we even kijken. Het interieur is sober, maar toch heeft het wel wat met al die pilaren. De gebrandschilderde ramen zijn wel bijzonder. De Chapelle Notre Dame de Bethléem is ook open. Ook hier een sober interieur en gebrandschilderde ramen. Aan de rand van Ferrières-en-Gâtinais staat dit ‘botenhuis’. Dat is het in elk geval niet, maar wat dan wel? Een soort ‘wasplaats’? Door min of meer verstedelijkt gebied lopen we naar Fontenay-sur-Loing. Om tien over vijf staan we bij het station. De trein gaat om 17.34 uur, mooi getimed.
We hebben er vandaag 27 echte kilometers opzitten. Na tien minuutjes treinen staan we in Montargis en lopen de stad in. In de kerk (erg donker) maak ik nog een drietal foto’s. Menno frequenteert nog een aantal boekwinkels. Mogelijk hebben zij kaarten liggen voor traject Montargis – Vezelay. Helaas, deze kaarten hebben ze niet.
Zullen we weer naar hetzelfde restaurant van gisteravond? Dat doen we en ik bestel dezelfde salade. Wel een ander wijntje, dit keer ga ik voor een Bordeaux. Nou, beide prima!
Dit keer bestel ik Poulet Massala. Ook dit smaakt prima. Dit keer ben ik €26,- kwijt. Om kwart over acht zijn we weer in ons hotel. Ik ga douchen en bereid daarna nog een beker thee. Indiaas eten maakt dorstig.