Zaterdag 14 juni 2014
Aiglun
Om kwart voor acht sta ik op en om acht uur zit ik aan het ontbijt. Het uitzicht vanuit het eetzaaltje is ongekend. Hier heb ik een ietsje netwerk. Er gaat een sms’je weg en ik krijg er eentje binnen. Daarna zakt het netwerk in tot het absolute nulpunt. Dit dorp ontbeert een mast! Daar moet de EU (minstens) iets aan doen. We pakken in want we moeten verhuizen naar het dortoir, dat is de slaapzaal. Alle kamers zijn gereserveerd. Als we zover zijn horen we dat er iemand zijn reservering heeft ingetrokken. De verhuizing gaat dus niet door. Op het terras nuttigen we er een espresso op. Daarna lopen we een rondje door het dorp. Nou, sorry hoor, maar het dorp stelt niet zoveel voor. Een honderdtal huizen waarvan er ook nog een aantal te koop staan. Als je rust zoekt is dit dorp wel een aanrader. Geen netwerk, het is toch niet te geloven.
Om twaalf uur genieten we de Plat du Jour. Let wel, een Plat du Jour is alleen verkrijgbaar rond het middaguur. Soms staat het bord – ik bedoel het ‘schoolbord’ met daarop geschreven… – er ’s avonds ook nog, maar bestellen zal niet gaan.
Het voorgerecht bestaat uit plakken tomaat met daarop mozarella(kaas). De zongerijpte tomaten komen zo uit de moestuin en de mozzarella is huisgemaakt. Uiteraard een wijntje erbij. Heerlijk! Het hoofdgerecht bestaat uit rijst met kalfsvlees. Mogelijk ziet het er op de foto niet uit, maar lekker is het wel! Het nagerecht is Crème Brûlée. Ook prima. Wat dit lekkers gekost heeft weet ik niet, want we laten het opschrijven. Al dit eten (en de wijn) maakt wel slaperig, dus ga ik een uurtje te bed. Wat hoor ik? Het regent en het onweert. Het is drie uur, je moet nu echt niet in de bergen zijn. Onweer is gevaarlijk en regen maakt de keiige paden spekglad. Ik verveel me en loop naar het restaurant. Daar verveel ik me ook.
Om half zes komt er een Fransman en twee Franse dames mét rugzakken binnen. Het regent nog steeds. Ze hebben regenhoezen om de rugzakken, maar ze dragen geen regenkleding. Ze zijn niet eens doornat. Ze gaan naar het ‘dortoir’. Ik wist tot vanmorgen niet eens dat er hier een dortoir was.
De TV staat aan. Nederland voetbalt tegen Spanje. Dat is dan zeker in het kader van die competitie waar ik over gelezen had. Nederland wint met 5-1. Nou, feli! Nieuws… in Nice staakt het spoorwegpersoneel. Dat kunnen we nu net niet gebruiken. De taxichauffeur zei het al: ‘een Fransman werkt óf hij staakt’. Morgen kans op onweer en maandag mogelijk regen. Daarna wordt het weer beter. We zien het wel.
Om kwart over zeven kunnen we aan tafel, ik heb toch wel weer trek. Het voorgerecht bestaat uit aubergine, ham, kaas en een weinig groente. Het hoofdgerecht bestaat uit tomaat, champignons en paprika’s gevuld met kruidig gehakt. Oeps, dit vult wel! Ik bestel er een glas rode huiswijn bij, een pichet is me net iets teveel. We ronden af met een bolletje chocolade-ijs. Ik ga naar de kamer en onder de douche. Om half tien kruip ik erin.