Zondag 21 juni 2009
Kockengen – Oudewater
Tegen zevenen sta ik op. Het is droog, maar de tent is drijfnat van condenswater.
Gisteren was de tent helemaal droog, vreemd. De zon zit achter de wolken, maar verderop is het blauw. Er staat bijna geen wind en de temperatuur is 19 graden. Het is iets warmer dan gisteren. Om tien over acht ga ik op pad. Ik loop eerst maar terug naar de Hollandsche Kade, zover zit ik er niet vandaan. Ai, een mooi fietspad strekt zich voor mij uit en op dit vroege uur zijn er nog geen fietsers. Links en rechts weiland, je kunt niet alles hebben. Kijk, ma is al op stap met de kleintjes. Er zijn teveel zwanen! Dat wordt nog een probleem, ik signaleer het maar vast. Na een kilometer of zes bereik ik de Oude Rijn. Het jaagpad annex fietspad is nog rustig. Op naar Woerden. Na een paar slingers komt de kerk van Woerden in beeld.Het is de Sint-Bonaventurakerk uit 1892. De kerktoren is 77,2 meter hoog en staat daarmee op de 32^e plaats van hoogste kerktorens in Nederland. Sowieso een indrukwekkend bouwwerk.Het is kwart voor elf, zou er al een restaurant open zijn voor de KMA? Ai, op een plein staat restaurant ‘Breuren’ en de tafels worden gereedgemaakt. Dat treft! De KMA is hier prima en ik bestel een tweede koffie. In één keer loopt het terras vol en mijn koffie schiet er uiteraard bij in. Als ik wil afrekenen schiet het de serveerster weer te binnen. Nou ja, laat maar. Een stukje verder staat de stellingmolen ‘De Windhond’ uit 1755. Het is een korenmolen en maalvaardig. Nog even en ik loop Woerden uit. Een stukje weiland en dan onder de A12 door.
Hier begint het Landgoed te Linschoten. Merkwaardig, zo’n bosgebied midden in de weilanden. Er staat nog een leuk huis ook. Dit is het toegangshek van het huis, dat in 1638 is gebouwd in opdracht van Johan Strick. Er valt weinig van te zien. Nog een fotootje in de telestand. Het Landgoed is beschermd natuurgebied en slechts zelden toegankelijk voor publiek. Nu is het nog 5 kilometer naar Oudewater. Deze 5 kilometertjes liggen langs de waterloop ‘Lange Linschoten’. Het begin is mooi, een smal jaagpad, maar al spoedig wordt het een asfaltweg. Gelukkig is het niet al te druk. Ik kan hier wel vlot doorlopen, mogelijk kan ik de bus van 13.59 uur halen. Tja, en anders moet ik een uur wachten op de volgende. Even na half twee loop ik Oudewater in. Hier ben ik vorige maand nog geweest. We zijn toen in Oudewater gestart met het 2^e traject van het Floris V-pad. Tja, de volgorde is door omstandigheden een beetje in de war. Op een terras in het centrum heb ik nog tijd voor een ijsje. Oeps, het is hier erg druk! Wel een verschil met de uren hiervoor, toen heb ik nauwelijks iemand gezien.
Ik meende dat dit gebouw de ‘Heksenwaag’ zou zijn. Dat blijkt toch niet zo te zijn, dit is iets anders. In elk geval kon je toentertijd onomstotelijk laten vaststellen dat je geen heks was. Dat ging door middel van weging. Van heinde en verre werden reizen ondernomen om het ‘Certificaat van Weginghe’ in bezit te krijgen. Dit is het stadhuis van Oudewater, gebouwd in 1588. In het vorige Floris V-pad reisverslag heb ik hier al over geschreven. Precies kwart voor twee ben ik bij het busstationnetje. Mooi op tijd. Als ik even zit, zie ik dat er een oranje zak zit over het bord. De halte is opgeheven! Dat heb ik weer. Ik moet naar de Molenwal. Fijn, en waar is dat? Ik vraag het aan een paar voetballende jongens, maar die zijn hier op bezoek. Ik loop maar door naar de N228, die is hier vlakbij. Die heet trouwens de Meentweg. Er is hier wel een nieuw gebouwde bushalte. Na twee minuten komt er een bus aanrijden. Het klopt, deze gaat naar Utrecht. Het is een hele rit en doordat het hele gebied ten zuiden van Utrecht NS op de schop is, duurt het nog langer dan gepland. Ik moet nog een kaartje pinnen. Als ik op spoor 2 aankom, rijdt de trein net voor mijn neus weg. Pech, dat kost een half uurtje. Toch nog redelijk op tijd ben ik thuis en zoals gebruikelijk ronden we de wandeling af in restaurant Peacocks.