Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,
Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws.
Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons reisje naar Firenze (Florence) in Italië.
Una Vacanza è come l’amore – attesa con piacere, vissuta con disagio, e ricordata con nostalgia.

Reisverslag Firenze (Florence)
Woensdag 16 augustus t/m woensdag 23 augustus 2023
Even vooraf:
Uittreksel van: ‘De zwerftocht van Belcampo’ door Belcampo, 1e druk 1934:
‘Florence! Toverwoord! Florence, onbegrijpelijk wonder! Oord van verrukking en verbijstering, wanneer zal ik de genade hebben, je terug te zien. Florence is een verkwikking, een bad, een loutering voor de ziel en het moet moeilijk zijn om daar te sterven. Een legende als: Florentijnen sterven niet; die in deze stad wonen blijven altijd jong, zou men bijna kunnen geloven. De dingen zelf staan allemaal wel in Baedeker, ontstellend nuchter natuurlijk, evenzo als geliefden in de registers van de burgerlijke stand. Ja, het gevoel voor Florence is niet beter te vergelijken dan met een liefde. Het blijft je voortdurend doordringen en maakt je nameloos gelukkig, het beste in je krijgt volkomen de overhand en je voelt je opgeheven in een toestand, die je tot alles in staat maakt. En evenals in de geliefde, die een mens is en dus een wereld, ontdek je in Florence telkens weer nieuwe dingen, die je verrassen en verblijden, hoe lang je er ook bent. En je geeft het steeds weer terug aan elkaar en het wordt daardoor al maar rijker en groter, zodat je het op ’t laatst samen nog maar net even kunt houden.
Maar bij Florence gaat het nooit plotseling aan scherven’, zoals dat bij echte liefde kan.

Algemene informatie:
Firenze (in het Nederlands Florence genoemd) is de hoofdstad van de gelijknamige provincie én van de regio Toscane. De stad is één van de bekendste cultuursteden van Europa. Het is de bakermat van de renaissance. Veel beroemde kunstenaars, wetenschappers, schrijvers en andere historische mensen hebben hier gewoond of zijn hier geboren. Bijvoorbeeld: Leonardo da Vinci, Michelangelo en Galileo Galilei. Tegenwoordig is Firenze dé stad die je bezocht moet hebben als je in Toscane bent.
De stad barst van de fraaie pleinen, straten, bruggen en paleizen.
Het boek ‘Inferno’ van de Amerikaanse auteur Dan Brown (1e druk 2013) heeft ervoor gezorgd dat het toerisme in Firenze een extra impuls heeft gekregen. Naar aanleiding van het boek en de in 2016 uitgebrachte bioscoopfilm, die zich grotendeels in Firenze afspeelt, gaan toeristen op zoek naar de historische plekken en gebouwen die in het boek beschreven worden.
Tja, vele jaren geleden (nog voor het digitale tijdperk) bezochten we Firenze tijdens een fietsvakantie in Toscane. De geplande ‘herhaling’ ging zowel in 2020, 2021 en 2022 door de corona-perikelen niet door. Nu gaat het er van komen.
Als leidraad gebruik ik het boekwerkje ‘Florence weekend’, uitgave Michelin, uitgeverij Lannoo 2019.
Maar eerst de situatie in Oekraïne:
Zaterdag 22 juli 2023, bron: NU.nl, auteur: Matthijs le Loux
Het Oekraïense zomeroffensief in het zuiden en oosten van het land is in zijn vijfde week. Tot nu toe vallen de resultaten tegen: de Russische verdediging is effectiever dan verwacht en elke meter terreinwinst wordt duur betaald met Oekraïens bloed. Ondanks die uitdagingen is de strijd nog niet gestreden.
De Oekraïense regering geeft toe dat het offensief moeizaam gaat en veel inspanning vereist. Kyiv hoopte dat de Russen zich minder goed hadden ingegraven dan het geval blijkt.
De Oekraïense strijdkrachten vallen nog steeds aan in drie hoofdrichtingen en vorderen daarbij langzaam. Inmiddels heeft Rusland in het noordoosten een tegenaanval ingezet, in de richting van Kharkiv, maar weet nog niet veel terrein te winnen.

Aan het begin van het offensief probeerde Oekraïne door de Russische verdedigingslinies te breken, onder meer met westerse tanks en pantservoertuigen. Daarbij werden zulke zware verliezen geleden, dat het aanvalsplan werd bijgesteld.
Niet alleen de enorme mijnenvelden, loopgraven en de goed ingeschoten artillerie zijn een probleem voor de oprukkende Oekraïners. De Russische commandostructuur is ook effectiever dan voorheen, waardoor duidelijk is wie in welke situatie het bevel voert.
Ook worden commandoposten en munitiedepots beter verborgen voor of verdedigd tegen Oekraïense aanvallen.
Wat een snelle opmars moest worden, is nu eerder een uitputtingsslag, waarin de artillerie weer een hoofdrol speelt. De hoop is dat de verdedigingslinies van de Russen zo murw kunnen worden gebeukt en hun logistiek zo kan worden verstoord, dat een doorbraak mogelijk wordt. De Oekraïense munitievoorraden slinken daardoor in een rap tempo.
Het recente besluit van de VS om controversiële clustergranaten aan Oekraïne te geven, heeft meer te maken met het overbruggen van een dreigend munitietekort dan met hun operationele nut, zeggen deskundigen.
Onder dekking van artillerievuur bewegen kleine groepen infanterie voorwaarts, waaronder genietroepen die mijnen moeten ruimen. Soldaten die zich tactisch verplaatsen zijn minder kwetsbaar dan gepantserde mijnenruimers, waarvan Oekraïne er niet veel heeft. Maar hun voortgang is traag en Russische artillerie, drones en helikopters eisen veel slachtoffers.
Oekraïne maakt niet bekend hoeveel militairen sneuvelen of gewond raken. Toch is duidelijk dat die aantallen groot zijn. De Amerikaanse analist Dmitri Alperovitch vertelde recent hoe hij op een station in Kyiv zo’n vijftig ambulances zag arriveren om gewonde militairen van de trein te halen. Dat was nog een ‘goede dag’, hoorde hij van een verpleegkundige.
De Amerikaanse generaal John Sims wees erop dat de Oekraïense troepen nieuw materieel en nieuwe tactieken moeten gebruiken, ‘terwijl ze worden beschoten en gebombardeerd’ en tussen talloze mijnen staan. Een paar honderd meter tot een kilometer per dag oprukken ‘kost enorm veel inspanning’, zei Sims.
De Oekraïners moeten op het strijdveld wennen aan de zogeheten ‘combined arms doctrine’. Die militaire doctrine houdt in dat verschillende legeronderdelen (zoals infanterie, tanks, artillerie en luchtmacht) op een flexibele manier samenwerken en elkaar ondersteunen.

Negen Oekraïense brigades (van elk drieduizend tot vijfduizend manschappen) hebben westerse training en materieel gekregen om op die manier te vechten. Het blijft alleen een uitdaging om grote veranderingen in de praktijk te brengen, na slechts vijf weken tot twee maanden oefenen.
Daar komt bij dat Oekraïne geen overwicht (superioriteit) in de lucht heeft. Dat is een belangrijke pijler van de ‘combined arms doctrine’. In het beste geval zouden verdedigingslinies zoals de Russische uitgebreid worden bestookt vanuit de lucht, voordat er überhaupt een infanterist voorwaarts zou kunnen gaan. Dat verklaart waarom Oekraïne zo graag westerse F16’s en andere jachtvliegtuigen wil ontvangen.
Het is wel de vraag of relatief kleine aantallen van die jachtvliegtuigen een doorslaggevend verschil zouden maken. Analisten wijzen erop dat de Russische luchtverdediging aan het front zeer geavanceerd is. Bovendien arriveren de eerste westerse toestellen waarschijnlijk niet op tijd om te worden ingezet tijdens dit offensief.
Het is te vroeg om te concluderen dat het Oekraïense zomeroffensief is mislukt.
Het land heeft zijn militaire reserves nog niet ingezet voor een grote push. Als de Russische verdediging langs de 600 kilometer aan actieve frontlinie zwakke plekken laat zien en Oekraïne die uitbuit, kan het beeld in theorie snel kantelen.
De Russische verdedigingslinies in het zuiden en oosten van Oekraïne zijn vooralsnog effectief, maar dat betekent niet dat de Russen geen problemen ervaren.
Regelmatig duiken op sociale media video’s op van Russische militairen die klagen dat ze bijna geen voorraden of soldij ontvangen en hun commandanten onkundig of corrupt zijn. Ook verschillende hooggeplaatste officieren en Russische militaire bloggers uiten openlijk kritiek op de manier waarop de oorlog wordt gevoerd.
Een doorbraak kan op zich laten wachten. Neem bijvoorbeeld Operation Overlord, de invasie van Normandië op 6 juni 1944. De geallieerden hadden twee maanden nodig om door te stoten naar de rest van Frankrijk.
De Oekraïense strijdkrachten staan voor reële uitdagingen en er zullen in Kyiv moeilijke beslissingen moeten worden genomen over de voortzetting van het offensief, maar de strijd is ver van gestreden. ‘Dit is moeilijke oorlogsvoering: het is heel ruig terrein en ze liggen constant onder vuur’, concludeerde de Amerikaanse generaal Sims. ‘Als je dat in aanmerking neemt, zijn hun vorderingen best opmerkelijk.’
27 jul 2023, bron: NU.nl
Oekraïne is begonnen aan de hoofdaanval van het tegenoffensief. Volgens analisten zijn enkele van de vooruitgeschoven eerste Russische verdedigingsposten aan het front in het zuidoosten van het land doorbroken. De Russische tegenstand is fel.
Amerikaanse overheidsbronnen melden dat de Oekraïners hun militaire reserves hebben ingezet. Die bestaan onder meer uit troepen die zijn getraind in het Westen en beschikken over de modernste westerse tanks en pantservoertuigen die Oekraïne bezit.
Er wordt zwaar gevochten.
De Amerikaanse denktank Institute for the Study of War (ISW) meldt op basis van Russische bronnen en satellietbeelden dat Oekraïne meerdere van de eerste Russische verdedigingsposten heeft ingenomen. De Russen hebben een uitgebreid netwerk van verdedigingslinies, dus de Oekraïners staan voor een grote uitdaging.
Het zwaartepunt van de Oekraïense push ligt ten zuiden van Orikhiv, in de provincie Zaporizhzhia. Dat is de meest westelijke van de drie aanvalsrichtingen waar Oekraïne de aanval heeft ingezet in de vijf weken na de start van het offensief.
Oekraïense troepen hebben zich op die drie punten langzaam maar gestaag een pad door Russische mijnenvelden en andere obstakels gebaand. Tegelijkertijd bestookten de Oekraïners doelen als Russische commandocentra en munitiedepots om de Russische commandovoering en de logistiek te verstoren.
Het doel van die operaties was om zwakke punten te creëren die kunnen worden uitgebuit tijdens de hoofdaanval die nu van start is gegaan.
Mogelijk willen de Oekraïners doorstoten naar de goed verdedigde plaats Tokmak, om daarna op te rukken naar Melitopol en de kust van de Zwarte Zee. Als ze daarin slagen, zou dat de door Rusland bezette gebieden in tweeën delen en het moeilijker voor de Russen maken om die te bevoorraden.
Kyiv erkende recent nog dat het tegenoffensief minder goed verliep dan gehoopt.
Dat zou onder meer komen doordat de Russen zich beter hebben ingegraven dan Oekraïne had verwacht.
Zaterdag 29 juli 2023, bron: NU.nl, auteur: Matthijs le Loux
Oekraïne zet reserves in voor lange en dodelijke weg naar het zuiden
Het Oekraïense offensief in het zuiden en oosten van het land is afgelopen week intensiever geworden. De hevigheid van de strijd om de eerste Russische verdedigingslinies in het zuiden laat zien dat de Oekraïners een monsterklus moeten klaren. Een overzicht:
De Russen hebben zich ingegraven in een netwerk van meerdere linies, dat zich op sommige plekken aan het front over 30 kilometer uitstrekt. Bij de doorbraak van een linie kunnen ze zich makkelijk terugtrekken naar de volgende, doorgaans een paar kilometer verderop.
Het is moeilijk om een goed en volledig beeld te krijgen van het strijdverloop. Een oorlog is chaotisch en veranderlijk. Snippers informatie die naar buiten komen zijn vaak niet door een onafhankelijke partij bevestigd.
Lukt dat wel, bijvoorbeeld door analyse van video- of satellietbeelden, dan kunnen de ontwikkelingen die ze laten zien flink achterlopen op de actualiteit.
Dit is wat we wél weten over het strijdverloop in de drie verschillende focusgebieden (assen) van het Oekraïense offensief in de afgelopen dagen.1. Zuidwestelijke as, richting Melitopol
Andere belangrijke plekken: Orikhiv, Robotyne, Tokmak
Amerikaanse overheidsbronnen zeggen dat de langverwachte hoofdaanval van het Oekraïense offensief zich in deze richting afspeelt. Oekraïne voerde op 26 juli een grootschalige aanval met tanks en pantservoertuigen uit ten zuiden van Orikhiv in de provincie Zaporizhzhia. Die brak door de Russische verdediging ten noordoosten van het dorp Robotyne, ongeveer 10 kilometer verderop.
Russische bronnen melden dat daar zwaar wordt gevochten, maar de Oekraïners de grote aanval met voertuigen niet hebben voortgezet. Dat kan niet onafhankelijk worden bevestigd. Analisten hebben nog geen helder beeld van de Oekraïense vorderingen.
Robotyne is een halte op de weg naar Tokmak, een stad (ooit zo’n 30.000 inwoners) die door de Russen is veranderd in een fort. Dat bewaakt weer de route naar Melitopol, na Mariupol de grootste stad van het bezette zuiden. Als Oekraïne die kan heroveren, kan het de Russische landbrug naar de Krim afsnijden.2. Zuidelijke as, richting Berdiansk
Andere belangrijke plekken: Staromaiorske, Staromlynivka, Mariupol
De grootste bevestigde Oekraïense vordering van afgelopen week is de bevrijding van Staromaiorske, een dorp dat in betere tijden iets meer dan achthonderd inwoners had.
Dat is vooral belangrijk als onderdeel van de eerste verdedigingslinie van de Russen.
Die is met de inname doorbroken, na weken van gevechten. De oprukkende Oekraïners kregen zware Russische artilleriebeschietingen en luchtaanvallen te verduren.
Van Staromaiorske is weinig meer over.
‘De strijd om dit dorp was moeilijk en lang’, schreef de Oekraïense 35e Brigade in een verklaring. ‘Elke centimeter bevrijd grondgebied werd betaald met bovenmenselijke inspanning.’ Soldaten van de eenheid poseerden met de Oekraïense vlag in het dorp voor een video die verscheen op de sociale media van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky.
Volgens de Oekraïense militair analist Oleksandr Kovalenko moet nu Staromlynivka volgen, een iets groter dorp op minder dan 5 kilometer naar het zuiden. ‘Dat dient echt als bolwerk voor de Russische bezetters, het centrum van de tweede verdedigingslinie in dit gebied’, zei hij tegen het Oekraïense persbureau RBC.
Het uiteindelijke Oekraïense doel in deze richting is de bezette havenstad Berdiansk op de kust van de Zee van Azov. Als de Oekraïners die heroveren, betekent dat ook een breuk in de verbinding tussen Rusland en de Krim.3. Oostelijke as, richting Bakhmut
Andere belangrijke plekken: Andriivka, Klishchiivka.
Veel deskundigen denken dat de Oekraïners op deze as vooral proberen de Russen te verleiden tot de inzet van meer manschappen en materieel. Dat zou de Russische verdediging op de twee zuidelijke assen kunnen verzwakken. Dat neemt niet weg dat de herovering van Bakhmut een belangrijke symbolische overwinning zou zijn voor Oekraïne.
Rusland nam de controle over die stad eind mei over na een slopende belegering van tien maanden. De Oekraïense strijdkrachten hebben sindsdien langzaam maar gestaag terrein gewonnen op de flanken van de stad. Dat kan op den duur leiden tot een gedeeltelijke omsingeling van de Russische verdedigers in Bakhmut zelf.
Afgelopen week trokken de Russen zich terug uit het dorp Andriivka, ten zuiden van de stad. Oekraïense troepen zouden zich nu richten op het nabijgelegen Klishchiivka. Als ze dat heroveren, hebben ze een goed uitgangspunt om een belangrijke snelweg ten oosten van die twee dorpen in handen te krijgen. Die loopt dwars door Bakhmut.
Kyiv houdt zich doorgaans zorgvuldig op de vlakte over de vorderingen van de Oekraïense strijdkrachten, tenzij er een sprekende overwinning kan worden gevierd, zoals in Staromaiorske. De Oekraïense regering stelt hoogstens dat geen sprake is van de ‘hoofdaanval van het offensief’ en dat de strijd verloopt zoals in de afgelopen weken het geval was.
Veel analisten zien wel duidelijk een nieuwe fase aanbreken in het offensief. Hun belangrijkste argument: eenheden die Oekraïne tot nu toe in reserve hield, worden ingezet in het zuiden.
Het 10e legerkorps dat daar in actie is gekomen, zou oorspronkelijk de Russische hoofdlinie aanvallen, nadat een ander korps de verdedigingslinies ervoor had ingenomen. Het 10e korps komt nu helpen in de strijd om de eerste linies. Dat is een duidelijk teken dat Oekraïne probeert vooruitgang te forceren en het moeizaam verlopende offensief nieuw leven in te blazen.
Of het nu de ‘grote push’ mag heten of niet, deskundigen denken dat de toegenomen Oekraïense aanvallen weken van loodzware strijd inluiden. Verder laat de uitkomst van het offensief zich nog niet voorspellen.14 augustus 2023, bron: NU.nl
De Russische roebel daalde gisteren naar het laagste punt ten opzichte van de dollar sinds maart vorig jaar. Op het dieptepunt kreeg je voor 1 dollar 101,75 roebel. Later op de dag herstelde de Russische munteenheid nog ietsje, naar zo’n 98 roebel per dollar. De munt daalde dit jaar met 30 procent ten opzichte van de Amerikaanse munteenheid.
De zwakkere roebel zal gevolgen hebben voor Russen in het dagelijks leven.
Een zwakke munt maakt het namelijk duurder om spullen uit het buitenland te halen.
Dit zal doorgerekend worden in de prijzen. Oftewel: de inflatie zal verder toenemen.
Naar verwachting zal de Russische centrale bank haar belangrijkste rentestand binnenkort verder verhogen om die inflatie te beteugelen en de roebel te versterken. Ook dat is niet zonder gevolgen: dat maakt het lenen van geld duurder.
Tot zover de situatie in Oekraïne.