Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Drenthepad
Vrijdag 24 mei t/m zondag 26 mei 2013

Vrijdag 24 mei 2013
Appelscha – Westervelde
De laatste twee weken heeft het niets anders dan geregend. Verder veel wind en de temperatuur kwam niet boven de 10 à 12 graden in de plus. Nu is het zonnig, de bewolking is 3/8 en het is 12 graden in de plus. Vanmorgen na enig aarzelen mijn blouse omgeruild voor een dunne fleece, die kan ik altijd nog uittrekken. De trein is mooi op tijd en ik begin maar met de Metro. De temperatuur kan in Drenthe oplopen tot 14 graden in de plus, maar de kans op een bui blijft aanwezig. Nou, voorlopig ziet het er goed uit.
Nou, nou, nog een berichtje omdat ene Hugo Teso beweerde dat hij met een mobiele telefoon de besturing van een vliegtuig kon overnemen. De Europese commissie betwijfelt of dat kan – en zo denk ik er ook over – maar er is toch een onderzoek gestart. Dat kan geen kwaad natuurlijk.
Minister Edith (Schippers), gaat de druk op de zorgverzekeraars opvoeren om fraude te bestrijden. Er loopt nu een onderzoek, maar per 1 januari wil zij dat de patiënt een begrijpelijk kostenoverzicht krijgt na een medische behandeling. De patiënt kan dan aan de bel trekken als er iets niet klopt. De zorgverzekeraars zien het lijk al drijven natuurlijk, het wordt dan een welles/nietes spelletje, dat veel menskracht gaat vergen. De premie verhogen is – voor de zorgverzekeraar – veel makkelijker.
Eind juni gaat het treinverkeer rond Den Bosch 15 dagen plat. Moet ik die kant nog uit?
Ik dacht het niet, Utrecht – Praag gaat niet via Den Bosch.
De PVV ergert zich eraan dat de directeur van Icco met €126.975, de directeur van Oxfam Novib met €104.367 en de directeur van Cordaid met €111.592 naar huis gaat. Vanwaar trouwens deze verschillen? Sowieso ben ik van mening dat deze clubs maar eens moeten fuseren. Dan kan er ruim twee ton – om te beginnen – aan directeurssalarissen meer besteed worden aan de derde wereld.
De (paarden)vleesfraudeur Willy Selten is aangehouden, evenals de plaatsvervangend directeur van het bedrijf in Oss. Verder is er niet veel nieuws.
De Spits ligt in de trein, de vleesvarkens krijgen wat meer ruimte in de stal. Op pagina twee gaat het meteen over ene Arjen Robben. Dat is een voetballer, begrijp ik. Volgens het weekblad ‘De Elsevier’ ging hij vorig jaar met €9.400.000,- naar huis. Daar kan menigeen een punt aan zuigen.
Gisteren is er in Londen een militair – feitelijk een lid van een militair orkest – door een moslimextremist afgeslacht. De dader liet zich na de daad nog filmen ook!
In Murcia (Spanje) hebben vrijwilligers flyers verspreid van de verdwenen ex-volleybalster Ingrid Visser en haar partner Lodewijk Severein. Zouden ze tijdens een wandeling in een ravijn zijn gestort? Ik vrees het ergste.
In Zwolle stap ik over op de intercity naar Assen en al snel krijg ik een telefoontje van Till dat ze hem net gemist heeft. OK, ik wacht wel in Assen, we hoeven vandaag maar 21.5 kilometer.
Tegen half elf ben ik in Assen. Ik begin maar met een beker koffie in de ‘Smullers’. Die bus van 10.47 uur gaan we missen, dat betekent een uur wachten op de volgende. Ik krijg een sms’je van Till. Ze heeft een sprinter genomen en over een paar minuten is ze er. Snel werk ik de rest van mijn koffie naar binnen en loop naar de bushalte. De bus van 10.47 uur komt voorrijden, maar Till is nog niet in zicht. De chauffeur zegt even later dat hij moet gaan rijden en sluit de deur. Till is er nog steeds niet. Helaas! Hoewel, daar komt ze aan en de chauffeur opent de deur. Gehaald! In een half uurtje bussen we naar Appelscha. Bij de halte ‘Smidslaantje’ zitten we zowaar bijna op de route en verderop is een snackbar.
Daar scoort Till een beker koffie, zelf sla ik over. Tegen twaalven gaan we op pad. We steken de brug over de Opsterlandse Compagnonsvaart over en lopen aan de andere kant in zuidoostelijke richting langs de vaart verder. Deze vaart – en ik herinner me van de lagere school nog een aantal andere ‘Compagnonsvaarten’ – zijn gegraven in de 18^e en 19^e eeuw om de turf af te voeren. Even verder slaan we linksaf richting Ravenswoud. Dit is toch een leuk huisje met een ruime hobbyschuur? Er staat hier een bermmonument. De tekst levert geen feitelijke informatie, dat is een beetje jammer. Later lees ik dat hier drie jongemannen zijn doodgeschoten (op de vlucht!) door het Duitse leger. Eind april tot begin mei 1943 zijn er in Nederland 175 onschuldige burgers doodgeschoten om de zogeheten april-mei staking de kop in te drukken. Het is prachtig wandelweer, niet te warm en niet te koud. Om tien voor half één lopen we Ravenswoud in. Best wel mooi wonen zo aan het water. Door en langs de Compagnonsbossen lopen we richting het Fochteloër Veen. Ik heb al eerder geschreven dat deze informatieborden onder de verkeerde hoek zijn gemonteerd. De tekst is op de site – en ook in het echt – slecht/niet leesbaar. Wie kiest er nu voor zo’n kleine letter? Ik zie wel kans om met een andere lay-out (er is flink wat ‘wit’ over), een beter leesbaar informatiebord te maken. We moeten er iets voor omlopen, maar dan krijgen we ook een pracht van een uitkijktoren te zien. Het uitzicht is ‘groots’. Op naar Veenhuizen. Vanaf de uitkijktoren waren ze niet waar te nemen, maar hier huizen een aantal Schotse Hooglanders. Dit informatiebord staat gewoon rechtop, maar weer van die kleine lettertjes. Vanaf hier doorkruisen we het Fochteloërveen, dat inclusief de randzones 3150 hectare groot is. Het is daarmee het grootste hoogveengebied van Nederland. Het heeft maar weinig gescheeld of dit gebied was in de vijftiger jaren omgevormd tot landbouwgebied. Nu kunnen we nog met eigen ogen zien hoe grote delen van Nederland er toentertijd hebben uitgezien. Het Fochteloërveen ligt achter ons, nu doorschrijden we de bossen zuid van Veenhuizen. Handig zo’n handwijzer, maar het Drenthepad (324 kilometer) heb ik op GPS staan. Het is gewoon het driehoekje op de paarse lijn houden. Gemak dient de mens. Toch heeft landbouwgebied ook wel zijn charme. We moeten tenslotte ook eten. We zijn bijna in Veenhuizen. Vele jaren geleden bracht ik al eens een bezoek aan Veenhuizen en heb toen onder andere het gevangenismuseum bezocht. Kijk, daar komt de gevangenis aan! Je zult hier maar achter het ‘gaas’ zitten. Veenhuizen heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Oorspronkelijk diende het als ‘strafkolonie’ om onwillige kolonisten in het gareel te dwingen. Wat speelde er? In 1818 stemde Willem I in met de oprichting van de Maatschappij van Weldadigheid om arme, verpauperde gezinnen uit de randstad – in eerste instantie op vrijwillige basis – te werk te stellen. De gezinnen kregen een stenen huis en 2,5 hectare grond om op te boeren. Al snel kwamen de problemen en in 1822 werd daartoe de strafkolonie Veenhuizen opgericht.
Ik moet het boek van Suzanna Jansen ‘Het pauperparadijs’ nog lezen. Daarin heeft zij het verhaal van vijf generaties beschreven. In later jaren werden ook vondelingen, wezen, dronkaards en landlopers in Veenhuizen opgeborgen. Het idee om onwillige landlopers op te voeden tot eerzame burgers bleek in de praktijk niet te werken. In de loop van de jaren werd Veenhuizen steeds meer een ‘normale’ strafgevangenis.
De voormalige dienstwoningen ‘Levenslust’ en ‘Hou en Trouw’, voor hoger personeel zijn onlangs gerenoveerd en zo te zien hebben de nieuwe bewoners er hun intrek al in genomen. Hier staan twee blokjes van elk drie woningen. ‘Werkzaamheid’ staat op de gevel. Hier woonden de gestichtswachten. We lopen de poort door naar het museum. Hier zal allicht een restaurant zijn.
Een luchtplaats is er in elk geval. Het is halfvijf, maar de KMA gaat er wel in. Tegen vijven stappen we weer op. Dit gebouw heet ‘Controle’. Zo te lezen is dit de voormalige woning geweest van de huismeester van het hospitaal. Dit is het hospitaal ‘Vertrouw op God’. De bijnaam luide: ‘Gauw bij God’, dat staat dan weer niet op het informatiebordje. Het woonhuis ‘Toewijding’ is de voormalige woning van de gevangenisarts. Het gebouw ‘Plichtgevoel’ was toentertijd de woning van de apotheker. Een kilometertje verder ligt de begraafplaats, ook wel bekend als het ‘Vierde Gesticht’. Ambtenaren en ‘verpleegden’ werden op gescheiden delen begraven. Onderscheid ook na de dood. Dit gebied is ‘op de schop’. De markering is verdwenen en ze zijn hier behoorlijk aan het schuiven geweest. Zo te zien wordt het stroomgebied van het riviertje de Slokkert terug gegeven aan de natuur. Op GPS lopen we richting de dijk verderop. Houden we het droog? Verderop hangt toch wel een beste bui. Nog een kilometertje naar Westervelde, daar is onze camping. Een stukje bos en een slecht verhard wandelpad. Dat loopt wel lekker weg. Deze boomhut zit toch zeker op een meter of acht. En dat is best hoog. Mag dat zomaar? Dit is Huis te Westervelde. Het is maar een relatief klein Herenhuis met een boerderijgedeelte. Het Huis staat behoorlijk verscholen in het bos, dichterbij kon ik niet komen. Om twintig over zes lopen we camping Boschlust op. De donkere wolken geven de foto extra cachet, maar ik vrees een bui. De eigenaar van de camping woont in deze Saksische boerderij. We betalen €7,- voor de overnachting inclusief douche. Dat is een nette prijs. In deze voormalige hooischuur heeft het sanitair een plaats gevonden. Twee (of drie?) Pipo-woonwagens staan op de camping, die uiteraard te huur zijn. Om half zeven staat mijn tentje en voel ik een paar spetters. Daar blijft het gelukkig bij.
Zoals altijd bereid ik een kerrie soepje en een Knorr-maaltijd. Sowieso is dat niet te eten (ik ben er echt op uitgekeken!), maar met de Lindemans Shiraz uit 2012 (van Appie), smaakt het me voortreffelijk. Het is zo’n beetje de duurste fles van Appie, maar daar krijg je wel iets bijzonders voor.
Volgens mijn GPS hebben we er 25.54 kilometer opzitten, maar ik denk dat het iets minder is.
OK, op naar de hooischuur, naar het sanitair. Ik moet eerst een handvol kippen wegjagen. Het is hier wel extreem landelijk, maar met de douche is niets mis. Gelukkig geen muntjes of een tijdklok, maar gewoon volop warm water. Dat had ik wel verdiend. Om kwart over acht betrek ik mijn tent en om half negen begint het dan toch te regenen. Heeft het nog lang geregend? Ik heb geen idee, want ik val meteen in slaap.